Ο Αναστασιάδης εξελέγη δυο φορές ως Πρόεδρος λύσης. Απέτυχε και αυτός, επειδή υιοθέτησε τη συνταγή του εξευμενισμού

Οι προεκλογικές περίοδοι είναι ιδανικές για λαϊκισμούς και για μαγειρέματα στο Κυπριακό, κυρίως στο παρασκήνιο. Μπορούμε, χωρίς να το αντιληφθούμε, να βρεθούμε ενώπιον νέων τετελεσμένων.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, η Κυβέρνηση διανύει το τελευταίο χιλιόμετρο της θητείας της και υιοθετεί εκ νέου την πολιτική των ΜΟΕ για την Τύμπου, δηλαδή του εξευμενισμού, την οποία ο Πρόεδρος χαρακτήριζε προ ολίγων μηνών ως αποτυχημένη. Ερώτημα: Έχει δικαίωμα η υφιστάμενη Κυβέρνηση, την ώρα της εξόδου της από την εξουσία να δεσμεύσει την επόμενη, και δη τον νέο Πρόεδρο, επί θεμελιωδών ζητημάτων, όπως το Κυπριακό;

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εξελέγη δυο φορές ως Πρόεδρος λύσης. Απέτυχε και αυτός, όπως και οι προκάτοχοί του, επειδή υιοθέτησε τη συνταγή του εξευμενισμού, η οποία τροφοδότησε αντί να χαλιναγωγήσει την τουρκική αδηφαγία. Η Άγκυρα εκλαμβάνει τη δική μας καλή πρόθεση και τα κατά καιρούς δώρα ως αδυναμία και αξιώνει περισσότερα. Αφού της πρόσφερε τα δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη και την πολιτική ισότητα, η Τουρκία προχώρησε στο επόμενο βήμα. Στην αξίωση της ισότιμης κυριαρχίας και της λύσης των δύο κρατών, στο πλαίσιο μιας συνομοσπονδίας ως συνέχεια της αποκεντρωμένης χαλαρής ομοσπονδίας.

Διερωτάται ο πολίτης: Τι είναι αυτό που πείθει τον Πρόεδρο ότι, μετά την αποτυχία εννέα ετών στο Κυπριακό, θα επιτύχει τώρα μέσω των ΜΟΕ για την Τύμπου και της εξευμενιστικής πολιτικής; Η πολιτική της Τουρκίας όχι μόνο δεν άλλαξε προς το καλύτερο, αλλά το αντίθετο. Γίνεται πιο σκληρή και διεκδικητική. Πιο αδιάλλακτη. Δεν έχουμε μόνο εμείς εκλογές το 2023, έχει και ο Ερντογάν, ο οποίος επενδύει επί της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τμήμα της οποίας είναι η Γαλάζια Πατρίδα και η Κύπρος. Ερώτημα νέο, συναφές με το προηγούμενο: Τι θα δώσει η Τουρκία στο πλαίσιο των ΜΟΕ για την Τύμπου χωρίς να πάρει κυριαρχία; Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, ο Ερντογάν όχι μόνο θα χάσει τις εκλογές, αλλά θα κινδυνεύσει να έχει την τύχη του Μεντερές.

Γιατί, λοιπόν, γίνεται η πρόταση για την Τύμπου; Για να σωθεί η Αμμόχωστος ή για να πει όχι η Άγκυρα και να εκτεθεί; Πώς θα προκύψει κόστος στην Τουρκία για να προχωρήσει η διαδικασία, όταν τα ΜΟΕ είναι κίνηση απαγκίστρωσης από τις κυρώσεις; Τι θα χάσει η Τουρκία; Ποιο κόστος θα έχει ως κράτος και ο Ερντογάν ως Πρόεδρος εάν πουν όχι; Ενδέχεται να τον επιπλήξει για πολλοστή φορά η ΕΕ. Ο ίδιος θα το εκλάβει ως παράσημο. Όχι μόνο θα βγει παραπονούμενος, αλλά θα αξιώνει δίκαιη και ίση μεταχείριση, συνεχίζοντας την πολιτική των δύο κρατών.

Διερωτάται για κάτι ακόμη ο πολίτης και αναμένει απαντήσεις: Μήπως η πρόταση για τα ΜΟΕ έγινε για προεκλογικούς λόγους; Εάν αυτή είναι η ερμηνεία, λογικό είναι να εγερθεί το εξής νέο ερώτημα: Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, που είναι υποψήφιος του ΔΗΣΥ και τον οποίο υποστήριξε δημόσια ο Πρόεδρος, έχει ερωτηθεί για την πολιτική των ΜΟΕ ή όχι; Έχει λάβει γνώση; Είναι όντως σύμφωνος ή καλείται να υιοθετήσει αποφάσεις , στη λήψη των οποίων δεν συμμετείχε, όπως ισχυρίζεται ότι συνέβη σε αρκετές περιπτώσεις κατά το παρελθόν;

Το θέμα δεν αφορά μόνο τον Αβέρωφ και τον Πρόεδρο, αλλά το σύνολο των κομμάτων και ειδικότερα των εν δυνάμει υποψήφιων Προέδρων, οι οποίοι θα πρέπει να τοποθετηθούν επί του θέματος. Συμφωνούν με την πολιτική του Προέδρου, που βρίσκεται στο τελευταίο χιλιόμετρο της θητείας του; Είναι πολιτικά και ηθικά ορθό να δεσμεύσει τον επόμενο Πρόεδρο σε μια πολιτική, την οποία ο ίδιος χαρακτήριζε ως εξευμενιστική και τελειωμένη; Τώρα οφείλουν τα τοποθετηθούν όλοι και όχι να έρθουν μετά τις εκλογές και να κρύψουν τα δικά τους λάθη πάνω στις δεσμεύσεις των προηγούμενων. Εάν οι υποψήφιοι των εκλογών δεν έχουν στόχο να βοηθήσουν τον τόπο να γυρίσει σελίδα και να εφαρμοστούν πολιτικές επιτυχίας αντί των συνταγών αποτυχίας, ποιος ο λόγος ουσιαστικής διεξαγωγής τους; Για να αλλάξει η φρουρά των αποτυχημένων εραστών της εξουσίας;

Σημερινή