Η νέα αντίληψη της Τουρκίας για τον πολιτισμό σηματοδοτεί ρήξη με την φιλοδυτική κληρονομιά της χώρας, η οποία εγκρίθηκε από τους ιδρυτές πατέρες της δημοκρατίας, δήλωσε ο Ahmet Erdi Öztürk, αναπληρωτής καθηγητής στο Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στο Πανεπιστήμιο Κόβεντρι.

Υπάρχουν τέσσερις πυλώνες που ορίζουν τη νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας – αλλαγή της κρατικής νοοτροπίας σχετικά με τη στρατιωτικοποίηση, το Ισλάμ, τον πολιτισμό και την εξουσία – δήλωσε ο Öztürk στον αρχισυντάκτη του Ahval, Yavuz Baydar, σε ένα podcast. Η νέα Τουρκία όπως ορίζεται από αυτούς τους πυλώνες αντιπροσωπεύει μια μεταμόρφωση της κρατικής νοοτροπίας, σύμφωνα με τον αναλυτή.

Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας βασίζεται στη διατομή εσωτερικών και εξωτερικών ζητημάτων, καθώς η Τουρκία αποσύρεται από την παλιά τάξη.

Αναφερόμενος στα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε το Διεθνές Ινστιτούτο Ειρήνης της Στοκχόλμης, ο Öztürk σημειώνει ότι οι τουρκικές στρατιωτικές δαπάνες έχουν αυξηθεί κατά 86% τις τελευταίες δεκαετίες, δείχνοντας μια δραματική αύξηση, η οποία αναφέρεται σε μια οντολογική ανασφάλεια της χώρας.

Στην αρχή της ανερχόμενης δύναμης του, το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) συμμάχησε με το Γκιουλενιστικό κίνημα, καθώς και αριστερούς φιλελεύθερους και μετριοπαθείς πολιτικές ομάδες, αλλά τώρα συμμαχεί με κοσμικούς εθνικιστές που υπερασπίστηκαν τον Ευρασιανισμό με έναν αντι-Δυτικές πολιτικές προοπτικές, σύμφωνα με τον Öztürk.

Το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, το οποίο εισάγεται από την ευρασιανική πτέρυγα στρατιωτικών αξιωματούχων, είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις της στρατιωτικοποίησης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συμμετοχή της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο.

Αντί να χρησιμοποιεί τη μαλακή δύναμή της, η Τουρκία χρησιμοποίησε τη σκληρή της δύναμη, εμπλέκοντας σε στρατιωτικές συγκρούσεις, προκαλώντας τον περασμένο πόλεμο επί της αμφισβητούμενης περιοχής του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αυτό σηματοδοτεί το τέλος της επονομαζόμενης εποχής μηδενικών προβλημάτων που υποστηρίζει ο πρώην πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου, σύμφωνα με τον Öztürk.

Η οργάνωση του σουνιτικού Ισλάμ στην εξωτερική πολιτική είναι ο δεύτερος πυλώνας, ο οποίος διαμόρφωσε τις εξωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας. Η Διεύθυνση Θρησκευμάτων της Τουρκίας είναι ένα από τα εργαλεία που οδήγησαν στην προσέγγιση της οργάνωσης στην εξωτερική πολιτική.

Ο Öztürk υποστηρίζει ότι οι θρησκευτικές διαταγές στην Τουρκία χρησιμοποιούνται επί του παρόντος για να δικαιολογήσουν τις τρέχουσες πολιτικές της κυβέρνησης στο εσωτερικό τους. Προηγουμένως, η Τουρκία θεωρήθηκε ως μέτρια μουσουλμανική και φιλο-κοσμική χώρα. Ωστόσο, τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης απεικονίζουν τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως ηγέτη μιας παγκόσμιας μουσουλμανικής ummah (θρησκευτική κοινότητα), σχολίασε ο Öztürk.

Από την εισαγωγή της νεο-οθωμανικής εξωτερικής πολιτικής του Νταβούτογλου, οι φιλοκυβερνητικοί κύκλοι έχουν ορίσει την Τουρκία ως έναν μοναδικό μη δυτικό πολιτισμό, ο οποίος θα πρέπει να ακολουθήσει τη δική του πορεία, δήλωσε ο Öztürk. Ορισμένες φιλανθρωπικές φιγούρες υποστηρίζουν ότι η Τουρκία είναι πλέον ισχυρότερη και πιο ανεξάρτητη. Όμως ο πολιτικός επιστήμονας Öztürk διαφωνεί με αυτήν την ενοχλητική κατανόηση του πολιτισμού.

Η ίδια η ιδέα για το τι σημαίνει πολιτισμός έχει να κάνει με τους τρόπους με τους οποίους θα καθίσετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με διαφορετικές χώρες, σύμφωνα με τον Öztürk. Όσον αφορά τον τελικό πυλώνα της νέας Τουρκίας, ο Öztürk λέει ότι η Τουρκία εξακολουθεί να είναι μια μεσαία δύναμη και πρέπει να διατηρήσει όρια.

Η οικονομία της Τουρκίας δεν μπορεί να γίνει σημαντική δύναμη σε περιφερειακές και παγκόσμιες υποθέσεις, ανέφερε.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: ahvalnews