Το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γαλλία είναι απογοητευτικό για τον πρόεδρο Μακρόν

Του Oded Eran

Ο μαγικός αριθμός είναι 289 -ο αριθμός των εδρών που απαιτούνται για να αποκτηθεί ο έλεγχος του γαλλικού κοινοβουλίου των 577 μελών. Ωστόσο, το αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα των δύο γύρων των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, είναι απογοητευτικό για τον πρόεδρο Μακρόν. Κέρδισε για δεύτερη φορά τις προεδρικές εκλογές τον περασμένο Απρίλιο, αλλά το κόμμα του Ensemble έχασε την αυτοδυναμία στη βουλή. Με άλλα λόγια, δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Προκειμένου να συνεχίσει να ηγείται, θα πρέπει να σχηματίσει συνασπισμό, αλλά με ποιον και με τι κόστος;

Ο ψηφοφόρος φαίνεται ότι ήθελε να δείξει πως δεν θέλει μια συγκεντρωτική διακυβέρνηση, η οποία στην πραγματικότητα επικράτησε τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Η ψήφος του λοιπόν, αποτρέπει τον Μακρόν από το να συνεχίσει να έχει πλήρη έλεγχο της διαδικασίας ελέγχου και νομοθέτησες στη Γαλλία. Την ίδια στιγμή, αύξησε επίσης τις έδρες της Ακροδεξιάς Λεπέν σε 85 στη Βουλή -πολύ περισσότερο από το ελάχιστο που απαιτείται από ένα κόμμα που θέλει για να ξεκινήσει πρόταση μομφής.

Το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα είναι η Νέα Λαϊκή Ένωση, με επίκεντρο το σοσιαλιστικό μπλοκ, με 149 έδρες. Πρόκειται για έναν πολύ προβληματικό συνασπισμό, ιδιαίτερα εάν ο ηγέτης του, Ζαν Λουκ Μελανσόν, συνεχίσει να είναι επικεφαλής. Ο Μελανσόν είναι ένας μαχητικός πολιτικός που θα δυσκολέψει τον Μακρόν είτε εντός είτε εκτός του συνασπισμού. Ένας τέτοιος συνασπισμός μπορεί να αντανακλά τη βούληση του εκλογικού σώματος αλλά σημαίνει περισσότερους νόμους με κοινωνικό κριτήριο και με σοσιαλιστικό έλεγχο στον κρατικό προϋπολογισμό και ειδικότερα -ένα αποδυναμωμένο status για τον Μακρόν στην ΕΕ, ίσως στη μεγαλύτερη απογοήτευση του Μακρόν απο΄τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών.

Η δεύτερη επιλογή είναι το Συντηρητικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα με 76 έδρες περίπου. Αυτός είναι ένας πιο “φυσιολογικός” συνασπισμός, αν και ο επικεφαλής του, Κριστιάν Τζέικομπ, έχει δηλώσει ότι το κόμμα του θα είναι στην αντιπολίτευση (αν και πολλοί έχουν ερμηνεύσει τη δήλωση ώς διαπραγματευτική τακτική για τον σχηματισμό συνασπισμού). Εάν ο συνασπισμός με τους Ρεπουμπλικάνους τελικά σχηματιστεί, η βασική φιλελεύθερη τάση του Μακρόν θα εξασθενήσει, μαζί με την ικανότητα του να συνεννοείται με την κεντροαριστερή κυβέρνηση της Γερμανίας.

Ο Μακρόν θα πρέπει να διαλέξει μεταξύ ενός συνασπισμού με δεξιά τάση -διότι παρόλη τη χαρά της γαλλικής αριστεράς, οι εκλογές έδειξαν τη δεξιά ροπή των ψηφοφόρων- και έναν κεντροαριστερό συνασπισμό που μπορεί να τον φέρει σε άνετη θέση σε σχέση με τη γερμανική κυβέρνηση σε κοινωνικά ζητήματα και νομοθεσία για το κλίμα, αλλά θα του δημιουργήσει προβλήματα, για παράδειγμα αναφορικά με τις δημοσιονομικές αποκλίσεις στην Ευρώπη. Ένας συνασπισμός με τους Συντηρητικούς θα δυσκόλευε τις κινήσεις του Μακρόν αναφορικά με τη νομοθεσία για τους πρόσφυγες, μετανάστες και για θέματα μειονοτήτων.

Επίσης στην ατζέντα είναι η πολιτική της Γαλλίας για την Ουκρανία. Ο Μακρόν προώθησε μια ενεργή, σχεδόν προσωπική πολιτική και πέρασε την ημέρα πριν τον δεύτερο γύρο των εκλογών στο Κιέβο. Τίθεται για παράδειγμα το ερώτημα εάν η νέα κυβέρνηση, εάν σχηματιστεί με τους Σοσιαλιστές, θα εγκρίνει τον εξοπλισμό της Ουκρανίας και σύγχρονα όπλα και κάτι περισσότερο από “αμυντικά”.
Και η σημασία για το Ισραήλ: ένας συνασπισμός στον οποίο το κόμμα της Λεπέν είναι εταίρος, είναι απίθανος και αυτό είναι μεγάλη ανακούφιση. Ένας συνασπισμός στον οποίο η Λαϊκή Ένωση θα έχει καθοριστική βαρύτητα, θα επηρεάσει τις θέσεις της Γαλλίας στο ζήτημα με την Παλαιστίνη, οι οποίες τα πρώτα πέντε χρόνια του Μακρόν ήταν ισορροπημένες.

Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: