Γράφει η Ουζάι Μπουλούτ, European Conservative

Έκθεση της Open Doors, μιας διεθνούς οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παρακολουθεί τη δίωξη Χριστιανών παγκοσμίως, επιβεβαιώνει ότι ο Χριστιανισμός είναι η πιο διωκόμενη θρησκεία στον κόσμο. Εκτός από τη Βόρεια Κορέα, όπου η δίωξη πηγάζει από κομμουνιστική και μετα-κομμουνιστική καταπίεση, η κύρια αιτία διώξεων στις υπόλοιπες 10 κορυφαίες χώρες είναι η ισλαμική καταπίεση.

Κάθε χρόνο, η Open Doors δημοσιεύει την έκθεση «World Watch» για τις 50 χώρες που διώκουν Χριστιανούς. Σύμφωνα με την έκθεση του 2025, πάνω από 380 εκατομμύρια Χριστιανοί παγκοσμίως υφίστανται υψηλά επίπεδα διώξεων και διακρίσεων λόγω της πίστης τους.

Οι χώρες Βόρεια Κορέα, Σομαλία, Υεμένη, Λιβύη, Σουδάν, Ερυθραία, Νιγηρία, Πακιστάν, Ιράν και Αφγανιστάν βρίσκονται στη λίστα των δέκα κορυφαίων χωρών όπου οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν ακραίες διώξεις.
Η μοναδική χώρα μέλος του ΝΑΤΟ στη λίστα World Watch είναι η Τουρκία (θέση 45), όπου η χριστιανική μειονότητα υφίσταται ισλαμική καταπίεση, θρησκευτικό εθνικισμό, δικτατορική παράνοια και εθνο-θρησκευτική εχθρότητα.

Σομαλία

Η Σομαλία, στη δεύτερη θέση, είναι μία από τις πιο εχθρικές χώρες για Χριστιανούς. Η κατάρρευση του καθεστώτος του Μοχάμεντ Σιάντ Μπάρε το 1991 μετέτρεψε τη Σομαλία σε αποτυχημένο κράτος, όπου ισλαμιστές, τοπικές πολιτοφυλακές και πολέμαρχοι διεκδικούν την εξουσία. Παρά την κατακερματισμένη διακυβέρνηση, η τρομοκρατική οργάνωση Αλ-Σαμπάμπ ελέγχει σημαντικό μέρος της χώρας. Το Σύνταγμα του 2012 καθιερώνει το Ισλάμ ως κρατική θρησκεία και υψώνει τη Σαρία πάνω από όλα, απαγορεύοντας ουσιαστικά τη διάδοση άλλων θρησκειών. Στη Σομαλία, η πίστη στον Ιησού είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Οι κίνδυνοι έχουν αυξηθεί, καθώς οι μαχητές επικεντρώνονται στην εξεύρεση και εξάλειψη χριστιανών ηγετών. Οι νεαρές γυναίκες που ασπάζονται τον Χριστιανισμό είναι ιδιαίτερα ευάλωτες, με πολλές να ζουν κρυμμένες. Συχνά, μια γυναίκα που υποπτεύεται ότι ασπάστηκε τον Χριστιανισμό υφίσταται δημόσια ταπείνωση, αυστηρό κατ’ οίκον περιορισμό, βιασμό, απαγωγή, εξαναγκαστικό γάμο με ριζοσπάστη σεΐχη ή δολοφονία. Αν είναι ήδη παντρεμένη, πιθανότατα θα πάρει διαζύγιο και θα της αφαιρεθούν τα παιδιά της για να ανατραφούν με ισλαμικό τρόπο.

Υεμένη

Η Υεμένη, στην τρίτη θέση, διοικείται από τρεις διαφορετικές δυνάμεις, καθώς και την Αλ-Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος (ISIS). Ο εμφύλιος πόλεμος από το 2015 έχει οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Καμία από τις εμπλεκόμενες δυνάμεις δεν είναι φιλική προς τους Χριστιανούς, ενώ το Σύνταγμα καθιερώνει τη Σαρία και δεν παρέχει θρησκευτική ελευθερία. Το 1% των Υεμενιτών από μειονοτικές θρησκείες περιθωριοποιείται σοβαρά. Η ανθρωπιστική βοήθεια διανέμεται κυρίως μέσω τοπικών μουσουλμανικών ομάδων και τζαμιών, που φέρονται να κάνουν διακρίσεις εις βάρος όσων δεν θεωρούνται ευσεβείς μουσουλμάνοι. Στις περιοχές που ελέγχονται από τους Χούθι, η κατοχή Βίβλου ή άλλων χριστιανικών βιβλίων είναι επικίνδυνη. Η δίωξη έχει ενταθεί πρόσφατα, καθώς οι Χούθι έχουν αποκτήσει περισσότερη εξουσία. Τουλάχιστον ένας Χριστιανός Υεμενίτης έχει δολοφονηθεί για την πίστη του, και δεκάδες οικιακές εκκλησίες δεν μπορούν πλέον να συνεδριάσουν. Η έκθεση χριστιανικών συμβόλων είναι επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε φυλάκιση, σωματική κακοποίηση ή ακόμα και εκτέλεση.

Λιβύη

Η Λιβύη, στην τέταρτη θέση, έχει διαιρεθεί σε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) και Κυβέρνηση Εθνικής Σταθερότητας (GNS) μετά την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011. Σε γεωπολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο, η χώρα έχει γίνει διεθνές πεδίο μάχης, με διάφορες στρατιωτικές δυνάμεις να επιδιώκουν επιρροή (π.χ., ο ισλαμιστικός άξονας Τουρκίας-Κατάρ-Πακιστάν που υποστηρίζει την GNU έναντι του δικτατορικού άξονα Εμιράτων-Σαουδικής Αραβίας-Αιγύπτου που υποστηρίζει την GNS). Σε αυτό το ασταθές πολιτικό περιβάλλον, οι Χριστιανοί υφίστανται παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Λίβυοι Χριστιανοί με μουσουλμανικό υπόβαθρο αντιμετωπίζουν βίαιη πίεση από τις οικογένειες και τις κοινότητές τους να απαρνηθούν την πίστη τους. Οι ξένοι Χριστιανοί, ιδιαίτερα από την υποσαχάρια Αφρική, στοχοποιούνται από ισλαμιστικές και εγκληματικές ομάδες. Η Συνταγματική Διακήρυξη του 2011 και το Σχέδιο Συντάγματος του 2017 καθιερώνουν το Ισλάμ ως θρησκεία της χώρας και τη Σαρία ως κύρια πηγή νομοθεσίας.

Σουδάν

Το Σουδάν, στην πέμπτη θέση, πλήττεται από εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των Σουδανικών Ενόπλων Δυνάμεων (SAF) και των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) από τον Απρίλιο του 2024, αντιμετωπίζοντας τη μεγαλύτερη κρίση εκτοπισμού και πείνας παγκοσμίως, με σχεδόν εννέα εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν εκτοπιστεί. Καμία πλευρά δεν είναι φιλική προς τους Χριστιανούς, και ο πόλεμος έχει δώσει στους ισλαμιστές περισσότερες ευκαιρίες να τους στοχοποιήσουν. Η πίεση στους Χριστιανούς έχει αυξηθεί δραματικά, με εκκλησίες, χριστιανικά κτίρια και ιδιωτικές κατοικίες να καταλαμβάνονται βίαια. Οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τις τοπικές κοινότητες, που δεν τους παρέχουν βοήθεια στην κρίση πείνας.

Ερυθραία

Στην Ερυθραία, στην έκτη θέση, όπου το Ισλάμ είναι η κύρια θρησκεία, το Λαϊκό Μέτωπο για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη (PFDJ) είναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα. Από την ανεξαρτησία της το 1993, το PFDJ υπό τον Πρόεδρο Ισαΐα Αφουέρκι ασκεί απόλυτο έλεγχο. Εκατοντάδες Χριστιανοί κρατούνται επί χρόνια. Το καθεστώς, γνωστό για τον απόλυτο αυταρχισμό, συλλαμβάνει, παρενοχλεί και δολοφονεί Χριστιανούς, θεωρώντας τους πράκτορες της Δύσης και απειλή για το κράτος. Η καθημερινή ζωή παρακολουθείται στενά, με τηλεφωνικές κλήσεις και χρήση διαδικτύου υπό συνεχή επιτήρηση. Η Ερυθραία αποκαλείται συχνά «Βόρεια Κορέα της Αφρικής» λόγω του ακραίου κρατικού ελέγχου.

Νιγηρία

Στη Νιγηρία, στην έβδομη θέση, που είναι πλειοψηφικά χριστιανική, λαμβάνει χώρα μια «σιωπηλή» γενοκτονία. Επιδρομές από μαχητές Φουλάνι, ένοπλες ομάδες και τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Μπόκο Χαράμ και το ISWAP τρομοκρατούν χριστιανικές κοινότητες. Γυναίκες και κορίτσια απάγονται, βιάζονται, υποδουλώνονται σεξουαλικά και δολοφονούνται. Κορίτσια χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες ή ως διαπραγματευτικό μέσο.

Πακιστάν

Στο Πακιστάν, στην όγδοη θέση, οι διαβόητοι νόμοι περί βλασφημίας στοχοποιούν δυσανάλογα τους Χριστιανούς, με ποινή θανάτου. Οι κατηγορούμενοι για βλασφημία είναι ευάλωτοι σε επιθέσεις ή δολοφονίες από όχλους. Ο αριθμός των χριστιανών κοριτσιών που απάγονται, κακοποιούνται και εξαναγκάζονται να ασπαστούν το Ισλάμ αυξάνεται. Οι Χριστιανοί είναι επίσης ευάλωτοι σε καταναγκαστική εργασία.

Ιράν

Στο Ιράν, στην ένατη θέση, οι μη αναγνωρισμένοι μεταστραφέντες από το Ισλάμ στον Χριστιανισμό αντιμετωπίζουν σοβαρές παραβιάσεις θρησκευτικής ελευθερίας, κυρίως από την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση θεωρεί αυτούς τους μεταστραφέντες απειλή, πιστεύοντας ότι επηρεάζονται από δυτικές χώρες για να υπονομεύσουν το Ισλάμ και το καθεστώς. Οι αναγνωρισμένες χριστιανικές κοινότητες, όπως οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι, προστατεύονται από το κράτος αλλά αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Αφγανιστάν

Στο Αφγανιστάν, στη δέκατη θέση, όπου οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία το 2021, οι μεταστραφέντες που ανακαλύπτονται αντιμετωπίζουν πίεση, βία ή δολοφονία από την οικογένεια, τη φυλή ή τη φατρία για να διατηρηθεί η «τιμή». Αν η πίστη τους αποκαλυφθεί από την κυβέρνηση, πολλοί δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να προσπαθήσουν να φύγουν. Οι γυναίκες και οι εθνοτικές μειονότητες υφίστανται επιπλέον καταπίεση.

Στη Μέση Ανατολή, την Ασία και την Αφρική, υπάρχει σαφές μοτίβο στην αντιμετώπιση των Χριστιανών από μουσουλμάνους. Οι Χριστιανοί και άλλοι μη μουσουλμάνοι καταπιέζονται, εκτίθενται σε βία ή απειλή βίας και υφίστανται διακρίσεις σε πλειοψηφικά μουσουλμανικές χώρες. Η πηγή της δίωξης δεν είναι μόνο η κυβέρνηση αλλά, στις περισσότερες περιπτώσεις, και η ευρύτερη μουσουλμανική κοινότητα, που είναι εχθρική προς τους μη μουσουλμάνους, συμπεριλαμβανομένων των μουσουλμάνων που ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. Υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου θρησκευτική ελευθερία ή αξιοπρεπής διαβίωση για τους μη μουσουλμάνους που προσπαθούν να επιβιώσουν υπό το Ισλάμ.

Η Ευρώπη πρέπει να λάβει υπόψη, να απαγορεύσει τη Σαρία και να αναδιαμορφώσει την πολιτική της για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, λαμβάνοντας υπόψη τον τυραννικό χαρακτήρα του Ισλάμ.

Εκπομπή με το κλειδί της Ιστορίας – Παρουσιάζει ο Γιάννης Θεοδωράτος

Η εκπομπή μεταδόθηκε την Τρίτη 3 Ιουνίου 2025

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τόλιας, Hellenic Defence

Πιο συγκεκριμένα από επιχείρηση της Ουκρανικής SBU, φέρεται να επλήγησαν 4-5 αεροπορικές βάσεις εντός ρωσικού εδάφους καθώς και μια ναυτική βάση του Βόρειου Στόλου, όπου ναυτολοχούν πυρηνοκίνητα υποβρύχια. Αν και η εικόνα για τα αποτελέσματα των επιθέσεων είναι προς ώρα συγκεχυμένη φαίνεται από εικόνες και βίντεο που διαμοιράστηκαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως τουλάχιστον 40 ρωσικά αεροσκάφη (στρατηγικά βομβαρδιστικά, μεταγωγικά, αεροσκάφη εγκαίρου προειδοποιήσεως και ελέγχου) επλήγησαν, με τουλάχιστον 10 να έχουν καταστραφεί.

Η εξέλιξη αυτή θέτει μείζονα προβληματισμό για το ελληνικό σύστημα άμυνας και ασφάλειας για λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω.

Είναι γνωστή η δραστηριότητα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (MIT και όχι μόνο) στην χώρα μας που εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το 2016 και το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν και τις ακολουθούσες διώξεις αντιφρονούντων κεμαλιστών και γκιουλενιστών, την εμφάνιση τους στην ελληνική επικράτεια έκαναν και Τούρκοι πολίτες οι οποίοι ζουν στην Ελλάδα υπό το καθεστώς του “πρόσφυγα”. Η δε άρση της βίζας που απαιτούνταν για την επίσκεψη Τούρκων στην Ελλάδα, επίτρεψε την δραστηριοποίηση μεγάλου αριθμού Τούρκων στην χώρα μας ως εμπόρων, επενδυτών, ταξιδιωτικών πρακτόρων ή και απλών επισκεπτών.

Θεωρείται βέβαιο πως στους κόλπους του μεγάλου αριθμού Τούρκων που ζουν ή δραστηριοποιούνται στην χώρα, υπάρχουν στοιχεία που λειτουργούν κεκαλυμμένα ως άτομα του οργανωμένου εγκλήματος, ως πράκτορες και δολιοφθορείς του εχθρού ή ως ανθρώπους κινούμενους στην “γκρίζα ζώνη” ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες. Παράλληλα, μεγάλο πλήθος από παράνομους μετανάστες και πρόσφυγες μουσουλμανικού θρησκεύματος, πολλοί από αυτούς από χώρες που διατηρούν καλές σχέσεις με την Τουρκία (π.χ Πακιστάν), ενίοτε και με στρατιωτικό παρελθόν κάποιοι από αυτούς, ζουν και εργάζονται στην χώρα εδώ και χρόνια.

Ένας ακόμη λόγος ανησυχίας αποτελεί η αποδεδειγμένη διαπλοκή του τουρκικού κράτους και παρακράτους με αλβανικές παραστρατιωτικές/μαφιοζικές οργανώσεις εν Ελλάδι, κάτι που συνιστά μείζονα απειλή για την εθνική άμυνα και ασφάλεια και επιβάλλει τη συνολική αναθεώρηση του ελληνικού μοντέλου ασφαλείας. Η αναφορά σ’ αυτή τη μορφή απειλής αυτή είναι επιβεβλημένη καθώς προσφέρει στον αντίπαλο πολλαπλές επιλογές δράσης δύσκολα αντιμετωπιζόμενες από τις υπάρχουσες οργανωτικές δομές ασφαλείας.

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, η παρουσία δυνητικών συνεργατών του εχθρού εντός του ελληνικού εδάφους μεγιστοποιεί τις δυνατότητες του αντίπαλου στους τομείς της αφανούς διείσδυσης, της υποδοχής, της κάλυψης και της τελικής ενέργειας επί του στόχου από κατάλληλα στημένα δίκτυα κατασκόπων-δολιοφθορέων. Είναι γνωστή η διείσδυση που έχουν πετύχει οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στους κόλπους της αλβανικής μαφίας καθώς και η διασύνδεση της τελευταίας με τον UCK με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Ταυτόχρονα η ενεργή παρουσία στοιχείων και ομάδων των Τουρκικών Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων έχει επισημανθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας, ενώ δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής και η παρουσία και η δραστηριοποίηση που έχουν επιδείξει οι τουρκικές υπηρεσίες τόσο σε περιοχές όπου διαβιούν εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες εν Ελλάδι, όσο και η διασύνδεση τους με στοιχεία και ομάδες ελληνόφωνων που διέπονται από ακραία αντικρατική και αντεθνική ιδεολογία.

Εμείς απλώς ερωτώμαστε:

-Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο ενεργοποίησης “θυλάκων” πρακτόρων και δολιοφθοριέων σε ελληνικό έδαφος από τον τουρκικό παράγοντα, είτε ανεξάρτητα, είτε με την εκδήλωση συμβατικής τουρκικής επίθεσης; Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, θεωρείται βέβαιο, πως η ΜΙΤ και η Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων του τουρκικού Γενικού Επιτελείου έχουν προετοιμάσει ήδη από τον καιρό της ειρήνης, παραστρατιωτικές ομάδες εξτρεμιστών, οι οποίες αναμένεται να δράσουν εναντίον της Ελλάδος, στα πλαίσια μιας πιθανής ελληνοτουρκικής ένοπλης σύγκρουσης ή και να αποτελέσουν τον φορέα πυροδότησης μιας τέτοιας, αναπτύσσοντας ανατρεπτική δράση. Στόχοι τους εκτιμάται πως θα είναι στρατόπεδα και γενικότερα στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αεροδρόμια, ναύσταθμοι, λιμάνια, στρατιωτικά τμήματα ευρισκόμενα στους Εγγύς Χώρους Διασποράς (ΕΧΔ) ή στους Χώρους Τελικού Προορισμού (ΧΤΠ), σταθμοί ραντάρ, αγωγοί τροφοδοσίας καυσίμων, αποθήκες καυσίμων, πυρομαχικών και υλικού, στρατιωτικές φάλαγγες, αστυνομικά τμήματα και σταθμοί, γέφυρες, οδικοί και σιδηροδρομικοί κόμβοι και άξονες, Πρόσωπα Υψηλής Αξίας ευρισκόμενα σε καίριες θέσεις του στρατιωτικού και πολιτικού οργανισμού ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κτλ.

Σκοπός τους η πρόκληση χάους, ανομίας και αναρχίας, η δημιουργία εικόνας παράλυσης του κράτους, η πρόκληση απωλειών, η δέσμευση και διασπορά των ελληνικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση τους και γενικά η υποβοήθηση της προσπάθειας του αντιπάλου.

Η ελληνική πλευρά είναι αναγκασμένη να δεσμεύσει σημαντικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση παρόμοιας απειλής, ώστε αυτή να εξαλειφθεί ή έστω να περιοριστεί σε επίπεδο απλώς “εστίας ενόχλησης”.

-Έχουν επεξεργαστεί οι αρμόδιες υπηρεσίες άμυνας και ασφάλειας παρόμοια σενάρια ασύμμετρης και υβριδικής δράσεως εκ μέρους του πλέουν πιθανού αντιπάλου και όχι μόνο; Για παράδειγμα, όπως έδειξαν και οι ουκρανικές επιθέσεις στην Ρωσία, φορτηγά με τουρκικές ή άλλες πινακίδες, σαν κι αυτά που κινούνται επί των εθνικών και μη οδών σε καθημερινή βάση, έμφορτα με FPVs ή “περιφερόμενα πυρομαχικά” σε κάνιστρα, μπορούν να τα εξαπολύσουν την κατάλληλη στιγμή σπέρνοντας κυριολεκτικά το χάος! Ή μπορεί να εξαπολυθούν σμήνη FPVs και loitering munitions από παραπλέοντα πλοία και σκάφη σε Αιγαίο και Ιόνιο που μπορεί να φέρουν, εκτός από εκρηκτικές/εμπρηστικές/θραυσματογόνες κεφαλές και κεφαλές με βιοχημικούς παράγοντες. Εφιαλτικά σενάρια στα αλήθεια…

-Έχουν σκεφτεί οι καθ’ ύλην αρμόδιοι το ενδεχόμενο να γίνουν οι ίδιοι στόχοι πιθανών επιθέσεων στα πλαίσια κάποιας απόπειρας “αποκεφαλισμού ηγεσίας”;

-Έχουν ελεγχθεί οι φορείς και τα στελέχη που αποδίδουν “ελαφρά τη καρδία” καθεστώς πρόσφυγα σε παράνομα εισέρχοντες αλλοδαπούς για την νομιμότητα των ενεργειών τους και για την πίστη τους στην ελληνική Πολιτεία; Για του λόγου του αληθές, το ποσοστό όσων αλλοδαπών λαμβάνουν άσυλο ξεπερνά το 70% των εξεταζόμενων, ποσοστό εξωφρενικό και ύποπτο.

Ως μέτρα αντιμετώπισης τέτοιων ενεργειών θα λέγαμε πως με δεδομένη την ανάγκη αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών είναι επιτακτική η ανάγκη πύκνωσης του δικτύου πληροφοριών του 2ου γραφείου κάθε μονάδος/συγκροτήματος/σχηματισμού από κοινού με την Κρατική Ασφάλεια και την ΕΥΠ ώστε να εξασφαλίζεται έγκαιρη προειδοποίηση και γνώση για πιθανές εχθρικές ενέργειες.

Επίσης θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την παθητική και ενεργητική προστασία των διαφόρων εγκαταστάσεων των ΕΕΔ. Συστήματα C-RAM και C-UAS, παρεμβολείς (jammers), επένδυση ΣΑΕ, μετακινήσεις στρατιωτικών μονάδων μακριά από αστικά κέντρα, μετακινήσεις παραβατικών πληθυσμών μακριά από κρίσιμες υποδομές του κράτους όπως είναι τα Διυλιστήρια, εγκαταστάσεις ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, λιμάνια και λοιπές βιομηχανίες είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που πρέπει να εξεταστούν.

Εδώ θα καταθέσουμε μια ενδεικτική πρόταση για συστήματα C-UAS για την προστασία των βάσεων της ΠΑ και του ΠΝ. Είναι γνωστό πως υπάρχει συνολικά ένα απόθεμα 60 ΜΠΠ του συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30” (38 της Π.Α, 17 του Ε.Σ και 5 του Π.Ν). Εκτός αυτών υπάρχουν άλλες 120 ανταλλακτικές κάνες βάσει των οποίων θα μπορούσαν να κατασκευαστούν άλλες 60 ΜΠΠ. Αυτά οι ΜΠΠ θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση ενός συστήματος “ΑΡΤΕΜΙΣ-30 C-UAS”, λαμβάνοντας την τροποποίηση AHEAD, τοποθετούμενες σε φορτηγό όχημα 6Χ6 ή 8Χ8 και διασυνδεούμενες από κοινού με Η/Ο ΣΕΠ, ένα τυπικό ραντάρ έρευνας, ένα μικρότερο ραντάρ έρευνας για την αποκάλυψη στόχων επιπέδου FPV ή Class 1 drones όπως π.χ το “ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ” της ΕΑΒ δημιουργώντας ένα “hard kill” σύστημα C-UAS, εργασία σαφώς εντός των δυνατοτήτων της ΕΑΒΙ.

Παράλληλα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν επίσης σε φορτηγό όχημα, ένα “soft kill” σύστημα C-UAS με ραντάρ έρευνας “ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ” και παρεμβολείς ζεύξεων FPV ή δρόνων και ένα σύστημα C2 που θα ελέγχει αυτά τα δύο διακριτά οχήματα συγκροτώντας ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιμετώπισης UAS.

Αυτά τα συστήματα θα μπορούσαν να αναπτύσσονται ανά δύο ή τρία σε κάθε κύρια βάση (ΠΜ ή ΣΜ) της Π.Α και σε κάθε Ναύσταθμο του Π.Ν, εξασφαλίζοντας προστασία από ανάλογες απειλές.