Επιτρέποντας το παράνομο εμπόριο προς τις κατεχόμενες από την Ρωσία περιοχές της Αμπχαζίας και της Κριμαίας, η Τουρκία υπονομεύει “τόσο την δική της αξιοπιστία, όσο και την ασφάλεια των εμπορικών της εταίρων” αναφέρει έκθεση που δημοσιεύτηκε στο Middle East Institute και επικαλείται η Ahval.

Στην έκθεση που υπογράφει ο Τούρκος αναλυτής Yörük Işık, αναφέρεται η επίσημη τουρκική πολιτική- σε λεκτικό επίπεδο τουλάχιστον- συνεχίζει να υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, προκαλώντας μάλιστα την έντονη ρωσική αντίδραση, καθώς η Μόσχα κατέχει την Κριμαία.

Όμως, όπως αναφέρει ο Işık, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως δείχνουν. Υπάρχουν τρία πλοία ιδιοκτησίας της SYRIAMAR, δηλαδή της κυβερνητικής συριακής ναυτιλιακής εταιρείας (όπου μάλιστα τελούν υπό καθεστώς αμερικανικών κυρώσεων), τα οποία επιχειρούν σχεδόν αποκλειστικά από τουρκικά λιμάνια. Από αυτά μεταφέρουν οικοδομικά υλικά σε λιμάνια της Κριμαίας ή σε άλλα λιμάνια με τελικό προορισμό την Αμπχαζία (την αποσχισθείσα από τη Γεωργία περιοχή που ελέγχεται από την Ρωσία). Από εκεί τα πλοία της SYRIAMAR φορτώνουν σιτηρά ή σκραπ μέταλα και επιστρέφουν στην Τουρκία.

“Παρότι το τουρκικό Ναυτικό Επιμελητήριο έχει εκδώσει μια ξεκάθαρη ντιρεκτίβα, σύμφωνα με την οποία κανένα πλοίο δεν μπορεί να αποπλεύσει από την Τουρκία με προορισμό τα κατεχόμενα λιμάνια ή να επιστρέψει από αυτά, υπάρχει μια συλλογική στάση αυτή να αγνοείται, την ώρα που και η τουρκική κυβέρνηση δείχνει απρόθυμη να την εφαρμόσει, παρά τις υποσχέσεις προς Ουκρανία και Γεωργία”, τονίζει ο Işık,

Όμως μόνο ως “περίεργη” μπορεί να χαρακτηριστεί και η χρήση συριακών καραβιών για αυτή τη δουλειά. Σύμφωνα με τον Işık, η κρατική SYRIAMAR κερδίζει χρήματα από το λαθρεμπόριο μέσω τουρκικών λιμανιών, την ώρα που ο συριακός στρατός επιτίθεται στους αντάρτες που υποστηρίζει η Άγκυρα. “Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το εμπόριο μέσω Τουρκίας να υποστηρίζει έναν στρατό με τον οποίο, έμμεσα, η τουρκική κυβέρνηση βρίσκεται σε πόλεμο”, προσθέτει ο Işık.

Σύμφωνα με τον Işık, “επιτρέποντας το λαθρεμπόριο, η Τουρκία υπονομεύει τόσο την αξιοπιστία της, όσο και την ασφάλεια των εμπορικών της εταίρων. Η αποστολή αγαθών όχι μόνο συνδέει τις κατεχόμενες περιοχές με τη Ρωσία, αλλά παράλληλα τους παρέχει και σκληρό συνάλλαγμα έξω από τα πλαίσια του διεθνούς τραπεζικού συστήματος”.

Όμως αυτή είναι μια “μυωπική” τακτική που θα έχει κόστος για την Τουρκία. Παρότι σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα μπορεί να αποφέρει κέρδη σε κάποιες τουρκικές εταιρείες, μακροπρόθεσμα ενισχύει τόσο την ρωσική στρατιωτική παρουσία στις κατεχόμενες περιοχές, όσο και το γενικότερο στρατιωτικό αποτύπωμα της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα. Μάλιστα η Μόσχα ήδη έχει αναπτύξει πυραύλους οι οποίοι μπορούν να πλήξουν πλοία σε όλη την περιοχή της κεντρικής Μαύρης Θάλασσας.

Για τη συνέχεια CAPITAL