Με την κυβέρνηση της Λιβύης να αρνείται μέχρι σήμερα να συμμετάσχει στη Διάσκεψη που διοργανώνει η Γαλλία στο Παρίσι την 12η Νοεμβρίου προφασιζόμενη ότι αντιτίθεται στη συμμετοχή του Ισραήλ, προφανώς κατ’ εντολή της Άγκυρας και με τον πρωθυπουργό Αμπντούλ Χαμίντ Μοχάμεντ Νταμπέιμπα να συναντιέται εκτάκτως στην Άγκυρα την Παρασκευή 5 Νοεμβρίου με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν (μάλλον για λήψη «οδηγιών»), απομένουν μόλις 45 ημέρες από τις εκλογές της 24 Δεκεμβρίου. Εκλογές για τις οποίες όλοι εκτιμούν ότι θα καθορίσουν το μέλλον της γειτονικής μας αυτής χώρας της Βόρειας Αφρικής και όλοι ελπίζουν από την πλευρά τους ότι θα ευνοηθούν, είτε είναι εσωτερικοί είτε εξωτερικοί δρώντες.

Πολλοί αναγνώστες μας γνωρίζουν ότι σε όλα τα άρθρα και αναλύσεις μου για την κατάσταση και τις εξελίξεις στη Λιβύη από τις πρώτες ημέρες που σχηματίστηκε η λεγόμενη μεταβατική Εκτελεστική Διοίκηση (κυβέρνηση και τριμελές προεδρείο) έθεσα εμφατικά δύο κρίσιμα σημεία.

Το πρώτο είναι οι εύλογες αμφιβολίες, παρά την γενική αισιοδοξία σε διεθνές επίπεδο, για το αν και πόσο ομαλά θα φθάσουμε στις διπλές εκλογές (προεδρικές και βουλευτικές) της 24 Δεκεμβρίου που προβλέπονται στον «οδικό χάρτη» που συμφωνήθηκε στο Λιβυκό Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου (LPDF).

Το δεύτερο και σημαντικότερο το οποίο μας αφορά ιδιαίτερα, είναι η σημαντική επιρροή της Τουρκίας όχι μόνο στην κυβέρνηση και στον ίδιο τον Νταμπέιμπα αλλά και σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών παραγόντων. Αγνοώντας τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και όσους απαιτούν την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων (κάτι που γίνεται όμως γενικώς και αορίστως) μην εκπλαγείτε αν μετά την συνάντηση της Παρασκευής ο Νταμπέιμπα «ζητήσει» από τον Ερντογάν να στείλει και άλλους Τούρκους «στρατιωτικούς συμβούλους» στη Λιβύη.

Για το πώς διασυνδέεται ο Νταμπέιμπα με την Άγκυρα και ιδιαίτερα με την «Οικογένεια Ερντογάν» αναφέρθηκα στο άρθρο-ανάλυση της 22ης Μαρτίου με τίτλο «Αποκωδικοποιώντας την κατάσταση στην Λιβύη και πως αυτή επηρεάζει την Ελλάδα». Ο Νταμπέιμπα όμως εκτός από συνεταίρος σε πολλές «μπίζνες» με την ευρύτερη… «Οικογένεια Ερντογάν» φαίνεται να είναι από «παντού δεμένος» από την Άγκυρα.

Η Τουρκία πέρα από την συνεχιζόμενη έντονη στρατιωτική παρουσία της έχει κατορθώσει να ελέγχει σχεδόν όλα τα ΜΜΕ αλλά και αρκετούς πολιτικούς – τοπικούς παράγοντες σε όλη σχεδόν τη Δυτική Λιβύη (Τριπολιτάνια). Πράκτορες της ΜΙΤ με βάση την «πόλη – κράτος» Μισράτα βρίσκονται παντού και συνεργάζονται με στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Βασικός εταίρος της Άγκυρας είναι και ο τουρκικής καταγωγής πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου του Κράτους, Χαλίντ Αλ Μίσρι, άνθρωπος του Σάρατζ, άμεσα συνδεόμενος με την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

για τη συνέχεια  liberal