Η προβολή των επίσημων δημογραφικών στοιχείων της χώρας, στο έτος 2070 δείχνει ότι υπό τις σημερινές δημογραφικές συνθήκες το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας εκτιμάται θα  διαμορφωθεί στα 3,201 εκατ. άτομα από 4,656 εκατ. Άτομα

Η μείωση των γεννήσεων και ο διπλασιασμός των ηλικιωμένων αποτελούν μια -δυνάμει-  δημογραφική βόμβα που θέτει εν αμφιβόλω το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος και τη δυνατότητα παροχής εγγυημένων -σε ύψος και συνέχεια- συντάξεων.

Τη δυσοίωνη αυτή πρόβλεψη κάνει η ίδια η κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Εργασίας, το οποίο προβλέπει ότι το 2060 το 42% του πληθυσμού της χώρας θα είναι ηλικιωμένοι άνω των 62 ετών. Κάτι τέτοιο σημαίνει θα επιδεινώσει δραματικά τη «σχέση υγείας» του ασφαλιστικού, δηλαδή την αναλογία εργαζομένων–συνταξιούχων που θα υπάρχει ένας συνταξιούχος για έναν εργαζόμενο.

Ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Παναγιώτης Τσακλόγλου, δεν σταματά να αναφέρει σε κάθε ομιλία του ότι «ο δημογραφικός κίνδυνος σε ό, τι αφορά τις συντάξεις, είναι πολύ μεγάλος για να σφυρίζουμε αδιάφορα».

Μάλιστα υπογραμμίζει ότι το 2030 η Ελλάδα θα είναι η πιο γερασμένη χώρα της Ευρώπης και με το σημερινό σύστημα της ανταπόδοσης των γενεών -οι σημερινοί εργαζόμενοι να πληρώνουν τις συντάξεις των σημερινών συνταξιούχων-, δεν θα υπάρχει μακρύ μέλλον.

Εκτιμά ότι για την άμβλυνση των επιπτώσεων του δημογραφικού προβλήματος στο ασφαλιστικό σύστημα, δίδονται λύσεις μέσω της  μετατροπής σε κεφαλαιοποιητικό του υφιστάμενου διανεμητικού χαρακτήρα του δεύτερου ασφαλιστικού πυλώνα – δηλαδή της  επικουρικής ασφάλισης.

Το νέο σύστημα για τις επικουρικές έχει ως «μεγάλο πλεονέκτημα την ελαχιστοποίηση του δημογραφικού κινδύνου για τις συντάξεις», σημειώνει.

Ένας συνταξιούχος για κάθε εργαζόμενο

Ενδεικτικά του δημογραφικού κινδύνου είναι τα στοιχεία που έχει καταθέσει του υπουργείο Εργασίας στη Βουλή σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία 40 έτη (1980-2020) ο αριθμός των νέων κάτω των 25 ετών μειώθηκε κατά 35%, οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 44% και οι ηλικιωμένοι (άνω των 65) σχεδόν διπλασιάστηκαν (+93%).

Οι γεννήσεις στην Ελλάδα από 157.000 που ήταν το 1960, μειώθηκαν σε 148.000 το 1980, σε 103.000 το 2000 και σε 84.000 το 2019.

Γίνεται φανερό ότι οι επανειλημμένες μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης καθίστανται –σε βάθος χρόνου– ανενεργές, εφόσον δεν βρεθούν λύσεις στο οξυμένο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, όπως και στην απώλεια εσόδων του συστήματος, από στην εκρηκτική άνοδο των ελαστικών μορφών απασχόλησης.

Η προβολή των επίσημων δημογραφικών στοιχείων της χώρας, στο έτος 2070 (από τους πανεπιστημιακούς ερευνητές κ.κ. Σ. Ρομπόλη και Β. Μπέτση), δείχνει ότι υπό τις σημερινές δημογραφικές συνθήκες το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας εκτιμάται θα  διαμορφωθεί στα 3,201 εκατ. άτομα από 4,656 εκατ. Άτομα, ενώ ο αριθμός των συνταξιούχων θα  διαμορφωθεί στα 2,820 εκατ. συνταξιούχους από 2,494 εκατ. συνταξιούχους.

Με λίγα λόγια, εκτιμάται ότι «το 2070 το εργατικό δυναμικό θα  μειωθεί σε σχέση με το  2020  κατά 31%, ενώ οι συνταξιούχοι θα  αυξηθούν κατά 13%  σε σχέση με το 2020».

«Το γεγονός αυτό επηρεάζει σημαντικά, μεταξύ των άλλων, τομείς όπως είναι η υγειονομική περίθαλψη και η κοινωνική ασφάλιση», εκτιμούν οι δύο ερευνητές.

Για τη συνέχεια Οικονομικός