Τι είναι η Μεγάλη Επανεκκίνηση και τι πραγματικά επιδιώκουν οι παγκοσμιοδόμοι
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μόλις περάσαμε τις φλόγες μιας διεθνούς πιστωτικής κατάρρευσης
Επ΄ ευκαιρία της ετήσιας σύναξης στο Νταβός, της πανίσχυρης διεθνούς ολιγαρχίας του χρήματος και των πολιτικών οργάνων της, πολύτιμη διαφωτιστική ενημέρωση
Brandon Smith, Reseau International,19-5-22
Mετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
Άκουσα για πρώτη φορά τη φράση “Grand Reset” το 2014. Η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ εκείνη την εποχή, ξαφνικά γινόταν πολύ φλύαρη για τον παγκόσμιο συγκεντρωτισμό. Ήταν ένα πρόγραμμα που συνήθως ψιθυριζόταν μόνο στις σκοτεινές γωνίες των θεσμικών εφημερίδων και των μυστικών συναντήσεων των τραπεζικών ελίτ, αλλά τώρα αυτοί οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να θορυβούν γι ‘αυτό.
Η Λαγκάρντ απάντησε σε ερωτήσεις στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η έννοια της «επανεκκίνησης» τέθηκε σκόπιμα· οι επιπτώσεις του προγράμματος είναι ασαφείς, αλλά είναι ουσιαστικά μια ριζική μετατόπιση από τα σημερινά οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μοντέλα του κόσμου σε ένα συγκεντρωτικό, παγκοσμίως ολοκληρωμένο σύστημα – μια «νέα παγκόσμια τάξη», αν θέλετε…
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μόλις περάσαμε τις φλόγες μιας διεθνούς πιστωτικής κατάρρευσης που ξεκίνησε το 2008 και συνέχισε να προκαλεί αβεβαιότητα στις αγορές για χρόνια. Οι κεντρικές τράπεζες είχαν διοχετεύσει δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια κινήτρων στο σύστημα, μόνο και μόνο για να το κρατήσουν ζωντανό. Ορισμένοι από εμάς στα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης πιστεύαμε ότι αυτές οι ενέργειες δεν αποσκοπούσαν στη διάσωση της οικονομίας, αλλά μόνο στην υποτίμηση της οικονομίας μέσω της υποτίμησης του νομίσματος και του πληθωρισμού. Λίγο αργότερα, αυτή η δημιουργία ζόμπι θα στραφεί εναντίον μας και θα προσπαθήσει να μας καταβροχθίσει ζωντανούς, και μόνο οι κεντρικοί τραπεζίτες ήξεραν ακριβώς πότε θα συνέβαινε.
Σκεφτείτε τη συντριβή του 2008 ως βήμα 1 του προγράμματος επανεκκίνησης. οι παγκοσμιοδόμοι (Σημ. μετφρ: όπως οικοδόμοι, -όχι …ποιητές..) είχαν αρχίσει να αποκτούν εμπιστοσύνη και ήταν έτοιμοι να αποκαλύψουν τα σχέδιά τους στο κοινό.
Η ομιλία της Λαγκάρντ στο WEF (Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ) πραγματοποιήθηκε επίσης περίπου την εποχή που ο Klaus Schwab παρουσίαζε την ιδέα του για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία είναι λίγο πιο σύμφωνη με αυτό που πραγματικά θέλουν οι παγκοσμιοδόμοι. Μιλάει με ενθουσιασμό για μια πραγματική «παγκόσμια κοινωνία» και έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι στρέφονται στην τεχνητή νοημοσύνη ως το καλύτερο μέσο διακυβέρνησης. Προτείνει ακόμη ότι οι νόμοι μια μέρα θα υπαγορεύονται από την τεχνητή νοημοσύνη και ότι τα δικαστήρια θα ασκούνται από ρομπότ.
Φυσικά, παραδέχεται ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς μια περίοδο οικονομικής κατεδάφισης στην οποία οι άνθρωποι και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ θυσίας στο όνομα της σταθερότητας ή συνεχούς πόνου στο όνομα της διατήρησης των «παλιών τρόπων». Σκεφτείτε το με αυτόν τον τρόπο: Η μεγάλη επανεκκίνηση είναι δράση ή χάος και η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα ή η προγραμματισμένη «τάξη». Με άλλα λόγια, είναι μια νέα τάξη πραγμάτων που δημιουργήθηκε από το τεχνητό χάος.
Θα επαναλάβω: Οι υποστηρικτές της Μεγάλης Επανεκκίνησης και της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, που θέλουν να κατεδαφίσουν και να ανοικοδομήσουν πλήρως την κοινωνία και τον τρόπο ζωής μας, είναι στενοί εταίροι των εθνικών ηγετών μας και των τραπεζιτών που θα μπορούσαν να εκβιάσουν μιαν τέτοιαν επανεκκίνηση να συμβεί μέσω μιας σκόπιμης κατάρρευσης.Ναι, ακούγεται σαν κακή επιστημονική φαντασία, αλλά να θυμάστε ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που συγκεντρώνουν την αποκλειστική προσοχή πολλών από τους πολιτικούς ηγέτες μας και συμφύρονται με τους κεντρικούς τραπεζίτες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Για πολλά χρόνια, οι οικουμενιστές προσπαθούν να δώσουν μια νέα εικόνα στο πρόγραμμά τους για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και έχουν φανταστεί την Επανεκκίνηση. Αντί να είναι αβλαβής, αυτός ο όρος απειλεί να ανατρέψει το σύστημα και να διαγράψει το παρελθόν. που οι μηχανικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ξαναγράψουν κώδικα και λειτουργίες. Αλλά τι σημαίνει πραγματικά αυτό;
Τι πραγματικά θέλουν οι παγκοσμιοδόμοι ; Εδώ είναι οι λεπτομέρειες, όσο μπορώ να τις αποδείξω ή να τις στηρίξω με αποδείξεις, για το τι πραγματικά είναι η «Μεγάλη Επανεκκίνηση» και ποια προγράμματα ελπίζουν να εφαρμόσουν.
Συνολικός παγκόσμιος οικονομικός συγκεντρωτισμός
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να υποστηρίζουν ότι έχουμε ήδη παγκόσμιο οικονομικό συγκεντρωτισμό, αλλά δεν καταλαβαίνουν τι πραγματικά σημαίνει αυτό. Ενώ οι εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι όλες μέλη του ΔΝΤ και της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών και λαμβάνουν τις εντολές τους από αυτούς τους θεσμούς, αυτό που θέλουν οι οικουμενιστές είναι μια ανοικτή παγκόσμια διακυβέρνηση της χρηματοδότησης, πιθανώς μέσω του ΔΝΤ.
Με άλλα λόγια, δεν αρκεί να χειραγωγούν κρυφά τις οικονομίες χρησιμοποιώντας τις εθνικές κεντρικές τράπεζες ως πληρεξούσιους, αυτό που θέλουν είναι να σταματήσουν να κρύβονται και να βγουν στα ανοιχτά ως οι μεγαλόψυχοι ηγέτες που νομίζουν ότι είναι.
Ο απώτερος στόχος της πλήρους συγκέντρωσης είναι να διαγραφεί η ίδια η ιδέα των ελεύθερων αγορών και να επιτραπεί σε μια χούφτα ανθρώπων να μικροδιαχείρίζονται κάθε πτυχή του εμπορίου και των επιχειρήσεων. Δεν έχει να κάνει μόνο με την επιρροή, αλλά και με την οικονομική αυτοκρατορία. Αλλά για να επιτευχθεί μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα, πρέπει πρώτα να εφαρμόσουν ένα σχέδιο ενιαίου νομίσματος.
Ένα ενιαίο παγκόσμιο ψηφιακό σύστημα νομίσματος
Το ΔΝΤ συζητά να χρησιμοποιήσει το καλάθι των ειδικών τραβηκτικών δικαιωμάτων (SDR ) ως βάση για ένα παγκόσμιο νόμισμα εδώ και χρόνια (τουλάχιστον από το έτος 2000). Πριν από μια δεκαετία, η Κίνα άρχισε να παίρνει δισεκατομμύρια δολάρια σε χρέος, απλά για να χαρακτηριστεί ως μέλος του συστήματος SDR, και το ΔΝΤ πρότεινε ότι τελικά το σύστημα θα γίνει ψηφιακό. Το μόνο που χρειάζεται είναι το σωστό είδος κρίσης για να κάνει το κοινό να συμμορφωθεί.
Αυτό ήταν εμφανές στο αποκορύφωμα των καταναγκαστικών μέτρων που σχετίζονται με την πανδημία Covid και την απειλή οικονομικής καταστροφής, όταν οι παγκοσμιοδομικοί θεσμοί άρχισαν να προτείνουν ότι τα SDRs του ΔΝΤ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως δίχτυ ασφαλείας για τα έθνη, με όρους φυσικά. Αλλά πέρα από το άγχος της πανδημίας, υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη κρίση, δηλαδή η στασιμότητα της κρίσης που βρίσκεται στο κατώφλι μας. Σε μια εποχή που πολλά εθνικά νομίσματα βρίσκονται σε πτώση και το παγκόσμιο αποθεματικό καθεστώς του δολαρίου αμφισβητείται όλο και περισσότερο, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι παγκοσμιοδόμοι θα αδράξουν την ευκαιρία να προσφέρουν στο κοινό το ψηφιακό τους νόμισμα ως λύση.
Το νέο σύστημα θα προτιμούσε να είναι ένα νόμισμα φάντασμα για λίγο. Τα SDRs θα ήταν η κόλλα ή το μέσο, ενώ τα εθνικά νομίσματα θα παρέμεναν σε κυκλοφορία έως ότου το ψηφιακό πλαίσιο καταστεί πανταχού παρόν. Το ΔΝΤ και οι υποστηρικτές του θα γίνουν η de facto παγκόσμια κεντρική τράπεζα, με την εξουσία να κατευθύνει την πορεία όλων των εθνικών οικονομιών μέσω ενός μηχανισμού ενιαίου νομίσματος.
Σε μικροοικονομό επίπεδο, κάθε άτομο θα εξαρτηθεί τώρα από ένα ψηφιακό νόμισμα ή κρυπτονόμισμα που θα αφαιρούσε κάθε εμπιστευτικότητα στις συναλλαγές. Όλες οι συναλλαγές θα παρακολουθούνταν, και από την ίδια τη φύση της τεχνολογίας blockchain και του ψηφιακού συστήματος αυτό θα ήταν απαραίτητο. Οι νομισματικές ελίτ δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσουν την παρακολούθηση, το μόνο που θα είχαν να πουν είναι, «Έτσι λειτουργεί η τεχνολογία. χωρίς το ενιαίο σύστημα δεν λειτουργεί.»
Ένα ολοκληρωμένο σύστημα κοινωνικής πίστωσης
Το εγγενές κακό στην παγκοσμιοποίηση έγινε σαφές κατά τη διάρκεια των πρόσφατων εγκλεισμών και της βίαιης αύξησης της ιατρικής τυραννίας. Παρά το γεγονός ότι η κρίση covid-19 είχε μόνο ένα μέσο ποσοστό θνησιμότητας από λοιμώξεις μόλις 0,27% σύμφωνα με δεκάδες επίσημες μελέτες, το άγημα των πολιτικών και των παγκόσμιων ηγετών του WEF άφριζε από το στόμα, διακηρύσσοντας ότι η ύπαρξη του ιού Covid-19 τους έδωσε το δικαίωμα να πάρουν τον πλήρη έλεγχο της ζωής των ανθρώπων.
Ο Klaus Schwab και το WEF ανακοίνωσαν με χαρά ότι η πανδημία ήταν η αρχή της «Μεγάλης Επανεκκίνησης» και της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, δηλώνοντας ότι η κρίση του Covid αποτελεί μια τέλεια «ευκαιρία» για αλλαγή.
Τα διαβατήρια εμβολίων έχουν ευτυχώς απορριφθεί από πολλές συντηρητικές κόκκινες πολιτείες στις Ηνωμένες Πολιτείες, με αποτέλεσμα την πλήρη αντιστροφή αυτών των πολιτικών στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου. Ήμασταν ελεύθεροι για χρόνια, καθώς πολλά γαλάζια κράτη και άλλες χώρες αντιμετώπιζαν αυταρχισμό, ο οποίος δημιουργούσε πολλά προβλήματα στους παγκοσμιοδόμους. Είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια παγκόσμια ιατρική δυστοπία όταν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπορούν να κοιτάξουν τους Αμερικανούς συντηρητικούς και να δουν ότι ζούμε πολύ καλά χωρίς ελέγχους.
Τα διαβατήρια κατά των εμβολίων πρέπει να θεωρηθούν ως ένα πρώτο βήμα προς κάτι άλλο – την αρχή ενός μαζικού συστήματος κοινωνικής πίστωσης όπως αυτό που χρησιμοποιείται στην Κίνα αυτή τη στιγμή. Αν νομίζετε ότι η κουλτούρα ακύρωσης είναι ένας εφιάλτης σήμερα, απλά σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν το συλλογικό πλήθος είχε τη δύναμη να ρίξει μια βόμβα αναθεώρησης στον λογαριασμό κοινωνικής πίστωσης και να σας κηρύξει απαγορευμένο; Φανταστείτε ότι έχει τη δύναμη απλά να σας εμποδίσει να βρείτε δουλειά, να ψωνίσετε σε παντοπωλεία και ακόμη και να έχετε πρόσβαση στα χρήματά σας; Χωρίς τη συμμόρφωσή σας με τη συλλογικότητα, η πρόσβαση στις συνήθεις ανάγκες επιβίωσης θα ήταν αδύνατη.
Αυτό θέλουν οι παγκοσμιοδόμοι, όπως παραδέχθηκαν ανοιχτά στην αρχή της «πανδημίας», και τα διαβατήρια εμβολίων θα ήταν μια εισαγωγή σε αυτή την τεχνοκρατική φρίκη εάν οι συντηρητικοί δεν είχαν παραμείνει σταθεροί.
Δεν θα σας ανήκει τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι το 2030
Η «οικονομία διαμοιρασμού» (που μερικές φορές αναφέρεται παράλληλα ως «καπιταλισμός των δρώντων») είναι μια έννοια που κάνει τους γύρους του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ εδώ και μερικά χρόνια. Τα μέσα ενημέρωσης προσπάθησαν σε κάθε στροφή να διαδώσουν ψέματα και παραπληροφόρηση, προσποιούμενα ότι αυτό το καθεστώς δεν υπάρχει· αλλά και πάλι, ομολογείται απροκάλυπτα.
Η οικονομία διαμοιρασμού είναι ουσιαστικά μια κομμουνιστική οικονομία, αλλά αποστάζεται σε έναν παράξενο μινιμαλισμό που ακόμη και οι άνθρωποι που ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση δεν έπρεπε να βιώσουν. Η δομή περιγράφεται ως ένα είδος κοινοτικής κοινωνίας στην οποία οι άνθρωποι ζουν σε κατοικίες με κοινόχρηστες κουζίνες και μπάνια και σχεδόν καθόλου ιδιωτικότητα. Όλα τα ακίνητα ενοικιάζονται ή δανείζονται. Όλα τα αυτοκίνητα είναι δανεικά και κοινόχρηστα, τα περισσότερα μέσα μεταφοράς είναι μέσα μαζικής μεταφοράς, βασικά προσωπικά αντικείμενα όπως υπολογιστές, τηλέφωνα, ακόμη και σκεύη κουζίνας μπορούν να μοιραστούν ή να είναι δάνεια . Όπως λέει το WEF, δεν θα σου ανήκει τίποτα και θα είσαι ευτυχισμένος.
Το να είσαι ευτυχισμένος γι’ αυτό είναι άλλο θέμα.
Το επιχείρημα για αυτό το είδος κοινωνίας είναι, φυσικά, ότι η «κλιματική αλλαγή» και οι αδυναμίες της καταναλωτικής οικονομίας απαιτούν από εμάς να μειώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο σχεδόν στο μηδέν και να εγκαταλείψουμε το ιερό ιδεώδες της ιδιοκτησίας για το καλό του πλανήτη.
Ας αφήσουμε στην άκρη το γεγονός ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη με βάση τον άνθρακα είναι μια φάρσα. Σύμφωνα με τη NOAA, (Αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Περιβαλλοντικών Προβλέψεων) οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί μόνο κατά ένα βαθμό Κελσίου σε διάστημα ενός αιώνα. Αυτά είναι δεδομένα που οι κλιματολόγοι προσπαθούν να αποσιωπήσουν ή να κρύψουν εδώ και χρόνια, αλλά τώρα είναι γνωστά σε όλους. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη. Όχι.
Οι παγκοσμιοδόμοι συνωμοτούν να χρησιμοποιήσουν τον περιβαλλοντισμό ως δικαιολογία για εθνομηδενισμό τουλάχιστον από το 1972, όταν η Λέσχη της Ρώμης δημοσίευσε μια πραγματεία με τίτλο “Τα όρια της ανάπτυξης“. Είκοσι χρόνια αργότερα, δημοσίευσαν ένα βιβλίο με τίτλο «Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση». Σε αυτό το κείμενο, συστήνουν συγκεκριμένα τη χρήση της υπερθέρμανσης του πλανήτη ως εργαλείου:
«Αναζητώντας έναν κοινό εχθρό εναντίον του οποίου θα μπορούσαμε να ενωθούμε, είχαμε την ιδέα ότι η ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, ο λιμός και τα παρόμοια, θα έκαναν το κόλπο. Συνολικά, αυτά τα φαινόμενα και οι αλληλεπιδράσεις τους αποτελούν πράγματι μια κοινή απειλή που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί. Αλλά δείχνοντας αυτούς τους κινδύνους ως εχθρούς, πέφτουμε στην παγίδα, της οποίας έχουμε ήδη προειδοποιήσει τους αναγνώστες μας, δηλαδή να συγχέουμε τα συμπτώματα με τις αιτίες. Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι οφείλονται στην ανθρώπινη παρέμβαση σε φυσικές διαδικασίες και μόνο με την αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς μπορούν να ξεπεραστούν. Ο πραγματικός εχθρός, επομένως, είναι η ίδια η ανθρωπότητα»
Η τοποθέτηση προέρχεται από το Κεφάλαιο 5 – Το Κενό, το οποίο καλύπτει τη θέση τους σχετικά με την ανάγκη για μια παγκόσμια κυβέρνηση. Το απόσπασμα είναι σχετικά σαφές: ένας κοινός εχθρός πρέπει να σχεδιαστεί για να παρακινήσει την ανθρωπότητα να ενωθεί κάτω από ένα λάβαρο, και οι ελίτ βλέπουν στην περιβαλλοντική καταστροφή, που προκαλείται από την ίδια την ανθρωπότητα, ως το καλύτερο δυνατό κίνητρο.
Παρουσιάζουν τη λύση της έννοιας της κοινής οικονομίας σαν να ήταν μια νέα και τολμηρή ιδέα. Αυτό που τελικά θέλουν , ωστόσο οι παγκοσμιοδόμοι στη Μεγάλη Επανεκκίνησή τους, είναι ένα παλιρροϊκό κύμα επιστροφής από την ατομική ελευθερία και ευημερία σε έναν πολύ παλιό τρόπο να κάνουν πράγματα, παρόμοια με τον παλιό φεουδαρχισμό. Γίνεσαι ένας χωρικός που δουλεύει σε γη που ανήκει στις ελίτ, ή στο κράτος, και ποτέ δεν θα σου επιτραπεί να κατέχεις αυτή τη γη.
Η μόνη διαφορά θα ήταν ότι σε μια φεουδαρχική αυτοκρατορία του παρελθόντος, οι χωρικοί δεν μπορούσαν να κατέχουν γη λόγω του ταξικού συστήματος. Αυτή τη φορά, δεν θα σου επιτραπεί να κατέχεις τίποτα, συμπεριλαμβανομένης της γης, επειδή το να θέλεις να κατέχεις οτιδήποτε είναι «εγωιστικό» και καταστροφικό για τον πλανήτη.
Πλήρης έλεγχος των πληροφοριών
Η αλήθεια είναι ένα σπάνιο αγαθό στις μέρες μας, αλλά δεν είναι τόσο σπάνιο όσο θα είναι αν αυτοί οι ελιτιστές πάρουν αυτό που θέλουν. Οι παγκοσμιοδόμοι είναι πολύ πιο απροκάλυπτοι για το πρόγραμμά τους σήμερα από ποτέ, και υποψιάζομαι ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πιστεύουν ότι θα είναι σε θέση να ξαναγράψουν την ιστορία των σημερινών γεγονότων ατιμωρητί μετά την εξέλιξη της Επανεκκίνησης. Πιστεύουν ότι θα τους ανήκει ο κόσμος της πληροφορίας και ότι θα είναι σε θέση να αλλάξουν την πολιτιστική μας μνήμη καθώς προχωράμε.
Τα κυρίαρχα ΜΜΕ τα αποκαλούν όλα αυτά «θεωρία συνωμοσίας» Αυτό το αποκαλώ πραγματικότητα της συνωμοσίας. Είναι δύσκολο να αρνηθούμε τις ομολογίες που έγιναν ανοιχτά από τους ίδιους τους παγκοσμιοδόμους.το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να προσπαθήσουν να διαστρεβλώσουν τις πληροφορίες όσο το δυνατόν περισσότερο για να κρατήσουν το κοινό στον φράχτη τού τι πρέπει να γίνει: Δηλαδή μιαν εκκαθάριση των παγκοσμιοχαλαστών από την χώρα μας και ίσως από ολόκληρο τον κόσμο.
Αν δεν το κάνουμε, θα έρθει κάποια στιγμή που δεν θα θυμόμαστε τι λέω εδώ και δεν θα υπάρχουν άλλες αποδείξεις για το σχέδιο αυτής της Επαναφοράς(στην μεσαιωνική) φεουδαρχία. Το κατεστημένο θα έχει εξαλείψει κάθε ίχνος αυτού του εκτρώματος από την γραπτή ιστορία, αφήνοντας μόνο μια πλαστή αφήγηση για το πώς κατέρρευσε ο κόσμος και πως μια μικρή οργάνωση «οραματιστών» οικουμενιστών τον έσωσε από την λήθη, μέσω μιας νέας θρησκείας συσπείρωσης.
source : Alt-Market