Σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου (22/6/2021), ο Τούρκος Πρόεδρος, Ερντογάν, είπε ότι, κατά την πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, είχε τη δυνατότητα να μιλήσει με αρκετούς ηγέτες χωρών-μελών της Συμμαχίας. Συμφώνησαν, πρόσθεσε, να αναπτύξουν τη συνεργασία τους με ηγέτες με τους οποίους υπήρξαν «διάφορα γεγονότα μέχρι σήμερα. Αποφασίσαμε με τον κ. Μακρόν, τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Μπάιντεν να εντείνουμε τις απευθείας επαφές μας».

Όσον αφορά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπάιντεν, ο Ερντογάν δήλωσε: «Συμφωνήσαμε ότι δεν έχουμε ζητήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν με τις ΗΠΑ και ότι οι τομείς συνεργασίας μας είναι ευρείς και κερδοφόροι». Ο Τούρκος Πρόεδρος είπε ότι είναι αποφασισμένοι να επωφεληθούν στο έπακρον από αυτό το «όμορφο κλίμα» που έχουν πετύχει με τον Τζο Μπάιντεν. Πώς θα επιτευχθεί αυτό αφού οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι ακόμα στον πάγο;

Εκείνο που προκαλεί ενδιαφέρον είναι η αναφορά Ερντογάν στους Μακρόν και Μητσοτάκη. Είναι γνωστές οι πρωτοφανείς ύβρεις του, με τις οποίες περιέλουσε τον Γάλλο Πρόεδρο. Όπως είναι γνωστές οι τουρκικές εχθρικές ενέργειες, πέρσι, στον Έβρο και στο Αιγαίο. Από τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου συνάγεται ότι, πρώτον, επιδίωξε και πέτυχε κάποια δειλά ανοίγματα προς τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Τα ίδια ανοίγματα επιχειρεί και προς την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Δεύτερον, ο Ερντογάν πέτυχε ξανά να κτίσει την εικόνα δήθεν «καλού συμμάχου», έστω και δύστροπου και κακότροπου, που προκαλεί πονοκεφάλους στους εταίρους του.

Τρίτον, γνωρίζει ότι η Τουρκία είναι πολύτιμη και χρήσιμη για τη Δύση και ειδικά τις ΗΠΑ. Είναι δίπλα από τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια. Η στρατηγική και γεωπολιτική θέση της είναι σημαντική για την ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Τέταρτον, από το 2003 η Τουρκία αποφάσισε ότι θα ασκεί πολιτική μεσογειακής, περιφερειακής και μεγάλης δύναμης. Κυρίως ηγέτιδας του ισλαμικού κόσμου. Προς τον σκοπό αυτό απέκτησε στρατιωτική ισχύ, οικονομικά ανήκει στους G20. Εκτός από την Κύπρο, εισέβαλε στη Συρία, στο Βόρειο Ιράκ, στη Λιβύη, όπου κατέχει παράνομα εδάφη, ενώ συνέβαλε στην ήττα της Αρμενίας ενισχύοντας με drones το τουρκόφιλο Αζερμπαϊτζάν.

Παράλληλα, ο Ερντογάν έχτισε και διατηρεί μιαν αμφιλεγόμενη σχέση με τη Ρωσία, η οποία ακόμα λειτουργεί, έστω και αν Μόσχα και Άγκυρα συγκρούονται σε διάφορες κρίσεις: Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Ουκρανία. Η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 οδήγησε σε σοβαρή ρήξη και κρίση τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Πολλοί Δυτικοί αναλυτές υπέδειξαν έντονα την εκδίωξη της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Αφελείς προσδοκίες… Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν θα την κάνουν δώρο στον Πούτιν και η Τουρκία δεν θα αποχωρήσει από τη Συμμαχία. Ούτε, βέβαια, θα γίνει κολαούζος του Πούτιν.

Ο Ερντογάν θεωρεί ότι η χώρα του μπορεί πλέον να ενεργεί ως ένας ανεξάρτητος, ισχυρός δρων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και διεθνώς. Οι μόνες χώρες που θα μπορούσαν να ανασχέσουν την επιθετική και αρπακτική διάθεσή του είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Είναι κράτη-μέλη της ΕΕ, στην οποία η Τουρκία θέλει να ενταχθεί, είναι δημοκρατικοί πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας αλλ’ έχουν υποστεί και οι δύο τα επίχειρα της εχθρότητάς του.

Θα ανέμενε κανείς ότι Αθήνα και Λευκωσία θα αξιοποιούσαν κάθε μέσο για να εξαναγκάσουν την κατοχική Τουρκία να συμμορφωθεί προς το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο, το κράτος δικαίου και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών και να συναινέσει σε λειτουργική και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό. Απέτυχαν! Διότι αρνούνται να κατανοήσουν την τουρκική πολιτική και έτσι δεν θέλουν να αντισταθούν στον τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό και επεκτατισμό.

Όπως αποκαλύπτει ο εκλεκτός συνάδελφος, Κ. Βενιζέλος, όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός, κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Ερντογάν, του έθεσε το Κυπριακό, ο Τούρκος Πρόεδρος ούτε καν του απάντησε! Τι σημαίνει αυτό; Πλήρης απαξίωση της Ελλάδας – και της Κύπρου. Προσβλητική υποτίμηση και των δύο χωρών. Συμπεριφορά νταή προς υποτελείς. Άρνηση συμμόρφωσης προς διεθνείς αρχές και αξίες. Βάναυσο μήνυμα ότι απαιτεί κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αθήνα και Λευκωσία δεν διδάσκονται μετά απ’ όσα έχουν πάθει από τον Τούρκο ληστή και κατακτητή. Μετά τον Έβρο και την κρίση στο Αιγαίο, η Ελλάδα άρχισε να αφυπνίζεται. Εξοπλίζεται. Η Κύπρος της διαφθοράς, της ρεμούλας και της ανεπάρκειας, πλέει σε πελάγη υψηλής έντασης αφέλειας, ξιπασιάς και ανοησίας. Αθήνα και Λευκωσία αρνούνται να αντιληφθούν ότι η Τουρκία ανέκαθεν και ειδικά σήμερα συνιστά διαρκή απειλή εθνικού, βιολογικού και κρατικού αφανισμού για τον Ελληνισμό. Οφείλουν να αποκτήσουν ΔΥΝΑΜΗ. Μόνον αυτήν σέβεται ο Τούρκος.

Σημερινή