[παρὰ δύναμιν τολμηταὶ καὶ παρὰ γνώμην κινδυνευταὶ
καὶ ἐν τοῖς δεινοῖς εὐέλπιδες
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, Ἱστορίαι ]

Αὔγουστος τοῦ 1788. Μόλις εἶχε γλυκοχαράξει στὸ Καρπάθιο Πέλαγος. Οἱ ξάγρυπνοι ἄνδρες τοῦ Λάμπρου Κατσώνη ἐντοπίζουν μία μεγάλη μοῖρα τοῦ ὀθωμανικοῦ στόλου κατὰ τὴν μεριὰ τῆς Ρόδου. Εὐθὺς ἀμέσως πληροφοροῦν τὸν Καπετάνιο. Μὲ ψυχραιμία καὶ μεγάλη προσοχὴ ἀρχίζει νὰ ἐρευνᾶ ἀπὸ τὴν γέφυρα τὰ πλοῖα μὲ τὴν κόκκινη σημαία. Σὲ λίγες ὧρες οἱ Ἕλληνες θαλασσόλυκοι θὰ ἀντιμετώπιζαν τὰ μεγαθήρια τοῦ τουρκικοῦ στόλου.

Τὸ σχέδιο τοῦ Ἕλληνα θαλασσομάχου ἔπρεπε νὰ εἶναι τολμηρὸ καὶ ἀποτελεσματικό. Διατάζει τὰ ἐλαφρύτερα σκάφη νὰ κατευθυνθοῦν στὸ στενὸ μεταξὺ Καρπάθου καὶ Σάρου γιὰ νὰ προσελκύσουν τοὺς τούρκους. Κι ἔτσι ἔγινε.

Ὁ ὀθωμανὸς ναύαρχος βλέποντας τὰ πλοῖα τοῦ Κατσώνη νὰ πηγαίνουν πρὸς τὰ ἐκεῖ, κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ Ἕλληνες ὀπισθοχωροῦν. Καὶ στέλνει τὸν στόλο του νὰ τοὺς καταδιώξει. Μόλις πλησίασαν ὅμως οἱ Τοῦρκοι, οἱ γενναῖοι μας ναυμάχοι ὁρμοῦν κατὰ πάνω τους.

Ὁ Ρεαλὰ μπέης πίστεψε πώς θὰ χτυποῦσε καὶ θὰ κατέστρεφε μιὰ γιὰ πάντα τὸν μυθικὸ στόλο τοῦ Λάμπρου Κατσώνη. Σίγουρος γιὰ τὴν νίκη του, μὲ τὸ πού φτάνει στὸ ἑνάμιση μίλι ἀπὸ τὸν Ἑλληνικὸ Στόλο, βάζει μπροστὰ τὸ μεγάλο δίκροτο μὲ τὰ 74 κανόνια καὶ τὴν φρεγάτα μὲ τὰ πενήντα, κι ἀρχίζει νὰ ρίχνει ἐναντίον μας. Τὰ οὐρλιαχτὰ καὶ οἱ ἀλαλαγμοί τῶν ἀλλογενῶν μαρτυροῦσαν τὴν μεγάλη τους πλάνη. Βιάζονταν νὰ πανηγυρίσουν.

Οἱ Ἕλληνες δὲν ἀπαντοῦν στὸ κανονίδι. Ὑπὸ τὶς ὁδηγίες τοῦ Καπετάνιου, ὅλο καὶ προσεγγίζουν μὲ ψυχραιμία καὶ πίστη. Κι ἐνῶ οἱ δύο στόλοι πλησιάζουν ἕνας τὸν ἄλλον, ὁ Λάμπρος καλεῖ τὸν Ἱερέα τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Ἄρκτου καὶ τοῦ ζητᾶ νὰ τελέσει Ἁγιασμό.

Μέσα σὲ μία κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα, ὁ Ἱερέας ὑψώνει τὸν Σταυρὸ καὶ οἱ 300 τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Ἄρκτου μὲ τὰ χέρια σταυρωμένα στὸ στῆθος προσεύχονται μὲ εὐλάβεια. Μὲ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ Μυστηρίου ἕνας ἕνας ἀσπάζονται τὸν Σταυρὸ καὶ σφίγγουν τὸ χέρι τοῦ Καπετάνιου μὲ τὴν ἐλπίδα στὴν καρδιὰ καὶ τὴν φλόγα στὰ μάτια ὅτι ὅλα θὰ πᾶνε καλά.

Λαμβάνουν θέση μάχης. Τὸ τουρκικὸ κανονίδι ὁλοένα πλησίαζε.

Μόλις ἔφθασαν στὸ σημεῖο βολῆς, ἄρχισαν νὰ ρίχνουν καὶ οἱ Ἕλληνες. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ φάνηκε ἡ ὑπεροχὴ τῶν παλληκαριῶν τοῦ Κατσώνη. Εἴτε λόγῳ ἐξάντλησης, εἴτε λόγῳ ἀστοχίας, οἱ τοῦρκοι δὲν προξενοῦσαν ζημιὲς στὸν Ἑλληνικὸ Στόλο. Οἱ περισσότερες βόμβες τους ἔπεφταν στὴν θάλασσα σηκώνοντας ἀφρούς. Ἀντιθέτως οἱ Ἕλληνες εὕρισκαν ἀμέσως τὸν στόχο σημειώνοντας μεγάλα πλήγματα στὸν ἐχθρό. Οἱ ἀλαλαγμοί τῶν τούρκων εἶχαν πιὰ μετατραπεῖ σὲ κλάμματα καὶ βογγητά. Ἔπεφταν ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον ἀπὸ τὰ Ἑλληνικὰ βόλια.

Λόγῳ τοῦ ὅτι τὰ κανόνια τῆς Ναυαρχίδας τοῦ Λάμπρου ἦταν στημένα στὰ πλευρὰ καὶ στὴν πλώρη, προξενοῦσαν μεγάλη φθορὰ στὰ τουρκικὰ σκάφη. Ἰδίως στὰ μεγαλύτερα. Ἔτσι, ὁ τοῦρκος ναύαρχος ἀποφασίζει νὰ χτυπήσει τὴν Ἀθηνᾶ τῆς Ἄρκτου στὴν πρύμνη. Ἐκεῖ πού δὲν εἶχε κανόνια.

Δυό σεμπέκια βρέθηκαν τόσο κοντὰ στὴν πρύμνη τοῦ Ἑλληνικοῦ καραβιοῦ, πού λίγο ἔλειψε νὰ γίνει σφοδρὴ σύγκρουση καὶ μεγάλη μάχη. Τὰ δύο αὐτά σεμπέκια ἦταν τὰ μεγαλύτερα καὶ ἡ θέση τῶν Λαμπρυνῶν δύσκολη. Τότε ὁ Ἕλληνας Καπετάνιος διατάζει τὴν μεταφορὰ τῶν κανονιῶν ἀπὸ τὰ πλευρὰ τῆς Ἀθηνᾶς στὴν πρύμνη.

Ἡ Ναυμαχία ἐκτυλισσόταν δυναμικά. Τὰ τουρκικὰ καράβια εἶχαν ἤδη ὑποστεῖ μεγάλες ζημιὲς. Ἀπὸ τὸ συνεχὲς καὶ ἀκατάπαυστο κανονίδι ἦταν ἕτοιμα νὰ βουλιάξουν. Μόλις ἄρχισαν νὰ ρίχνουν καὶ τὰ κανόνια τοῦ Λάμπρου ἀπὸ τὴν πρύμνη, τὰ δυὸ τούρκικα σεμπέκια ὑποχώρησαν.

Ταυτόχρονα ὁ ὑπόλοιπος τουρκικὸς στόλος θὰ ἐπιχειρήσει νὰ περικυκλώσει τὴν Ἀθηνᾶ τῆς Ἄρκτου γιὰ νὰ τὴν βυθίσει. Προτοῦ ἐπιτύχει ὅμως τὸν σκοπὸ του ὁ Ρεαλὰ μπέης, εὐφυὴς καὶ σβέλτος ὁ Λάμπρος, ἀρχίζει νὰ ἐμβολίζει τὰ ἐχθρικὰ πλοῖα στὴν πρύμνη. Ἔτσι ὅπως ἔρχονταν κατὰ πάνω του, μὲ ὅλη τὴν δύναμη καὶ ὁρμὴ τοῦ στόλου. Οἱ τοῦρκοι τὰ ἔχασαν. Ἔπαθαν μεγάλες καταστροφές. Ὁ ἀτρόμητος Ἕλλην δὲν τοὺς ἄφηνε οὔτε νὰ πλησιάσουν ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ ἀπομακρυνθοῦν. Θὰ ἔπρεπε νὰ δώσουν τὴν μάχη μέχρι τέλους. Σὲ ἀντίθετη περίπτωση θὰ ντρόπιαζαν τὸν σουλτᾶνο καὶ τὴν αὐτοκρατορία. Ἀλλοίμονό τους.

Ὁ Λάμπρος Κατσώνης βλέποντας πώς ἡ Νίκη ἦταν δικὴ του ἄρχισε νὰ τοὺς χτυπᾶ ἀλύπητα ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές. Οἱ τοῦρκοι τὰ χρειάστηκαν. Ρίχνοντας ἀπελπισμένα κάποιες τελευταῖες κανονιὲς σήμαναν ὀπισθοχώρηση. Ὅπου φύγει φύγει.

Οἱ Ἕλληνες ναυμάχοι χτυποῦσαν ἀνελέητα τὸν ἀμετανόητο ἐχθρό πανηγυρίζοντας. Τοῦ προξενοῦσαν τεράστιες ἠθικὲς καὶ ὑλικὲς βλάβες. Τὰ τρία καράβια πού ἔπεσαν στὰ χέρια τῶν Ἑλλήνων ξεκληρίστηκαν.
Μὲ τὶς φρεγάτες γεμᾶτες πολεμοφόδια, ὁ Νικητὴς Λάμπρος Κατσώνης, βάζει ἀμέσως πλώρη γιὰ τὸ Ἰόνιο Πέλαγος. Ἔπρεπε νὰ φθάσει τὸ συντομώτερο δυνατὸν στὴν Ζάκυνθο γιὰ ἐπισκευὲς καὶ ἀναπλήρωση δυνάμεων. Μία τουρκικὴ ὀβίδα εἶχε ρίξει ἕνα ἀπὸ τὰ μεγάλα κατάρτια τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Ἄρκτου. Λογικὸ ἦταν νὰ ἔχει κι ἐκεῖνος τὶς ἀπώλειές του. Σὲ Πόλεμο ἦταν. Ἀλλὰ μπροστὰ στὶς ἀπώλειες τῶν τούρκων, ἦταν μικροπράγματα.

Οἱ ὀθωμανοὶ εἶχαν χάσει τοὐλάχιστον πεντακόσιους ἄνδρες καὶ ἄλλους τόσους τραυματίες, ἐνῶ ὁ Λάμπρος Κατσώνης ἔχασε ἑπτὰ ἀπὸ τὰ ἔνδοξα παλληκάρια του ἐνῶ εἶχε μόλις εἴκοσι τραυματίες.
Φίλτατε Ἀναγνώστη.

Παλαιόθεν καὶ ὡς τώρα, οἱ Ἕλληνες δὲν περιορίζονται στὸ πολεμικὸ σθένος πού ἀντλοῦν ἀπὸ τὶς συνθῆκες τῆς καθημερiνότητας. Ὅποτε οἱ συνθῆκες τὸ ἀπαιτοῦν ὁ ἀνειρήνευτος Ἀγῶνας ἁπλώνεται σὲ ὅλα τά πεδία. Ὁ Ἕλλην μεταλαμπαδεύει τὴν ἀρχέγονη Παράδοση τῶν κατορθωμάτων ἐναντίον τῶν βαρβάρων. Συνεχίζει νὰ ἐμπνέει τοὺς νεώτερους.

Ἡ μεγαλειώδης Νίκη στὴν Ναυμαχία τῆς Καρπάθου θὰ ὑπενθυμίζει εἰς τοὺς αἰῶνας τὴν Δόξα καὶ τὴν Δύναμη τῆς Ἑλλάδος.

Οἱ μεγάλες Νῖκες ἀπαιτοῦν καὶ μεγάλες θυσίες.

Δόξαν δίωκε.
.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
29 Αὐγούστου 2021
Εἰκ.: Λιθογραφία μὲ τὴν ἔνδοξο Σημαία τοῦ Λάμπρου Κατσώνη.
Ἀρχεῖο ΙΓΚ