48η πικρή επέτειος

Συμπληρώθηκαν 47 χρόνια από εκείνο το ολέθριο για τον Ελληνισμό στην Κύπρο Σάββατο 20η Ιουλίου 1974, της τουρκικής εισβολής του Αττίλα, στις προδομένες από το Πραξικόπημα της αποφράδας 15ης Ιουλίου 1974 κυπριακές Θερμοπύλες.

ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΜΕ επί 47 χρόνια ελεύθερες ακόμα τις μη σκλαβωμένες από τον τουρκικό Αττίλα περιοχές της Κύπρου.

ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ακόμη μη παραδοθείσα και μη εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία.

ΚΡΑΤΑΜΕ Έδαφος και Κρατική Υπόσταση:

– Ως Προκεχωρημένη Γραμμή Απελευθερωτικής Εξόρμησης (Π.Γ.Α.Ε.).

Για όταν οψέποτε ο Ελληνισμός αξιωθεί να έχει στην Αθήνα και στη Λευκωσία ηγεσίες άξιες, πρόθυμες και ικανές για την Στρατηγική Απελευθέρωσης των σκλαβωμένων από τους Τούρκους, επί 47 συναπτά έτη, ελληνικών εδαφών της Κύπρου.

-ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ 1974 του Ελληνισμού στην Κύπρο, δε το ακολούθησε, όπως μετά το φρικτότερο 1922 στη Μικρασία μας, μια κάποια Συνθήκη της Λωζάνης του 1923. Ούτε και κανένα «Σύμφωνο Βενιζέλου – Ατατούρκ»…

Και αυτό ακριβώς είναι το σπουδαιότερο:

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ, όποιους ικανούς ή ανίκανους, επαρκείς ή ανεπαρκείς κι αν εξέλεγε ηγέτες και κυβερνήσεις και κόμματά του, επί 47 χρόνια, στην Αθήνα και στη Λευκωσία, από το 1974 μέχρι σήμερα, 20η Ιουλίου 2021, δεν στάθηκε δυνατόν να συρθεί στην υπογραφή της Συνθηκολόγησης με τον Αττίλα, όσο κι αν κατά καιρούς κατολίσθησε προς το μοιραίο.

– ΟΥΤΕ μπόρεσαν να τον γονατίσουν ώστε να υπογράψει Νομιμοποίηση της πολεμικής ήττας του 1974 και τα «κεκτημένα» των Τούρκων Εισβολέων – Επιδρομέων – Κατακτητών.

– ΟΥΤΕ τα επί μέρους «προϊόντα» της συνεχιζόμενης επί 47 χρόνια παράνομης τουρκικής κατοχής των σκλαβωμένων από τον Αττίλα ελληνικών εδαφών της Κύπρου.

– ΟΠΟΙΑ «σχέδια» και «βάσεις» και «συμφωνημένα πλαίσια» και «διαπραγματευτικά κεκτημένα» και «συγκλίσεις» «λύσης», με τις όποιες εκδοχές της τουρκικής απαίτησης για «λύση» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας κι αν του έχουν μεθοδεύσει έως τώρα… από το 1974 έως το 2021, «υπό την αιγίδα» των διαδοχικών Γενικών Γραμματέων του ΟΗΕ, Κουρτ Βάλτχαϊμ, Πέρεζ ντε Κουεγιάρ, Μπούτρος – Μπούτρος Γκάλι, Κόφι Ανάν, Μπαν Κι Μουν και Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες, στις λεγόμενες «διακοινοτικές» συνομιλίες και στις πενταμερείς διασκέψεις…

ΣΤΩΝ ΑΠΟΦΡΑΔΩΝ του Ελληνισμού την διαχρονία, η Αποφράδα της 20ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο, λόγω της συνεχιζόμενης 47 χρόνια στοιχειώδους παλλαϊκής ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του Ελληνισμού, η οποία έχει κωδικοποιηθεί με τη λέξη Απορριπτισμός, δεν οδήγησε στη νομιμοποίηση του Αττίλα.

– Ούτε στη συνθηκολόγηση με τους Τούρκους Κατακτητές.

– Ούτε στην παράδοση της Κύπρου σε ένα κάποιο «διζωνικά επανενωμένο» προτεκτοράτο τουρκικής «ισότιμης» συγκυριαρχίας.

– Ούτε στη διάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη δόλια “μετεξέλιξη” του Συνεταιρισμού Δύο Ισότιμων Συγκυρίαρχων Συνιστώντων Κρατών

ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ήταν και είναι, υπό τις περιστάσεις έως τώρα, το σπουδαιότερο ελληνικό σαρανταεπτάχρονο κεκτημένο.

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ και επ’ ελπίδι

ΑΞΙΩΝ πρόθυμων και ικανων ηγεσιών Απελευθέρωσης…

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ