Ακολουθήστε μας

Γενικά θέματα

Χρειάστηκε μισός αιώνας

Δημοσιεύτηκε στις

Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής και απελευθέρωσης. Στόχος της Τουρκίας είναι η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Το Κυπριακό θα λυθεί μόνον αν καταστήσουμε τους στόχους της Τουρκίας ανέφικτους.

Δώρος Θεοδώρου   

Αμέσως μετά την εισβολή εκφράστηκαν και κυριάρχησαν δύο απόψεις, δύο θεωρίες για τη λύση του Κυπριακού. Η πρώτη βασίζεται στο ότι και η πλευρά μας είχε τις ευθύνες της, (πραξικόπημα, ΕΟΚΑ Β’, εγκληματικές πράξεις από τους φασίστες) και συνεπώς έπρεπε να προχωρήσουμε σ’ έναν έντιμο συμβιβασμό με τους Τούρκους, που ήταν η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Μια έννοια που αλλιώς την ορίζαμε εμείς κι αλλιώς η Τουρκία. Εμείς τη βλέπαμε ως ομοσπονδία, έχοντας υπ’ όψη τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και άλλα ομοσπονδιακά κράτη, οι δε Τούρκοι την έβλεπαν εξ αρχής ως συνομοσπονδία δυο ανεξάρτητων κρατών, με πλήρη γεωγραφικό διαχωρισμό, με σύνορα, με πληθυσμιακή καθαρότητα και με κυριαρχική ισότητα.

Τελικά η άποψη αυτή κυριάρχησε και από τότε ξεκίνησε το κυνήγι μιας τέτοιας λύσης που τελικά συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 48 τόσα χρόνια. Το δυστύχημα είναι ότι όχι μόνο δεν πλησιάσαμε τέτοια λύση αλλά απομακρυνθήκαμε κιόλας, σε σημείο που πλέον θεωρείται απίθανο έως αδύνατο να καταλήξουμε σε κοινά αποδεκτή λύση διζωνικής. Σ’ αυτό το μεγάλο διάστημα φανερώθηκαν πολλά από πλευράς Τουρκίας. Ο επεκτατισμός της χώρας. Ο εποικισμός των κατεχομένων εδαφών, η αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης. Ο εξισλαμισμός και η προσπάθεια αλλαγής του λαϊκού χαρακτήρα της τ/κ κοινότητας και η μετατροπή της σε θρησκευτική ομάδα. Η κατασκευή του έργου του αιώνα (μεταφορά νερού από την Τουρκία με αγωγό), η ηλεκτρική και η τηλεφωνική σύνδεση των κατεχομένων με την Τουρκία, πράγματα που δείχνουν ξεκάθαρα ότι η Τουρκία ήρθε για να μείνει. Και ότι λύση συμβιβαστική ήταν αδύνατο να εξευρεθεί διότι η Τουρκία απαιτεί συνθηκολόγηση. ΥΠΟΤΑΓΗ.

Στο διάστημα αυτό η πλευρά μας, πιστή και προσηλωμένη στη θεωρία Ρολάνδη περί χειραψιών και γρονθοκοπημάτων, ουδέποτε διανοήθηκε, είτε να καταγγείλει την κατοχή, είτε τον εποικισμό, είτε το έργον του αιώνα, είτε την προωθούμενη δημογραφική αλλαγή που συντελείτο μπροστά στα μάτια μας. 

Ένα μικρό διάλειμμα αυτής της καταθλιπτικής και απαράδεκτης τακτικής υπήρξε η πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα που μεθόδευσε την στροφή προς την αντικατοχική φύση του Κυπριακού. Συνομολόγησαν με τον Κληρίδη το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου που ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση για έναν τέτοιο αγώνα και που ήταν μέρος της προσπάθειας για αλλαγή του ισοζυγίου μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας. Δυστυχώς αυτό δεν κράτησε για πολύ, γιατί ο Ανδρέας έφυγε νωρίς και ο διάδοχός του Κ. Σημίτης φρόντισε αμέσως να θανατώσει αυτό το δόγμα.

Έκτοτε συνεχίζεται αυτή η βλακώδης πολιτική που όχι μόνο δεν βγάζει σε ανεκτή λύση, αλλά απεναντίας μάς μπλέκει όλο και πιο βαθιά στα γρανάζια του τουρκικού επεκτατισμού.

Η άλλη πολιτική είναι η πολιτική της ΕΔΕΚ:

Η αντικατοχική πολιτική. Και λέει αυτή η πολιτική: Το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής, κατοχής και απελευθέρωσης. Στόχος της Τουρκίας είναι η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Το Κυπριακό θα λυθεί μόνον αν καταστήσουμε τους στόχους της Τουρκίας ανέφικτους.

Πώς; Με την αξιοποίηση των εμπλεκομένων συμφερόντων. Με τη διεθνοποίηση. Με τη σωστή αμυντική θωράκιση. Με τη δημιουργία πολιτικο-στρατιωτικού περίγυρου προστασίας. Με τη διαρκή καταγγελία και την απομόνωση τόσο της Τουρκίας όσο και του ψευδοκράτους. Με ισχυρή και υγιή οικονομία και τη δίκαιη κατανομή των βαρών.Με την αντικατοχική ενότητα Ελληνοκυπρίων και Τ/κ εργαζομένων. Με τη διαφύλαξη ως κόρης οφθαλμού της κρατικής μας οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με τον αγώνα και την αντίστασή μας. Δεν υπάρχει αλληλεγγύη σε ανύπαρκτον αγώνα. Αυτή ήταν πάντα η πρόταση της ΕΔΕΚ, την οποίαν χαρακτήριζαν κάποιοι, πολλοί μάλλον, δηλ. όλοι οι διζωνιστές και ηττοπαθείς, ως ανύπαρκτη!!

Αυτά τα μυαλά ποτέ δεν διανοήθηκαν καν ότι μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δυνάμεων. ‘Έμειναν προσηλωμένοι στην εικόνα του 1974, θεώρησαν ότι τα πράγματα είναι στατικά και αμετάβλητα και προτίμησαν να κυνηγούν μια φενάκη για 48 χρόνια. Κι ας μην ήθελαν μακροχρόνιο αγώνα.

Όταν πια η Τουρκία σταθεροποίησε τη θέση της στα κατεχόμενα, άρχισε να δείχνει ανοικτά και τις προθέσεις της. Στην Κυπριακή ΑΟΖ, στο Mont Peleran όπου κατάστησε σαφές ότι ο τουρκικός στρατός δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την Κύπρο, στην ανοικτή διακήρυξη ότι θέλει κυριαρχική ισότητα για το ψευδοκράτος, στην επέμβασή της στη Συρία, στη Λιβύη και στο Νακόρνο Καραμπάχ και φυσικά στο Αιγαίο και στον Έβρο.

Με τέτοια στάση της Τουρκίας άρχισαν να θίγονται και άλλων τα συμφέροντα. Η δε προσπάθειά της να ανεξαρτητοποιηθεί και να ενεργεί ως μεγάλη δύναμη στην περιοχή, οι συμφωνίες της με τη Ρωσία που είναι περισσότερο λυκοφιλίες, υπήρξαν οι καμπάνες που ήχησαν πολύ δυνατά για να προειδοποιήσουν πολλούς ενδιαφερόμενους.

Και το Κυπριακό αίφνης πήρε τότε τον χαρακτήρα μεγάλου γεωπολιτικού ζητήματος, με πολλούς εμπλεκόμενους. Μέσα απ’ αυτά τα εμπλεκόμενα συμφέροντα διαφάνηκε και ο δικός μας δρόμος. Η αξιοποίηση αυτών των συμφερόντων. Και να που υπογράφεται η ελλαδο-γαλλική και η ελληνο-αμερικανική συμφωνία, η οποία κατά τη γνώμη μου θα ανατρέψει σύντομα τα ισοζύγια δυνάμεων. Τα οποία έχουν ήδη ανατραπεί στον διπλωματικό και στον πολιτικό τομέα,

Ακολουθεί βάσει των συμφωνιών η σωστή αμυντική θωράκιση η οποία κατά τη γνώμη μου πρέπει να προσλάβει τη μορφή περιφερειακής συνθήκης, όχι μόνο διμερούς.Έτσι δημιουργείται ο περίφημος πολιτικο-στρατιωτικός περίγυρος προστασίας.

Το Κυπριακό θα λυθεί με συνομιλίες. Άλλο όμως να πηγαίνεις σ΄ αυτές ξυπόλητος κι άλλο με πλήρη εξάρτηση. Διότι πάντα τα αποτελέσματα συνομιλιών για λύση διεθνών προβλημάτων αντανακλούν το ισοζύγιο δυνάμεων των διαπραγματευομένων.

Αυτό φαίνεται ότι δεν το έχουν υπ’  όψη οι υπέρμαχοι του έντιμου συμβιβασμού. Που τελικά τα έδωσαν όλα, αλλά συμβιβασμό δεν πέτυχαν. Διότι πήγαν ξυπόλητοι στ’ αγκάθια με τον ευσεβοποθισμό ότι η Τουρκία θα δείξει καλή θέληση.

Σ’ αυτή την πορεία θεωρώ ότι ο Αναστασιάδης παρά την αμφίσημη πολιτική του στο Κυπριακό έπαιξε ρόλο θετικό, όπως και οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας. Αντίθετα, το ΑΚΕΛ παρέμεινε προσηλωμένο στο 1974, με μια στατική πολιτική θεώρηση, χωρίς όραμα και προ πάντων πολιτική όχι πατριδοκεντρική αλλά κομματοκεντρική. Μέχρι σήμερα επιμένει να γίνουν από τον Πρόεδρο κινήσεις που να υποχρεώσουν την Τουρκία να προσέλθει σε συνομιλίες. Αυτή είναι η προτεραιότητά του. Προφανώς το ΑΚΕΛ βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Θα ανέμενε κανείς ότι με την αλλαγή ηγεσίας θα βλέπαμε και αλλαγή στο Κυπριακό. Μάλλον φρούδες ήσαν οι ελπίδες. Αφού μέσα στο κόμμα φρόντισαν να μην υπάρχει κανένα στέλεχος με διαφορετική άποψη λ.χ. αντιδιζωνική. Το ΑΚΕΛ ανήκει στην ιστορία.

*Πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ημερίδα στη Μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Την Τετάρτη 23 Απριλίου, η ιστορική Ένωση Ποντίων Σουρμένων, στα πλαίσια των εκδηλώσεων που πραγματοποιεί για πάνω από εκατό χρόνια, οργανώνει ημερίδα αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

“Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα. Από το δικαίωμα στη Μνήμη, στην 19η Μαϊου ως διεθνή ημέρα θυμάτων του Κεμαλισμού”.

Την Τετάρτη 23 Απριλίου, η ιστορική Ένωση Ποντίων Σουρμένων, στα πλαίσια των εκδηλώσεων που πραγματοποιεί για πάνω από εκατό χρόνια, οργανώνει ημερίδα αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Όλοι οι λαοί που αγωνίζονται για την επίλυση του Τουρκικού προβλήματος, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας, για τη Δικαιοσύνη και την Ελευθερία τιμούν έναν πρωτοπόρο πολιτικό και διανοούμενο, έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν σπουδαίο Έλληνα!

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Ένα πρωτότυπο τυχερό παιχνίδι με αυγά στον Πόντο! Τα τεχνάσματα σε Τούρκους και Αρμένηδες

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Για τα ήθη και τα έθιμα στα Κοτύωρα, την πατρίδα της μητέρας του στην οποία και ο ίδιος πέρασε τα παιδικά του χρόνια, έχει γράψει ο Ξενοφών Άκογλου, ο λογοτέχνης, λαογράφος και στρατιωτικός που είναι γνωστός και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ξένος Ξενίτας.

Το έργο του Από τη ζωή του Πόντου – Λαογραφικά Κοτυώρων κυκλοφόρησε το 1939 στην Αθήνα. Ακόμα και σήμερα θεωρείται πολύτιμο λαογραφικό ντοκουμέντο, διότι αποτυπώνει την καθημερινότητα των Ελλήνων.

≈ ≈

Τ’ αυτά ήταν αφθονότατα και φτηνότατα, από τα κύρια προϊόντα του τόπου. Από την ημέρα του Πάσχα έως την Ανάληψη –τα λαμπροήμερα– κάθε Κυριακή και ενδιάμεση γιορτή παίζανε στον περίβολο της εκκλησία ένα πρωτότυπο τυχερό παιχνίδι με αυγά.

Οι αυγουλάδες, ή και όποιοι άλλοι ήθελαν να κερδίσουν από την πώληση αυγών, τα έφερναν με τα καλάθια και τα αράδιαζαν ανά 5,8,10 κτλ. σε σειρές. Όποιος ήθελε να παίξει προκαλούσε τους άλλους λέγοντας:

Παίζομε ωβά σην σειράν; Ή, κρούγομε ωβά σην σειράν;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ PONTOSNEWS.GR

Συνέχεια ανάγνωσης

Γενικά θέματα

Η τεχνητή νοημοσύνη θα μειώσει και τον αριθμό των πιλότων στα αεροσκάφη;

Ποιοι θέλουν να μειώσουν τους πιλότους στα αεροσκάφη, λόγω ΑΙ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) θα μειώσει και τον αριθμό των πιλότων στα αεροσκάφη; Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι έχουν κατατεθεί εισηγήσεις στον Οργανισμό Ασφάλειας της Αεροπορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EASA) για να μειωθούν από δύο σε έναν οι πιλότοι στο κόκπιτ των  αεροσκαφών, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.

Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογής αυτού του μέτρου δεν έχει οριστικοποιηθεί, αλλά φαίνεται ότι τα συμπεράσματα θα μπορούσαν να προκύψουν το 2029 και να γίνουν επίσημα το 2030.

Ήδη πάντως, οι σκέψεις αυτές προκαλούν μεγάλες αντιδράσεις από τις ενώσεις των πιλότων σε όλη την Ευρώπη.

«Αυτό που προτείνεται είναι μια παρέκκλιση που παραβιάζει όλες τις αρχές», λέει ο Ανχελ Γκονδάλεθ, αναπληρωτής διευθυντής του τεχνικού τμήματος στη Sepla. «Η φόρμουλα να υπάρχουν δύο πιλότοι στο κόκπιτ  ανά πάσα στιγμή είναι απολύτως κρίσιμη , καθώς χωρίς αυτήν, η ασφάλεια είναι σαφώς μειωμένη», λέει ο Γκονδάλεθ. « Σε ένα αεροπλάνο, όλοι οι έλεγχοι και οι διαδικασίες πρέπει να εκτελούνται εις διπλούν για να αποφευχθούν προβλήματα και πρέπει πάντα να υπάρχει ένας πιλότος που παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν και τη δραστηριότητα του συναδέλφου του», τονίζει και εξηγεί: «Η τεχνητή νοημοσύνη δεν θα μπορούσε ποτέ να αντικαταστήσει τους ανθρώπους σε αυτές τις διαδικασίες, δεδομένου ότι δεν μπορεί να διορθώσει λάθη ή να λάβει αποφάσεις κατά περίπτωση· απαιτείται κριτική, ανθρώπινη κρίση, την οποία η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να προσφέρει».

Σύμφωνα, με τον εκπρόσωπο των Ισπανών πιλότων, δύο εταιρείες κατασκευής αεροσκαφών προωθούν αυτό το μέτρο – η Airbus και η Dassault.  «Καμία αεροπορική εταιρεία δεν βρίσκεται πίσω από αυτό· μόνο αυτές οι δύο εταιρείες δοκιμάζουν ήδη πιλοτήρια ενός πιλότου. Δεν θέλουν όλες οι εταιρείες να μειώσουν την ασφάλεια, μόνο αυτές οι δύο», λέει ο Γκονδάλεθ.

Διευκρινίσεις από τον ΕΑSΑ

Ο EASA επιβεβαιώνει ότι είναι οι κατασκευαστές αεροσκαφών που πιέζουν για τη μείωση του αριθμού των πιλότων στο κόκπιτ, αλλά θεωρεί ότι δημιουργείται ένα προπέτασμα καπνού για τις πραγματικές επιπτώσεις της μελέτης.

Αυτό που τίθεται στο τραπέζι είναι ότι σε μεγάλες πτήσεις , που απαιτούν δύο πληρώματα για εναλλαγή και ανάπαυση, θα μπορούσαν να μειωθούν και ότι, για τμήματα της πτήσης, θα μπορούσε ουσιαστικά να υπάρχει μόνο ένας πιλότος.Aλλά θα υπάρχουν πάντα δύο πιλότοι   σε βασικές στιγμές της πτήσης, όπως η προσγείωση ή η απογείωση. «Ένας μόνος πιλότος θα μπορεί να είναι  στο πιλοτήριο κατά τη διάρκεια ορισμένων φάσεων της πτήσης, αλλά αυτό θα απαιτούσε σημαντικές τεχνολογικές αλλαγές που θα μπορούσαν να εγγυηθούν ότι θα διαπιστώνεται από την ΑΙ αν ο πιλότος δεν μπορεί  να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του».

Με αυτή την έννοια, από τον ΕASA μπιστεύουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να περιλαμβάνει « συστήματα ανίχνευσης κόπωσης ή ανικανότητας ». Υπό αυτή την έννοια, «θα μάθουμε από αυτή την εμπειρία να συλλέγουμε δεδομένα που θα μας επιτρέψουν όχι μόνο να αξιολογήσουμε την πιθανότητα αυτής της μείωσης του προσωπικού, αλλά και να βελτιώσουμε τη συνολική ασφάλεια όλων των πτήσεων».

Μακροπρόθεσμα, στόχος είναι «η δημιουργία ενός «έξυπνου» πιλοτήριου με καινοτόμα χαρακτηριστικά μείωσης του φόρτου εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης της απόδοσης και της εξεύρεσης λύσεων για την πρόληψη απειλών στην ασφάλεια του αεροσκάφους».

Συνεπώς, τονίζουν από τον ΕASA ότι, σε αντίθεση με όσα λέγονται, «δεν υπάρχει καθορισμένο χρονοδιάγραμμα» και ότι «όλα θα εξαρτηθούν από το αν οι νέες τεχνολογίες θα επιδείξουν τα οφέλη τους για την ασφάλεια.

Έλλειψη πιλότων

Σε κάθε περίπτωση, το συνδικάτο Sepla των πιλότων αναγνωρίζει ότι αυτή η απόφαση είναι μέρος μιας σειράς μέτρων που εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση μιας από τις μεγαλύτερες απειλές που διατρέχουν τον κλάδο: η έλλειψη πιλότων τα επόμενα χρόνια. «Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πραγματικό πρόβλημα με την έλλειψη επαγγελματιών πιλότων, αλλά αυτό δεν μπορεί να λυθεί με την εγκατάλειψη της ασφάλειας», λέει ο Γκονδάλεθ. «Πρέπει να διευκολύνουμε την αύξηση του αριθμού περισσότερων πιλότων, δεν υπάρχει άλλος τρόπος».

Εκτιμάται ότι το 2026, παγκοσμίως θα υπάρχει έλλειψη 24.000 πιλότων σε πραγματικό χρόνο. Μέχρι το 2030 θα υπάρχει έλλειψη σχεδόν 60.000 πιλότων.

Το «εργατικό κόστος» είναι επίσης μεγάλη δαπάνη για τις αεροπορικές εταιρείες. Για τη Lufthansa ή την American Airlines αυτό είναι περίπου 20% έως 30%. Αυτό είναι πρακτικά το ίδιο με το κόστος των καυσίμων.

Σύμφωνα με την World Aviation, ένας κυβερνήτης αεροσκάφους κερδίζει περίπου 80.000 ευρώ και ο  συγκυβερνήτης 50.000 ευρώ, ετησίως. Ένας νέος πιλότος κερδίζει ήδη περίπου 22.000 ευρώ ετησίως.

Η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (IATA) προβλέπει ότι περισσότεροι από 350.000 πιλότοι θα χρειαστούν παγκοσμίως μεταξύ 2024 και 2032. Αντιμέτωπες με αυτήν την πραγματικότητα, οι αεροπορικές εταιρείες «μπορεί τώρα να δουν την ανάπτυξή τους να περιορίζεται σαφώς από την έλλειψη πιλότων και αυτοί μπορεί να γίνουν ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο που τους μετατρέπει στο επίκεντρο ενός πολέμου που αυτές οι εταιρείες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά».

Κατά συνέπεια, “αναζητούνται λύσεις, από την πρόσληψη ξένων πιλότων, όπως κάνουν οι ΗΠΑ με τους Αυστραλούς επαγγελματίες, έως την αύξηση των δαπανών για την  εκπαίδευση πιλότων. Και αυτό είναι το ζητούμενο στην Ευρώπη. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι η τελευταία από τις “λύσεις” σε μια από τις μεγαλύτερες υπαρξιακές κρίσεις του κλάδου.

ΠΗΓΗ: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις7 ώρες πριν

Μάικλ Ρούμπιν στο Middle East Forum: Ακολουθεί η Τουρκία το κινεζικό μοντέλο υπεραλίευσης;

Η υδατοκαλλιέργεια είναι μια τεράστια βιομηχανία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, και η Τουρκία επιδιώκει να αποκτήσει αθέμιτο πλεονέκτημα

Διεθνή7 ώρες πριν

Νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή! Το Ιράν καλεί Αμερικανούς επενδυτές;

Η διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης της Τεχεράνης κατά τις τρέχουσες συνομιλίες με τις ΗΠΑ για το πυρηνικό της πρόγραμμα δεν...

Αναλύσεις8 ώρες πριν

Η Ιταλία στα Βαλκάνια: Εταίρος, Εγγυητής ή Ανταγωνιστής;

Η Ελλάδα οφείλει να το παρατηρεί όχι με αμηχανία, αλλά με οξυδέρκεια. Η πρόσφατη εμβάθυνση της ιταλο-αλβανικής συνεργασίας δεν αποτελεί...

Διεθνή8 ώρες πριν

Πεσκόφ: Ο Πούτιν είναι πρόθυμος να συζητήσει την πρόταση του Ζελένσκι για παύση των επιθέσεων σε μη στρατιωτικές υποδομές

Η Ρωσία είναι έτοιμη να εξετάσει πρόταση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι για παύση των επιθέσεων και από τις δύο...

Διεθνή9 ώρες πριν

Τζέι Ντι Βανς στην Ινδία: Οι σχέσεις Ουάσιγκτον και Νέου Δελχί θα διαμορφώσουν τον 21ο αιώνα

«Αν η Ινδία και οι ΗΠΑ συνεργαστούν επιτυχώς, θα δούμε έναν 21ο αιώνα με ευημερία και ειρήνη», τόνισε ο Βανς...

Δημοφιλή