Δεν άρεσε στους Τούρκους το όνομα «Turkey» για τη χώρα τους, προφανώς γιατί στα αγγλικά σημαίνει «γαλοπούλα», και προσφάτως ειδοποίησαν τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ότι, από τούδε και στο εξής, το όνομα της χώρας τους θα είναι «Türkiye»!! Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς! Και βρήκαν και την εποχή να το κάνουν, σαν να μην έχει ο κόσμος τίποτε άλλο σοβαρότερο για να ασχοληθεί.

Τι έχουν τέλος πάντων οι Τούρκοι με τα ονόματα, δεν μπορώ να το καταλάβω. Πρώτα τα ‘βαλαν με τα ελληνικά ονόματα, τα οποία προσπάθησαν να μετατρέψουν σε τουρκικά: Την «Κωνσταντινούπολη» την έκαναν «Istanbul», από την παραφθορά της ελληνικής φράσης «εις την Πόλη»! Τη «Σμύρνη» την έκαναν «Izmir», από την παραφθορά της ελληνικής φράσης «εις Σμύρνην»! Η πλάκα είναι πως νομίζουν ότι τα ονόματα «Istanbul» και «Izmir» είναι τουρκικά!

Και δεν είναι μόνο ονόματα που έχουν πάρει από τα ελληνικά: Πήραν κι ένα σωρό ελληνικές λέξεις που, αφού τους άλλαξαν τα φώτα, μας τις επέστρεψαν ως δήθεν τουρκικές. Πρόκειται για τις λεγόμενες «motsvoyageurs»: Για παράδειγμα, η λέξη «καλντερίμι», όπως μας την επέστρεψαν, δεν είναι άλλη από την ελληνική λέξη «καλλιδρόμιο». Η λέξη «κεφτές» είναι από την ελληνική λέξη «κοπτός» (ψιλοκομμένο κρέας). Η λέξη «πέφτζι» είναι από την ελληνική λέξη «επεύχαιον» (μικρός τάπης επί του οποίου γονατίζουν και προσεύχονται) κ.α. Αφήστε που κάποτε αποπειράθηκαν να οικειοποιηθούν και τον μεγάλο ποιητή μας Όμηρο, που τόλμησαν να πουν ότι ήταν τουρκικής καταγωγής, με το όνομα «Ομέρ»! Και δεν πήραν λέξεις μόνο από εμάς. Πήραν χιλιάδες λέξεις και από τους Πέρσες και τους Άραβες και από αλλού. Όπως πήραν και ολόκληρη τη Μικρά Ασία και τη μετονόμασαν σε «Türkiye».

Στήριξαν όλη την τουριστική τους πολιτική στην εκμετάλλευση κάθε ελληνικού στοιχείου: Στις αρχαίες ελληνικές πόλεις της Μικράς Ασίας με τις υπέροχες αρχαιότητες, ακόμη και στην πολυδιαφημιζόμενη δήθεν  «τουρκική κουζίνα», τα πιο ξακουστά πιάτα της οποίας στηρίζονται στη βυζαντινή κουζίνα. Ευτυχώς που το Πέργαμο γλύτωσε, γιατί οι Γερμανοί σήκωσαν ολόκληρο τον αρχαίο ναό και τον πήραν στη Γερμανία, όπου τον έστησαν ξανά, όπως ήταν στην αρχαιότητα, μέσα σε μια τεράστια αίθουσα Μουσείου στο Βερολίνο. Να μην πω και για την «Αγία Σοφία», το καμάρι του Χριστιανισμού, που οι Τούρκοι μετέτρεψαν σε τζαμί, το μοναδικό χριστιανικό μνημείο, του οποίου παραδόξως δεν έχουν αλλάξει το όνομα και συνεχίζουν να το αποκαλούν «Αγιά Σοφιά».

Αλλά, τι να πεις για τους Τούρκους που δεν είναι ήδη γνωστό; Είναι στη φύση τους να είναι άρπαγες και να σφετερίζονται τις περιουσίες, τους κόπους και τον πολιτισμό όλων των λαών που έχουν κατακτήσει. Ο θεός να μας φυλάει από την απληστία τους!

Γι’ αυτό, ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, ας ενισχύσουμε την άμυνά μας κι ας επεκτείνουμε τις συμμαχίες μας, προτού να είναι αργά…

*Δικηγόρος, πρώην Εισαγγελέας της Δημοκρατίας. 

Φιλελεύθερος