Ο κύριος Κασουλίδης ξενίζει με την συμπεριφορά του

Άριστος Μιχαηλίδης

Μια τάση να μιλά σαν επισκέπτης στην Κύπρο, σαν ξένος παρατηρητής, την έχει εκδηλώσει πολλές φορές ο υπουργός Εξωτερικών, Γιαννάκης Κασουλίδης. Το κορυφαίο ήταν που έλεγε στους δημοσιογράφους: «Επιτρέψτε μου να μην παρέμβω σε αυτού του είδους τη συζήτηση», όταν του ζητούσαν να σχολιάσει τη στήριξη που έδινε στην Κύπρο το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών επικρίνοντας τον Ερντογάν.

Τώρα, όμως, αυτό ξεπεράστηκε από άλλο κορυφαίο: Για πρώτη φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει ανακοίνωση για να απαντήσει στον υπουργό του. Διότι, ο κ. Κασουλίδης, επιστρέφοντας από την Αμερική ένιωσε την ανάγκη να δώσει δημοσιογραφική διάσκεψη για να διατυπώσει τις σκέψεις του για το Κυπριακό. Άγνωστο αν είναι σκέψεις που διαμορφώθηκαν κατά τις επαφές του στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον, όπου είδε και τον Τζον Κέρι και τη Βικτώρια Νούλαν, ή αν τις είχε από πριν και τις πήρε βόλτα για να μας τις αναπτύξει με την επιστροφή του.

Πάντως, ήταν πολύ αποφασιστικός όταν στα καλά καθούμενα υιοθετούσε την τουρκική θέση, που επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ο Ακιντζί, ότι μέρος των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες θα χρηματοδοτήσει το κόστος της λύσης. Αναγκάστηκε το Προεδρικό να εκδώσει ανακοίνωση για να εξηγήσει, λίγο-πολύ, ότι αυτά που είπε ο υπουργός, είναι κουβέντες του καφενέ, διότι «σε σχέση με την αξιοποίηση των εσόδων από την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου, η μόνη απόφαση της Κυβέρνησης είναι αυτή που αντικατοπτρίζεται στο νομοσχέδιο που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο στις 13 Ιουνίου και που ρητά προβλέπει την ίδρυση Εθνικού Ταμείου Επενδύσεων».

Το περίεργο είναι ότι τα ίδια έλεγε κι ο ίδιος ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τη Δευτέρα στο Mega. Ότι «το υψηλό κόστος της λύσης θα γίνει με τη συμβολή των πιθανών εσόδων από το φυσικό αέριο». Αλλά, φαίνεται ότι ο κ. Κασουλίδης ήταν πιο αποφασισμένος και προκάλεσε αντιδράσεις. Η ουσία, βέβαια, είναι ότι ακόμα κι αν δεν ήθελαν να το πουν δημοσίως και τους ξέφυγε, το γεγονός είναι ότι το κουβεντιάζουν στο παρασκήνιο. Είναι προφανές ότι το κουβεντιάζουν με τους Αμερικάνους και με τον Ακιντζί.

Δεν είναι κακό φυσικά να αναζητούν τρόπους για να χρηματοδοτηθεί η λύση και ούτε είναι κακό να σκέφτονται και το φυσικό αέριο. Το κακό είναι που δεν σκέφτονται καθόλου ότι τις αποζημιώσεις πολέμου είναι αυτός που κάνει τον πόλεμο, ο θύτης, που τις πληρώνει. Η Τουρκία δεν υπάρχει καθόλου στο σκηνικό. Ή, όπου υπάρχει, είναι για να δούμε με ποιον τρόπο θα επωφεληθεί. Το κόστος για το όφελος της θα το επωμιστεί ο θύτης. Κυρίως, οι νέες γενιές, για τις οποίες υποτίθεται ότι θα φυλάγαμε σε ειδικό ταμείο τα έσοδα του φυσικού αερίου. Έτσι μας έλεγαν οι ίδιοι ηγέτες, που σήμερα μας λένε άλλα.

Αν ήταν να παραχωρήσουμε όλο το φυσικό αέριο ή όλα τα έσοδα του για να εξαφανιστεί η Τουρκία από τη χώρα μας, να το παραχωρήσουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα κι ας μην μείνει ούτε σταγόνα για την Κύπρο. Αλλά, όπως πάμε, θα της δώσουμε και το αέριο, θα νομιμοποιήσουμε και τον ρόλο της στην πατρίδα μας κι εμείς θα μείνουμε με μια τρύπα στο νερό.

philenews.com