Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Ο “διάλογος” με την Τουρκία, κατά κάποιο τρόπο νομιμοποιεί τις τουρκικές διεκδικήσεις

Δημοσιεύτηκε στις

Η ευχή «να συζητάμε με την Τουρκία τις διαφωνίες μας (σ.σ. ποιες ακριβώς;) με πολιτισμένο τρόπο» δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας

Γράφει ο Μάρκος Τρούλης

Ειλικρινά ξεπερνούν κάθε φαντασία οι πανηγυρισμοί περί «τείχους προστασίας» ή «ασπίδας» του ΝΑΤΟ για τα ελληνικά συμφέροντα, επειδή συμπεριλήφθηκε η παράγραφος 2 στο κοινό ανακοινωθέν σύμφωνα με την οποία τα κράτη-μέλη «δεσμεύονται για τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες», καθώς και «να ενισχύσουν τις διαβουλεύσεις όταν απειλείται η ασφάλεια ή η σταθερότητα ενός Συμμάχου ή όταν διακυβεύονται οι θεμελιώδεις αξίες και αρχές τους».

Είναι φοβερό ότι εξακολουθούμε να χαιρόμαστε σαν ιθαγενείς, που μας κουνούν καθρεφτάκια, μετά την Κύπρο του 1974, τις ελληνοτουρκικές κρίσεις του 1987 και του 1996, τη διαρκή νεοοθωμανική προκλητικότητα των τελευταίων ετών.

Φαίνεται πως όσο ζούμε, ελπίζουμε στη συγκρότηση συμμαχιών, εντός των οποίων εμείς δεν θα διατηρούμε μια σοβαρή και αξιόπιστη στάση, αλλά θα παρασυρόμαστε από τους τακτικούς ελιγμούς του απειλούντα, κατά τα άλλα, «συμμάχου» μας.

Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν κερδίζει το χρόνο, που χρειάζεται, για να σταθεροποιήσει το εσωτερικό του και να διαχειριστεί απερίσπαστος την πτώση της δημοφιλίας του, να προβεί στους αναγκαίους στρατηγικούς ελιγμούς όσον αφορά τις διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ και δευτερευόντως με τους υπολοίπους Ευρωπαίους εταίρους, καθώς και να εδραιώσει τη θέση του στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή έως τη στιγμή που θα «εφεύρει» και πάλι «ελληνικό μαξιμαλισμό» και «επιθετικότητα».

Είναι, επίσης, προφανές ότι μία ημέρα μετά την προσπάθεια εμβολισμού σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό, στις 13 Ιουνίου, αντί να συνταράξουμε τη διεθνή διπλωματία ενημερώνοντας άπαντες για τον κίνδυνο επικίνδυνης κλιμάκωσης από την τουρκική προκλητικότητα, επιλέξαμε να δηλώνουμε «ευχαριστημένοι», επειδή το ΝΑΤΟ είπε κάτι… χωρίς να πει τίποτα.

⇒Χαιρόμαστε επειδή ο Ερντογάν στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ απέφυγε να εκστομίσει κορώνες όπως ότι «η Ελλάδα συνεχίζει την ανήθικη και παράνομη πρακτική της να πιέζει πίσω τους αιτούντες άσυλο στο Αιγαίο Πέλαγος, αλλά η Τουρκία διατηρεί τη μετριοπαθή στάση της για να διατηρήσει τη θετική ατζέντα».

Χαιρόμαστε επειδή δε μίλησε για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη, μόλις λίγες εβδομάδες μετά την «ιδιωτική» επίσκεψη Τσαβούσογλου στην περιοχή.

⇒Χαιρόμαστε… αλλά ειλικρινά τι περιμέναμε; Εκτός αν πιστεύει κανείς ότι ο Ερντογάν είναι κάποιος αφελής, που θα απωλέσει κάθε ίχνος διεθνούς νομιμοποίησης, διατυπώνοντας παραδοξολογίες ενώπιον των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, τη στιγμή μάλιστα που υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να βρεθεί υπό αφόρητη πίεση.

Ας μη λησμονούμε, λοιπόν, ότι η τουρκική στρατηγική θα παραμείνει αμετάβλητη – αν δεν οξυνθεί έτι περαιτέρω ως απόρροια του συνεχιζόμενου κατευνασμού – και ας μην τρεφόμαστε με αυταπάτες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το ελάχιστο, που οφείλουμε να πράττουμε, είναι να επαναλαμβάνουμε τη διαχρονική αρχή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ότι η μοναδική ανοιχτή διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αφορά την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, δυστυχώς ακόμη και αυτό έχει τεθεί υπό την ευρεία σκέπη των «θαλασσίων ζωνών» συμπεριλαμβάνοντας… τα πάντα έως και την αιγιαλίτιδα ζώνη και μάλιστα, επί αμφιβόλου βάσης, δεδομένων των ευθέων και διακηρυγμένων τουρκικών αμφισβητήσεων επί εθνικού εδάφους.

Σε κάθε περίπτωση, η ευχή «να συζητάμε με την Τουρκία τις διαφωνίες μας (σ.σ. ποιες ακριβώς;) με πολιτισμένο τρόπο» δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Συνιστά μια αβρότητα, η οποία ακούγεται πολύ ωραία και ευχάριστη, αλλά δεν απηχεί τη σταθερή θέση μας, όπως αυτή περιεγράφη ανωτέρω.

https://www.pontosnews.gr/655232/gnomes/markos-troulis-nato-turkey/

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την ισλαμική τρομοκρατία προκειμένου να πετύχει τους στρατηγικούς του στόχους

Το νέο Σχέδιο της Τουρκίας και ο ρόλος της Ρωσίας στη Συρία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Τις εξελίξεις στη Συρία αναλύει σε άρθρο του στην εφημερίδα “Παρόν της Κυριακής” ο Λάζαρος Καμπουρίδης. Ο αντιστράτηγος ε.α. αναφέρεται στους νέους σχεδιασμούς της Τουρκίας, στον ρόλο του Ισραήλ και την στάση της Ρωσίας. Όπως αναφέρει συγκεκριμένα, η Τουρκία σε εφαρμογή του Σχεδίου “Αιώνας της Τουρκίας”, δημιουργεί κράτη δορυφόρους της στην περιοχή και λόγω του Κουρδικού παράγοντα έρχεται επικίνδυνα πλησίον στο Ισραήλ μέσω της Συρίας.

Διαβάστε το άρθρο το οποίος τιτλοφορείται ως “Συρία: Το νέο Σχέδιο της Τουρκίας και ο ρόλος της Ρωσίας”

Οι εξελίξεις στη Συρία αποκαλύπτουν με ξεκάθαρο τρόπο ότι η Τουρκία του Ερντογάν χρησιμοποιεί την ισλαμική τρομοκρατία προκειμένου να πετύχει τους στρατηγικούς της στόχους και να καταστεί ηγεμονική δύναμη στην περιοχή, ενώ από την άλλη πλευρά η Μόσχα παραχωρεί ζωτικό χώρο στην Άγκυρα με σκοπό την διάσπαση του ΝΑΤΟ. Όμως οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό και με την κατάσταση των Κούρδων της Συρίας φέρνουν την Τουρκία πλησιέστερα το Ισραήλ, δημιουργώντας μία δυναμική για μελλοντική σύγκρουση.

Πριν από σχεδόν δύο χρόνια είχαν αποκαλυφθεί στοιχεία για τον τουρκο-ισλαμικό Σχέδιο «Αιώνα της Τουρκίας», με το οποίο η Άγκυρα σκοπεύει να καταστεί κύριος οικονομικός, πολιτικός, ενεργειακός, διακομετακομιστικός και εμπορικός παράγοντας στην ευρύτερη περιοχή.

Μία σειρά από σημαντικά γεγονότα επιβεβαιώνουν τους τουρκικούς σχεδιασμούς. Ειδικότερα από τότε παρατηρήθηκε:

Στήριξη της Τουρκίας στο Αζερμπαϊτζάν εναντίον των Αρμενίων του Αρτσάχ με σκοπό την ήττα της Αρμενίας και την ευόδωση του διαδρόμου Ζενγκεζούρ, με σκοπό την σύνδεση με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας.

Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας σε θέματα Άμυνας – Ασφάλειας και Ανάπτυξης με την κυβέρνηση του Ιράκ, με σκοπό, την εξάλειψη του ΡΚΚ, την υλοποίηση του διαδρόμου Βασόρα (Ιράκ) – Οβάκιοϊ (Τουρκία) – ΕΕ.

Στήριξη της Τουρκίας στην Χαμάς με σκοπό, την ακύρωση του διαδρόμου Ινδικός – Σ. Αραβία-Ισραήλ-Ελλάδα-ΕΕ, την μελλοντική υπογραφή Συμφωνίας ΑΟΖ Τουρκίας – Παλαιστινιακού Κράτους μέσω της Γάζας, την ακύρωση των “Συμφωνιών του Αβραάμ”.

Στήριξη της Τουρκίας στην τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al Sam (HTS) σκοπό, την υπογραφή Συμφωνίας ΑΟΖ Τουρκίας με την νέα τουρκοελεγχόμενη κυβέρνηση της Συρίας, την ευόδωση του σχεδίου – αγωγού φυσικού αερίου, Κατάρ – Συρία – Τουρκία – ΕΕ, την εξάλειψη των δυνατοτήτων του κουρδικού παράγοντα να αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα στις ενεργειακές διαδρομές από Ιράκ και Συρία προς Μεσόγειο.

Οι εξελίξεις στη Συρία και οι δηλώσεις Τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων, αποκάλυψαν ότι η Τουρκία με χρηματοδότηση του Κατάρ στηρίζει την τρομοκρατική οργάνωση Hayat Tahrir al Sam (HTS) την οποία βαφτίζει ως μεταβατική κυβέρνηση της Δαμασκού με σκοπό να εξυπηρετήσει το Σχέδιο «Αιώνα της Τουρκίας». Η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει κράτη δορυφόρους στην περιοχή με κυβερνήσεις οι οποίες θα είναι υποχείρια της Άγκυρας με σκοπό την εξυπηρέτηση των τουρκικών στρατηγικών σχεδιασμών.

Σύμφωνα με αποκαλύψεις από την τουρκική πλευρά, η Τουρκία θα αναλάβει την ανοικοδόμηση της Συρίας, θα εκμεταλλευτεί τα ενεργειακά κοιτάσματα της χώρας, θα υπογράψει συμφωνία ΑΟΖ με το νέο καθεστώς της Δαμασκού, θα αναλάβει την συγκρότηση του νέου συριακού στρατού δύναμης 300 χιλ., θα ιδρύσει πέντε στρατιωτικές βάσεις στη συριακή επικράτεια για την αντιμετώπιση του Ισραήλ. κλπ. Ήδη τα περισσότερα στελέχη της νέας μεταβατικής κυβέρνησης της Δαμασκού είναι άνθρωποι τους οποίους ελέγχει η Άγκυρα. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία θα καταστεί ενεργειακός αλλά και εμπορικός κόμβος στην ευρύτερη περιοχή εξασφαλίζοντας την δυνατότητα να ελέγχει και να εκβιάζει την Ευρώπη.

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παθητική στάση της Ρωσίας στην ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Ο Ρώσος Πρόεδρος Β. Πούτιν σε δηλώσεις του για το θέμα, επιχείρησε να υποβαθμίσει τη ζημιά που υπέστη η Μόσχα από την επικράτηση των τζιχαντιστών της HTS, όμως αντί να καταδικάσει την Τουρκία ως πρωταγωνιστή της ανατροπής του συμμάχου του Άσαντ επέκρινε την κατάληψη εδαφών από το Ισραήλ στη Συρία.

Η Μόσχα γνωρίζει πολύ καλά ότι μαζί με την Τεχεράνη είναι οι μεγάλοι χαμένοι στη Συρία. Διαφαίνεται όμως ότι, η Ρωσία αποχώρησε από την περιοχή καθώς βλέπει ότι αποτελεί μοναδική ευκαιρία για δημιουργία ρήγματος στο ΝΑΤΟ η διαφαινόμενη σύγκρουση ΗΠΑ – Ισραήλ με την Τουρκία για τουςΚούρδους της βόρειας Συρίας.

Στους σχεδιασμούς αυτούς, η Τουρκία επιχειρεί να εξαλείψει τον κίνδυνο ίδρυσης αυτόνομου κουρδικού κράτους στην περιοχή, ερχόμενη σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν ότι η εξάλειψη του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στην περιοχή έγινε από τους Κούρδους και τους συμμάχους τους SDF (Syrian Democratic Forces) και στηρίζουν την ύπαρξη και την αυτονόμηση των Κούρδων της Β. Συρίας.

Το Ισραήλ από την πλευρά του ανακοίνωσε ανοιχτή υποστήριξη στους Κούρδους της Συρίας καθώς βλέπει ότι η Τουρκία αντικαθιστά το Ιράν στον ρόλο της απειλής για το Τελ Αβίβ αφού η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει ένα σουνιτικό τόξο χωρών δορυφόρων της απειλώντας την επικράτεια του Ισραήλ. Εξάλλου ο Τούρκος Πρόεδρος πολλές φορές το τελευταίο διάστημα απείλησε έμμεσα το Ισραήλ κάνοντας αναφορές για δικαιώματα της Τουρκίας στην Ιερουσαλήμ.

Η Τουρκία έχει ξεφύγει από τον αρχικό αντικειμενικό της σκοπό στη Συρία που ήταν η ανατροπή του Άσαντ και η αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους και πλέον επιχειρεί να επεκτείνει την περιοχή επιρροής της χρησιμοποιώντας τρομοκρατικές οργανώσεις του σουνιτικού Ισλάμ για δημιουργία κρατών δορυφόρων, απειλώντας την επικράτεια, την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων χωρών της Μεσογείου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Αντιθέσεις: Πολεμική έκρηξη στη Μέση Ανατολή

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Πάνελ:
Νίκος Κανέλλος, Πρέσβης ε.τ.
Βασίλης Κυρατζόπουλος, Τουρκολόγος
Πέτρος Τασσιός, Διεθνολόγος
ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ:
Δημήτρης Σταματόπουλος, Καθηγητής Πνεπιστημου Μακεδονίας

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Προβληματισμός για τα social media και την ελευθερία του λόγου!

Το δικαίωμα που πολλές χώρες έχουν “φαγωθεί” να το περιορίσουν και πολλά καθεστώτα το διώκουν αλύπητα.

Δημοσιεύτηκε

στις

H ελευθερία του λόγου και της άποψης υφίσταται μόνο όταν δεν ενοχλεί και κριτικάρει; Υφίσταται μόνο όταν δεν πηγαίνει κόντρα σε ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα;Οι διώξεις του facebook και του tik tok, από Κίνα και ΗΠΑ αντίστοιχα, ως πλατφόρμες-φορείς πλύσης εγκεφάλου και καθοδήγησης της κοινής γνώμης.

Το δικαίωμα που πολλές χώρες έχουν “φαγωθεί” να το περιορίσουν και πολλά καθεστώτα το διώκουν αλύπητα.

Γράφει ο Δημήτρης Λαδικός

Οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή κάθε χώρας αναδεικνύουν καθημερινά πόσο αντιφατικά μπορεί να είναι κάποια ζητήματα που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του “δυτικού” πολιτικού συστήματος εν γένει. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στο δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου. Αυτό το δικαίωμα που πολλές χώρες έχουν “φαγωθεί” να το περιορίσουν και πολλά καθεστώτα το διώκουν αλύπητα.

Ήταν πριν αρκετούς μήνες, όταν είχαν γίνει γνωστές οι διώξεις του facebook και του tik tok, από Κίνα και ΗΠΑ αντίστοιχα, ως πλατφόρμες-φορείς πλύσης εγκεφάλου και καθοδήγησης της κοινής γνώμης. Οι περιορισμοί και τα “κατεβάσματα” σχολίων ή βίντεο εντάθηκαν. Και όλο αυτό, γιατί κάποιοι διέδιδαν όχι κατ’ ανάγκη fake news, αλλά απόψεις ή αντιλήψεις ή δηλώσεις, οι οποίες στρέφονταν εναντίον κάποιων.

Το δύσκολο στη δημοκρατία είναι να μπορούν να συνυπάρξουν και να ακουστούν όλες οι απόψεις. Τέτοιες απόψεις εκφράζει τελευταία και ο Elon Musk, με καυστικό και επικριτικό περιεχόμενο, εναντίον πολιτικών προσώπων ευρωπαϊκών κρατών. Μεγάλη έκταση είχε λάβει σχόλιό του εναντίον του απερχόμενου καγκελάριου της Γερμανίας Όλαφ Σολτς, κάτι για το οποίο τον είχαν κατηγόρησει ότι προσπαθεί να επέμβει στα εσωτερικά του κράτους, όπως και με την υποστήριξη του μεγιστάνα προς το κόμμα AfD.

Η ερώτηση εδώ που εγείρει προβληματισμό είναι η εξής: άραγε, δεν έχουν όλοι ανεξαιρέτως το δικαίωμα στην άποψή τους, όπως επίσης και της ευθύνης που φέρει αυτή;

Αν ναι, σύμφωνα και με τα όσα προείπαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί κατηγορείται ο Musk για παρέμβαση στα κρατικά ζητήματα; Μήπως κατηγορήθηκε κανένας καλλιτέχνης ή δημόσιο πρόσωπο, όταν υποστήριξε ανοιχτά στις αμερικανικές εκλογές την πλευρά Μπάιντεν;

Το ζήτημα όμως είναι οι πανίσχυροι οικονομικά, ίσως και πολιτικά, άνθρωποι του πλανήτη να επιτρέπουν και οι ίδιοι την ελευθερία της άποψης, και όχι να στηρίζουν μονάχα τη δική τους. Μόλις την περασμένη Παρασκευή, η γνωστή και βραβευμένη με βραβείο πούλιτζερ σκιτσογράφος, Ανν Τέλνας, παραιτήθηκε από την Washington Post, μετά από την απόφαση της εφημερίδας να απορρίψει σκίτσο που απεικόνιζε τον ιδιοκτήτη της εφημερίδας, Jeff Bezos, και άλλους δισεκατομμυριούχους να προσκυνούν τον εκλεγμένο πρόεδρο Τραμπ.

Τελικώς, η ελευθερία του λόγου και της άποψης υφίσταται μόνο όταν δεν ενοχλεί και κριτικάρει; Υφίσταται μόνο όταν δεν πηγαίνει κόντρα σε ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα;

Άλλωστε, αυτήν την κατεύθυνση έχει δείξει ότι επιλέγει όλο και περισσότερο το “δυτικό μοντέλο ελευθερίας του λόγου”, αφού πολιτικοί ιστάμενοι και αναλυτές έχουν κατηγορήσει ακόμα και πλατφόρμες (tik tok κλπ.) για καθοδήγηση εκλογικών αποτελεσμάτων. Κάτι τέτοιο είχε μόλις συμβεί στις εκλογές της Ρουμανίας, όταν και κέρδισε πολιτικός που δεν ήταν της αρεσκείας του συστήματος. Το αποτέλεσμα ακυρώθηκε και προκηρύχθηκαν εκ νέου εκλογές.

Αλλά, ας αναρωτηθούμε, πόσο στηρίζει την εικόνα του ο δικός μας Πρωθυπουργός στα social media; Άραγε εξαιτίας της χρήσης τους θα έπρεπε και εδώ να γίνει λόγος για αλλοίωση εκλογικού αποτελέσματος; Ή μήπως αυτός ο πολιτικός ήταν “του συστήματος”;

Ο Όλαφ Σολτς θα διαμαρτυρόταν για την άποψη του Elon Musk, εάν τον υποστήριζε όπως έκανε και με τον Τραμπ;

Τα συμπεράσματα για το πόσο ελευθερία έχουμε, δικά σας…

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις27 λεπτά πριν

Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την ισλαμική τρομοκρατία προκειμένου να πετύχει τους στρατηγικούς του στόχους

Το νέο Σχέδιο της Τουρκίας και ο ρόλος της Ρωσίας στη Συρία

Αναλύσεις56 λεπτά πριν

Αντιθέσεις: Πολεμική έκρηξη στη Μέση Ανατολή

Πάνελ: Νίκος Κανέλλος, Πρέσβης ε.τ. Βασίλης Κυρατζόπουλος, Τουρκολόγος Πέτρος Τασσιός, Διεθνολόγος ΠΡΟΣΚΕΚΛΗΜΕΝΟΣ: Δημήτρης Σταματόπουλος, Καθηγητής Πνεπιστημου Μακεδονίας

Αναλύσεις1 ώρα πριν

Προβληματισμός για τα social media και την ελευθερία του λόγου!

Το δικαίωμα που πολλές χώρες έχουν "φαγωθεί" να το περιορίσουν και πολλά καθεστώτα το διώκουν αλύπητα.

Απόψεις2 ώρες πριν

Η ιστορία θα κρίνει τον Κώστα Σημίτη

Οι πέντε σταθμοί στην πορεία του ως πρωθυπουργός, τρεις αρνητικοί, ένας θετικός και ένας διφορούμενος

Αναλύσεις2 ώρες πριν

To ”Brain drain” της Γερμανίας και το ”Alarmsignal” της οικονομίας

Όλο και περισσότεροι νέοι στην Γερμανία επιλέγουν να αναζητήσουν καριέρα στο εξωτερικό.

Δημοφιλή