14 Σεπτεμβρίου 1921, ανήμερα του Σταυρού ήταν!

Μερικές ημέρες πριν στήσουν τις κρεμάλες στην Αμάσεια και κρεμάσουν τον Νίκο Καπετανίδη και τους άλλους μεγάλους Έλληνες πρόκριτους του Πόντου, στα χωριά της Υοζγάτης, στα επτά ελληνικά χωριά που είχαν μετοικίσει Αργυρουπολίτες, έσφαξαν τον πληθυσμό δύο χωριών.

Ήταν το Γοτσόγλου και το Τερέκιοϊ.

280 άνθρωποι! 25 οικογένειες. Άντρες γυναίκες και παιδιά.

Τους σκότωσαν μέσα στην εκκλησία.

Ο Ηλίας Παπαδόπουλος ένας κάτοικος του χωριού μέσα στις φλόγες και την δίνη της σφαγής διέφυγε στα βουνά και με έναν ακόμα φίλο του τον Τσαγιαννίδη πρόλαβαν και ενημέρωσαν τους Έλληνες συμπατριώτες τους στα άλλα πέντε χωριά της περιοχής με αποτέλεσμα όλοι οι κάτοικοι αυτοί να διασωθούν κρυπτόμενοι ένα μήνα στα δάση .

Οι διασωθέντες εγκαταστάθηκαν στα χωριά Φιλυριά Κιλκίς – Τριανταφυλλιά Σερρών – Άγιος Λουκάς Κρύας Βρύσης και Λουδία Θεσσαλονίκης.

Στην Φιλυριά Κιλκίς λιτό και απέριττο Μνημείο με τα ονόματα των 300 Θυσιασθέντων στέκει ακοίμητος φρουρός της Εθνικής μνήμης για να θυμίζει σ´όλους τα τραγικά γεγονότα

«Αγγέλ’ ένταν τα ψήα», είναι το τραγούδι με το οποίο Βασίλης Μωυσιάδης, Στάθης Νικολαΐδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης τίμησαν το 2019 τη μνήμη των αθώων θυμάτων που ως σφάγια παρέδωσαν την τίμια ψυχή τους στον Δημιουργό στα Ελληνικά χωριά Γοτσόγλου Τερέκιοϊ της επαρχίας Υοζγάτης.