Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]

Παραμονές της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις 25 Μαρτίου, ο Ερντογάν είχε τηλεδιάσκεψη με την καγκελάριο. Αυτήν ξέρει, στη στήριξή της υπολογίζει. Ανάμεσα στ’ άλλα που είπε, έριξε δίχτυα και στον τραπεζίτη του ευρώ, που ανέλαβε πρωθυπουργός της Ιταλίας. «Ιταλία και Τουρκία είναι τα μόνα κράτη που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το μεταναστευτικό».

Γιατί να το κάνει αυτό; Βλέπει ότι τώρα που φεύγει η Μέρκελ, έρχεται ο Μακρόν παρέα με τον Ντράγκι και στήνει νέο τραπεζάκι;
Μα, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα ήδη εμφανίζονται απρόθυμες στην επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Είναι, για να το πούμε απλοϊκά, η Ιταλία μία από τις «προστάτιδες» της τουρκικής συμπεριφοράς.

Δεν είναι μόνο πολλά τα λεφτά -οι ετήσιες εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών ανέρχονται σε 17 δισ., οι συνολικές επενδύσεις ιταλικών επιχειρήσεων στην Τουρκία μόνο το πρώτο δίμηνο του 2021 ανέρχονταν σε κάτι λιγότερο από 1 δισ., ενώ εξάγει και οπλικό υλικό-, είναι και η Λιβύη εντός κι επί τα αυτά.

Κάποιες από τις δουλειές της Άγκυρας εκεί αλληλοκαλύπτονταν με τις πολιτικές προτεραιότητες της Ρώμης. Με τον Σάρατζ τα είχαν βρει και οι δύο χώρες, ναι, αυτόν που υπέγραψε το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, που προσβάλλει τη θαλάσσια κυριαρχία της Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά και την έννοια της Γεωγραφίας.

Δεν πολυσκοτίζεται η Ιταλία για την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Κύπρο, βρέχει στοχευμένες προκλήσεις, αλλά οι Ιταλοί είναι αρκετά συγκαταβατικοί.

Τι έπαθε, λοιπόν, ο Μάριο Ντράγκι κι αποκάλεσε «δικτάτορα» τον Ερντογάν με διαφορά φάσης; Η φύση του τουρκικού καθεστώτος δεν άλλαξε σε μία ημέρα.

Κάτι άλλαξε, όμως, στις τρεις ημέρες που μεσολάβησαν από την επίσκεψη του Ντράγκι στην Τρίπολη. Η αφορμή για το ξέσπασμα ήταν το «sofagate», αλλά η αιτία μπορεί να αναζητηθεί σε άλλες καρέκλες.

«Ο Μάριο Ντράγκι έσωσε την τιμή της Ευρώπης», είπαν αρκετοί. Σίγουρα, έσωσε την προσωπική του τιμή και το παλεύει για της Ιταλίας τη στιγμή. Αν το θέλουν και οι Αμερικανοί.
ΠΗΓΗ: Naftemporiki.gr