Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις την είδηση να σιγουρευτείς. Καλά διαβάζεις; Ο Ερσίν Τατάρ καλεί την ελληνοκυπριακή πλευρά «να λογικευτεί» διότι παρακολουθεί, λέει, «με μεγάλη ενόχληση και ανησυχία» τις πληροφορίες  για ενίσχυση του πυραυλικού συστήματος της Εθνικής Φρουράς. Μπορείς να πεις, τι σημασία έχει τι λέει ο Τατάρ, είναι τόσο σχιζοφρενικά τα λόγια του, που δεν πρέπει να ασχολούμαστε. Ναι, αλλά αυτός ο τύπος είναι ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας, και το κόμμα του μόλις στην ψηφοφορία της Κυριακής βγήκε πρώτο κόμμα. Τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης είναι προς αυτόν που απευθύνονται. Όταν τα ελληνοκυπριακά κόμματα καλούν τον Αναστασιάδη να πάει στο τραπέζι των συνομιλιών (πώς θα πάει ουδείς γνωρίζει) είναι με αυτόν που θα τις κάνει τις συνομιλίες. Όταν συνομιλούν αναζητώντας «κοινό έδαφος» οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών είναι με αυτόν που συνομιλούν.

Ουδέποτε η ελληνοκυπριακή πλευρά, κυβέρνηση και κόμματα, κατάγγειλαν τον Τατάρ, ουδέποτε έθεσαν ζήτημα παραλογισμών που δεν επιτρέπουν τις συνομιλίες. Προπάντων, ουδέποτε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έκανε το μόνο που οφείλει να κάνει υπό τις συνθήκες που δημιουργούνται: Να καταγγείλει και να ενημερώσει τα Ηνωμένα Έθνη ότι δεν μπορεί να πάει σε συνομιλίες με τον Τατάρ όταν Τουρκοκύπριοι καταγγέλλουν τις παρεμβάσεις της Τουρκίας στις «εκλογές» που τον ανέδειξαν, καταγγέλλουν την προϋπόθεσή του για επιστροφή στις συνομιλίες για λύση δύο κρατών, καταγγέλλουν ακόμα και τον εποικισμό που συνεχίζεται και την αλλοίωση της τουρκοκυπριακής ταυτότητας.

Όταν στις 19 Ιανουαρίου, το Κίνημα Ομόσπονδης Κύπρου, το Κόμμα Ενωμένη Κύπρος και το Κόμμα Νέα Κύπρος, επέδωσαν στην Ουνφικύπ επιστολή προς τον Γκουτέρες καταγγέλλοντας τις παρεμβάσεις της Άγκυρας στις «εκλογικές» αναμετρήσεις («με τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές οι παρεμβάσεις έλαβαν μεγαλύτερες διαστάσεις», γράφουν) και το ότι «η Τουρκία μετέφερε πληθυσμό διαπράττοντας έγκλημα πολέμου στην περιοχή που κατέκτησε με τη στρατιωτική της επέμβαση στο νησί μας. Με αυτό τον τρόπο, αλλοίωσε τη δημογραφική δομή στην υπό κατοχή περιοχή», η νόμιμη κυβέρνηση, που εκπροσωπεί και τους Τουρκοκύπριους πολίτες της, έπρεπε να ενισχύσει αυτή την προσπάθεια. Έστω και αν αυτά τα τ/κ κόμματα δεν έχουν μεγάλη δύναμη στα κατεχόμενα. Άλλωστε, δεν είναι μόνα τους, υπάρχουν κι άλλες οργανώσεις που συνυπογράφουν τέτοιες καταγγελίες, αλλά και προσωπικότητες της τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Όταν, λοιπόν, Τουρκοκύπριοι έχουν αυτές τις θέσεις, εμείς με ποια λογική αποδεχόμαστε ως συνομιλητή μας τον Τατάρ; Την ώρα, μάλιστα, που γνωρίζουμε ότι συνομιλίες δεν πρόκειται να γίνουν για πολύ καιρό ακόμα. Θα έπρεπε να αξιοποιηθεί το κενό για να ενισχυθούν οι Τουρκοκύπριοι που τον καταγγέλλουν, αλλά και για να μην υποχρεωθούμε να αποδεχτούμε ως πολιτισμένο συνομιλητή μας στην αναζήτηση κοινού κράτους (αυτό αναζητούμε ακόμα υποθέτω) έναν άνθρωπο, που παραλογίζεται και είναι αδύνατο των αδυνάτων να συνεννοηθείς μαζί του.

Προχτές κατάγγελλε ότι νομιμοποιήσαμε την τρομοκρατία των Κούρδων επειδή ανακοινώθηκε η ίδρυση κυπροκουρδικού συνδέσμου αλληλεγγύης. Τώρα είδε ενίσχυση του πυραυλικού συστήματος «παρά τις εκκλήσεις που γίνονται για συνέχιση της ειρήνης και μείωση της έντασης», όπως λέει, σαν να έχουμε απέναντί μας έναν σαλτιμπάγκο που μας βγάζει τη γλώσσα, κι εμείς πρέπει να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα (έτσι το λέει το ΑΚΕΛ και άλλοι) ότι θέλουμε να κάνουμε μαζί του συνομιλίες.

«Δεν έχει νόημα», λέει, «η επίδειξη επιθετικής στάσης εκ μέρους των Ελληνοκυπρίων και η ενίσχυση του πυραυλικού τους συστήματος (…) ξεχνούν πως απέναντί τους έχουν την Τουρκία». Διότι, οι πανέξυπνοι της άμυνάς μας δεν κλείνουν το στόμα τους –ή, για να το πω ορθότερα: θα το πει κι ο τέτοιος τους- ότι εξετάζουν προτάσεις διαφόρων χωρών για προμήθεια αμυντικού αντιπυραυλικού συστήματος, που θα ενισχύσει την αντιαεροπορική ομπρέλα της Κύπρου. Δεν μας φτάνει η στρατιωτική αδυναμία μας, δεν μας φτάνει που επικρατεί ηττοπάθεια και παράδοση, έχουμε και τον Τατάρ να μας συμβουλεύει να μην επιδεικνύουμε επιθετική συμπεριφορά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, άμα πεις κανένα περιποιημένο σιχτίρισμα θα είσαι εκτός πολιτικής ορθότητας;

[email protected]

Φιλελεύθερος