Μετάφραση και επεξεργασία : Αλκης Καλλιαντζίδης

Φωτογραφία:Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (αριστερά) με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες στις 14 Ιουνίου 2021. PATRICK SEMANSKY / AFP

(OTAN : le jeu ambigu de Recep Tayyip Erdogan)

Εν όψει της σημερινής έναρξης (28-6-2022) της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ισπανία, έχουν γραφτεί πολλά σχετικά άρθρα από διάφορους ειδικούς και μη. Σας προτείνω να διαβάσουμε και την παρακάτω προσέγγιση της Marie Jégo, έγκυρης ανταποκρίτριας στην Κωνσταντινούπολη της εφημερίδας Le Monde που δημοσιεύθηκε στις 27-6-2022.

Ενώ η δημοτικότητά του και του κόμματός του ΑΚΡ βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό στις δημοσκοπήσεις και η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ο Τούρκος πρόεδρος ποντάρει στη διπλωματία του, αυξάνοντας το πλειοδοτικό τίμημα για τη διεύρυνση της Συμμαχίας με τη Σουηδία και τη Φινλανδία.

Ένταση με την Ελλάδα, απειλή νέας επίθεσης στη βόρεια Συρία, προβληματικό παιχνίδι με τη Ρωσία, άρνηση να δοθεί το πράσινο φως στη Σουηδία και τη Φινλανδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να παίζει τον ανακατωσούρα αυξάνοντας το τίμημα στον πλειστηριασμό μέσα στο διατλαντικό στρατόπεδο, του οποίου ξεκινάει σήμερα, Τρίτη 28 Ιουνίου, η σύνοδος κορυφής, στη Μαδρίτη.

Η διεύρυνση της Ατλαντικής Συμμαχίας στις δύο σκανδιναβικές χώρες, που παρουσιάστηκε αρχικά ως απλή τυπική διαδικασία, μπλοκάρεται διαρκώς από τον Τούρκο πρόεδρο, προφανώς χωρίς να βιάζεται να βάλει τέλος στην κρίση που έχει προκαλέσει.

Οι συνομιλίες βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η Άγκυρα διατηρεί το βέτο της, καθώς δεν βλέπει «καμία απτή πρωτοβουλία από τη Σουηδία που θα μπορούσε να μετριάσει τις ανησυχίες της», σύμφωνα με τα σχόλια που έκανε στη Σουηδή πρωθυπουργό Magdalena Andersson σε τηλεφωνική συνομιλία τους το Σάββατο 25 Ιουνίου.

Επίβλεψη του αντιτρομοκρατικού αγώνα στην Ευρώπη

Η Τουρκία, ο ανατολικός πυλώνας της Συμμαχίας, δεν εγκαταλείπει τίποτα από τις απαιτήσεις της. Αυτές είναι «νόμιμες», επανέλαβε ο Jens Stoltenberg, Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού, μετά τις συνομιλίες που διεξήχθησαν στις Βρυξέλλες στις 20 Ιουνίου 2022 μεταξύ του Ibrahim Kalin, του διπλωματικού συμβούλου του Τούρκου Προέδρου, και εκπροσώπων της Σουηδίας και της Φινλανδίας.

Αυτές οι χώρες διατάσσονται να σταματήσουν την υποστήριξή τους στους Κούρδους «τρομοκράτες» του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK, αυτονομιστικό), τους Κούρδους μαχητές YPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού) στη Συρία και καλούνται να εκδώσουν τους πολιτικούς αντιπάλους που ζητά η Άγκυρα.

Η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι θα πρέπει επίσης να άρουν τα εμπάργκο στις πωλήσεις όπλων που εγκρίθηκαν το 2019 και να ενισχύσουν την αντιτρομοκρατική νομοθεσία τους. Απαιτείται γραπτή δέσμευση. Με άλλα λόγια, εναπόκειται πλέον στον κ. Ερντογάν, πρωταθλητή της φυλάκισης αντιπάλων του –δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, δημάρχων και Κούρδων πολιτικών– σταμπαρισμένων ως «τρομοκρατών» στη χώρα του, να επιβλέπει τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας στην Ευρώπη.

Η τουρκική παρεμπόδιση θα μπορούσε να διαρκέσει. Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ δεν είναι «μια ιστορική καμπή για την ενταξιακή διαδικασία», προειδοποίησε ο κ. Καλίν πριν αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες. Την Τρίτη, ο Τούρκος πρόεδρος αναμένεται να συμμετάσχει σε συνομιλίες με τους Σουηδούς και Φινλανδούς ηγέτες «κατόπιν αιτήματος» του κ. Στόλτενμπεργκ – χωρίς αυτό να σημαίνει μια «υπαναχώρηση» από την πλευρά της Τουρκίας, δήλωσε ο διπλωματικός του σύμβουλος.

Αμφίθυμη στάση

Το μπλοκάρισμα μόλις άρχισε. «Το ζωτικό μας εθνικό συμφέρον τίθεται υπό αμφισβήτηση, είμαστε έτοιμοι να αποτρέψουμε αυτές τις προσχωρήσεις για ένα χρόνο εάν χρειαστεί», δήλωσε ο Akif Cagatay Kiliç, βουλευτής του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Λονδίνο στα μέσα Ιουνίου.

Οι δυτικοί σύμμαχοι όμως πίστευαν ότι ο κ. Ερντογάν είχε γυρίσει στο «μαντρί» τους. Η καταδίκη της ρωσικής επιθετικότητας, το κλείσιμο της Μαύρης Θάλασσας στα πλοία από τη Μόσχα, η προμήθεια drones στον ουκρανικό στρατό ήταν όλα σημάδια ότι η Τουρκία ήταν και πάλι στο πλευρό του ΝΑΤΟ, από το οποίο απομακρύνθηκε με την αγορά των ρωσικών S-400, αντιαεροπορικών πυραύλων σχεδιασμένων να ανιχνεύουν και να καταστρέφουν αεροσκάφη του Οργανισμού.

Η αμφίθυμη στάση του, με το ένα πόδι στη Συμμαχία και το άλλο στη Ρωσία, είχε καταλήξει να θέτει αμφιβολίες για την αξιοπιστία του. Αυτή η αμφιβολία απέχει πολύ από το να έχει διαλυθεί. Υπάρχουν αμέτρητα κλεισίματα ματιού πίστης στο Κρεμλίνο. Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, άφησε να εννοηθεί ότι αναμένει την παράδοση μιας δεύτερης παρτίδας S-400, ενώ ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ προειδοποίησε τα πλοία του ΝΑΤΟ που θα μπουν στον πειρασμό να εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα. Ένας τρόπος να θυμόμαστε ότι το κλείσιμο των στενών ισχύει για «όλα τα στρατιωτικά πλοία», συμπεριλαμβανομένων και αυτών των συμμάχων.

Τι παίζει ο Ερντογάν; Τι ψάχνει; Εκτροχιάζοντας τη διαδικασία ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, δίνει έμμεσα εγγυήσεις στον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν, από τον οποίο εξαρτάται για να ξεκινήσει τη νέα στρατιωτική επιχείρηση που θέλει να κάνει κατά των Κούρδων μαχητών YPG, δυτικών συμμάχων στη βόρεια Συρία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΙΣ ANIXNEUSEIS.GR