Θεοδώρα Σεργίου   

Κάθε φορά που ακούω να γίνεται λόγος για “πενταμερή” διάσκεψη στο Κυπριακό, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι, πριν κάνω δεύτερες σκέψεις, είναι πως η ελληνική πλευρά θα έχει απέναντί της εκτός από την Τουρκία και τη Βρετανία!

Εξ ορισμού δηλαδή, πρόκειται για μια συζήτηση, όπου βρισκόμαστε σε μειονεκτική θέση και μειοψηφική, καθώς η Κυπριακή Δημοκρατία είναι απούσα, ενώ η “ελληνοκυπριακή διοίκηση”  και η Ελλάδα, θα βρίσκονται αντιμέτωπες με Τουρκία, Μεγάλη Βρετανία και τον εκπρόσωπο του ψευδοκράτους.

Η πλευρά μας δεν έπρεπε καν να συζητά την διενέργεια πενταμερών συζητήσεων και μάλιστα επιβάλλεται ευθέως, να κατατίθεται η δυσαρέσκεια για τη μεροληπτική και ανισόρροπη στάση της Βρετανίας, που δεν “εγγυάται” τίποτα ως εγγυήτρια δύναμη, αλλά κινείται επί του άξονα Λονδίνου – Άγκυρας υπέρ των συμφερόντων της, που παραδοσιακά η υπεράσπισή τους ξεκινούσε από την προσπάθεια αφελληνισμού της Κύπρου. Είναι πλέον δεδομένο, πως μιλούμε επί δεκαετίες για βρετανοτουρκικά σχέδια, κάθε φορά που παρουσιάζεται κάποιο σχέδιο λύσης, ακόμα κι αν εμφανίζεται ως προτεινόμενο από τον Ο.Η.Ε. 

Ξεκάθαρα πρωταρχικός σκοπός Λονδίνου και Άγκυρας είναι η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο κι αν εμείς κοντόφθαλμα και αγκυλωμένοι σε στερεότυπα, αναλωνόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας ενοχές, επιχειρώντας μέχρι και –αν είναι δυνατόν– αθώωση της εγκληματικής συμπεριφοράς της Τουρκίας.

Πατριδοκαπηλία; Μικροκομματικά οφέλη; Επιδιώξεις πολιτικάντηδων; Ποιος ξέρει… 

Οι πενταμερείς δεν προώθησαν ποτέ σκέψεις για τον σεβασμό στο κράτος του 1960 και την βιωσιμότητά του. Οι συνομιλίες αυτές προωθούν ένα νέο εκτρωματικό μόρφωμα, ένα προτεκτοράτο με πολλούς επικυρίαρχους και τον εξοβελισμό της Ελλάδας από το Κυπριακό ζήτημα, που δεν θα λυθεί στην ουσία του, όσο η όποια λύση θα εξυπηρετεί τους επίβουλους τρίτους. 

Μέχρι σήμερα τα όσα ακούμε και ξεδιάντροπα υποστηρίζουν μέχρι και αρχηγοί μεγάλων κομμάτων – κυρίως – είναι πλάνα διχοτόμησης με καλό περιεχόμενο! 

Με προσπάθειες πλύσης εγκεφάλου και υποτιμώντας την κριτική σκέψη και ικανότητα κυρίως της νέας γενιάς μας απειλούν με μια ακρότητα, όπως τη λύση δύο κρατών, για να μας αναγκάσουν να συμφωνήσουμε στη λύση της Συνομοσπονδίας με καλό περιεχόμενο, ώστε να φανεί πως υποχώρησαν και εμείς κερδίσαμε, αλλά να έχουμε χάσει οριστικά το μισό νησί μας και μαζί με αυτό να αποδεχθούμε την αρχή του τέλους του τρισχιλιετούς και πλέον Ελληνισμού επί της Κύπρου.

Προσπαθούν να μας πείσουν πως σε τέτοιες συνθήκες πάμε σε πενταμερή και για να συζητήσουμε με την “εγγυήτρια” – κατά τα άλλα – δύναμη που κατέχει το 37% των εδαφών της Δημοκρατίας, την οποία ειρήσθω εν παρόδω ούτε καν αναγνωρίζει, αλλά διαρκώς απειλεί;

Ας είμαστε επιτέλους ειλικρινείς, έστω και μεταξύ μας. Πλέον, δεν συζητούμε με Τουρκοκύπριους μουσουλμάνους από την άλλη πλευρά, αλλά με την πλειοψηφία, την ηγεμονεύουσα και επικρατούσα παράταξη των εποίκων! Οι “λυσολάγνοι” του δόγματος “όποια λύση”, σκοπίμως και δολίως δεν λαμβάνουν υπ’ όψη τους τα δημογραφικά δεδομένα στην κατεχόμενη γη μας. Οι Τουρκοκύπριοι μειοψηφούσαν στην Κύπρο ανέκαθεν, τώρα μειοψηφούν και στο ψευδοκράτος, έχοντας και τον τουρκικό στρατό κατοχής, να τους ελέγχει, συχνά αυστηρά κι όχι να τους προστατεύει.   

Είναι δυνατόν να συζητά το 82% των Κυπρίων με το 18%, ωσάν να είναι ένας με έναν; Είναι δυνατόν να κλείνουμε τα μάτια στον εκτουρκισμό που επιχειρείται στις ελεύθερες περιοχές, αφενός με διατεταγμένη επιστροφή Τουρκοκυπρίων από το Λονδίνου, και αφετέρου με τις στρατηγικά στοχευμένες μεταναστευτικές ροές; Οι μαθηματικές πράξεις είναι απλές…

Πρέπει επιτέλους να βρούμε το θάρρος και να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν μας ενδιαφέρουν κατά προτεραιότητα τα συμφέροντα των άλλων, αλλά μας νοιάζουν πρώτιστα τα δικά μας συμφέροντα, που συμβαίνει να είναι και σύννομα με τους ισχύοντες διεθνείς κανόνες και τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ανήκουμε ως ισότιμο μέλος. 

*Υποψήφια βουλεύτρια με την Αλληλεγγύη – Κίνημα Ελλήνων στην επαρχία Αμμοχώστου