Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ σαφήνεια είχε προβλεφθεί και με ευκρίνεια διατυπωθεί, από τον καιρό που οι σημερινοί πολιτικοί και κομματικοί ηγέτες ήσαν κατά σαράντα τέσσερα έτη νεαρότεροι στην ηλικία τους και κανένας τους δεν ήταν καν τότε ηγέτης, ότι:

ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ άσκηση ματαιοπονίας να αναμένεται και να προσδοκάται, πως από τις αρξάμενες το 1977 διαδικασίες των διακοινοτικών συνομιλιών, θα μπορούσε να επιτευχθεί μία αμοιβαίως αποδεκτή με την Τουρκία λύση του Κυπριακού.

ΔΙΟΤΙ η Τουρκία, αξιοποιώντας επιτηδείως την τραγωδία στην οποία κατακρημνίστηκε ο Ελληνισμός με την 21^η Απριλίου 1967 στην Ελλάδα και με την 15^η Ιουλίου 1974 στην Κύπρο, πέτυχε ανεμπόδιστη, με πόλεμο εισβολής, κατάκτησης κι εθνοκάθαρσης στο νησί, το μέγα στρατηγικό της πλεονέκτημα. Το είχε σχεδιάσει από το 1956-57. Αταλάντευτα προπαρασκεύαζε μεθοδικά και συστηματικά επιχειρούσε την σταδιακή υλοποίηση του. Με τελικό τουρκικό στόχο την Επανάκτηση της Κύπρου. Ως η ισχυρότερη, με τον Αττίλα της επί του εδάφους, απαιτεί πλέον την υπογραφή της υποταγής του ηττημένου το 1974 Ελληνισμού στις δικές της απαιτήσεις. Τέτοια ελληνική υπογραφή δεν υπήρξε εφικτό να λάβει από οιανδήποτε, μετά το 1974 κυβέρνηση της Λευκωσίας και της Αθήνας.

ΕΤΣΙ ΕΙΧΕ επίσης από το 1977 προβλεφθεί ότι:

– Τις διαδικασίες των διακοινοτικών συνομιλιών, τις συμβιβαστικές διζωνικές υποχωρήσεις της ανίσχυρης στρατιωτικά ελληνικής πλευράς και την παρέλευση του χρόνου, θα αξιοποιούσε η Τουρκία, ως παράνομος Εισβολέας και Κατακτητής, ώστε ατιμώρητη και ανεμπόδιστη να μονιμοποιήσει και να εδραιώνει,

(1) επί του εδάφους,

(2) επί των διαδικασιών,

(3) επί του περιεχομένου των συνομιλιών και

(4) μέσα στα μυαλά και των συνομιλητών και παντός άλλου ενδιαφερομένου (ΟΗΕ, Μεγ. Δυνάμεων κ.ο.κ.),

ΤΑ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ της στις σκλαβωμένες από τον Αττίλα περιοχές της Κύπρου:

(α) Την εθνοκάθαρση και διαιώνιση και μονιμοποίηση του βίαιου εκτοπισμού των υπό του Αττίλα προσφυγοποιηθέντων γηγενών Ελλήνων Κυπρίων.

(β) Τον σφετερισμό και την λαφυραγώγηση των ελληνικών περιουσιών.

(γ) Τον πλήρη εκτουρκισμό των ελληνικών πατρογονικών εστιών.

(δ) Την επέκταση και την εδραίωση του παράνομου εποικισμού των σκλαβωμένων ελληνικών εδαφών της Κύπρου, από πληθυσμούς μεταφερόμενους εκ Τουρκίας.

(ε) Την ακόρεστη ενίσχυση της στρατωνιζομένης στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου τουρκικής πολεμικής απειλής.

(στ) Την εξασφάλιση παράτασης της αγωνιστικής παράλυσης και στρατιωτικής αδυναμίας της εγκλωβισμένης σε διακοινοτικές ψευδαισθήσεις Κυπριακής Δημοκρατίας και:

(ζ) Την ευμενέστερη προς την Τουρκία διεθνή ανεκτικότητα, του ΟΗΕ και των μεγάλων δυνάμεων, σε όλα αυτά.

ΕΚΕΙΝΕΣ οι από τότε διατυπωθείσες εγκαίρως προβλέψεις, όχι μόνο δεν απασχόλησαν σοβαρά ώστε να μεταπείσουν σε άλλη γραμμή πλεύσης τις τότε ισχυρότερες πολιτικές – κομματικές ηγεσίες και τους κυβερνώντες σε Λευκωσία και Αθήνα, αλλά χλευάστηκαν και αφορίστηκαν κιόλας ως περιθωριακές, ως γραφικές, ως επικίνδυνες και διαπομπεύθηκαν με άλλους κατά πολύ χειρότερους χαρακτηρισμούς και διαστρεβλώσεις.

ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ μπορεί να εντοπισθούν αναλυτικά μια σειρά από πλείονες κύριους και δευτερεύοντες αλλά σημαντικούς αντικειμενικούς λόγους, για τους οποίους, υπήρξε και επικράτησε διαχρονικά, αυτή η υποκειμενική αδυναμία, κυβερνώντων και κομματικών ηγετών σε Λευκωσία και Αθήνα.

– Αδυναμία η οποία δεν επέτρεψε τον απεγκλωβισμό από τις συμφέρουσες στην Τουρκία Κατακτητή διακοινοτικές διαδικασίες μάταιης αναζήτησης λύσης και τον σχεδιασμό ελληνικής στρατηγικής απελευθέρωσης.

ΕΝΑΣ ΑΠΟ τους κύριους υποκειμενικούς λόγους αυτής της αδυναμίας, αποδείχθηκε, επίσης διαχρονικά, η έλλειψη Στρατηγικής Νοοτροπίας:

– Η ανικανότητα στρατηγικής ανάγνωσης και επαρκούς αντίληψης της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής πραγματικότητας την οποία παρήγαγε και επέβαλε, υλοποιούμενη η τουρκική στρατηγική.

– Με μοιραία συνέπεια την ανικανότητα ελληνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.

– Και την συνακόλουθη ανυπαρξία της αναγκαίας και κατάλληλης ελληνικής Πολιτικής Βούλησης.

ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ στρατηγική ανάγνωση και αποκρυπτογράφηση της υλοποιούμενης σταδιακά και απ’ αρχής διακηρυγμένης, εμπράκτως επιχειρούμενης επί μισό ήδη αιώνα τουρκικής στρατηγικής στην Κύπρο, δεν επέτρεπε και δεν επιτρέπει όλον αυτόν τον εσμό των ανοητολογιών περί… αναζήτησης κάθε φορά των… «πραγματικών προθέσεων» της Τουρκίας. Και των εξίσου πολιτικά νηπιωδώς ανόητων διακηρύξεων ότι «στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα υποχρεωθεί η Τουρκία να δείξει το άλφα ή το βήτα για να… μην εκτεθεί»…

ΠΟΛΥ περισσότερο, εκτός πραγματικότητας, ανεδαφικές παιδαριώδεις ανοησίες, στρατηγικά αναλφάβητων και πολιτικά απροβίβαστων – στάσιμων μονίμως σε νηπιαγωγείο ανεπίδεκτων μαθήσεως, αποτελούν τα «διαμάντια» των δηλώσεων εγχώριων πολιτικών και κομματικών ηγεσιών – όπως λόγου χάριν 20^ης Μαΐου 2021 του Γ.Γρ. του ΑΚΕΛ και όχι μόνου – που επιμένουν ότι:

«Πρέπει να καταλάβουμε ότι με το να κατηγορούμε απλώς την Τουρκία, δεν επιτυγχάνουμε επιστροφή στις διαπραγματεύσεις, χρειάζεται να αναληφθούν σοβαρές πρωτοβουλίες ώστε να πεισθεί η τουρκική πλευρά ότι θα είναι και προς το δικό της όφελος να επαναρχίσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις πάνω στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού».

ΑΥΤΗ η στρατηγικά αναλφάβητη και πολιτικά αδιέξοδη αντίληψη έχει κατ’ επανάληψιν διατυπωθεί με αμετανόητη και αθεράπευτη εμμονή:

«Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού επανέλαβε την πάγια θέση του ΑΚΕΛ ότι η τουρκική προκλητικότητα θα αναχαιτιστεί μόνο εάν και εφόσον καταφέρουμε να πείσουμε την Τουρκία, μέσα από έμπρακτες ενέργειες, ότι με την επίλυση των προβλημάτων στην γειτονιά μας, με την ύπαρξη σχέσεων ειρηνικών με τις γειτονικές χώρες θα καταφέρει η Τουρκία να γίνει μέρος των συζητήσεων για την αξιοποίηση του φυσικού πλούτου που υπάρχει στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Α. Κυπριανού υπογράμμισε ότι χρειάζεται να πείσουμε την Τουρκία ότι με σωστή λύση του Κυπριακού θα έχει και η ίδια να αποκομίσει οφέλη. Οφέλη τα οποία θα προκύψουν από τη συμμετοχή της στις ευρύτερες συζητήσεις για αξιοποίηση του φυσικού αερίου»…. («ΧΑΡΑΥΓΗ» 17.6.2020).

ΛΑΚΩΝΙΚΑ το συμπέρασμα:

Με τέτοια αδιέξοδα στην Κύπρο πολιτικά μυαλά σε μόνιμο αδιέξοδο θα συνεχίσει να παραμένει το Κυπριακό και η Τουρκία θα συνεχίσει ανεμπόδιστη κι ατιμώρητη να υλοποιεί τη δική της στρατηγική.

Λάζ. Α. Μαύρος