Η ΦΕΤΙΝΗ επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 συμπίπτει με τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Δυο επέτειοι που παραπέμπουν σε μεγάλους ιστορικούς σταθμούς για τον ελληνισμό. Παραπέμπουν στην αποφασιστικότητα των Ελλήνων να αποτινάξουν τον ξένο ζυγό. Να αγωνιστούν για την ελευθερία και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων τους, ως ελεύθερος και κυρίαρχος λαός. Είναι γι’ αυτό που αυτές οι επέτειοι είναι ξεχωριστές. Δείχνουν εν πολλοίς την πορεία του ελληνισμού και επιβεβαιώνουν το προφανές: Ότι μόνο ελεύθεροι μπορούν να ζήσουν οι Έλληνες. 

ΤΟ 1940 οι Έλληνες στάθηκαν απέναντι στον πανίσχυρο κατακτητή με περισσό θάρρος και αποφασιστικότητα. Δεν αποδέχθηκαν να συμβιβαστούν με τον κατακτητή, να παραδοθούν, να ζήσουν στην «κανονικότητα» της κατοχής. Να αποδεχθούν παράνομα και παράλογα τετελεσμένα. Κι αυτό είναι ένα συνεχές μήνυμα που σήμερα είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Σήμερα τιμούμε την επέτειο του «ΟΧΙ», το μεγάλο έπος των Ελλήνων. Τον μεγάλο αγώνα κατά του ναζισμού, της επεκτατικής πολιτικής της χιτλερικής Γερμανίας. Δίπλα στους συμπατριώτες μας της μητροπολιτικής Ελλάδος πολέμησαν και οι Έλληνες της Κύπρου. Επιστρατεύθηκαν από την αποικιακή δύναμη για να πολεμήσουν κατά του ναζισμού, αλλά και για τη δική τους ελευθερία, για την εθνική ολοκλήρωση.

ΤΙΜΟΥΜΕ και φέτος την επέτειο του ένδοξου ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, με διάθεση περισυλλογής για άντληση ιστορικών διδαγμάτων. Αυτό πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο. Οι μάχες και οι αγώνες του ελληνισμού δεν υπερασπίστηκαν μόνο την Ελλάδα, συνέβαλαν ταυτόχρονα και στη μεγάλη προσπάθεια της Ευρώπης και ευρύτερα του αντιφασιστικού αγώνα. Η Ιστορία αποδεικνύει ότι η αντίσταση των Ελλήνων κατά του φασισμού, του ναζισμού, ήταν καθοριστική για την έκβαση του πολέμου. Αυτό δεν το λέμε εμείς. το σημειώνουν με έμφαση ξένοι ιστορικοί, το επιβεβαιώνουν τα γεγονότα, που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση. 

ΣΗΜΕΡΑ ο ελληνισμός βιώνει εκ νέου απειλές. Βιώνει από το 1974 και εντεύθεν την κατοχή τμήματος της Κύπρου. Η κατοχική Τουρκία υλοποιεί βαθμηδόν τις επεκτατικές της επιδιώξεις σε βάρος της Ελλάδος, της Κύπρου κι άλλων γειτονικών χωρών. Ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης επενδύει στο επεκτατικό «όραμα» της επικράτησης της Τουρκίας έξω από τα σύνορά της. Επενδύει σε ένα «όραμα» που θέλει να το επιβάλει διά πυρός και σιδήρου, παραβιάζοντας κυριαρχικά δικαιώματα, ελευθερίες των λαών (και του λαού του), ανθρώπινα δικαιώματα. Έχει έναν δικό του κώδικα συμπεριφοράς, που δεν συνάδει με εκείνον της διεθνούς νομιμότητας. Ταιριάζει περισσότερο σε εκείνο τον κώδικα συμπεριφοράς που παραπέμπει στον Χίτλερ.

ΟΠΩΣ και τότε, έτσι και σήμερα, ο ελληνισμός πρέπει να αντιμετωπίσει τον εχθρό. Να τον αντιμετωπίσει με αποτελεσματικότητα αποτρέποντας τα επεκτατικά βήματα της κατοχικής Τουρκίας. Αυτή η πορεία της αποτροπής είναι μονόδρομος για την Ελλάδα, την Κύπρο, τους απανταχού Έλληνες. Είναι οφειλόμενη τιμή σε όσους έπεσαν για την ελευθερία. Είναι οφειλόμενη τιμή στους αγωνιστές του 1821, του 1940, του 1955. Είναι υποχρέωση στις επόμενες γενιές, που πρέπει να ζήσουν ελεύθερες κα με ασφάλεια. Αυτά είναι μονόδρομος. Είναι το χρέος προς την πατρίδα και την ανθρωπότητα.