Περίεργες δολοφονίες σε Γαλλία και Βέλγιο, αλλά και έντονα φαινόμενα ισλαμικής βίας προβληματίζουν τις γαλλικές και βελγικές αρχές.

Γράφει ο Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλος.

Στο κτίριο της οδού Jean Stas στις Βρυξέλλες, η είσοδος δεν είναι πολύ εύκολη, χρειάζονται αρκετές επαληθεύσεις για να ανοίξει η πόρτα του. Και τούτο διότι στο γκρίζο αυτό πέτρινο κτίριο, χωρίς καμιά ένδειξη, στεγάζεται το Λαϊκό Συνέδριο του Κουρδιστάν (Kongra-Gel), μια πολιτική οργάνωση που συνδέεται με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ).

Ο πρόεδρός του Ζουμπεγίρ Αϊντάρ σπάνια το εγκαταλείπει. Ξέρει ότι κινδυνεύει, όπως και το δεξί του χέρι Ρέμζι Καρτάλ. «Οι Τούρκοι ψάχνουν συνέχεια να μας σκοτώσουν», αναστενάζει ο Αϊντάρ, καθισμένος σε μια μεγάλη δερμάτινη πολυθρόνα στο σαλόνι. «Το 2013, όταν οι τρεις φίλοι μας δολοφονήθηκαν στο Παρίσι, ήμασταν ήδη στη λίστα τους, αλλά δεν είχαν καταφέρει να μας φτάσουν».

Χορτασμένος σε απειλές, ο Αϊντάρ παίρνει στα σοβαρά αυτές που δέχεται το 2017 και προειδοποιεί την αστυνομία. Ειδοποιήθηκε για σχέδιο δολοφονίας αυτού και του Καρτάλ. Ο Χατσί Ακουλάκ, Κούρδος οικοδόμος που ζει στο Βέλγιο, φέρεται να προσεγγίστηκε για να συλλέξει πληροφορίες που τους αφορούν και έχει εντολή να τους… αναπαύσει στη συνέχεια.

Κάπου την «πάτησε», όμως, και οι βελγικές αρχές αφυπνίστηκαν.

Η βελγική έρευνα, στην οποία είχαμε πρόσβαση, προσφέρει μια άνευ προηγουμένου κατάδυση στις παράνομες δραστηριότητες που πραγματοποιεί το τουρκικό καθεστώς στην Ευρώπη. Ομάδες ισλαμιστών που συνδέονται με την Εθνική Οργάνωση Πληροφοριών (ΜΙΤ), τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, εντοπίζουν τους αντιπάλους του προέδρου Ρετζέπ Ταγίτ Ερντογάν στη Γερμανία, στην Αυστρία, στο Βέλγιο, στη Γαλλία… Αυτές οι ομάδες μελετούν και προσαρμόζουν τον πλήρη πόλεμο στο ευρωπαϊκό έδαφος που διεξάγεται κατά του ΡΚΚ στην Τουρκία, στη βόρεια Συρία και στα ιρακινά βουνά.

Είναι άνθρωποι ενός άτυπου στρατού, ο οποίος πέρα από τους Κούρδους έχει και άλλους στόχους να φέρει εις πέρας. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τη δίκη που διεξάγεται στις Βρυξέλλες οκτώ μήνες τώρα και η οποία φέρνει στο προσκήνιο ένα ολόκληρο σύστημα, που όλο και περισσότερο εξοικειώνεται με τους αποκαλούμενους ασύμμετρους πολέμους.

Στο πλαίσιο του πολέμου αυτού εξάλλου, οι γαλλικές αρχές τοποθετούν και τη δολοφονία το 2013 τριών Κούρδων, κοντά στον Σταθμό του Βορρά στο Παρίσι. «Είναι σαφές ότι υπήρξε συμμετοχή της ΜΙΤ», τονίζει Γάλλος αξιωματούχος, «που δεν πηγαίνει όμως πιο μακριά».

Συγκεκριμένα, οι αναλύσεις των δύο Ινστιτούτων τονίζουν με έμφαση ότι «… υπό τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το κυβερνών ισλαμιστικό του Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), η Τουρκία επιδιώκει να καταστεί η κυρίαρχη περιφερειακή δύναμη, προβάλλοντας την ισχύ της σε γειτονικές χώρες και σε όλη τη θάλασσα. Σε συνεργασία κυρίως με την τουρκική εταιρεία μισθοφόρων «SADAT» και με τον φιλοτουρκικό τουρκμενικό τζιχαντιστικό «Συριακό Εθνικό Στρατό», η Τουρκία ανέπτυξε την τελευταία δεκαετία μια μεγάλη δύναμη καλά εκπαιδευμένων, εύκολα αναπτυχθέντων και αδιάκοπα αναλώσιμων μονάδων ως εργαλείο προβολής ισχύος. Αυτοί, συνδυαζόμενοι με παρακρατικές τουρκικές ομάδες όπως οι «Γκρίζοι Λύκοι», συγκροτούν ένα ιδιωτικό στρατιωτικό και παραστρατιωτικό σύστημα στις υπηρεσίες του Ερντογάν.

Η χρήση «πληρεξουσίων» (σ.σ. μισθοφόρων παραστρατιωτικών) βασίζεται σε μεθόδους που αναπτύχθηκαν από το βαθύ τουρκικό κράτος πολύ πριν ο Ερντογάν ανέλθει στην εξουσία. Ωστόσο, οι δομές που δημιουργήθηκαν από τους κεμαλικούς για να εξυπηρετήσουν την αντιισλαμιστική και αντικουρδική ατζέντα τους εξυπηρετούν τώρα τους πολιτικούς τους αντιπάλους νεο-οθωμανούς ισλαμιστές. Αυτό που παραμένει αναλλοίωτο είναι η αντικουρδική ατζέντα. 

Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί αυτούς τους μισθοφόρους σε επιχειρήσεις τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, όσο και στο εξωτερικό, χωρίς επίσημη επίβλεψη του τουρκικού κράτους. Η Συρία ήταν το πρώτο πεδίο όπου έδρασαν ως τζιχαντιστές. Στη συνέχεια, μέσα στο 2020, πολέμησαν στη Λιβύη και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, προωθώντας τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας.

για τη συνέχεια Euro2Day