«Κάποιοι φτάνουν στα όρια της εσχάτης προδοσίας» με το φυσικό αέριο, έλεγε τον Οκτώβρη του 2013 ο άνθρωπος που ήξερε όσο λίγοι τα πάντα γύρω από τα κυπριακά κοιτάσματα. Ο Σόλων Κασίνης. Τα έλεγε εξοργισμένος με όσα μάθαινε. Αργότερα και όταν πια παραιτήθηκε και από την αντιπροεδρία της Κρατικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων, αποκάλυπτε, Νοέμβριο του 2014, ότι η κυπριακή Κυβέρνηση «έχει οδηγίες από τις ΗΠΑ» να μην προχωρήσει με τον τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στο Βασιλικό. Άγνωστο ποιους εννοούσε και πόσα ήξερε τότε για να μιλά με αυτό τον τρόπο.

Σήμερα, στον ίδιο παρονομαστή βρισκόμαστε. Διότι, γύρω από το φυσικό αέριο στήνουν χορό και δίνουν γραμμή πρώτα οι ξένοι και μετά ακολουθούν οι δικοί μας. Όσα σήμερα συμβαίνουν με τον αγωγό EastMed, τότε συνέβαιναν με το ενδεχόμενο δημιουργίας τερματικού στο Βασιλικό, που θα μετέτρεπε δήθεν την Κύπρο σε ενεργειακό κόμβο. 

Για παράδειγμα, 11 Ιουνίου 2014, σε συνέδριο στη Λευκωσία, ο κ. Λακκοτρύπης, υπουργός Ενέργειας, δήλωνε με σιγουριά ότι «το Τερματικό αποτελεί την επιλογή που ως Κυβέρνηση έχουμε προκρίνει, μετά από ενδελεχή εξέταση όλων των δεδομένων, για τη βέλτιστη εκμετάλλευση των γηγενών μας κοιτασμάτων φυσικού αερίου». Εξηγούσε μάλιστα πόσο σημαντικός θα είναι ο ενεργειακός ρόλος της Κύπρου και για την ασφάλεια του εφοδιασμού της Ευρώπης.

Ξαφνικά, αρχές Νοεμβρίου, πήγε στη Βουλή κι εξηγούσε ότι με τα υφιστάμενα δεδομένα και επειδή στο κοίτασμα Αφροδίτη υπάρχουν τέσσερα τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια και όχι εφτά, σημαίνει ότι δεν συμφέρει το τερματικό. (Για να καταλαβαίνουμε τα μεγέθη, ένα τρισεκατομμύριο κυβικά πόδια καλύπτουν τις ανάγκες της Κύπρου για 30-35 χρόνια). Ο δε τότε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης, διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς για πιέσεις από τις ΗΠΑ, δήλωνε για το τερματικό ότι «τα μέχρι στιγμής ευρήματα δεν δικαιολογούν και δεν επιτρέπουν την ανάληψη μιας τέτοιας επένδυσης, είτε από το κράτος είτε από τρίτους».

Ίδια ακριβώς και η κατάσταση τώρα με τον EastMed. Διότι, για να μην μας λένε ότι έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου, ας σημειωθεί ότι και τότε προηγήθηκαν παρεμβάσεις και αναλύσεις ξένων για το Τερματικό. Η γερμανική εφημερίδα «Die Zeit», για παράδειγμα, καλούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να ασκήσει την επιρροή της στην Κύπρο για να μεταφέρει το φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας. Εξηγούσε ότι η κυπριακή Κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή τερματικού σταθμού «παρά το γεγονός ότι η Τουρκία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 70 χλμ» και «το σχέδιο είναι από οικονομικής πλευράς ανοησία». Ανάλογες αναλύσεις, σαφώς στρατευμένες από συμφέροντα που δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα της Κύπρου, είχαμε σε αμερικάνικα και κυρίως, βρετανικά έντυπα. Μετά άρχισαν να εκφράζονται τέτοιες «ιδέες» και από «δικούς μας» και στο τέλος η Κυβέρνηση αποφάσισε ότι δεν συμφέρει το Τερματικό.

Τώρα, ανακάλυψαν όλοι, μετά από αμερικανική υπόδειξη, ότι δεν συμφέρει ο αγωγός EastMed. Μπορεί και να μην συμφέρει. Είναι, όμως, εντυπωσιακό το πόσοι πολλοί φωστήρες στην Κύπρο γνωρίζουν ότι δεν συμφέρει, ενώ οι ανόητοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων Κύπρου, Ελλάδας, Ισραήλ δεν το γνωρίζουν και περιμένουν ακόμα τις μελέτες, που πληρώνει η ΕΕ.

• Αλήθεια, είναι το κόστος που τους ενδιαφέρει όλους αυτούς τους σοφούς μας;
• Είτε για το Τερματικό, είτε για τον EastMed;
• Είναι το κόστος που ενδιαφέρει τον Κασουλίδη, έφεδρο υπουργό Εξωτερικών, και λέει ότι είναι εργαλείο δημιουργίας προβλημάτων;
• Ή, μήπως, έχουν πεισθεί από τον Ερντογάν, που χτες ακόμα έλεγε: «Αυτή η δουλειά δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Τουρκία. Γιατί αν πρόκειται να πάει αέριο στην Ευρώπη από εδώ, θα γίνει μόνο μέσω Τουρκίας».

Αν δεν έχουν πεισθεί, οφείλουν να δώσουν βαρύτητα σε ενέργειες που δεν θα αφήσουν «αυτή τη δουλειά» στα χέρια της Τουρκίας. Αν δεν είναι το Τερματικό ή ο EastMed, να είναι κάτι άλλο. Σε συνεργασία με όλες τις χώρες της περιοχής εκτός από την Τουρκία.

Πάντως, «στα όρια της εσχάτης προδοσίας» είναι και το να μην κάνεις οτιδήποτε χρειαστεί για να αποκτήσει η πατρίδα σου επιλογές, ώστε να μην είναι όμηρος στα χέρια της Τουρκίας.

[email protected]

Φιλελεύθερος