Οι Τούρκοι πωλούν το μεταναστευτικό που παράγουν οι ίδιοι

Δέσποινα Ψύλλου   

Κίνδυνο για την εθνική ταυτότητα, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια καθώς και για την εθνική σταθερότητα χαρακτήρισε, πριν από μια εβδομάδα, τη μετανάστευση στην Κύπρο ο υπουργός Εσωτερικών, Νίκος Νουρής. Την ίδια στιγμή, ο διευθυντής του γραφείου του υπουργού Εσωτερικών, Λοΐζος Μιχαήλ, διευκρίνισε ότι οι «αιτούντες και δικαιούχοι διεθνούς προστασίας αθροιστικά αποτελούν σήμερα το 4% του πληθυσμού, γεγονός που καταδεικνύει ότι η Κύπρος έχει αναλάβει δυσανάλογο μερίδιο της μεταναστευτικής κρίσης».

Το εν λόγω αφήγημα είχε διατυπωθεί και από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Βίκτωρα Παπαδόπουλο, ο οποίος μιλούσε πριν ένα μήνα για τους ίδιους αριθμούς. «Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό το θέμα (σ.σ. μεταναστευτικό) γιατί η Κύπρος είναι η χώρα που δέχεται τις μεγαλύτερες ροές σε αναλογία πληθυσμού, με κίνδυνο τη δημογραφική αλλοίωση, αφού έχουμε φτάσει πλέον οι αιτητές πολιτικού ασύλου και οι άτυποι και παράνομοι μετανάστες να είναι το 4% του πληθυσμού στην Κύπρο, ενώ στον ευρωπαϊκό χώρο το ποσοστό αυτό δεν ξεπερνά το 1%».

Αυτή την κυβερνητική γραμμή ακολουθούν πλέον δεκάδες υποψήφιοι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, ενόψει των εκλογών του Μαΐου. Κινδυνεύουμε, λένε, από τους πρόσφυγες και μετανάστες. Με άλλα λόγια από μια εξωτερική απειλή, με τη βοήθεια της οποίας προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από τα κακώς κείμενα στη διακυβέρνηση της χώρας, από τη διαφθορά και τη διαπλοκή που ξεσκεπάζονται κάθε τρεις και λίγο και από την υγειονομική και οικονομική διαχείριση της πανδημίας. 

Το εξοργιστικό είναι ότι τα στοιχεία που αξιοποιούνται γι’ αυτόν τον αποπροσανατολισμό είναι κάλπικα. Διότι αναφέρουν ποσοστό 4%, όμως δεν διευκρινίζουν ότι από αυτό το ποσοστό σχεδόν το 3% αφορά ανθρώπους οι αιτήσεις των οποίων δεν έχουν τύχει διαχείρισης και δεν έχουν ακόμη εξεταστεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους για τη μετανάστευση. Μιλούν για δημογραφική αλλοίωση και αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας, ενώ είναι οι κρατικές υπηρεσίες που καταγράφουν πολύμηνες καθυστερήσεις, κρατώντας αιχμάλωτους ανθρώπους σε μια αέναη αναμονή.

«Εξαντλήθηκε η δυνατότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη φιλοξενία αυτών των ανθρώπων. Είναι περιορισμένες οι δυνατότητές μας και τις έχουμε εξαντλήσει», σημείωνε ο κ. Παπαδόπουλος, χωρίς να διευκρινίζει ότι ώς τον Δεκέμβριο του 2020 συνολικά 19.660 άνθρωποι περίμεναν να εγκριθεί ή να απορριφθεί η αίτηση ασύλου τους, σπαταλώντας από τη μια τη ζωή τους και από την άλλη επιβαρύνοντας τη Δημοκρατία (αν και λαμβάνει σχετική χρηματοδότηση).

Αντί λοιπόν να αναζητούν τα προβλήματα και τις λύσεις της χώρας στη διαχείριση του μεταναστευτικού, ας μιλήσουν για τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν την Κύπρο. Είναι πολλά και είναι σοβαρά. Ας ασχοληθούν με την ατιμωρησία κρατικών λειτουργών και αξιωματούχων, οι οποίοι άλλοτε εμπλέκονται στην κατάρρευση ενός τραπεζικού συστήματος, άλλοτε στη μη εκπλήρωση καθηκόντων, άλλοτε στη λήψη μυθικών ποσών από μίζες και σε διαπλοκή.

Για το μεταναστευτικό η λύση και η συνταγή είναι απλή. Αυτό που χρειάζεται είναι να επισπευσθούν οι διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων ασύλου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ενίσχυση των υπηρεσιών με πρόσθετο προσωπικό. Πρέπει οι αιτήσεις ασύλου να εξετάζονται γρήγορα και δίκαια. Να διαχωρίζονται σε βάσιμες και σε επείγουσες. Πρέπει αντί το κυβερνών κόμμα να προωθεί την ξενοφοβία να φροντίσει, επιτέλους, για την αποδοχή και ενσωμάτωση των ανθρώπων που αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες.

[email protected]