REAL TIME |

Weather Icon

Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης: Εδαφικής κατάκτησης πολιτισμικός εξανδραποδισμός

Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης: Εδαφικής κατάκτησης πολιτισμικός εξανδραποδισμός

Οι ΗΠΑ υπό τον Κίσινγκερ έπαιξαν ένα δόλιο παιχνίδι εις βάρος Ελλάδας και Κύπρου

Ενώ συμπληρώνονται 47 έτη από την 20ή Ιουλίου του 1974, ημερομηνία κατά την οποία έλαβεν χώραν η πρώτη εισβολή του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, ο Τούρκος Πρόεδρος «πανηγυρικώς» και με επίδειξη τεχνολογικά αναβαθμισμένων οπλικών συστημάτων, επανδρωμένων και μη, όπως σχετικώς έχει εξαγγείλει, θα «ενημερώσει» τη διεθνή κοινή γνώμη μέσω της επισκέψεώς του στα κατεχόμενα για το «όραμά» του ως προς την περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου.

Με αυτόν τον τρόπο κλείνει ουσιαστικά η συζήτηση περί του ενδεχομένου απόδοσης οποιουδήποτε εδάφους σε οποιοδήποτε μελλοντικό χρόνο, σε ένα πλαίσιο λύσης του Κυπριακού, όπερ άπτεται και του τουρκικού σκεπτικού περί «δύο κρατών».

Ως προς τα ιστορικά διαδραματισθέντα υπενθυμίζεται πως η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο είχε σχεδιαστεί από τη δεκαετία του 1950. Αναμενόταν μία ευκαιρία, δηλαδή ένας στρατηγικώς εσφαλμένος υπολογισμός, για να διαπραχθεί το έγκλημα από πλευράς Άγκυρας, το οποίο όμως έπρεπε να προσλάβει έναν νομιμοποιητικό χαρακτήρα, δηλαδή να τύχει νομιμοποίησης στα όμματα της διεθνούς κοινότητας.

Σε μια διαδρομή από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας υπήρξαν σημαντικές στιγμές, κατά τις οποίες επεχειρήθη ανεπιτυχώς να υλοποιηθεί η κατάληψη κυπριακού εδάφους από πλευράς Τουρκίας, με πρώτη εκείνη του καλοκαιριού του 1964, οπότε απετράπη ένα τέτοιο ενδεχόμενο, με την περίφημη επιστολή του Αμερικανού Προέδρου, Λίντον Τζόνσον, προς τον Τούρκο Πρόεδρο, Ισμέτ Ινονού, διά της οποίας απαγορεύθηκε στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο. Δεύτερη κρίσιμη στιγμή είναι το 1967, όταν λόγω της ισορροπίας που υφίστατο στην προστατευόμενη από τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις μεγαλόνησο και πάλι απετράπη μια τουρκική εισβολή.

Το καλοκαίρι του 1974 οδηγήθηκαν τα πράγματα με την έμμεση σύμπραξη και ημετέρων δυνάμεων, σε συνθήκες που «ευνόησαν» τον τουρκικό στόχο. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός χρειάστηκε να προηγηθεί η από τη Χούντα των Συνταγματαρχών απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας, που υπήρχε στην Κύπρο, προκαλώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ανισορροπία ισχύος, μετατρέποντας δε κατά ταύτα την Κύπρο σε αβοήθητο και έτοιμο προς εκπόρθηση φρούριο.

Πρέπει να σημειώσουμε επίσης πως η εποχή στην οποία διεπράχθη το έγκλημα εναντίον της Κύπρου ήταν ευνοϊκή για την υλοποίηση των τουρκικών σχεδίων, λόγω ακριβώς και της καλπάζουσας κρίσης στις ΗΠΑ, μεσούντος του σκανδάλου Watergate και του κενού εξουσίας, το οποίο ουσιαστικά αφόπλισε τον επικεφαλής της υπερδύναμης, Πρόεδρο, Richard Nixon, από οποιαδήποτε ικανότητα να παρέμβει, αφήνοντας κατά ταύτα στον εν προκειμένω ισχυρό άνδρα του συστήματος, Henry Kissinger, τον χειρισμό της κατάστασης. Ο Kissinger ευνοούσε την τουρκική στρατηγική έναντι της Κύπρου, αφού θεωρούσε πως η Τουρκία θα μπορούσε με την ηγεσία του Μπουλέντ Ετσεβίτ, με τον οποίο είχε στενή φιλική σχέση, να διαδραματίσει έναν ρόλο εξισορροπητικό και σταθεροποιητικό έναντι του σοβιετικού και των άλλων σημαντικών παραγόντων στη γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά κρίσιμη αυτή περιοχή.

Επίσης, κατά την ίδια περίοδο, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επεδίωκε μέσα από την ένταξη της Κύπρου στο κίνημα των Αδεσμεύτων να την εμφανίζει ως χώρα μη εμπλεκόμενη στη σύγκρουση Ανατολής – Δύσης, αγνοώντας ταυτόχρονα τα πραγματικά δεδομένα που υφίσταντο στο νησί, με δεδομένη την παρουσία των εγγυητριών δυνάμεων, οι οποίες ήταν και οι τρεις μέλη του ΝΑΤΟ, προκαλώντας στον τότε Αμερικανό Υπουργό Εξωτερικών και τους ευρύτερους κύκλους της δυτικής συμμαχίας ανησυχία ως προς το πού προσανατολιζόταν η Κύπρος αναφορικά προς τα διεθνή τεκταινόμενα.

Οι ΗΠΑ υπό τον Κίσινγκερ έπαιξαν ένα δόλιο παιχνίδι εις βάρος Ελλάδας και Κύπρου, διευκολύνοντας, ακόμη και ενθαρρύνοντας την εισβολή, για την πραγμάτωση της οποίας αξιοποιήθηκε και αμερικανικός οπλισμός, «προσφέροντας» ταυτόχρονα, εν είδει αντιδώρου τη δημοκρατία στην Ελλάδα, προς εκτόνωση της αγανάκτησης του ελληνικού έθνους έναντι εκείνων, που στήριξαν και καθοδήγησαν τα γεγονότα που έφεραν την Τουρκία στην Κύπρο.

Ως προς τις πραγματικές διαστάσεις των εξελίξεων αναφορικά προς την πορεία του ελληνικού κράτους, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως η Χούντα κατέρρευσε μπροστά στην επελθούσα εθνική καταστροφή στην Κύπρο από την εισβολή και την κατά ταύτα μήνιν του ελληνικού λαού, όπερ συνιστά και την αληθή διάσταση της πτώσης της δικτατορίας και της επανόδου της χώρας στο δημοκρατικό γίγνεσθαι.

Καταληκτικά, ο σχεδόν μισός αιώνας εδαφικής παρουσίας του Αττίλα στην Κύπρο συνιστά αναντιρρήτως ένα τμήμα της στρατηγικής συνολικού ελέγχου της νήσου από την Τουρκία, γεγονός που ως στρατηγική ουσιαστικά πραγματώνεται πλέον και μέσω πολιτισμικού εξανδραποδισμού χώρου και ανθρώπων, όψη του οποίου είναι, όχι η ενεργός διεκδίκηση απελευθέρωσης των κατεχομένων εδαφών, αλλά η οικοδόμηση κοινού κράτος με την κατοχική δύναμη στο πλαίσιο μιας εύηχης μεν, αλλά ψευδεπίγραφης κατ’ ουσίαν επανένωσης της μεγαλονήσου.

SigmaLive

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube