Γράφει ο Γαβριήλ Χαρίτος, DW

Μετά από μία εξαιρετικά αργή διαδικασία ρυμούλκησης διάρκειας 17 ωρών, το σκάφος Madleen έφθασε λίγο μετά τις 21:00 χθες βράδυ στο ισραηλινό λιμάνι του Ασντόντ. Εκεί, το πολεμικό ναυτικό παρέδωσε στην ισραηλινή αστυνομία τους 12 ακτιβιστές που επέβαιναν στο σκάφος, που είχε ναυλωθεί από την ανθρωπιστική οργάνωση Freedom Flotilla Coalition με στόχο να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας και να παραδώσει στους αμάχους συμβολικής ποσότητας ανθρωπιστική βοήθεια.

Με την αποβίβασή τους από το σκάφος, οι ακτιβιστές μεταφέρθηκαν αρχικά στο τοπικό αστυνομικό τμήμα για καταθέσεις και αργότερα, με εντολή του ισραηλινού Υπουργείου Άμυνας, οδηγήθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα για να παρακολουθήσουν ταινία, που περιείχε βιντεοσκοπημένα πλάνα από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023. Η άρνηση των ακτιβιστών να παρακολουθήσουν την ταινία προκάλεσε οργισμένη δήλωση του ισραηλινού Υπουργού Άμυνας Ισράελ Κατς, ο οποίος τους κατηγόρησε για επιλεκτικό ανθρωπισμό, αντισημιτισμό και στήριξη προς την ισλαμιστική τρομοκρατία της Χαμάς.

Παραβίασαν την κρατική ισραηλινή επικράτεια;

Πέντε ακτιβιστές, μεταξύ των οποίων και η Σουηδή Γκρέτα Τούνμπεργκ, δέχθηκαν να υπογράψουν επίσημα έγγραφα, δηλώνοντας ότι συναινούν στην απέλασή τους από το Ισραήλ. Το γεγονός επιβεβαίωσε η μη κυβερνητική οργάνωση Adalah, στην οποία συμμετέχει ομάδα ισραηλινών δικηγόρων αραβικής και εβραϊκής καταγωγής, που ανέλαβαν την νομική εκπροσώπηση των ακτιβιστών του Madleen. Σήμερα το πρωί, η Γκρέτα Τούνμπεργκ αναχώρησε από το διεθνές αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ με πτήση της κρατικής ισραηλινής εταιρείας Ελ-Αλ με τελικό προορισμό τη Σουηδία, μέσω Παρισίου.

Αντιθέτως, η παλαιστινιακής καταγωγής Γαλλίδα Ευρωβουλευτής Ρίμα Χάσαν, μαζί με άλλους 7 ακτιβιστές, αρνήθηκαν να υπογράψουν τα υπηρεσιακά ισραηλινά έγγραφα δηλώνοντας τη συναίνεσή τους να απελαθούν. Όπως έγινε γνωστό από τοπικά ΜΜΕ, η αιτία της άρνησής τους συνίσταται στο γεγονός ότι στο κείμενο των εγγράφων περιλαμβανόταν δήλωση ότι είχαν παραβιάσει την κρατική ισραηλινή επικράτεια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθούν στην πτέρυγα παράτυπων μεταναστών στις φυλακές Γκιβόν του κεντρικού Ισραήλ.

Όπως προβλέπει η ισχύουσα ισραηλινή νομοθεσία, η Ρίμα Χάσαν και οι υπόλοιποι επτά ακτιβιστές θα τελούν υπό κράτηση για μέγιστο χρονικό διάστημα 96 ωρών, έως ότου τεθούν στην κρίση της δικαστικής αρχής που θα εκδώσει διάταξη διοικητικής απέλασης.

Το Λος Άντζελες έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης, με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι δεν αστειεύεται όταν πρόκειται για την επιβολή του νόμου. Σχεδόν 4.700 στρατιώτες της Εθνοφρουράς και Πεζοναυτών έχουν κατακλύσει την πόλη, έτοιμοι να συντρίψουν τις βίαιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά τις επιχειρήσεις της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE). Οι επιδρομές της ICE, που στοχεύουν παράνομους μετανάστες, προκάλεσαν την οργή αριστερών ακτιβιστών και αναρχικών, οι οποίοι έβαλαν φωτιές, λεηλάτησαν καταστήματα και επιτέθηκαν στις δυνάμεις ασφαλείας.

Η απόφαση του Τραμπ να στείλει επιπλέον 2.000 μέλη της Εθνοφρουράς και 700 Πεζοναύτες τη Δευτέρα το βράδυ ήταν μια ηχηρή απάντηση στους ταραξίες. «Δεν θα επιτρέψουμε σε στασιαστές να καταστρέψουν τις πόλεις μας. Η Αμερική είναι χώρα νόμου και τάξης!» δήλωσε ο Πρόεδρος σε μια ανάρτηση που έκανε τον κόσμο να παραμιλάει. Και πώς να μην το κάνει; Ο Τραμπ, πιστός στις υποσχέσεις του, δείχνει ότι η ασφάλεια των Αμερικανών είναι πάνω από τις κραυγές των woke φιλελεύθερων.

Ο Νιούσομ κλαίγεται, ο Τραμπ δρα

Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια, Γκάβιν Νιούσομ, ο γνωστός …………

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ NEWSFIRE.GR

Μετά τις γενικές εκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, οι Βρυξέλλες έχουν βυθιστεί σε ένα θεσμικό αδιέξοδο. Ο σχηματισμός μιας νέας περιφερειακής κυβέρνησης φαίνεται αδύνατος. Τα μέσα ενημέρωσης δυσκολεύονται να ονοματίσουν τη βασική αιτία του αδιεξόδου : μια δημογραφική αλλοίωση χωρίς προηγούμενο στη Δυτική Ευρώπη.

Γράφει ο Alain Destexhe, Le Figaro

Μετάφραση: Μπάμπης Γεωργίου Πετράκης

Στις τελευταίες εκλογές, το Μεταρρυθμιστικό Κίνημα (MR – κεντροδεξιά) αναδείχθηκε νικητής, αλλά λόγω του αναλογικού συστήματος, η αριστερά διατηρεί την πλειοψηφία στο διογκωμένο περιφερειακό κοινοβούλιο (89 βουλευτές για 1,2 εκατομμύριο κατοίκους). Μετά από ένα χρόνο άκαρπων προσπαθειών, το MR δεν κατάφερε να σχηματίσει συνασπισμό. Τώρα εναπόκειται στο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση.

Για να σχηματίσει πλειοψηφία, το PS εξαρτάται από την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος (PTB), των Πρασίνων – οι οποίοι συνετρίβησαν στις εκλογές – και της Ομάδας Fouad Ahidar, ενός νέου ισλαμιστικού κόμματος που, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, χώρισε τους άνδρες από τις γυναίκες με μια κουρτίνα στις συγκεντρώσεις.

Από τη δεκαετία του 2000, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) έχει μετατραπεί σε ένα κοινοτικό κόμμα, που εκπροσωπεί κυρίως τους μαροκινούς και τουρκικούς πληθυσμούς των Βρυξελλών. Αυτή η στρατηγική του επέτρεψε να διατηρήσει την προεδρία μιας κάποτε φιλελεύθερης περιοχής για δύο δεκαετίες. Τώρα, αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό από το PTB (Politika Turco) και την εμφάνιση ισλαμιστικών κινημάτων, στα οποία είχε προσφέρει πρόσφορο έδαφος.

Υπό την πίεση των μουσουλμάνων ψηφοφόρων του, το PS έχει υποχωρήσει σχεδόν σε όλα : τη χρήση της ισλαμικής μαντίλας στη διοίκηση, τα γεύματα χαλάλ στις σχολικές καφετέριες, την τελετουργική σφαγή και τον απροκάλυπτο αντισημιτισμό. Η Γάζα έχει γίνει ένα πανταχού παρόν ζήτημα στο περιφερειακό κοινοβούλιο, το οποίο, ωστόσο, δεν έχει καμία δικαιοδοσία επί του θέματος.

Η κοινή διαχείριση του PS και των Πρασίνων έχει οδηγήσει την περιοχή σχεδόν σε πτώχευση. Το χρέος έχει εκραγεί υπό την επίδραση του αχαλίνωτου νεποτισμού και των μαζικών επιδοτήσεων σε δορυφορικές ενώσεις των κυβερνώντων κομμάτων. Ένα πρόσφατο φαινόμενο, οι Βρυξέλλες βίωσαν 90 περιστατικά πυροβολισμών στους δρόμους το 2024 (9 θάνατοι), κατατάσσοντάς τες πλέον μαζί με τη Μασσαλία και τη Νάπολη στις 3 πρώτες θέσεις της Ευρώπης. Η αστυνομία, χωρισμένη σε έξι ζώνες, δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί αποτελεσματικά. Χάρη στον διεθνή της ρόλο, οι Βρυξέλλες απολαμβάνουν το τρίτο υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των πρωτευουσών της ΕΕ, αλλά κατατάσσονται 245ες από τις 281 περιφέρειες όσον αφορά την ανεργία !

Θεσμικά, το σύστημα των Βρυξελλών, με την καφκική πολυπλοκότητα, επιβάλλει διπλή πλειοψηφία στο περιφερειακό κοινοβούλιο – η μία στη γαλλόφωνη γλωσσική ομάδα και η άλλη στην ολλανδόφωνη ομάδα. Ωστόσο, τα φλαμανδικά κόμματα δεν θέλουν να συμμαχήσουν με τους κομμουνιστές και τους ισλαμιστές. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο του Βελγίου, όπως και στη Βαλλονία και τη Φλάνδρα, σχηματίστηκαν συνεκτικές κεντροδεξιές πολιτικές πλειοψηφίες μετά τις εκλογές του 2024. Στις Βρυξέλλες, ο συμβιβασμός έχει καταστεί απίθανος, με τις αντιφάσεις να γίνονται πολύ έντονες, ιδιαίτερα μεταξύ εκείνων που θέλουν να εντάξουν το Ισλάμ στη δημόσια σφαίρα και εκείνων που εξακολουθούν να το απορρίπτουν.

Παρά την απουσία μιας αποτελεσματικής κυβέρνησης, οι οκτώ (!) υπουργοί και γραμματείς του κράτους που παραιτήθηκαν παρέμειναν στα καθήκοντά τους για ένα χρόνο, διατηρώντας τους μισθούς, τα γραφεία και τα επίσημα αυτοκίνητά τους. Χωρίς πλειοψηφία, τα 89 μέλη του περιφερειακού κοινοβουλίου είναι επίσης προσωρινά άνεργα – εκτός από την ψηφοφορία για ψηφίσματα κατά του Ισραήλ.

Ο πληθυσμός είναι πλέον πολύ κατακερματισμένος σε θρησκευτικές και εθνικές κοινότητες (ειδικά ξένους) για να μπορεί να σχηματίσει ένα πολιτικό σώμα. Οι Βρυξέλλες δεν μοιάζουν πλέον με την υπόλοιπη χώρα.

Μόνο το 23% των κατοίκων της εξακολουθεί να είναι βελγικής καταγωγής και το 61% είναι μη ευρωπαϊκής καταγωγής. Το μέλλον είναι προαποφασισμένο : στα δημόσια σχολεία, το μάθημα των μουσουλμανικών θρησκευτικών είναι μακράν το πιο δημοφιλές.

Η μεταναστευτική πίεση παραμένει έντονη επειδή η περιοχή θέλει να εμφανίζεται ως φιλόξενη. Το 2024, το Βέλγιο έλαβε τις μισές αιτήσεις ασύλου που υπέβαλαν Παλαιστίνιοι στην Ευρώπη. Η πρόσφατα δημοσιευμένη γαλλική έκθεση για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα σημειώνει ότι «τουλάχιστον πέντε δήμοι στη μητροπολιτική περιοχή των Βρυξελλών (…) παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά κατακτημένων εδαφών, όπου ο κοινωνικός έλεγχος των ισλαμιστών επί του πληθυσμού φαίνεται σχεδόν πλήρης». Μία διαπίστωση που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποσιωπούν.

Οι Βρυξέλλες μετατρέπονται σε ένα είδος ισλαμικής Βενεζουέλας, συνδυάζοντας τον πελατειακό σοσιαλισμό, την εκτός τόπου και χρόνου οικολογία και τις ολοένα και πιο παρεμβατικές θρησκευτικές απαιτήσεις. Όλα αυτά με φόντο την εξαθλίωση και την έξοδο των μεσαίων τάξεων.

Οι Βρυξέλλες, που για καιρό αποτελούσαν βιτρίνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τώρα εμφανίζουν όλα τα συμπτώματα της δομικής κατάρρευσης: μπλοκαρισμένα θεσμικά όργανα, δημόσια οικονομικά στο χείλος της κατάρρευσης, μαζική ανεργία, υπερφορτωμένες δημόσιες υπηρεσίες (μεταφορές, σχολεία, νοσοκομεία), χρόνια ανασφάλεια και συνεχιζόμενη μεταναστευτική πίεση.