Όταν μια μικρή παρέα μαθητών ή και εξωσχολικών μπορεί να περάσει αλυσίδα στην πόρτα και να κλείσει ένα σχολείο, δηλαδή να το «καταλάβει», δεν μπορούμε να μιλάμε για σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα, πόσο μάλλον για βιώσιμες μεταρρυθμίσεις σε αυτό.

Όταν μια παρέα νεολαίων, αγνώστων λοιπών στοιχείων, μπορεί να εμποδίσει τον απόπλου ενός πλοίου της γραμμής ισχυριζόμενη ότι υλοποιεί απόφαση απεργίας σωματείου, η οποία έχει ήδη κριθεί παράνομη, δεν μπορούμε να μιλάμε για ασφάλεια μεταφορών ούτε βέβαια για ανάπτυξη.

Όταν υγειονομικοί έχουν το δικαίωμα να μην εμβολιάζονται ενώ συνεχίζουν να προσφέρουν τις ιατρικές τους υπηρεσίες και μάλιστα σε ευπαθείς ομάδες δεν μπορούμε να μιλάμε για εμβολιαστικό πρόγραμμα, αλλά ούτε και για σοβαρό σύστημα υγείας.

Τον Σεπτέμβριο, η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η «Τράπεζα Θεμάτων» είναι δύο θαυμάσιες αφορμές για να κλείσουν τα σχολεία από την επομένη του αγιασμού και για άγνωστο χρονικό διάστημα. Η ελληνική οικογένεια δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα αφού ούτως ή άλλως έχει αναθέσει τη μόρφωση των παιδιών της στα φροντιστήρια αναλαμβάνοντας αγόγγυστα  το όποιο κόστος. Αλλά ούτε και το υπουργείο Παιδείας θα έχει πρόβλημα αφού και αυτό κοιμάται ήσυχο για τον ίδιο λόγο. Ας είναι καλά η παράλληλη παιδεία. Που βγαίνει ασπροπρόσωπη στις πανελλαδικές εξετάσεις τα θέματα των οποίων θέτει  η επίσημη.

Προχτές στο λιμάνι του Πειραιά συνέβη μια αλλαγή υποδείγματος και αυτή προκάλεσε παρέμβαση υπουργού, που μέχρι τότε δεν είχε ακούσει τίποτα και κοιμόταν ξέγνοιαστος. Αγανακτισμένοι ταξιδιώτες που πήγαιναν στα νησιά, κάποιοι για να δουλέψουν, άλλοι για να διασκεδάσουν εκδίωξαν τους «απεργούς» από τον καταπέλτη του πλοίου, προέβησαν δηλαδή σε αυτοδικία πράγμα φυσικά παράνομο, για να υπερασπιστούν το δημοκρατικό δικαίωμα στη μετακίνηση. Και όλα αυτά με την χαρακτηριστική απουσία των αρχών. Κάτι έγραφα για Ελλάδα και Ευρώπη την προηγούμενη εβδομάδα και τώρα τα λούζομαι.

Τελικά είναι μεγάλο το ποσοστό της κάθε ομάδας που αποφεύγει τον εμβολιασμό. Ειδικά στις μεγάλες ηλικίες. Από Σεπτέμβριο, χωρίς lockdown, αλλά και χωρίς επαρκές τείχος ανοσίας, με τους πολίτες χαλαρούς και ξέγνοιαστους, είναι πιθανόν να έχουμε ένα 4ο κύμα της πανδημίας με απρόβλεπτα κακά αποτελέσματα. Μπορούμε να το αντέξουμε; Και είναι δυνατόν υγειονομικοί να δίνουν το αντιεμβολιαστικό  παράδειγμα; Και η πολιτεία να παρακολουθεί απούσα; Χωρίς καμπάνια; Χωρίς κυρώσεις; Χωρίς κίνητρα; Τόσο αδύναμο είναι τελικά το δημόσιο συμφέρον μπροστά στον δήθεν δικαιωματισμό;

Είναι το σύγχρονο κράτος ανίσχυρο; Μια χάρτινη τίγρης; Που τώρα θυμήθηκε π.χ. να ανοίξει πόλεμο με το οργανωμένο έγκλημα; Μήπως η δημοκρατία ασθενεί; Μήπως η κοινή λογική πνέει τα λοίσθια; Είμαστε η μόνη χώρα του ανορθολογισμού ή υπάρχουν και άλλες; Γιατί δεν γίνεται, το δημόσιο σχολείο ή πανεπιστήμιο που χρηματοδοτεί με ζόρια ολόκληρος ο ελληνικός λαός να καταλαμβάνεται από ελάχιστους ιδιώτες. Και ενίοτε να καταστρέφεται ατιμωρητί. Και οι αρχές να λένε κάτι παράξενα για το άσυλο που δήθεν καταργήθηκε και ότι θα προσλάβουν αστυνομικούς για να τους κλειδώνουν κι αυτούς μέσα και άλλα τέτοια.

για τη συνέχεια AthensVoice