Υπάρχει μια μερίδα συμπολιτών μας που πιστεύει πως αν κρύψουμε το κεφάλι μας στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο, στο θέμα του πολέμου στην Ουκρανία, αυτός δεν θα μας ακουμπήσει ποτέ…

Όταν οι Ουκρανοί δεν εξέλεξαν αυτούς που υπέδειξε η Μόσχα άρχισαν να δηλητηριάζουν όσους εξέλεξαν και να της επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις προκειμένου να την εκβιάσουν. Όταν αυτά δεν έφεραν αποτέλεσμα εισέβαλαν στρατιωτικά στη χώρα χωρίς καμιά νομιμοποίηση από το στάτους της διεθνούς νομιμότητας…

Τούτο αφορά άμεσα την Ε.Ε. και ειδικά την Ελλάδα όπως ακριβώς μας αφορούσε η εισβολή του Χίτλερ στην Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία το ’39-40.

Δικτάτορες που εισβάλλουν σε γειτονικές χώρες επειδή απλά μπορούν να το κάνουν, συνήθως δεν σταματούν πουθενά. Τούτο συμβαίνει γιατί θεωρούν πως η ισορροπία δυνάμεων που υπάρχει παγκοσμίως τους αδικεί και επιθυμούν να την αναθεωρήσουν.

Ο Χίτλερ μετά την Τσεχοσλοβακία, την Πολωνία και την Αυστρία επιτέθηκε σε Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία και φυσικά τη  Ρωσία με την οποία πριν είχε διαμελίσει την Πολωνία. Αν είχε αφεθεί, μετά από λίγα χρόνια σειρά είχε η Μ.Β. και αργότερα  οι ΗΠΑ. Η νέα τάξη που ήθελε ο Χίτλερ ήταν το μοίρασμα του Κόσμου μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας…

Με αυτά θέλω να επισημάνω πως ο πόλεμος στην Ουκρανία μας αφορά, όπως την Ουκρανία την αφορούσε ο πόλεμος στη Γεωργία πριν από λίγα χρόνια…

Στην προκειμένη περίπτωση η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μας αφορά γιατί αν περάσει χωρίς διεθνείς αντιδράσεις οι οποίες θα γονατίσουν τον επιτιθέμενο, θα αποτελέσουν ένα καλό κίνητρο π.χ. να κάνει και ο Ερντογάν το ίδιο με κάποια γειτονική χώρα την οποία ενδεχομένως θεωρεί “του χεριού του”.

Υπό την έννοια αυτή, μια επιτυχής έκβαση της εισβολής στην Ουκρανία χωρίς διεθνείς αντιδράσεις και συντριπτικό κόστος για τη Ρωσία, θα ανέβαζε κατακόρυφα τις πιθανότητες η Τουρκία να επιχειρήσει το ίδιο κατά την Ελλάδας…

Όποιος παρακολουθεί την καθημερινή ειδησεογραφία θα έχει διαπιστώσει πως μήνες τώρα το καθεστώς Ερντογάν ετοιμάζει την εσωτερική αλλά και διεθνή κοινή γνώμη για κάτι τέτοιο.

Μάλιστα ο τρόπος είναι “καρμπόν” του τρόπου που το έκανε η Ρωσία με την Ουκρανία. Η Ρωσία θεωρούσε πως απειλείται θεωρητικά από την Ουκρανία γιατί αν η χώρα αυτή εκτοξεύσει πυραύλους αυτοί σε λίγα λεπτά μπορούν να χτυπήσουν τη Μόσχα.

Η Τουρκία υποστηρίζει εδώ και μήνες το ίδιο για τα ελληνικά νησιά. Η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί στην Ουκρανία έστω και αν νικήσει στρατιωτικά για να λάβει  σοβαρά υπόψη τις συνέπειες ο επόμενος που θα σκεφτεί κάτι ανάλογο.

Η υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας στην περίπτωση της Ουκρανίας είναι πρώτη προτεραιότητα για την Ελλάδα, για να μπορεί να τα επικαλεστεί και για την ίδια αν χρειαστεί.

για τη συνέχεια  Capital