Strategic Culture Foundation Editorial, (Κύριο Άρθρο) 28-1-22

 Μετάφραση Μ. Στυλιανού

Η πολιτική των ΗΠΑ για αντιπαράθεση και εντάσεις έχει να κάνει με την εξεύρεση κατάλληλης κάλυψης του αμερικανικού σαμποτάζ του ενεργειακού εμπορίου της Ευρώπης με τη Ρωσία.

Η αδιάλλακτη απάντηση αυτή την εβδομάδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες στις ανησυχίες της Ρωσίας για την ασφάλεια της δείχνει ότι η Ουάσινγκτον επιθυμεί σύγκρουση. Την ίδια στιγμή, επίσης αυτή την εβδομάδα, οι ΗΠΑ αποκάλυψαν ακούσια τον ρόλο τους όταν ενίσχυσαν το στόχο τους ότι ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 δεν θα προχωρήσει “εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία”.

Δεν είναι απλή σύμπτωση. Οι εντάσεις και η κρίση που έχουν αναζωπυρωθεί τους τελευταίους μήνες για την Ουκρανία – σε σημείο που, απίστευτα, υπάρχει φόβος για έναν παγκόσμιο πόλεμο – καθοδηγούνται από τον αμερικανικό στρατηγικό στόχο της αποτροπής του επικερδούς ενεργειακού εμπορίου της Ρωσίας με την Ευρώπη. Αυτό φυσικά δεν γίνεται ποτέ αποδεκτό δημοσίως από την Ουάσιγκτον. Γιατί αυτό θα ήταν παραδοχή εγκληματικότητας.

Αυτή την εβδομάδα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν επανέλαβε το κλισέ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν «ιερό καθήκον» να υπερασπιστούν τους Ευρωπαίους συμμάχους από φερόμενη ρωσική επίθεση. Αυτό που πραγματικά ήθελε να επικαλεστεί ο Μπάιντεν ήταν ένα ιερό καθήκον να προωθήσει τα αυτοκρατορικά συμφέροντα των ΗΠΑ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι να διαλύσει το γιγαντιαίο εμπόριο πετρελαίου και φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης. Κάτι τέτοιο θα ωφελούσε σε μεγάλο βαθμό τις ενεργειακές βιομηχανίες της Αμερικής, καθώς και τη στήριξη του αμερικανικού δολαρίου ως διεθνούς αποθεματικού νομίσματος. Αλλά εξίσου σημαντικό για την κυριαρχία των ΗΠΑ είναι η ανατροπή κάθε είδους κανονικών γεωπολιτικών σχέσεων μεταξύ των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και της μεγαλύτερης χώρας της ηπείρου – της Ρωσίας. Σκεφτείτε την απώλεια κερδών για τον αμερικανικό μιλιταριστικό καπιταλισμό.

Η κλιμάκωση των εντάσεων τους τελευταίους δύο μήνες προωθήθηκε από τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ (αόριστους και αμφίβολους) ότι η Ρωσία είχε κινητοποιήσει στρατιωτικές δυνάμεις για να εισβάλουν στην Ουκρανία. Η Ρωσία έχει επανειλημμένα αρνηθεί οποιαδήποτε πρόθεση να επιτεθεί στον δυτικό γείτονά της παρά τις συνεχείς προκλήσεις και τον εμφύλιο πόλεμο του καθεστώτος του Κιέβου που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ εναντίον του εθνικού ρωσικού πληθυσμού στη Νοτιοανατολική Ουκρανία, πόλεμο που διεξάγεται από το 2014 και το πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από τη CIA στο Κίεβο. Περίπου 14.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί από αυτή την αδυσώπητη σύγκρουση, την οποία στο καθεστώς που υποστηρίζεται από το ΝΑΤΟ επιτρέπεται να διαιωνίζει, υπό την αδιαφορία της Ουάσιγκτον και της Ευρώπης για τις ειρηνευτικές υποχρεώσεις στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Μινσκ του 2015 με τη μεσολάβηση της Ρωσίας.

Η Ρωσία αναφέρει ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις εντός των συνόρων της αποτελούν κυρίαρχο ζήτημα το οποίο δεν απαιτεί λογοδοσία σε κανένα ξένο κράτος. Είναι αξιοσημείωτο πώς οι ισχυρισμοί των ΗΠΑ έχουν τον τόνο και την εμφάνιση μιας ενορχηστρωμένης εκστρατείας στα μέσα ενημέρωσης. Οι ισχυρισμοί για “επικείμενη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία” έχουν ωθηθεί να κυριαρχήσουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η στιγμή της εισβολής φαίνεται πάντα να διαφεύγει της πραγματικότητας. Ένας ακούσια διασκεδαστικός τίτλος αυτή την εβδομάδα στο κρατικό ραδιόφωνο Free Europe των ΗΠΑ θρηνεί: “Κουράστηκα να περιμένω [για εισβολή]”.

Σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία στις 17 Δεκεμβρίου για να παρουσιάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στους συμμάχους τους στο ΝΑΤΟ τις δικές της ανησυχίες για την ασφάλεια. Η πολυετής επέκταση των μελών του ΝΑΤΟ μέχρι τα ρωσικά σύνορα – κατά παράβαση των ιστορικών υποσχέσεων που δόθηκαν από τους ηγέτες των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1990 – η Μόσχα απαίτησε να σταματήσει και τα όρια να επανέλθουν στις γραμμές του 1997. Η Ρωσία ζήτησε συγκεκριμένα από τις ΗΠΑ να  αποκλείσουν τη μελλοντική ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ουκρανίας, της Γεωργίας και άλλων πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Αυτό βασίζεται στην ρωσική υπαρξιακή ανησυχία για την ασφάλεια, αφού αυτά τα  εδάφη θα μπορούσαν να γίνουν βάσεις εκτόξευσης αμερικανικών βαλλιστικών πυραύλων ικανών να χτυπήσουν τη Μόσχα μέσα σε λίγα λεπτά.

Αυτή την εβδομάδα, Ηνωμένες Πολιτείες και ΝΑΤΟ απάντησαν γραπτώς στις προτάσεις ασφαλείας της Μόσχας. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως ρητορικά, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της απάντησαν απορρίπτοντας τους όρους ασφαλείας της Ρωσίας. Εν ολίγοις, δεν πρόκειται να υπάρξουν παραχωρήσεις και ο αλαζονικός τρόπος απόρριψης φαίνεται να είναι μια σκόπιμη πρόκληση.

Υποτιμώντας την αξιοπιστία, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν και ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσαν ότι ο «δρόμος της διπλωματίας» παραμένει ανοιχτός στη Ρωσία «εάν επιλέξει να την ακολουθήσει». Είναι πολύ δύσκολο να θεωρήσουμε αυτές τις δηλώσεις ως άξιες προσοχής όταν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενημερώνουν δημόσια τη Ρωσία ότι σκοπεύουν να παραμερίσουν τις υπαρξιακές ανησυχίες της για την ασφάλεια και ταυτόχρονα πλημμυρίζουν τη Ουκρανία με θανατηφόρα όπλα.

Με άλλα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να επέλεξαν να κλιμακώσουν περαιτέρω τις εντάσεις και να αναγκάσουν τη Ρωσία στην στρατιωτική-τεχνική απάντηση που η Μόσχα είχε προειδοποιήσει νωρίτερα ότι θα λάβει εάν η Ουάσινγκτον δεν σεβαστεί τις προτάσεις της.

Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ θέλουν να υποκινήσουν τη Ρωσία σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο – αν και αυτό είναι ένας αλόγιστος κίνδυνος. Αλλά αυτό σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θέλει να συνεχιστούν οι εντάσεις και η συγκρουσιακή αντιπαράθεση.

Το κλειδί για την κατανόηση αυτής της φαινομενικά παράλογης τακτικής είναι ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2. Την ίδια ημέρα που ο Μπλίνκεν έλεγε “όχι παραχωρήσεις” στη Μόσχα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε με την πιο δυναμική γλώσσα ότι το εμπόριο φυσικού αερίου Nord Stream 2 μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα προχωρήσει “εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία”. Ο όρος “εισβάλλει στην Ουκρανία” είναι απλά ένας κώδικας για συνέχιση των εντάσεων.

Ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νεντ Πράις δήλωσε την Τετάρτη: «Θέλω να είμαι πολύ σαφής: εάν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο Nord Stream 2 δεν θα προχωρήσει. Δεν πρόκειται να μπω στις λεπτομέρειες. Θα συνεργαστούμε με τη Γερμανία για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα προχωρήσει”.

Όπως μετέδωσε το γερμανικό ειδησεογραφικό δίκτυο Deutsche Welle, οι Ηνωμένες Πολιτείες «δεν διευκρίνισαν εάν η Γερμανία είχε συμφωνήσει σε αυτό».

Εδώ η Ουάσιγκτον αποκαλύπτει ότι έχει αποφασίσει ότι το έργο των 10 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους αγωγούς φυσικού αερίου δεν θα τεθεί σε λειτουργία, είτε το Βερολίνο συμφωνήσει επίσημα σε αυτή την ακύρωση είτε όχι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναλαμβάνουν την κυριότητα της γερμανικής κυριαρχίας και της κυριαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφασίσουν με ποιον το μπλοκ μπορεί να εμπορεύεται ενέργεια – και αυτό προφανώς αποκλείει τη Ρωσία.

Ο αγωγός Nord Stream 2 μήκους 1.222 χιλιομέτρων κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα που συνδέει το αέριο της Σιβηρίας με την Ευρώπη ολοκληρώθηκε το προηγούμενο έτος παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ που προσπαθούσαν να τον διακόψουν. Εάν τελικά τεθεί σε λειτουργία, το έργο θα διπλασιάσει την παροχή φυσικού αερίου στη Γερμανία και θα βοηθήσει στη μείωση των τιμών καταναλωτή σε μια εποχή που οι λογαριασμοί καυσίμων νοικοκυριών και επιχειρήσεων ανεβαίνουν σε δυσβάστακτα επίπεδα.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν αντιτάχθηκε σθεναρά στο διευρυμένο εμπόριο φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης όπως και ο προηγούμενος Λευκός Οίκος του Τραμπ. Ωστόσο, ο Μπάιντεν και οι βοηθοί του ήταν λίγο πιο ντροπαλοί στην πολιτική τους να φαίνονται να μην ανταγωνίζονται προφανώς τη Γερμανία με απαράβατα αιτήματα για ακύρωση του Nord Stream 2.

Το Βερολίνο είναι απρόθυμο να καταργήσει το έργο, θεωρώντας το ζωτικής σημασίας πόρο για να τροφοδοτήσει την οικονομία του. Ο Καγκελάριος Όλαφ Σολτς, όπως και η προκάτοχός του Άνγκελα Μέρκελ, επέμεινε ότι ο Αγωγός Nord Stream 2 είναι εμπορικό ζήτημα, εκτός  γεωπολιτικής. Οι γερμανικές ανησυχίες υπογραμμίζονται από μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα, η οποία δείχνει ότι μια απότομη διακοπή της παροχής ρωσικού αερίου θα έβλαπτε μαζικά την οικονομία της Γερμανίας και της Ευρώπης.

Ο Σολτς έχει δεχθεί εντεινόμενες πιέσεις από την Ουάσινγκτον για να σκληρύνει την αντίθεση στον ρωσικό αγωγό αερίου.

Μέσω της αύξησης της πίεσης προς το Βερολίνο, η κυβέρνηση Μπάιντεν ανακοίνωσε αυτή την εβδομάδα ότι αναζητά εναλλακτικούς προμηθευτές φυσικού αερίου και πετρελαίου για την Ευρώπη, ώστε να μην αντιμετωπίσει έλλειψη σε περίπτωση σύγκρουσης. Αυτοί είναι οι Αμερικανοί που λένε στους Γερμανούς: δεν έχετε καμία δικαιολογία τώρα από το να συμμετάσχετε στα αιτήματά μας για ακύρωση του Nord Stream 2.

Αυτό που έγινε σαφές αυτή την εβδομάδα είναι ότι η πολιτική αντιπαράθεσης και εντάσεων των ΗΠΑ με τη Ρωσία έχει να κάνει με την εξεύρεση κατάλληλης κάλυψης για το αμερικανικό σαμποτάζ του ενεργειακού εμπορίου της Γερμανίας και της Ευρώπης με τη Ρωσία. Χωρίς το πρόσχημα της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία αυτό το αμερικανικό σαμποτάζ ισοδυναμεί με εγκληματική επίθεση.

Snubbing Russia’s Red Lines, the U.S. Shows Strategic Hand — Strategic Culture (strategic-culture.org)