Του Michael Rubin

Αφού παραβρέθηκε στις προσευχές του Eid στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν μίλησε για το Αφγανιστάν. “Δεν έχουμε τίποτα εναντίον των πιστεύω τους”, ανέφερε για τους Ταλιμπάν. Μάλιστα φούσκωσε την αντιαμερικανική ρητορική την οποία χρησιμοποιούν οι Ταλιμπάν, καθώς δήλωσε: “Ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μπήκαν στο Αφγανιστάν. Και βρίσκονται εκεί για περισσότερα από 20 χρόνια. Στεκόμαστε στο πλευρό των Αφγανών αδερφών μας κατά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων”.

Ο νυν πρέσβης των ΗΠΑ στην Καμπούλ, Ross Wilson, στο παρελθόν υπηρέτησε ως πρέσβης στην Τουρκία, Η θητεία του στην Άγκυρα συνέπεσε με την απόρριψη από πλευράς του State Departmen της ιδέας ότι ο Ερντογάν ήθελε να γυρίσει τη χώρα του προς τον ισλαμισμό. Πριν 15 χρόνια, ο Wilson είχε χαρακτηρίσει την φιλελεύθερη αντιπολίτευση της Τουρκίας ως “κακοφωνία” ανάξια προσοχής.

Η ανακήρυξη της Τουρκίας από τον Ερντογάν ως προμαχώνα του αντι-ιμπεριαλισμού δεν είναι κάτι καινούργιο- καθώς είναι ολοένα και αυξανόμενο “επιχείρημα” της τουρκικής προπαγάνδας. Αυτό δικαιολόγησε την εμπλοκή της Τουρκίας στη Σομαλία. “Τον 16ο αιώνα ήταν η πρώτη φορά που οι Τούρκοι εισήλθαν στο έδαφος της Σομαλίας, για να σώσουν το Μογκαντίσου από το ναυτικό της Πορτογαλίας” ανέφερε ένα άρθρο της Daily Sabah, ενός Μέσου που είναι κυβερνητική “καραμούζα”. “Μετά από τρεις αιώνες, οι Οθωμανοί που βρισκόντουσαν στη Σομαλία βοήθησαν τους ντόπιους, που αντιστεκόντουσαν σε μια βρετανική εισβολή και υπέφεραν από μια ανθρωπιστική κρίση”. Όσο για την ανάπτυξη των τουρκικών δυνάμεων το 2011, η Daily Sabah ανέφερε: “Αυτή τη φορά ήταν για την παροχή ανθρωπιστική βοήθειας, όταν η κυβέρνηση ζήτησε την αρωγή της διεθνούς κοινότητας για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την ξηρασία και τον λιμό… Καθώς οι δύο λαοί θυμήθηκαν τους δεσμούς τους, η Τουρκία αποφάσισε να λάβει μια μόνιμη θέση στη χώρα η οποία διαθέτει τεράστιους πόρους και βρίσκεται σε στρατηγική θέση”.

Το 2016 ο ίδιος ο Ερντογάν έγραψε, “η Τουρκία αντίθετα από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις, έχει ιστορία στην Αφρική αλλά χωρίς μαύρα κεφάλαια”. Φυσικά προσπάθησε να ξεπλύνει την ιστορία. Αυτοί τους οποίους έπιασαν για σκλάβους οι Οθωμανοί δουλέμποροι στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών ή που ζούσαν στις οθωμανικές αποικίες της βορείου Αφρικής, πιθανώς να διαφωνούσαν μαζί του. Ο Ερντογάν πάντως τζογάρει βασιζόμενος στο γεγονός ότι οι Δυτικοί διπλωμάτες είναι πολύ ευγενείς για να τον κατηγορήσουν για ιστορικό ρεβιζιονισμό, προωθώντας την Τουρκία εις βάρος των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Δημοσιογράφοι όπως ο Ilnur Cevik προωθούν το αφήγημα του Ερντογάν: “Οι Αφρικανοί βλέπουν ξεκάθαρα ότι οι Τούρκοι βρίσκονται εκεί ως συνεργάτες, ως αδέρφια και όχι ως κάποιους που ήρθαν από τη Δύση για να εκμεταλλευτούν τους πλουτοπαραγωγικούς τους πόρους και να τους καταπιέσουν”. Η κυβέρνηση Μπάιντεν που πιθανώς θα ήθελε να προωθήσει τη διπλωματία καθώς και την αμερικανική βοήθεια στην περιοχή, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις τουρκικές συκοφαντίες που δυσχεραίνουν τις προσπάθειες της.

Για τη συνέχεια  Capital