Ηχηρό ράπισμα στους διωγμένους, καταδιωγμένους και χαροκαμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Ιωνίας και της Καππαδοκίας κατάφερε η 20ή Ιουλίου του καταραμένου 1922, ημέρα κατά την οποία στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύτηκε ο νόμος 2870 «περί της παρανόμου μεταφοράς προσώπων ομαδόν ερχομένων εις τους ελληνικούς λιμένας εκ της αλλοδαπής», που έμεινε στην ιστορία ως «Νόμος περί διαβατηρίων».

Πριν από σχεδόν έναν αιώνα, μια… ανάσα από την επερχόμενη Μικρασιατική Καταστροφή, η Ελλάδα επιχείρησε να σφραγίσει ουσιαστικά τις πύλες εισόδου απέναντι στον ίδιο τον ελληνισμό που ψυχορραγούσε στις πανάρχαιες εστίες του της Ανατολής.

Ήταν η κυβέρνηση Π. Πρωτοπαπαδάκη (Λαϊκό Κόμμα) που πέρασε το νόμο, τον οποίον υπέγραψαν ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Λουκάς Κανακάρης-Ρούφος και ο υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτριος Γούναρης. Ο 2870/22 στρεφόταν στην πραγματικότητα κατά των Ελλήνων που ήδη είχαν αρχίσει να φτάνουν στην επικράτεια του ελληνικού κράτους (κυρίως από τον Πόντο) και είχαν αντιμετωπιστεί με σκαιό τρόπο. Αυτοί άλλωστε ήταν οι μόνοι που έφθαναν στη μητέρα πατρίδα «ομαδόν».

Οι ιστορικοί θεωρούν ότι η επίσημη ελληνική πολιτεία είχε εικόνα του «κινδύνου» εκκένωσης της Μικράς Ασίας από τον ελληνικό πληθυσμό αφού ο ελληνικός στρατός αντιμετώπιζε στο μέτωπο σφοδρή αντίσταση από τις δυνάμεις του Μουσταφά Κεμάλ και στρατιωτικά ήταν αναμενόμενη μια ολοκληρωτική, τελική επίθεση του εχθρού.

Διαβάστε τη συνέχεια στο pontosnews.gr