ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ
ΔΥΟ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ
Τιμημένοι Συγγενείς των
58 θυσιασθέντων το 1974 αδελφών μας,
Αθανάτων Ηρώων του
Δύο – Πεντηνταέξι Τάγματος Πεζικού.
Αξιότιμε Υπουργέ της Ένοπλης Άμυνας της πατρίδας μας.
Σεβαστοί λειτουργοί της Εκκλησίας μας.
Αξιότιμοι στην προσφυγιά Δημάρχοι των σκλαβωμένων Δήμων μας.
Αξιότιμε Κοινοτάρχη της φιλόξενης Ευρύχου.
Αξιότιμοι Αντιπρόσωποι κομμάτων, οργανώσεων και σωματείων.
Αγαπητές φίλες και φίλοι.
Αδέλφια επιζώντες συμπολεμιστές.
ΕΙΜΑΣΤΕ και σήμερα εδώ, όπως κάθε χρόνο.
Για να πούμε όλοι μαζί στους 58 Ήρωες του Τάγματός μας,
δύο μόνο λόγια.
Απλά, απέριττα και αειθαλή λόγια:
ΠΡΩΤΟΝ ότι:
Κρατάμε αγέραστη και τιμημένη πάντα τη Μνήμη τους:
Ενός εκάστου ονομαστικά και όλων μαζί.
Στο υψηλότερο βάθρο της δόξας των
Αθανάτων Ηρώων του Ελληνισμού.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ότι:
Κρατάμε πάντα γερά την σκυτάλη την οποία,
οι 58 Ήρωες με την θυσία τους μας παρέδωσαν.
Γερά και ασυνθηκολόγητα τη σκυτάλη τους,
– Για να κρατήσουμε απόρθητα τα οχυρά που μας
απέμειναν από το ολέθριο και ατιμωτικό 1974.
– Και να αγωνιζόμαστε, εφ’ όρου ζωής,
εμείς και τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας,
για την απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών μας,
που πότισαν με το δικό τους ηρωικό αίμα.
ΑΥΤΟ είναι το ιερό χρέος
και το πατριωτικό καθήκον
που μας φέρνει κάθε χρόνο,
πρώτη Κυριακή Αυγούστου,
σε αυτό εδώ το Μνημείο.
Με ανάγλυφα στο μεταλικό τάλαντο,
ένα προς ένα, τα ονόματα των 58 Ηρώων.
Το σεμνό αυτό περίβλεπτο Μνημείο,
όρθωσε πριν 17 χρόνια στην Ευρύχου,
ο Σύνδεσμος των Επιζώντων Πολεμιστών
του 256 Τάγματος Πεζικού.
Για την έμπρακτη απόδοση των τιμών
στους ηρωικούς νεκρούς συμπολεμιστές μας.
Και τη διαρκή υπόμνηση του χρέους
απελευθέρωσης της σκλαβωμένης μας γης.
ΜΕΤΑ την προδοσία,
την ήττα, τον όλεθρο και την ατίμωση,
από την 15η και την 20η Ιουλίου ως την 16η Αυγούστου,
το 256 Τάγμα Πεζικού διατάχθηκε τότε να οχυρώσει
γραμμές και ορύγματα άμυνας σε αυτές εδώ τις περιοχές της Ευρύχου.
Με όσες ισχνές δυνάμεις του απέμειναν,
από τις φονικές μάχες της Λεύκας, της Ελιάς, του Αγκολέμι,
του Αγριδακίου και από το φρικτό μακελειό
της πολύνεκρης μάχης Καραβά και Λαπήθου.
ΣΤΑΘΗΚΑΜΕ εδώ και σε όλα πιο πέρα
τα γύρω υψώματα, κληρωτοί τότε και εφέδροι.
Αισθανόμενοι στο ακέραιο το Καθήκον Τιμής
που μας πρόσταζαν τα ηρωικά μας αδέλφια:
Τα θυσιασθέντα πολεμώντας
τον Αττίλα αδέλφια μας
του 256 Τάγματος Πεζικού
και όλων των μονάδων
της Εθνικής Φρουράς,
της ΕΛΔΥΚ και
της Άλφα Μοίρας Καταδρομών της Κρήτης,
που έπεσαν γενναία μαχόμενοι,
στις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες του 1974.
ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ
που μας πρόσταζε ο μακελεμένος
και εκτοπισμένος από τον Αττίλα λαός μας.
Εγκαταλελειμένος, απελπισμέμος, αλλά
αδούλωτος και αγονάτιστος λαός μας.
ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ
που μας βροντοφώναζε
ο Ήρωας της ΕΟΚΑ Μάρκος Δράκος.
Του οποίου το όνομα είχε το στρατόπεδο μας
στο σκλαβωμένο Διόριος.
Και το φέραμε, μαζί με την Πολεμική Σημαία του Τάγματός,
στο εδώ στρατόπεδό μας από τον Αύγουστο του ‘74 στην Ευρύχου.
Σε αυτά εδώ τα χώματα όπου θυσιάστηκε μαχόμενος
18 Ιανουαρίου 1957 ο ίδιος ο Μάρκος Δράκος.
ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ
που μας επιτάσσει,
δια μέσου όλων των αιώνων,
ολόκληρη η ελληνική μας ιστορία:
«Είς Οιωνός Άριστος:
Αμύνεσθαι Περί Πάτρης».
ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΝΝΕΑ από τους
58 ηρωικούς συμπολεμιστές μας,
θυσιάστηκαν μαχόμενοι
στη μάχη – μακελειό
της 6ης Αυγούστου 1974
στον Καραβά και στη Λάπηθο.
Οι φρικτές εκείνες συνθήκες της κόλασης
δεν επέτρεψαν να φέρουμε μαζί μας τις σορούς
των ηρωικών παλληκαριών μας.
Έμειναν ακήδευτοι ηρωικοί Νεκροί
στη σκλαβωμένη γη Καραβά και Λαπήθου.
Εκεί, μαζί με άλλους 31 ηρωικούς συμπολεμιστές μας
του 70 Τάγματος Μηχανικού και έξι συμπολεμιστές
του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού,
που καταγράφηκαν από 6 Αυγούστου 1974
στον φρικό κατάλογο των Αγνοουμένων.
Κάποιων τα Μαρτυρικά τους Οστά
εντοπίστηκαν τα τελευταία χρόνια
στα σκλαβωμένα χώματά μας.
Στις εκταφές της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων.
Ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο του Ντι-Εν-Εϊ
και τα κηδεύσαμε στην προσφυγιά
με τις αρμόζουσες στους Ήρωες τιμές.
Πολλών άλλων δεν έχουν εντοπισθεί ακόμη.
Από το 1974 οι Τούρκοι Κατακτητές μεθόδευσαν,
με τον προγονικό τους σαδισμό των σφαγέων,
την αξιοποίηση του ζητήματος των Αγνοουμένων.
Για την διαρκούσα σε χρόνο,
αργή, καθημερινή, συστηματική δολοφονία
των ψυχών των χιλιάδων απελπισμένων συγγενών
των Αδηλώτων Αιχμαλώτων και των Αγνοουμένων.
Όργανο Ψυχολογικού Πολέμου για την καθυπόταξη,
τον εκβιασμό, την ταπείνωση και τον εξευτελισμό του λαού μας.
ΟΙ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ του 256 Τ.Π.
φέραμε συνειδητά
εδώ στην Ευρύχου
και των 58 ηρωικών αλησμόνητων
αδελφών μας τα δοξασμένα ονόματά τους.
Ανεξήτηλα στο Μνημείο τους.
Σε αυτόν εδώ τον χώρο, από πριν πολλά χρόνια,
πρώτη πάντα Κυριακή Αυγούστου,
επιδώσαμε τις αρμόζουσες τιμές,
σε όλους τότε τους ζώντες ηρωοτόκους γονιούς.
Και στις μαυροφορούσες οικογένειές τους.
Για να τους διαβεβαιώνουμε εμπράκτως ότι:
Ποτέ δεν λησμονούμε τα ηρωικά τους παιδιά,
δικούς μας εν πολέμω Οπλαδελφούς.
Και ότι κρατάμε γερά την σκυτάλη του αγώνα,
την οποία μας χρέωσαν με την ηρωική θυσία τους.
ΦΤΑΣΑΜΕ πλέον, μετά από 47 χρόνια,
όσοι επιζώντες, στην τρίτη ηλικία.
Είμαστε βέβαιοι ότι τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας,
η πολιτεία μας, το υπουργείο Άμυνας, η Εθνική Φρουρά,
οι τοπικές αρχές, θα μεριμνήσουν και θα φρονίσουν,
όταν κι εμείς, ένας μετά τον άλλο, φύγουμε απ’ τα εγκόσμια,
να διατηρήσουν αυτό το Μνημείο των Πενήντα Οκτώ Ηρώων.
Και την ετήσια τελετή Μνήμης και Τιμής, στο υπέρτατο χρέος:
Πρώτα να κρατήσουμε απόρθητα τα οχυρά μας:
Τα ελεύθερα εδάφη και την κρατική μας υπόσταση.
Δεύτερο, να απελευθερώσουμε τη σκλαβωμένη γη μας.
Εμείς, όσοι και για όσο ζήσουμε ακόμη,
αυτά τα δυό θα κρατάμε ως
τον ύστατο κτύπο της καρδιάς μας.
Με αιωνία τη Μνήμη
Τιμημένη τη Μνήμη
των Αθανάτων Ηρώων μας.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά.
Σύνδεσμος
Επιζώντων Πολεμιστών 256 Τάγματος Πεζικού
47ο ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
ΤΩΝ 58 ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 256 Τ.Π.
Ευρύχου Κυριακή 1 Αυγούστου 2021
Ομιλία του Μιχαλάκη Πηλαβάκη
προέδρου του Συνδέσμου