- Μέρος 1 : Γιατί μια Γιάλτα Β’;”, του Τιερί Μεϊσάν, Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά, Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα) , Δίκτυο Βολταίρος.

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, στον οποίο εμπλάκηκαν 119 κράτη στη Συρία, κατέληξε στη νίκη της Συρίας, του Ιράν και της Ρωσίας και στη στρατιωτική ήττα 116 δυτικών και συμμαχικών κρατών. Ήρθε η ώρα για τους ηττημένους να παραδεχτούν τα εγκλήματά τους και να πληρώσουν τις ζημίες και τις δαπάνες που προκάλεσαν (τουλάχιστον 400.000 νεκρούς και 400 δισεκατομμύρια δολάρια ζημιών στη Συρία, 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε ρωσικά όπλα).

Ωστόσο, οι Δυτικοί δεν έζησαν αυτόν τον πόλεμο στα δικά τους εδάφη και δεν υπέφεραν από τις μάχες που διεξήχθησαν κυρίως από μισθοφόρους τους (τους «τζιχαντιστές»). Διατήρησαν μέρος της δύναμής τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία, στη κορυφή μιας τρομερής ατομικής αποτρεπτικής δύναμης.

Εκ τούτου, η νέα παγκόσμια τάξη δεν πρέπει απλώς να ενσωματώσει την κορυφαία οικονομική δύναμη του κόσμου, την Κίνα – η οποία παρέμεινε ουδέτερη κατά τη διάρκεια του πολέμου – αλλά και να φροντίσει τους ηττημένους, να μην τους οδηγήσει σε απόγνωση. Είναι ακόμη πιο δύσκολο καθώς οι δυτικές κοινές γνώμες δεν συνειδητοποιούν τη στρατιωτική τους ήττα και συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι νικητές.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία επέλεξε να εισπράξει πολεμικές αποζημιώσεις χωρίς να τις παρουσιάσει ως τέτοιες · να μην στραγγαλίζει στρατιωτικά το ΝΑΤΟ ·

και να μην δημοσιοποιήσει τις αποφάσεις της. Όσον αφορά τη μορφή, η σύνοδος κορυφής Ρωσίας-ΗΠΑ είναι επομένως περισσότερο μια Γιάλτα Β’ (μοίρασμα του κόσμου μεταξύ συμμάχων) παρά ένα νέο Βερολίνο (συνθηκολόγηση του Τρίτου Ράιχ).

Σημειώστε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν λογοδοτήθηκαν για την καταστροφή της Λιβύης επειδή, τότε, ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ τις είχε υποστηρίξει.

Μια αδιαφανή σύνοδος κορυφής

Η Ρωσία δεν ήθελε να δώσει την εντύπωση ότι συντρίβει τη Δύση. Ακόμη και πριν από τη συνάντηση, τα μέσα ενημέρωσης είχαν προειδοποιηθεί ότι οι αρχηγοί κρατών δεν θα έδιναν κοινή συνέντευξη Τύπου, καθώς καμία αφήγηση δεν θα ήταν αποδεκτή και από τις δύο κοινές δημόσιες απόψεις ταυτόχρονα. Ποτέ δεν έχει καλυφθεί τόσο άσχημα μια διακυβερνητική σύνοδος κορυφής από το 2014 τουλάχιστον (όταν η Ρωσία εισήλθε στον πόλεμο). Όταν οι πρόεδροι μίλησαν ξεχωριστά, οι υπηρεσίες ασφαλείας αναγκάστηκαν να παρέμβουν για να συγκρατηθεί το πλήθος. Εν τέλει, τα πράγματα έγιναν όπως είχε προγραμματιστεί: οι δημοσιογράφοι δεν κατάλαβαν πολλά και δεν είχαν παρά μόνο ασήμαντες λεπτομέρειες να αφηγηθούν.

Η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ πιστεύει ότι η Ρωσία προσπάθησε να χειραγωγήσει τις δύο τελευταίες προεδρικές εκλογές υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ · ότι επιτέθηκε σε επίσημους ιστότοπους των ΗΠΑ · ότι δηλητηρίασε ορισμένους από τους αντιπάλους της · και ότι απειλεί στρατιωτικά την Ουκρανία.

Η Ρωσία αρνήθηκε ολικά αυτές τις παιδικές ψευδαισθήσεις, και στη συνέχεια επαίνεσε τον μεγάλο πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, για την εμπειρία του, την ποιότητα των ανταλλαγών του, ακόμη και – χωρίς γέλιο – για τη διαύγεια αυτού του οφθαλμοφανώς γεροντικού ανθρώπου.

Αποφάσεις που λήφθηκαν ανάντη από τη Μόσχα

- Στο στρατιωτικό πεδίο, το σημαντικό ήταν να διασφαλιστεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα εκσυγχρονίζουν πλέον το ατομικό τους οπλοστάσιο και δεν θα ήταν σε θέση να σχεδιάζουν υπερηχητικούς εκτοξευτές.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε κατά την έναρξη της συνόδου κορυφής ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ανοίγουν εκ νέου τις διαπραγματεύσεις για τη μείωση των εξοπλισμών τους, τις οποίες είχαν διακόψει μονομερώς κατά τη διάρκεια του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν γνωρίζουμε ποια μέτρα έχουν ληφθεί για την αποτροπή της κατασκευής δυτικών υπερηχητικών πυραύλων, αλλά δεδομένου του ρωσικού προβαδίσματος στο πεδίο των εκτοξευτών, η Μόσχα και η Ουάσιγκτον μπορούν να μειώσουν δραστικά τα αποθέματα πυρηνικών πυραύλων τους χωρίς να αλλάξει η ρωσική κυριαρχία. Ο αφοπλισμός των ΗΠΑ θα ήταν υπέρ της ειρήνης.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν αναγνώρισε ότι η χώρα του θα έπρεπε να καταργήσει το νόμο της 18ης Σεπτεμβρίου 2001 που επιτρέπει τη χρήση βίας (Authorization for Use of Military Force of 2001, Εξουσιοδότηση για χρήση στρατιωτικής δύναμης του 2001 ), δηλαδή το δόγμα Rumsfeld/Cebrowski για τον ατελείωτο πόλεμο.

- Στο οικονομικό πεδίο, η Ρωσία ζήτησε να διασφαλίσει τα εισοδήματα της. Επομένως, οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν στις 19 Μαΐου ότι η βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα λειτουργήσει πλέον με δυτικό πετρέλαιο, αλλά με το ρωσικό αέριο. Η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε ότι θα άρει τις κυρώσεις που είχε επιβάλει κατά των εταιρειών που εμπλέκονται στην κατασκευή του αγωγού Nord-Stream 2. Είναι αυτονόητο ότι η τιμή αυτού του φυσικού αερίου δεν θα αντιστοιχεί στην αγοραία αξία αυτού του προϊόντος, αλλά στην πληρωμή του χρέους του πολέμου. Ωστόσο, θα είναι πάντα δυνατό για τους Δυτικούς Ευρωπαίους να ξεφύγουν από αυτήν την υπερτιμολόγηση.

Εναλλακτικά η Γερμανία και η Γαλλία θα μπορούσαν να απαλλαγούν από την καταβολή αυτών των αποζημιώσεων στο βαθμό που ο πρώην καγκελάριος Gerhard Schröder και ο πρώην πρωθυπουργός François Fillon ήταν πάντα αντίθετοι σε αυτόν τον πόλεμο. Συγκεκριμένα, ο σοσιαλιστής Gerhard Schröder είναι διευθυντής της ρωσικής κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου Rosneft, ενώ ο ντεγκωλιστής François Fillon αναμένεται να διοριστεί διευθυντής της ρωσικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου Zaroubejneft. Αλλά θα πρέπει η Γερμανία και η Γαλλία να σταματήσουν τις εχθροπραξίες, ενώ η πρώτη εξακολουθεί να έχει στρατιώτες στην Ιντλίμπ και η δεύτερη στο Τζαλαμπιγιέ (Jalabiyeh), και παρότι οι κύριοι συντελεστές αυτού του μακελειού χτυπιούνται από την αναξιοπρέπεια τους, όπως ο Volker Perthes ή ο Φρανσουά Ολάντ.

- Στο διπλωματικό επίπεδο, η Μόσχα και η Ουάσιγκτον ανακοίνωσαν την αποκατάσταση των σχέσεων τους και την επιστροφή των πρεσβευτών τους. Έμεινε να καθοριστούν οι ζώνες επιρροής.

Πρώτα απ ’όλα, ο πρόεδρος Πούτιν έθεσε στις ΗΠΑ γραμμές να μην διασχιστούν:

(1) απαγόρευση να ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ή να τοποθετηθούν στην επικράτεια της πυρηνικοί εκτοξευτές (2) απαγόρευση ανάμιξης στη Λευκορωσία (3) απαγόρευση ανάμιξης στη ρωσική εσωτερική πολιτική

Συμφωνήθηκε ότι η Μέση Ανατολή θα τεθεί υπό κοινή επιρροή Ρωσίας-ΗΠΑ, με εξαίρεση τη Συρία που είναι άμεσα υπό την πτέρυγα της Μόσχας · ότι οι Σουνίτες θα χωριστούν σε δύο ομάδες προκειμένου να αποφευχθεί η αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας · ότι η Συρία (και όχι το Ιράν) θα αναλάβει την ηγεσία μιας περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Λιβάνου, του Ιράκ, του Ιράν και του Αζερμπαϊτζάν (και πάλι για να αποτραπεί η οθωμανική αναβίωση) · και τέλος ότι το Ισραήλ θα εγκαταλείψει το επεκτατικό σχέδιο του Βλαντιμίρ Γιαμποτίνσκι.

Η Μόσχα προβλέπει ότι αυτές οι συμφωνίες θα αντιμετωπίσουν εμπόδια που έχουν τεθεί από ορισμένους Αμερικανούς αξιωματούχους, όχι άμεσα, αλλά καταφεύγοντας σε τρίτους. Σε κάθε περίπτωση, η Ουάσιγκτον είχε ενημερώσει, ήδη από τις 2 Ιουνίου, όλα τα κράτη της διευρυμένης Μέσης Ανατολής ότι θα αποσύρει το αντιπυραυλικό της σύστημα (Patriot και Thaad).

Η θέση της Κίνας

Όσον αφορά την Άπω Ανατολή, η Ρωσία απέρριψε σθεναρά τις προτάσεις για συμμαχία με τη Δύση εναντίον της Κίνας. Θεωρεί, ενόψει της ιστορίας, ότι η Κίνα δεν θα διεκδικήσει την ανατολική Σιβηρία, όσο θα καταφέρει να κρατήσει αβλαβείς τους Δυτικούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος Πούτιν επιβεβαίωσε λίγο πριν από τη σύνοδο κορυφής ότι δεν θεωρούσε το Πεκίνο ως απειλή.

Πράγματι, από ρωσική άποψη, η οικονομική ανάπτυξη της Κίνας δεν θα μπορούσε να είναι πιο φυσιολογική. Παραβιάζει βέβαια τους κανόνες της δυτικής παγκοσμιοποίησης, αλλά βασίζεται σε ένα εντελώς νομιμοποιημένο εθνικιστικό δόγμα. Το τελικό ανακοινωθέν της G7, το οποίο καταδικάζει την Κίνα και απαιτεί να ορίσει τους κανόνες του παγκόσμιου εμπορίου, είναι ένα παραλήρημα παλαιών δοξών. Σε κάθε περίπτωση, το Πεκίνο που προτίμησε να αναπτυχθεί οικονομικά παρά να πληρώσει το τίμημα του αίματος κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν μπορεί να απαιτήσει προνόμια. Η Μόσχα τάσσεται υπέρ της «επιστροφής» της Ταϊβάν στην Κίνα, αλλά χωρίς προσφυγή σε στρατιωτική αντιπαράθεση.

Η Μόσχα σκοπεύει να ενώσει τις πολιτικές προσπάθειες της Ρωσίας με τις οικονομικές προσπάθειες της Κίνας μέσω της Εκτεταμένης Ευρασιατικής Εταιρικής Σχέσης, ιδίως για την κοινή ανάπτυξη της Ανατολικής ρωσικής Σιβηρίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ανέλαβε την κατασκευή του δισιβηρικού σιδηρόδρομου και του Magistrale που συνδέει τη λίμνη Βαϊκάλη με τον ποταμό Αμούρ, των διαδρόμων μεταφοράς Primorye-1 και Primorye-2, του Βόρειο Δρόμου του Μεταξιού, του αυτοκινητόδρομου Ευρώπης-Ανατολικής Κίνας, του αυτοκινητόδρομου Βοράς-Νότος και του οικονομικού διάδρομου Ρωσίας-Μογγολίας. Σε αυτήν τη σύνδεση του ρωσικού χώρου με τους κινέζικους Δρόμους του Μεταξιού, πρέπει να προστεθούν περισσότερα από 700 δισεκατομμύρια δολάρια κοινών έργων στις δύο χώρες.

Οι προσδοκίες των ΗΠΑ

Όσον αφορά τις προτάσεις των Ηνωμένων Πολιτειών για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, το ζήτημα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διμερώς. Η Μόσχα γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε ότι δεν χρηματοδότησε ούτε παράγγειλε επιθέσεις κατά των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ ή εναντίον ιστότοπων δημοσίων υπηρεσιών των ΗΠΑ.

Οι επιθέσεις μέσω υπολογιστών προέρχονται από ιδιώτες χάκερ, οι οποίοι μερικές φορές ενεργούν ως κουρσάροι για λογαριασμό κρατών. Το NKTsKI – το Εθνικό Κέντρο για Περιστατικά Υπολογιστών της Ρωσίας (ένα τμήμα του FSB που ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια) – εκτιμά ότι, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των δυτικών μέσων, το ένα τέταρτο των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Ρωσία κατάφερε τη δημιουργία από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, στις 31 Δεκεμβρίου 2020 (A/RES/75/240), μιας «ανοιχτής ομάδας εργασίας (OWEG) για την ψηφιακή ασφάλεια και της χρήσης της (2021-2025)». Είναι εκείνη, και μόνο εκείνη, που θα είναι αρμόδια. Αυτό είναι για τη Μόσχα ένας τρόπος να αποκατασταθεί στα Ηνωμένα Έθνη ο ρόλος του δημοκρατικού παγκόσμιου φόρουμ από το οποίο είχαν στερηθεί κατά τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος τα είχε μετατρέψει σε κούριερ προώθησης αλληλογραφίας των γερακιών της Ουάσιγκτον.

Μετάφραση  Κριστιάν Άκκυριά
Πηγή  Ινφογνώμων Πολιτικά (Ελλάδα)

.