Γράφει ο Θεόδωρος Βαρίκος

Πριν 21 χρόνια ( 18 φεβρουαρίου 2000) είχα γράψει σε Αθηναική εφημερίδα, με λυσσώδη μαχη, αυτό που είχε πει— ο ανθέλληνας, πρώην υπουργός των εξωτερικών της Αμερικής Χένρυ Κίσσινγκερ, σε ομιλία του το 1996 στο Σικάγο, στο συνέδριο αμερικανών επιχειρηματιών.

Είχε πει το εξής βαθύτατο και μακροχρόνιο: «Οι Έλληνες είναι ένας λαός ιστορικός, περήφανος, αλλά . . . ατίθασος και δυσκολοκυβέρνητος. Μας δημιουργεί προβλήματα στη Μέση Ανατολή και στη Μεσόγειο-Αιγαίο. Ο μόνος τρόπος για να τον . . . τιθασσεύσουμε, είναι να τον . . . πλήξουμε στα πνευματικά και πολιτιστικά του αποθέματα».

Στα απλά ελληνικά, να πλήξουμε την ένδοξη ιστορία του, γι’ αυτό και γκέυ ο Μέγας Αλέξανδρος και Σωκράτης και Χριστός, Κολοκοτρώνης και πολλοί άλλοι ντε, σύμφωνα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), την αρχαιότερη συνεχόμενη γλώσσα του, την θρησκεία–πίστη του, τις παραδόσεις του, τα ήθη, τα έθιμα και τον ελληνικό τρόπο ζωής.

Θα πείτε, εύλογα, και τι σχέση έχουν τα θεωρητικά και μακρινά αυτά πράγματα, με τα σημερινά τα δικά μας; Έχουν και παραέχουν, γιατί από καιρό, και περισσότερο βέβαια σήμερα, εφαρμόζονται μέχρι κόμματος και τελείας, από το ελληνικό (;) πολιτικό σύστημα, «οι προβλέψεις και …οι εντολές» του Κίσσινγκερ και των ομοίων του της . . . ΠΑΓΚΟΣΜΟΠΟΙΗΣΗΣ. Δηλαδή της κατάργησης των εθνών-κρατών, των συνόρων, των διαφορετικών λαών, και με κυρίαρχες και ανεξέλεκτες τις παγκόσμιες πολυεθνικές των κεφαλαίων, όπου σε κάθε χώρα πια θα κάνουν «κουμάντο» οι μυημένοι πολιτικοί τσιράκια τους («ελίτ» τις λένε οι μορφωμένοι μας). Κοντολογίς, το ανάποδο του κομουνισμού, που τάχα μου, σε αυτόν «κουμάντο» θα έκανε η εργατική τάξη σε παγκόσμια κλίμακα .

Μας ενδιαφέρει, ωστόσο, πιότερο από τα παγκόσμια, η γούνα μας, τουτέστιν το . . . υπαρξιακό . . . φανερότατο, εθνοκτόνο πρόβλημα του γένους και της φυλής μας, που όλη η Ελλάδα το βλέπει, το ζει και το νοιώθει, σαν δαμόκλειο σπάθη στο κεφάλι μας, και φυσικά, δεν είναι άλλο, από το διαβόητο δημογραφικό, δηλαδή της εξαφάνισης της ελληνικής ράτσας.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΑΡΙΣΤΕΡΑ) προσποιούνταν πως δεν το έβλεπαν και το έσπρωχναν κάτω από το χαλί. Πως το έλεγε ο Σαιξπηρ ; .« ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ . . .ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ –ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ».

Να όμως που μας βλέπουν τώρα, όχι μόνον …τσίτσιδους και ξεβράκωτους, αλλά τρομαγμένους και «κρυμμένους» δήθεν στη γωνία του πολιτικού κοτετσιού, σαν την κουτοπόνηρη λαθουρή κότα, που στην εμφάνιση της αλεπούς, νομίζει, η ηλίθια, πως θα γλυτώσει. Τι είπε το. . . αστροπελέκι ο πρωθυπουργός μας πριν λίγες ημέρες στο Φόρουμ « Ελλαδα το 2040»;

«Το ξέρουμε μειωνόμαστε . Το πόσο θα μας το δείξει η φετινή απογραφή. Πάντως σε μια σύγκριση που κάναμε με την απογραφή του 2011, λόγω των εμβολιασμών, είδαμε ότι συρρικνωνόμαστε».

Σοβαρά; Νάτα τα τάχα μου, καινούργια και απρόβλεπτα. Και πώς θα λυθεί το σύνθετο και καυτό αυτό πρόβλημα; Την απάντηση την έχουν έτοιμη η Παγκοσμοποίηση και ο κ. Μητσοτάκης:

«Η κατάρτιση και επανεκπαίδευση, αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής μας. Αλλά και η οργανωμένη και . . . καλά σχεδιασμένη μετανάστευση, δεν μπορεί παρά να είναι και αυτή ένα όπλο για να αντιμετωπίσουμε τις ελλείψεις στην αγορά εργασίας— εργατικά χέρια».

Το πιάσατε το μήνυμα; Εδώ χάθηκε ο ανθός της χώρας, από τα τρία, προς το παρόν μνημόνια (επίσημα 700.000 νέοι, ανεπίσημα 1.000.000), για ένα μεροκάματο διασκορπίστηκε στον πλανήτη γη, εδώ έχουμε νυχτερινά μακροβούτια στους κάδους σκουπιδιών (σ.σ τα είδα με τα μάτια μου) λόγω ανεργίας και φτωχοποίησης , και ο «διορατικός και πατριώτης» πρωθυπουργός μας θέλει να . . . αντικαταστήσει τους Έλληνες ανέργους και φτωχοποιημμένους νέους μας, με ισλαμιστές μουσαφιραίους. Και όχι να φέρει πίσω τους νέους μας, τραβώντας τους με κίνητρα στην πατρίδα. Έτσι …οραματίζεται θα καλυφθούν τα εργατικά χέρια στην αγορά εργασίας.

Λοιπόν, για να μην παίζουμε με τις λέξεις. Ο κ. Μητσοτάκης υβρίζει τους «νατιβιστές», δηλαδή αυτούς που πιστεύουν ότι πρέπει να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, ενώ ο ίδιος «νοιώθει υπερήφανος για την … πολυπολιτισμική κοινωνία που μετατρατρέπεται πλέον η Ελλάδα»,— κάτι σε κρεολί, κομοδινί, μιγάδικο, γιατί του αρέσει, λέει η …πολυχρωμία, άλλο αν αυτός επέλεξε σύζυγο, τη χιονάτη και χριστιανή Πολωνέζα. Κοντολογίς ισλαμική, γιατί ο Ερτογάν, ο Σόρος, οι πληρωμένες ΜΚΟ, οι πολυεθνικές, δεν φέρουν εδώ Βουδιστές, ινδουιστές, σιντοιστές και . .. χριστιανούς, αλλά σκληρούς ισλαμιστές –τζιχαντιστές. Και τακίμια φυσικά της Τουρκίας (Πακιστάν, Αφγανιστάν, Σομαλία, Μπαγλαντές).

Αυτοί ξέρουν το σενάριο. Αντί σταυρού, εν τέλει, η ημισέληνος του Ισλάμ, στη σημαία μας. Εφαρμόζουν τον Κίσσινγκερ ναι η όχι; Για να είμαστε όμως, ακριβοδίκαιοι: Η Αριστερά στο βαθύ αυτό πρόβλημα -όχι περιέργως- έχει το ίδιο όραμα–θέση, γιατί από την δική της … ιδεολογική σκοπιά, δεν πιστεύει ούτε στα θαλασσινά ούτε στα στεριανά σύνορα. Αφ’ ενός γιατί η θάλασσα ανήκει … στα ψάρια της και αφ’ ετέρου, δεν πρέπει να υπάρχουν …σύνορα γενικώς. Και αυτό γουστάρει και. . . ρισκάρει.

Δική μας είναι η Ελλάς του κόμματος (τριών, τεσσάρων που αποφασίζουν). Τι πιστεύει; Σε κάνα παραπάνω κιλό παϊδάκια, στο βουνό, και καμιά …αστακομακαρονάδα, στις παραλίες. Δεν υπάρχει, συνελόντι ειπείν, εποικοδόμημα (ιδεολογία, ιστορική αλήθεια, μνήμες, διαφορετικοί πολιτισμόί, τρόποι ζωής, παραδόσεις κ.α.) αλλά μόνον βάση —οικονομία – μετοχές –καλάθι νοικοκυράς. Το τι ψάρια υπάρχουν και τι βίλες στη στεριά και στα νησιά, ωστόσο, θα φανεί σε λίγο καιρό με τους αδελφούς (;) γείτονες Τούρκους, Αλβανούς , Σκοπιανούς, αλλά και Αμερικανούς, και Ευρωπαίους.

Ως γόνος αγρότη, που τους νοιάζεται, γιατί κατά τον μέγα Θουκιδίδη είναι «αυτουργοί» (είδατε που διαβάζω και αρχαία ελληνικά;), δηλαδή οι μόνοι που μπορούν να επιβιώσουν, με αυτά που παράγουν, έχω να επισημάνω τούτο: Τέρμα το κόλλημα με τη μονοκαλλιέργεια τουρισμού και «τις υπηρεσίες» που καβάλησαν το 72,5% της Οικονομίας μας. Τέρμα τα καλλιεργήσιμα κτήματα και χωράφια με τα φωτοβολταικά πάνελ και η καταστροφή του περιβάλλοντος με τις ανεμογεννήτριες, για να κερδίζουν οι Γερμανοί και ελάχιστοι αετονύχηδες.

Κοιτάξτε τι κάνουν οι Τούρκοι, που …εξαπλασίασαν τα τελευταία 16 χρόνια τις εξαγωγές τους σε αγροτικά, κτηνοτροφικά προιόντα. Πρώτοι στο φουντούκι ελέγχουν την παγκόσμια σοκολατοποιία (67 τοις εκατό της παγκόσμιας παραγωγής), πρώτοι στα σύκα στο 27%, στα κεράσια 26%, στα βερίκοκα 23% της παγκόσμιας παραγωγής. Τα έσοδα από αυτά ήταν το 2018 ήταν δύο δισεκατομμύρια 200 εκατομμύρια δολάρια.

Καλά για κτηνοτροφία και κατασκευαστικές εταιρείες, δεν γράφω, γιατί θα απογοητευτείτε. Παραπάνω από το πολεμικό υλικό (2,200 δισ. δολ). Εσείς φέρτε το εν τρίτο. Εκεί σέβονται όμως το μόχθο και το βιος του αγρότη και δεν τον … σπρώχνουν να πουλάει την περιουσία του. Αλλά τι να περιμένεις από μια χώρα υποθηκευμένη μέχρι το… 2047 και πολιτικούς γιουσουφάκια ξένων συμφερόντων.

Όμως μην ξεχνάτε και το παλιό, όλα εδώ πληρώνονται.