ΤΟ γεύμα που παρέθεσε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη, Ερσίν Τατάρ, στη Νέα Υόρκη, είχε το αποτέλεσμα που αναμενόταν. Είναι σαφές πως στο γεύμα ο Γ.Γ. άκουσε -για μια ακόμη φορά- τις εκατέρωθεν θέσεις. Άκουσε το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των θέσεων των εμπλεκόμενων. Και το επόμενο βήμα;

Ο κ. Αντόνιο Γκουτέρες, όπως συναφώς ανέφερε στις δηλώσεις του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, μετά το γεύμα,  φαίνεται ότι προσανατολίζεται στον διορισμό ειδικού απεσταλμένου (special envoy), προκειμένου να διερευνηθούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, αλλά και η πιθανότητα εξεύρεσης κοινού εδάφους για μια μελλοντική προοπτική επανέναρξης του διαλόγου. Δηλαδή, με λίγα λόγια, ο ειδικός απεσταλμένος θα επιχειρήσει να βρει τη χρυσή τομή για να μπορέσει να βρεθεί το κοινό έδαφος, ώστε να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Πώς μπορεί να επιτευχθεί τούτο είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Στην προκειμένη περίπτωση, θεωρούμε πως δεν μπορούν να καταγραφούν οι εκατέρωθεν θέσεις και να «τραβήξει» μια γραμμή σε μια λογική ίσων αποστάσεων. Γιατί είναι σαφές πως αυτό θα ικανοποιήσει πλήρως τις τουρκικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς. 

Η ΑΓΚΥΡΑ, ως γνωστό, θέτει ακραίες, παράνομες και παράλογες αξιώσεις. Επιμένει στην εκ προοιμίου αναγνώριση της «κυριαρχικής ισότητας» και του «ίσου διεθνούς καθεστώτος». Το είπε ευθέως ο εγκάθετος της Άγκυρας, Ερσίν Τατάρ: «Αυτό θέλω να γίνει αποδεκτό. Εάν αυτό γίνει αποδεκτό, είμαστε έτοιμοι να καθήσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για επίσημες συνομιλίες. Δεν περιμένω αναγνώριση αύριο, δεν είναι ρεαλιστικό. Μακάρι να μας αναγνώριζαν, γιατί είμαστε ένα πλήρες κράτος», υποστήριξε. Από την άλλη, η ελληνοκυπριακή πλευρά παρουσίασε αυτό που κανονικά έπρεπε να θέσει ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, ο οποίος παρεμβαίνει στο Κυπριακό με τους όρους εντολής από το Συμβούλιο Ασφαλείας, οι οποίοι βασίζονται στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών και τα ψηφίσματα του Διεθνούς Οργανισμού. 

ΔΕΝ είναι τη μέση οδό που αναζητούμε, αλλά μια λύση η οποία να στηρίζεται στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Αρχές που διασφαλίζουν τους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του Διεθνούς Οργανισμού. Αυτό μόνο μπορεί να συζητηθεί και όχι οι ακραίες επιδιώξεις και αξιώσεις της κατοχικής Τουρκίας, η οποία παραβιάζει τις αποφάσεις και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό είναι ξεκάθαρο. 

ΤΗΝ ίδια ώρα, αναφορικά με τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης η άποψή μας είναι η εξής: Το επιδιωκόμενο, 47 χρόνια μετά την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, δεν είναι η συζήτηση και η υλοποίηση ΜΟΕ, αλλά η επίτευξη μιας συνολικής και τελικής συμφωνίας. Το Κυπριακό δεν είναι θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης, αλλά εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Ούτε και οι ενδιάμεσες λύσεις είναι χρήσιμες σε αυτή τη φάση.  Συνιστούν άλλοθι σε όσους θέλουν να καθυστερήσουν τις προσπάθειες και να στείλουν τη λύση στις ελληνικές καλένδες. Αυτό προφανώς και ευνοεί την κατοχική δύναμη, όχι όμως τη δική μας πλευρά. Γι’ αυτό και χρειάζεται προσοχή και ψύχραιμη διαχείριση των εξελίξεων την επόμενη περίοδο.