«Διαχρονικά η Ελλάδα και η Γαλλία έχουν δεσμούς τους οποίους διακατέχουν κοινές Αξίες: η πίστη στην Ελευθερία, τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα…»

 Μάριος Πουλλικκάς   

Το παρόν άρθρο δεν έχει ως στόχο την «στρατικοποίηση» το θέματος (αν και πολλοί θα κάνουν αυτόν τον συνειρμό μόλις διαβάσουν τον τίτλο). Η προσφάτως ανακοινωθείσα συμμαχία μεταξύ Ελλάδος και Γαλλίας έχει και μίαν άλλη, εξίσου σημαντική διάσταση, που αγγίζει ιδεολογίες, πολιτικές και πολιτεύματα.

«Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη» ήταν το σύνθημα της Γαλλικής επανάστασης και με αυτό το τρίπτυχο είναι που πορεύεται έκτοτε η κοινωνία, η ηγεσία και γενικά το κράτος της Γαλλίας. «Διαχρονικά η Ελλάδα και η Γαλλία έχουν δεσμούς τους οποίους διακατέχουν κοινές Αξίες: η πίστη στην Ελευθερία, τη Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα…», είπε μεταξύ άλλων ο Έλληνας πρωθυπουργός αμέσως μετά την υπογραφή της ιστορικής αυτής, συμφωνίας. Η επιβεβαίωση αυτών των δηλώσεων έρχεται από τους ίδιους τους θεωρητικούς της Γαλλικής επανάστασης. Τα συγγράμματα τους είναι διάσπαρτα από αναφορές σε Έλληνες φιλόσοφους και αναλύσεις του έργου τους. Η Ελληνική φιλοσοφία αποτέλεσε τη βάση της ιδεολογικής στήριξης της Γαλλικής επανάστασης που με τη σειρά της επίδρασε καταλυτικά, στην Ελληνική παλιγγενεσία που ακολούθησε.

Δύο ξεχωριστοί λαοί, δύο ξεχωριστές κοινωνίες, δύο ξεχωριστά κράτη από τα οποία το καθένα υπάρχει επειδή υπήρχε το άλλο. Όταν ο ένας λαός πνιγόταν έπαιρνε οξυγόνο από τον άλλον και εκεί που ο δεύτερος έπεφτε, τον ανασήκωνε ο πρώτος. Αυτή η αμφίδρομη σχέση Ηθικής ανάτασης μεταξύ των δύο λαών (σε επίπεδο κοινωνίας… σε ατομικό επίπεδο), είναι αυτή που αναγέννησε την Ευρώπη και απελευθέρωσε τους λαούς της από την μοναρχία, την καταπίεση και τη σκλαβιά. Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος (και άλλωστε αυτό εκθειάζουν άπαντες) πως η Ευρώπη ανασαίνει αέρα Ελευθερίας και Δημοκρατίας λόγω των κοινών Αξιών για τις οποίες επαναστάτησαν οι λαοί της Γαλλίας και της Ελλάδας. Λόγω των Δημοκρατικών Αρχών που γέννησαν και μεταλαμπάδευσαν σε κάθε γωνιά της γης, οι λαοί της Γαλλίας και της Ελλάδας.

Στα Δημοκρατικά πολιτεύματα, η «λαϊκή κυριαρχία» ορίζεται ως «η λαϊκή βούληση με βάση την ισότητα των πολιτών» και στην πράξη εφαρμόζεται ως «η λαϊκή εντολή με βάση την αρχή της πλειοψηφίας». Στον αντίποδα, σε ρατσιστικά καθεστώτα, τα οποία εμπεριέχουν «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» όπως ήταν αυτό του Απαρτχάιντ, ο λαός διαχωρίζεται ανάλογα με τη φυλή, το χρώμα δέρματος, την εθνική καταγωγή, τη θρησκεία ή/και άλλα. Ο διαχωρισμός ακολουθείται και από την «απόδοση ξεχωριστών πολιτικών δικαιωμάτων» και εφ’ όσων η «μειοψηφική ελίτ» σκοπεύει να επιβληθεί πολιτικά εις βάρος της πλειοψηφίας, εφαρμόζεται και η αντιδημοκρατική πρόνοια της «πολιτικής ισότητας» (separate but equal, Σύμβαση ΟΗΕ, 1976). Η εφαρμογή τέτοιων φασιστικών καθεστώτων, προϋποθέτει συνήθως και εδαφικό διαχωρισμό.

Στην Κυπριακή πραγματικότητα, ξένες δυνάμεις (Βρετανία και Τουρκία) μόλυναν το δοτό μας Σύνταγμα με πρόνοιες «διαχωρισμού του λαού με βάση την εθνική καταγωγή, θρησκεία και γλώσσα», με σκοπό την καταπάτηση της λαϊκής κυριαρχίας και δημιουργία αντιπαλότητας. Μετά από δεκαετίες πόνου και ταλαιπωρίας, η Κύπρος εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση της «Ισότητας των Πολιτών» και ως αποτέλεσμα ο κ. Νιαζί Κιζιλγιουρέκ είναι πλέον Ευρωβουλευτής. Ως Ευρωπαίος Κύπριος πολίτης πέτυχε την εκλογή του μέσα από Δημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς ρατσισμό και διακρίσεις. Οι εκλογικοί κατάλογοι περιλάμβαναν το σύνολο του Κυπριακού λαού και τα ψηφοδέλτια των κομμάτων μπορούσαν να φιλοξενήσουν τον κάθε Κύπριο πολίτη.

Μόνο η διαγραφή του «Δικοινοτισμού» θα μπορέσει να στηρίξει ένα Κράτος Δικαίου που να αντέξει στον χρόνο. «Κοινότητες» υπάρχουν πολλές, τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα. Οι Γάλλοι πολίτες Αφρικανικής καταγωγής για παράδειγμα, είναι εκατομμύρια. Κανένας δεν τους εμποδίζει να εκφράζουν ήθη και παραδόσεις που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους. Το εκλογικό σώμα όμως, είναι ένα και ενιαίο. Αυτή είναι η Δημοκρατία.

Στην Κύπρο, ο Ευρωβουλευτής κ. Κιζιλγιουρέκ αρθρογραφεί για να υποστηρίξει την άποψη πως η Ευρωπαϊκή θεώρηση της «Ισότητας των Πολιτών» (που τον ανέδειξε Ευρωβουλευτή) θα πρέπει να εγκαταλειφθεί. Θα πρέπει λέει να επιστρέψουμε στις πρόνοιες τύπου Απαρτχάιντ, αφού η κοινότητα του νιώθει να πνίγεται μέσα στις Δημοκρατικές Αρχές.

Τα ίδια υποστηρίζουν και οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου και αυτό της Αριστεράς (παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό).

Χρειαζόμαστε ένα φωτεινό πέπλο Ελευθερίας και Δημοκρατίας να σκεπάσει την κοινωνία της Κύπρου και να φωτίσει το δρόμο προς τη δικαίωση. «Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη» λένε οι Γάλλοι, «Ελευθερία – Δημοκρατία – Κράτος Δικαίου» δίδαξαν τον κόσμο οι Έλληνες. Αυτήν ακριβώς την «κάλυψη» έχουμε ανάγκη εδώ στην Κύπρο.

Υπό αυτήν την έννοια λοιπόν, «Ελλάς et France, Σκεπάστε και Εμάς»!

Φιλελεύθερος