Λάδι στις ήδη τεταμένες σχέσεις Άγκυρας – Τελ Αβίβ, έριξε η χθεσινή κατάρα Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ, από το τέμενος Τσαμλιτζά της Κωνσταντινούπολης.

Ποιά είναι η κατάρα; «Μαζί με όλα αυτά, βλέπουμε και γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη, και είθε ο Αλλάχ, για χάρη του ιερού ονόματός του, να καταστρέψει το Σιωνιστικό Ισραήλ. Αμήν!», εκστόμισε ο Ερντογάν.

Η κατάρα προκάλεσε «πόλεμο» ανακοινώσεων…

«Ο δικτάτορας Ερντογάν αποκάλυψε το αντισημιτικό του πρόσωπο. Ο Ερντογάν είναι επικίνδυνος για την περιοχή, αλλά και για τον ίδιο του τον λαό, όπως αποδείχθηκε τις τελευταίες ημέρες. Ας ελπίσουμε ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ θα το καταλάβουν αυτό κατά προτίμηση μία ώρα νωρίτερα».

Με ανακοίνωσή του, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, απορρίπτει την αλαζονική – κατά την έκφρασή του – δήλωση Σαάρ, κάνοντας λόγο για ανιστόρητους και αβάσιμους ισχυρισμούς σε μια προσπάθεια συγκάλυψης των εγκλημάτων που η κυβέρνηση Νετανιάχου διέπραξε.

Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών

«Οι προπαγανδιστικές δραστηριότητες των Ισραηλινών αξιωματούχων δεν θα κλονίσουν ποτέ την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να πει την αλήθεια με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε στο πλευρό των αθώων πολιτών που αποτελούν στόχο του Ισραήλ και να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά τους.»

Η απάντηση του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών υπήρξε άμεση.

«Τι ενόχλησε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών; Να ένας τρόπος να διευκρινίσουμε τα λόγια του δικτάτορα: Δηλώστε ξεκάθαρα ότι ο Ερντογάν δεν είναι αντισημίτης, ότι δεν είναι εμμονικός μισητής του εβραϊκού κράτους. Όλοι γνωρίζουν τι έχει κάνει ο Ερντογάν σε έθνη και λαούς στην περιοχή – από την Κύπρο μέχρι τη Συρία. Όλοι βλέπουν τι κάνει στον ίδιο του τον λαό (και στον Πίκατσου). Και όλοι ακούνε τι θέλει να κάνει στο εβραϊκό κράτος. Το αληθινό πρόσωπο έχει αποκαλυφθεί σε όλους».

Η οξεία διπλωματική αντιπαράθεση Τουρκίας – Ισραήλ βρισκόταν σε εξέλιξη την ώρα που στην Ιερουσαλήμ Βενιαμίν Νετανιάχου και Κυριάκος Μητσοτάκης επαναβεβαίωναν τη στρατηγική σχέση των χωρών τους.

Βενιαμίν Νετανιάχου – Πρωθυπουργός Ισραήλ

«Ανυπομονώ για την ευκαιρία να συζητήσουμε τις προκλήσεις για την ασφάλεια, τις οικονομικές ευκαιρίες και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες για μια διαρκή ειρήνη στην περιοχή μας.»

Κυριάκος Μητσοτάκης – Πρωθυπουργός Ελλάδας

«Θέλουμε να εστιάσουμε, επίσης, στην οικονομική μας συνεργασία, αλλά και στην αμυντική μας συνεργασία, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για εμάς στην Ελλάδα.»

Πληροφορίες από το Μέγαρο Μαξίμου, θέλουν τους δύο άντρες να συμφωνούν μεταξύ άλλων, στην ώθηση για συνεργασία στον αμυντικό τομέα, ακόμη και με συμπαραγωγή σύγχρονων οπλικών συστημάτων, αλλά και στην αναβίωση του σχήματος 3 + 1 μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και Ηνωμένων Πολιτειών, σχήμα που δίνει προτεραιότητα στην ενεργειακή συνεργασία και στα έργα διασύνδεσης.

Της συνάντησης Μητστοτάκη με Νετανιάχου, είχε προηγηθεί αυτή με τον Ισραηλινό Πρόεδρο Χέρτσογκ.

Δείτε το ρεπορτάζ του Ιάκωβου Ιακώβου:

Πολλοί αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ εργάζονται στον τομέα της εθνικής ασφάλειας ή της τεχνητής νοημοσύνης. Ο Μάικλ Κράτσιoς σκέφτεται πώς αυτοί οι δύο τομείς συγκρούονται.

Επικυρωμένος από τη Γερουσία ως επικεφαλής του Γραφείου Επιστήμης και Τεχνολογικής Πολιτικής, αναλαμβάνει τα ηνία σε μια κρίσιμη στιγμή στον αγώνα για την τεχνητή νοημοσύνη έναντι της Κίνας. Η κινεζική startup DeepSeek προκάλεσε ένα σοκ τον Ιανουάριο όταν κυκλοφόρησε ένα ισχυρό μοντέλο εκπαιδευμένο με πολύ χαμηλότερο κόστος από τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ.

Αυτό αύξησε την πίεση στην κυβέρνηση Τραμπ να περιορίσει την πρόσβαση της Κίνας σε προηγμένα αμερικανικά τσιπ, χωρίς να διαταράξει τις δραστηριότητες των αμερικανικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Την περασμένη Τρίτη, το Υπουργείο Εμπορίου πρόσθεσε δεκάδες κινεζικές εταιρείες σε μια εμπορική μαύρη λίστα. Οι αμερικανικές εταιρείες χρειάζονται πλέον κυβερνητική έγκριση για να τους πωλούν προϊόντα στην Κίνα.

Προστατευόμενος του Πίτερ Τιλ

Ο Κράτσιος, σύμφωνα με τη Wall Street Journal που παρουσιάζει την πορεία και τις θέσεις του, απέκτησε εμπειρία στον κλάδο της τεχνολογίας για αρκετά χρόνια ως ένας από τους κορυφαίους συνεργάτες του επενδυτή Πίτερ Τιλ. Μετά τη στήριξη του Τιλ στον Τραμπ το 2016 – ως ένας από τους ελάχιστους επικεφαλής της Σίλικον Βάλεϊ που τον υποστήριξαν – ο Κράτσιος ανέλαβε κορυφαίο ρόλο στη διαμόρφωση της τεχνολογικής πολιτικής στην πρώτη κυβέρνηση Τραμπ και για ένα διάστημα επέβλεπε την έρευνα και την ανάπτυξη στο Υπουργείο Άμυνας.

Μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια στην startup Scale AI, επέστρεψε στην κυβέρνηση υπό πολύ μεγαλύτερη δημοσιότητα. «Οι διακυβεύσεις είναι πολύ υψηλότερες αυτή τη φορά», δήλωσε σε συνέντευξή του.

Το έργο του στο Γραφείο Επιστήμης και Τεχνολογικής Πολιτικής περιλαμβάνει τα πάντα, από την υπερ-υπολογιστική κβαντική τεχνολογία έως τον εκσυγχρονισμό των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων της χώρας και την έρευνα για τους ωκεανούς του κόσμου. Ο ίδιος αναμένει να αφιερώσει σημαντικό χρόνο στον συντονισμό μεταξύ υπηρεσιών. «Οι άνθρωποι θα τον βλέπουν ως το άτομο που πραγματικά θα κινήσει τα πράγματα», δήλωσε η Χλόη Αούτιο, σύμβουλος τεχνολογικής πολιτικής για εταιρείες και εργαστήρια τεχνητής νοημοσύνης.

Στο μικροσκόπιο χιλιάδες προτάσεις

Μία από τις πρώτες του αρμοδιότητες είναι να εξετάσει χιλιάδες προτάσεις που υπέβαλαν πρόσφατα εταιρείες για το σχέδιο της κυβέρνησης σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη. Ο πρόεδρος Τραμπ έδωσε εντολή στην ομάδα του να συντάξει το σχέδιο με εκτελεστικό διάταγμα τον Ιανουάριο. Παράλληλα, ακύρωσε το εκτελεστικό διάταγμα του προέδρου Τζο Μπάιντεν, το οποίο απαιτούσε από τις εταιρείες να ειδοποιούν την κυβέρνηση όταν αναπτύσσουν ισχυρά μοντέλα.

Ο Κράτσιος θα συνεργάζεται με αξιωματούχους όπως ο επικεφαλής της τεχνητής νοημοσύνης και των κρυπτονομισμάτων, Ντέιβιντ Ζακς, και ο Σριράμ Κρίσναν, ανώτερος σύμβουλος πολιτικής για την τεχνητή νοημοσύνη. Ο Ζακς εργάστηκε στην εφημερίδα που ίδρυσε ο Τιλ στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και στη συνέχεια βοήθησε στην ίδρυση της PayPal, μαζί με τους Τιλ και Έλον Μασκ. Ζακς και Κρίσναν έχουν και οι δύο εμπειρία στο χώρο των venture capital.

Η πορεία ενός…μαραθωνοδρόμου

Μαραθωνοδρόμος από τη Νότια Καρολίνα, ο Κράτσιος αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον με πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, έκανε πρακτική στο γραφείο του γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ (Ρεπουμπλικανός, Νότια Καρολίνα).

Ο Κράτσιος απέκτησε άμεση εμπειρία στη σχέση ΗΠΑ-Κίνας το 2010, όταν ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τσινγκχούα της Κίνας, γνωστό για την παραγωγή κορυφαίων μηχανικών. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι φοιτητές του ήταν ενθουσιασμένοι με την προοπτική να εργαστούν στον καινοτόμο τεχνολογικό κλάδο των ΗΠΑ.

Την ίδια χρονιά, άρχισε να εργάζεται για μία από τις επενδυτικές εταιρείες του Τιλ. Το 2016, επέστρεψε στο Τσινγκχούα για να βοηθήσει τον Τιλ στη διδασκαλία ενός εντατικού, δίμηνου σεμιναρίου, μετά την επιτυχία του βιβλίου του Τιλ για τις startups στην Κίνα. Μέχρι τότε, η Κίνα είχε αρχίσει να επενδύει δισεκατομμύρια δολάρια σε εγχώρια τεχνολογικά έργα, μεταβάλλοντας τις ισορροπίες στη σχέση των δύο χωρών.

Μία από τις αρμοδιότητές του στην πρώτη κυβέρνηση Τραμπ ήταν να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο πείθοντας άλλες χώρες να μην εγκαταστήσουν φθηνό τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό από την κινεζική Huawei, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας. Οι ΗΠΑ δεν διέθεταν εγχώρια εναλλακτική λύση για τη Huawei, οπότε πρότεινε ευρωπαϊκές επιλογές.

«Πάντα το έβλεπε ως έναν παγκόσμιο ανταγωνισμό», δήλωσε ο Τόνι Σαμπ, επικεφαλής πολιτικής τεχνητής νοημοσύνης στη DLA Piper.

Ο Κράτσιος εργάστηκε στο εκτελεστικό διάταγμα του 2019 για την τεχνητή νοημοσύνη, το οποίο προωθούσε την έρευνα και ανάπτυξη και έδινε εντολή στο Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) του Υπουργείου Εμπορίου να αναπτύξει πρότυπα για την αξιολόγηση αξιόπιστων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.

Η καταγωγή και οι σπουδές

Ο πατέρας του κατάγεται από την Βολισσό της Χίου και η μητέρα του από την Καστοριά. Αποφοίτησε από το Richland Northeast High School στην Κολούμπια της Νότιας Καρολίνας το 2004.

Στη συνέχεια, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον και αποφοίτησε με πτυχίο B.A. στην πολιτική και πιστοποιητικό ελληνικών σπουδών το 2008.

Ο Κράτσιος ολοκλήρωσε μια διδακτορική διατριβή 125 σελίδων, με τίτλο «Οικονομία και ψηφοφορία στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία: Μια συνολική και ατομική ανάλυση του ελληνικού εκλογικού σώματος, 1985-2007», υπό την επίβλεψη του Markus Prior. Ήταν επισκέπτης μελετητής στο Πανεπιστήμιο Tsinghua στο Πεκίνο.

Μετά την εορτή των Χριστουγέννων, όπου απαγορεύτηκαν οι φάτνες, οι στολισμοί στους δρόμους, αλλά και οι ευχές που παραπέμπουν στη γέννηση του Θεανθρώπου, μια άλλη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, το Πάσχα, επιχειρείται μεθοδικά και με ύπουλο τρόπο να διαγραφεί από τη συλλογική συνείδηση, όπως και οι παραδόσεις που το συνοδεύουν, στο όνομα μιας δήθεν άψυχης ουδετερότητας. Στον οδοστρωτήρα της πολιτικής ορθότητας, ένα δημοτικό σχολείο στη Βρετανία ακύρωσε τον ετήσιο εορτασμό και τη λειτουργία του Πάσχα «για να σεβαστεί τις διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις».

• Από την Μαρία Δεναξά, εφημερίδα «Εστία της Κυριακής»

Το Norwood Primary School στο Eastleigh του Hampshire ενημέρωσε γονείς, κηδεμόνες και μαθητές ότι φέτος δεν θα πραγματοποιηθούν ούτε η παραδοσιακή παρέλαση με τα πασχαλινά καπέλα, ούτε και η πασχαλινή λειτουργία. Η διευθύντρια του σχολείου, Στέφανι Μάντερ, εξήγησε στην επιστολή της πως η απόφαση αυτή ελήφθη για να διαμορφωθεί ένα πιο «συμπεριληπτικό περιβάλλον» που θα τιμά και θα σέβεται τις θρησκευτικές πεποιθήσεις όλων των μαθητών και των οικογενειών τους.

Ωστόσο, πολλοί γονείς εξέφρασαν την αγανάκτηση τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χαρακτηρίζοντας την απόφαση «ντροπιαστική» και «χαοτική». Μερικοί, μάλιστα, αναρωτήθηκαν αν η επόμενη κίνηση θα είναι και η πλήρης κατάργηση των Χριστουγεννιάτικων εορτασμών, ό,τι, τέλος πάντων, έχει απομείνει απ’ αυτήν τη γιορτή.
Το σχολείο, το οποίο δεν έχει θρησκευτική ταυτότητα και δέχεται μαθητές ηλικίας τριών έως 11 ετών, υπεραμύνθηκε της επιλογής του, υποστηρίζοντας ότι θέλει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου όλοι οι μαθητές νιώθουν ευπρόσδεκτοι, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους.

Αντί για τους εορτασμούς του Πάσχα, η Εβδομάδα των Προσφύγων

Η επιστολή της Στεφανί Μάντερ, διευθύντριας του σχολείου, αναρτήθηκε σε μια ομάδα στο Facebook, όπου ένας από τους γονείς σχολίασε: «Θα νόμιζα ότι το καλύτερο θα ήταν να γιορτάζουμε τα πάντα, όχι τίποτα». Ένα άλλο άτομο έγραψε: «Δεν το καταλαβαίνω προσωπικά. Οι γονείς είχαν πάντα την επιλογή να μην παρευρεθούν στις χριστιανικές γιορτές. Το σχολείο ήταν πάντα ποικιλόμορφο και δεκτικό σε όλους».

Η Στεφανί Μάντερ ανέφερε ότι το σχολείο αντί για το Πάσχα σκοπεύει να γιορτάσει την Εβδομάδα Προσφύγων τον Ιούνιο. «Κατανοούμε ότι αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι απογοητευτική για ορισμένους, ειδικά για εκείνους που έχουν αγαπήσει αυτές τις παραδόσεις όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτή η απόφαση ευθυγραμμίζεται με τις αξίες μας για συμπερίληψη και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Εξερευνούμε εναλλακτικούς τρόπους για να γιορτάσουμε τα επόμενα χρόνια την εποχή μας, με έναν τρόπο που θα περιλαμβάνει όλα τα παιδιά και θα αντικατοπτρίζει την πλούσια πολιτισμική ποικιλομορφία της κοινότητάς μας. Εκτιμούμε την κατανόηση και την υποστήριξή σας καθώς πραγματοποιούμε αυτή τη μετάβαση. Αν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις ή ανησυχίες, μην διστάσετε να επικοινωνήσετε με το γραφείο του σχολείου. Σας ευχαριστούμε για τη συνεχή υποστήριξή σας», υπογραμμίζει στην ανακοίνωση της η διευθύντρια.

Στην ιστοσελίδα του σχολείου αναφέρεται πως: «Καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους, σημαντικές γιορτές στη ζωή των παιδιών και της σχολικής κοινότητας τιμώνται και γιορτάζονται μαζί. Αυτές περιλαμβάνουν τις δυο πολύ σημαντικές εορτές στο Ισλάμ (γιορτή της διακοπής της νηστείας και τη γιορτή της Θυσίας), τη γιορτή του ινδουισμού Diwali, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Σε αυτές τις περιόδους, το σχολείο καλωσορίζει μέλη της ευρύτερης σχολικής κοινότητας, τα οποία ηγούνται σχολικών συγκεντρώσεων και μαθησιακών δραστηριοτήτων με τα παιδιά για να μοιραστούν μαζί τους τις πεποιθήσεις τους».

Το Norwood Primary School αξιολογήθηκε ως «καλό» σε όλες τις κατηγορίες σε έλεγχο του οργανισμού επιθεώρησης της εκπαίδευσης (Ofsted) τον Σεπτέμβριο του 2024, εκτός από την κατηγορία «Αποτελέσματα για παιδιά και μαθητές», η οποία κρίθηκε ότι «χρειάζεται βελτίωση». Αυτό ήταν συνέπεια έντονων αντιδράσεων που προκάλεσε πέρυσι μια άλλη διευθύντρια στο Hampshire, όταν ζήτησε να αφαιρεθούν όλες οι αναφορές στα Χριστούγεννα από μια παραδοσιακή εορταστική παντομίμα που προοριζόταν για 126 μικρούς μαθητές. Οι γονείς τότε είχαν καταδικάσει την απόφαση να μην συμπεριληφθεί τίποτα σχετικό με τη χριστιανική γιορτή, ώστε η εκδήλωση να είναι «συμπεριληπτική» για παιδιά όλων των θρησκειών.

Η παραπάνω ιστορία αποδεικνύει πως η σταδιακή αποδόμηση των παραδόσεων μας στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης ουδετερότητας και συμπερίληψης, δεν είναι ένδειξη προόδου, αλλά παραίτησης. Όταν η «συμπερίληψη» μετατρέπεται σε διαγραφή της ευρωπαϊκής και θρησκευτικής μας ταυτότητας, τότε δεν πρόκειται για σεβασμό, αλλά για επιβολή μιας ανυπόφορης ομοιομορφίας. Αντί να αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα, θυσιάζουμε τις ρίζες και τις παραδόσεις μας, στον βωμό της πολιτικής ορθότητας. Πόσο ακόμα θα ανεχτούμε την ισοπέδωση του ευρωπαϊκού πολιτισμού μας κι ότι αυτός πρεσβεύει στο όνομα μιας αμφίβολης «ανεκτικότητας»;

Ταξίδι στο «Βελγιστάν»

Στη γειτονική Γαλλία, ένα πρωτοσέλιδο του περιοδικού Le Figaro Magazine της προηγούμενης εβδομάδας έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων. Με τίτλο «Ταξίδι στο Βελγιστάν» και υπότιτλο «Πώς το Ισλάμ επιβλήθηκε στο Βέλγιο», το περιοδικό που κυκλοφορεί μαζί με τη γνωστή εφημερίδα «Le Figaro» που πρόσκειται στην κεντροδεξιά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τον εξισλαμισμό και της Γαλλίας, ενώ εκφράζει ανησυχία για την απώλεια της παραδοσιακής ταυτότητας των Γάλλων, όπως άλλωστε επιχειρείται και στη Βρετανία, με την προσπάθεια της κατάργησης από το σχολικό εορτολόγιο, της γιορτής του Πάσχα.

Στο Βέλγιο, η συμμαχία που ηγείται ο Φλαμανδός συντηρητικός Μπαρτ ντε Βέβερ υποσχέθηκε να αλλάξει την κατάσταση, αλλά η βελγική κοινωνία φαίνεται να βρίσκεται παγιδευμένη ανάμεσα στην πίεση της woke κουλτούρας και του ισλαμισμού.

Οι Βρυξέλλες, η πρωτεύουσα της Ευρώπης, αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια και σε τίποτα δεν θυμίζουν ευρωπαϊκή επικράτεια. Ο ισλαμισμός και ο κοινοτισμός κερδίζουν έδαφος με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Για παράδειγμα, στο κέντρο της πόλης, κοντά στο σταθμό Gare du Nord, στο δήμο Σκάρμπεκ, φιλοξενούνται δύο παράλληλοι κόσμοι, οι οποίοι συνυπάρχουν χωρίς όμως να αλληλεπιδρούν.

Στη μία πλευρά, η οδός Αέρσχοτ είναι γεμάτη από βιτρίνες πορνείων, με τα κορμιά των ιερόδουλων να εκτίθενται σαν εμπορεύματα προς τους περαστικούς. Από την άλλη, η οδός Μπραμπάντ προσφέρει μια εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα, με εμπορικά καταστήματα που προβάλλουν το «ιερό» και τη θρησκεία, την ώρα που τα στρωμένα χαλιά και τα θρησκευτικά βιβλία προετοιμάζουν τους πιστούς για την προσευχή.

Σε πολλά σημεία, η «ισλαμική οικονομία» κυριαρχεί, με καταστήματα και υπηρεσίες που εξυπηρετούν όχι μόνο τους μουσουλμάνους, αλλά και τους ισλαμιστές, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του γαλλικού περιοδικού. Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται στην εικόνα μιας νεαρής γυναίκας που ξεφυλλίζει ένα βιβλίο στο οποίο μια μικρή κοπέλα εξηγεί γιατί φοράει το τζιλμπάμπ, την παραδοσιακή ενδυμασία που φορούν πολλές μουσουλμάνες και καλύπτει ολόκληρο το σώμα από τον λαιμό και τα χέρια μέχρι τα πόδια, συχνά συνδυασμένο με μαντίλα για να καλύψει και το κεφάλι.

Σε αρκετές περιοχές της βελγικής πρωτεύουσας, το Ισλάμ επιβάλλεται στους δημόσιους χώρους αλλά και στις συνειδήσεις. Ολοένα και περισσότερες γυναίκες, εκ των οποίων πολλά νεαρά κορίτσια, κυκλοφορούν έχοντας καλυμμένο το πρόσωπο και το σώμα τους. Τα περισσότερα καταστήματα είναι κοινοτικά και η απουσία ποικιλομορφίας και διαφορετικότητας είναι κάτι παραπάνω από έντονη.

Οι βελγικές Αρχές θα έπρεπε να φροντίσουν να διατηρήσουν μια ισορροπία, αλλά δεν το κάνουν. Ο εξισλαμισμός προοδεύει και οι Βέλγοι, από φόβο μήπως κατηγορηθούν για ισλαμοφοβία, σωπαίνουν και προτιμούν να κοιτάζουν αλλού, όπως άλλωστε γίνεται στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

Πάντως, από τις κατηγορίες δεν γλύτωσε το περιοδικό Le Figaro Magazine, που είναι ένα από τα λιγοστά στο σύνολο της ευρωπαϊκής επικράτειας, που τόλμησε να αναδείξει τη ραγδαία αλλοίωση και θυσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού μας στο βωμό των επιβαλλόμενων πολυπολιτισμικών απαιτήσεων και της «συμπερίληψης», που γίνονται εις βάρος αποκλειστικά και μόνο των πολιτιστικών και θρησκευτικών μας καταβολών.

Το έντυπο κατηγορήθηκε για ξενοφοβία, ρατσισμό, ρητορική μίσους, για ακροδεξιά τάση και ότι επικεντρώθηκε στον ισλαμισμό, αποκαλώντας το Βέλγιο «Βελγιστάν», για να «τονώσει τις πωλήσεις του».

Βελγιστάν, Γαλλιστάν, Ελλαδιστάν, Ευρωπαϊστάν…

Η κατάσταση στις Βρυξέλλες, όπως περιγράφεται στο άρθρο του Le Figaro Magazine, θυμίζει την κατάσταση σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα, ειδικά γύρω από την Ομόνοια και το Κέντρο, όπου η παρουσία μεταναστευτικών πληθυσμών από χώρες όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν είναι έντονη και προκαλεί ανησυχία στους κατοίκους.

Όπως και στις Βρυξέλλες, έτσι και στην Αθήνα, ορισμένες περιοχές του κέντρου μοιάζουν να βρίσκονται σε μια συνεχώς εξελισσόμενη κατάσταση, όπου η παρουσία αυτών των κοινοτήτων και η αύξηση της ισλαμικής επιρροής έχουν προκαλέσει μια αίσθηση αλλοίωσης του ελληνικού πολιτισμού.

Αν και η πολιτιστική πολυμορφία είναι συνήθως ένα θετικό φαινόμενο, η έλλειψη ισχυρής ενσωμάτωσης αυτών των κοινοτήτων, η απομόνωσή τους σε συνδυασμό με τη συρρίκνωση της παραδοσιακής ελληνικής ταυτότητας, προκαλούν ανησυχία σε όσους έχουν ανεπτυγμένη την εθνική συνείδηση. Στην Ομόνοια, για παράδειγμα, είναι δύσκολο να περιπλανηθείς χωρίς να νιώσεις ότι υπάρχουν περιοχές που κυριαρχούνται από μια συγκεκριμένη πολιτιστική και θρησκευτική κοινότητα.

Όμως, ο φόβος να κατηγορηθεί κάποιος για «ισλαμοφοβία» και στην Ελλάδα, έχει καταστεί τόσο ισχυρός, που πολλοί προτιμούν να σιωπούν και να παρατηρούν τη διαδικασία από απόσταση, φοβούμενοι ότι θα βρεθούν στο στόχαστρο όσων υποστηρίζουν την πολυπολιτισμικότητα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που χαρακτήριζε την Τουρκία ως «ασφαλή τρίτη χώρα» για αιτούντες διεθνή προστασία από χώρες όπως η Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και η Σομαλία. Η απόφαση ελήφθη λόγω της έλλειψης επαρκούς τεκμηρίωσης για τον χαρακτηρισμό της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας, ενώ διαπιστώθηκε ότι οι διεθνείς πηγές δεν αξιολογήθηκαν σωστά με βάση τα νομικά κριτήρια.

Αυτό σημαίνει ότι οι αιτούντες άσυλο από τις συγκεκριμένες χώρες δεν θα προωθούνται στην Τουρκία και τα αιτήματά τους θα εξετάζονται μεμονωμένα, ακυρώνοντας και τις αποφάσεις των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών που τους απέρριπταν.