Η Ιστορία δεν… γυρίζει πίσω

Κώστας Μαυρίδης

Τελευταίως, προβλήθηκε συχνά η φράση περί «σωστής και λάθος πλευράς της Ιστορίας» με αναφορά στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Φυσικά, για την Κύπρο η αναντίλεκτα καθοριστική ώρα της σύγχρονης κυπριακής Ιστορίας με σωστή και λάθος πλευρά, ήταν το 1974. Από τη μια, ήταν η τιτάνια προσπάθεια, με τυχόν επιμέρους λάθη, για αποτροπή της εθνικής καταστροφής με το σχεδιαζόμενο πραξικόπημα-εισβολή και από την άλλη ένα μείγμα από χρηματοδοτούμενους προωθητές ξένων συμφερόντων, ανδρείκελα της χούντας και πλήθος εγχώριων καλόπιστων «χρήσιμων ηλιθίων», όπως εύστοχα το περιέγραψε μετανοημένος, ένας ιδεολογικός τους πρωτεργάτης, ο Σπύρος Παπαγεωργίου.

Τα περί σωστής και λάθος πλευράς της Ιστορίας, με επίκεντρο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ανακυκλώθηκε στην Κύπρο, ιδιαίτερα από εκείνους που συνδέθηκαν με τη λάθος πλευρά το 1974. Ίσως γιατί το θεώρησαν ευκαιρία να διαγραφούν ενοχές. Ωστόσο, στην ΕΕ συνταχθήκαμε με το Διεθνές Δίκαιο ενάντια στη ρωσική εισβολή, όπως εξυπηρετούσε και το στρατηγικό μας εθνικό συμφέρον, χωρίς ανάγκη οποιασδήποτε αναφοράς περί Ιστορίας, όπως θεωρήθηκε δεδομένο από τη συντριπτική πλειοψηφία. Επειδή, όμως, η Ιστορία δεν… γυρίζει πίσω, το ζητούμενο είναι η εκ των προτέρων επιλογή της σωστής πλευράς της Ιστορίας ενώπιον κρίσιμων επιλογών κι ενόσω η Ιστορία βρίσκεται υπό εξέλιξη με σκοπό να τη διαμορφώσουμε!

Στην Ανατ. Μεσόγειο, η Ιστορία χτυπά την πόρτα μας εδώ και χρόνια, με επίκεντρο τον ενεργειακό μας πλούτο, αλλά στα μυαλά των κυβερνώντων επικρατούσαν άλλα, όπως οι πωλήσεις διαβατηρίων, η απόκρυψη στοιχείων από την ΕΕ, το καλό κλίμα στις συνομιλίες, τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με τον εγκάθετο της Τουρκίας στα κατεχόμενα… Ειδικά το φυσικό αέριο της περιοχής μας, η επικρατούσα σχολή το αξιολόγησε ως εμπόδιο στη λύση του Κυπριακού. Ένας τεράστιος πλούτος που θα μπορούσε να καταστεί πηγή συνεργασίας και ευημερίας των λαών της περιοχής, σε μια δυναμική που θα ωθούσε ενδεχομένως λύση στο Κυπριακό, αξιολογήθηκε ως εμπόδιο στη λύση από τους διαμορφωτές της πολιτικής μας! Παρεμπιπτόντως, η Τουρκία προχωρά με πυρηνικό σταθμό δίπλα στην Κύπρο και οι σχεδιασμοί της για τα επακόλουθα τρομάζουν. Θα μπορούσε η Κύπρος να συμπεριλάβει στις κυρώσεις κατά Ρωσίας, την κρατική ρωσική εταιρεία «Rosatom» που υλοποιεί το πυρηνικό σχέδιο ενέργειας στην Τουρκία; Τις προάλλες ολοκληρώθηκε η “Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης” όπου περιλαμβάνεται η εισήγηση για ανάπτυξη κοινών αμυντικών δομών και των εγχώριων πηγών ενέργειας της ΕΕ (δική μου πρόταση). Με επιτακτική την ανάγκη της ΕΕ για ενεργειακή αυτονομία σε ένα ρευστό γεωπολιτικό παιγνίδι ενώπιον σημαντικών ευκαιριών, οι δικοί μας είναι απασχολημένοι με άλλα…

Η νέα εποχή παρέχει δυνατότητες εντός ΕΕ που αλληλοσυνδέονται (ενέργεια, Κυπριακό, οικονομία, περιβάλλον κ.ά.), αλλά με κυπριακή ηγεσία που θεωρεί τον ενεργειακό πλούτο πρόβλημα και επιδιώκει την οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τον κατοχικό εγκάθετο, δεν υπάρχει οποιαδήποτε προοπτική, ακόμη κι όταν η Ιστορία χτυπά την πόρτα μας.

*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S & D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο