Χάρε δρεπανοφόρε, γιόρτασε, χόρεψε, στήσε πανηγύρι,

μια και το γερασμένο κορμί του δοξασμένου Μίκη,

τον βράχο της Ρωμιοσύνης, στα μαρμαρένια αλώνια

λύγισες, γονάτισες, δίχως φωνή να βγάλει.

**************************

Από του Αχέροντα τα παγωμένα νερά έσυρες στις ανήλιαγες σπηλιές σου,

μια και ο θεός Απόλλωνας έκρινε, πως ήρθε η ώρα αιώνια να ξεκουραστεί.

Κάτσε και σκέψου χάροντα σε άνιση μάχη νίκησες, μόνο το φθαρτό κορμί του,

ο ανθός της μουσικής μας, αιώνια θα ζει στις καρδιές των Ελλήνων.

***********************

Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες μια, με σειρά παιάνων,

τα τραγούδια του Μίκη ξεσήκωναν τους λαούς.

Πάλης ξεκίνημα, κι εσύ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον φασισμό, kanto general,

γιατί για των λαών τον πόθο για λευτεριά αγωνιζόταν.

***************************

Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, τα ερωτικά τραγούδια του,

παθιασμένα, τον μαγικό έρωτα εξυμνούσαν.

Νύχτα μαγικιά, η αγάπη είναι φωτιά

γιατί του λαού του, τον ερωτικό οίστρο κελαηδούσε.

*******************************

Στα μαύρα έντυσες τους Έλληνες, τα τραγούδια για την φτωχολογιά,

δύναμη στην πάλη για την ζωή σκορπούσαν.

Βρέχει στην φτωχογειτονιά, αυτήν την γειτονιά.

*****************************

Στα μαύρα έντυσε τους Έλληνες, οι μελωδίες του, οι συμφωνίες,

οι όπερες του, ανάταση και βάλσαμο πλημύριζαν στις ψυχές τους.

Κι ο λαός βουβός, κλαμένος, θλιμμένος τον αποχαιρετά,

στεφάνια του στέλνει μια με αξιοσύνη τραγούδησε τους καημούς του.

*****************************

Αυτός ο λαός τον λαμπρό δρόμο των Ολυμπίων τον οδηγεί να διαβεί,

ανταμοιβή να λάβει πρέπει, άγαλμα περίφημο να του στηθεί.

Άξιο και θαυμαστό γέννημα της Ελλάδας.

****************************

Καταβοδώνοντας τη βάρκα σου με το δαφνοστεφανομένο κορμί,

ας βροντοφωνάξουμε, χάροντα αδάμαστε, γιόρτασε, χόρεψε, στήσε πανηγύρι,

του δοξασμένου Μίκη σέρνεις το κορμί και περίοπτη θέση,

μαζί με τους τρανούς του αρμόζει.

Σίγουρα το να πεθαίνεις ένδοξα είναι μεγάλη χάρη για τους ανθρώπους.
(Αισχύλος, Αγαμέμνων)

Παντελής Ωρολογάς
συγγραφέας