11 Δεκεμβρίου 1955. Η Μάχη των Σπηλιών: Ο Αυξεντίου διασώζει την Ε.Ο.Κ.Α., σε μια κρίσιμη φάση, που κινδύνευε να αποκεφαλιστεί

Λάζαρος Μαύρος

Στον ένατο μήνα από την έναρξη (1η Απριλίου 1955) της Κυπριακής Επανάστασης η Ε.Ο.Κ.Α. κινδύνευσε να αποκεφαλιστεί: Κυριακή 11η Δεκεμβρίου 1955 στη Μάχη των Σπηλιών, την έσωσε με την πανούργα ανταρκτική δράση του, ο αρχιαντάρτης της Ε.Ο.Κ.Α. έφεδρος Ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού 27χρονος τότε ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ.

Στα υψώματα κοντά στο χωριό Σπήλια, σε ειδικά κατασκευασμένα τρια κρησφύγετα, βρισκόταν τότε ο Αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. Διγενής, συνταγματάρχης εν αποστρατεία του Ελληνικού Στρατού Γεώργιος Γρίβας με ομάδα 13 στενών συνεργατών του «νεοσύλλεκτων» ανταρτών.

Οι Εγγλέζοι, κατόπιν προδοσίας του χώρου, έστειλαν δύο τάγματα στρατού για να κυκλώσουν, να εντοπίσουν και να εξοντώσουν τους «τρομοκράτες» της Ε.Ο.Κ.Α. στα βορείως του χωριού Σπήλια υψώματα με τα τρία λημέρια τους.

Εάν το πετύχαιναν οι Άγγλοι, η ένοπλη επαναστατική οργάνωση Ε.Ο.Κ.Α. θα διαλυόταν, καθώς η οργάνωσή της, χωρίς τον Αρχηγό άνευ αντικαταστάτη ή άλλου επιτελείου, δεν είχε άλλες προοπτικές.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ παραπλάνησης κι εξουδετέρωσης των ασυγκρίτως υπέρτερων αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων, που επέτρεψε την ασφαλή διαφυγή του αρχηγού Διγενή και όλων των ανταρτών του, υπήρξε επίτευγμα ευψυχίας, σοφίας-πανουργίας, ανδρείας και ακαριαία ορθής τακτικής του αντάρτη εφέδρου ανθυπολοχαγού του Ελληνικού Στρατού Γρηγόρη Αυξεντίου.

Μέσα στην κόλαση πυρός, αξιοποίησε πάραυτα και ευφυώς τις εδαφικές και κλιματολογικές συνθήκες, καθώς και τις κινήσεις των τμημάτων του αγγλικού στρατού, ώστε να τους οδηγήσει, μέσα στην επικρατούσα ομίχλη, βάλλοντας εναντίον τους αθέατος από ενδιάμεση χαράδρα, να αλληλοσκοτωθούν.

ΚΡΑΤΟΥΣΕ ένα γερμανικό αυτόματο (υποπολυβόλο) «Μαρσίπ», Σμάιτσερ ΜΡ-38, με έναν μόνο γεμιστήρα, όπλο των ναζιστικών δυνάμεων (και κατακτητών της Ελλάδας 1941-1944) κατά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο, διαμετρήματος 9Χ19 χιλιοστών, από εκείνα τα λίγα, που μεταφέρθηκαν μυστικά στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο από την Ελλάδα.

Εντόπισε δύο φάλαγγες Άγγλων στρατιωτών να ανέρχονται δεξιά και αριστερά στα υψώματα για να περικυκλώσουν τα λημέρια του αρχηγείου της Ε.Ο.Κ.Α. μέσα στην ομίχλη εκείνης της Κυριακής, τόση ομίχλη ώστε η μία φάλαγγα να μην βλέπει την άλλη.

– Διείσδυσε αμέσως στην αναμεταξύ τους χαράδρα.

– Πυροβόλησε την μια ριπή του προς τη δεξιά φάλαγγα, τη δεύτερη ριπή προς την αριστερή φάλαγγα, αγκάλιασε το «Μαρσίπ» του και κατρακύλησε με «βαρελάκια» στο βάθος της χαράδρας όπου έβγαλε απ’ την τσέπη του το σακουλάκι με τα φυσίγγια για να ξαναγεμίσει τον μοναδικό του γεμιστήρα.

– Αποτέλεσμα του τεχνάσματός του ήταν να αλληλοσκοτωθούν πυροβολώντας οι μεν κατά των δε, μέσα στην ομίχλη, οι δύο φάλαγγες των Εγγλέζων στρατιωτών.

Έτσι περίπου τα μαρτύρησε, παρών αυτόπτης, και ο εκ των συναγωνιστών του εκείνη τη μέρα στη Μάχη των Σπηλιών, Χαράλαμπος Μπαταριάς, οπλισμένος ο ίδιος με ένα βρετανικό οπλοπολυβόλο Μπρεν 0.303΄΄ το οποίο με την πρώτη ριπή που έριξε είχε πάθει εμπλοκή, όπως είπε.

ΑΡΓΟΤΕΡΑ, γράφοντας στον επιστήθιο φίλο του, τον Σωτήρη Έλληνα, ο ίδιος ο Αυξεντίου, παινευόταν για το «βιολί» του όπως χαρακτήρισε το γερμανικό του «Μαρσίπ»:

«Πήρα το γράμμα σου και είδα την άδικη ανησυχία σου για το ‘βιολί’ μου. Το δικό μου ‘βιολί’ δεν πρόκειται να πέσει ποτέ στα χέρια των ‘κότσιηδων’, εφ’ όσον είμαι ζωντανός. Το ‘χω τώρα που σου γράφω στα γόνατά μου και είμαι περήφανος γι’ αυτό, γιατί έπαιξα κάτι όμορφους σκοπούς στην περίπτωση που μου γράφεις. Έστησα ένα σπουδαίο παιχνίδι στους ‘κότσιηδες’, που θα το θυμούνται εφ’ όσον υπάρχει βρετανικός στρατός. Έβαλα δύο τάγματα κι αλληλοσυγκρούονταν, γεμίζοντας την χαράδρα με πτώματα, κι εγώ έφυγα κατρακυλιστός, με τον τρόπο που ξέρεις μέσ’ απ’ τα μάτια τους»…

Σημερινή