Ακολουθήστε μας

Οικονομία

Κινδυνεύει η Ελλάδα;

Δημοσιεύτηκε στις

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα διαχειριστήκαμε υποδειγματικά την επιδημία του “Covid-19”. Αρκεί κάποιος να λάβει υπόψη την κατάταξη της χώρας όπου στους θανάτους ως ποσοστό του πληθυσμού βρισκόμαστε πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο και στους εμβολιασμούς ως ποσοστό του πληθυσμού βρισκόμαστε υψηλότερα από τον μέσο όρο.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…

Στην αρχή αυτής της επιδημίας, πριν περίπου από ένα χρόνο, υπήρχαν αισιόδοξες εκτιμήσεις που την ήθελαν να τελειώνει μέσα στο Καλοκαίρι που πέρασε. Ο πρόεδρος Τραμπ ήταν μεταξύ αυτών που καλλιεργούσαν αυτήν τη μυθολογία που αποδείχτηκε εγκληματική…

Πέρυσι τέτοιο καιρό οι εκτιμήσεις ήθελαν το 2021 σαν χρονιά που η οικονομία θα εκτινασσόταν σαν ελατήριο. Τώρα αισίως οδεύουμε προς το τέλος του πρώτου τριμήνου και δεν υπάρχουν τέτοιες ενδείξεις. Συγκρατημένες θα πρέπει να είναι οι εκτιμήσεις και για το δεύτερο τρίμηνο. Λογικά με τον εμβολιασμό να έχει προχωρήσει τα πράγματα θα αλλάξουν από το τρίτο και τέταρτο τρίμηνο…

Τώρα οι ειδήμονες βλέπουν το ελατήριο να εκτινάσσεται το 2022.

Από τώρα μέχρι το ’22 όμως παρεμβάλλεται τεράστια χρονική απόσταση. Το μόνο πράγμα που είναι σίγουρο είναι πως το ΑΕΠ της Ελλάδας έχει διαμορφωθεί περί τα 160-165 δισ. το 2020 μετά την πτώση κατά 10% περίπου. Βέβαιο είναι πως και το δημόσιο χρέος της χώρας έχει φτάσει περί 345 δισ. ευρώ και τα 375 δισ. ευρώ αν προστεθούν και τα repos.

Βέβαιο είναι επίσης ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη είναι η υψηλότερη στο… ηλικιακό σύστημα με την άμεση κρατική επιδότηση των συντάξεων να ξεπερνά το 13% του ΑΕΠ.

Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ. Τάσος Γιαννίτσης σε ένα πρόσφατο συνέδριο για το ασφαλιστικό “…την περίοδο 2000-2018 οι συνολικές δαπάνες για συντάξεις αυξήθηκαν στη χώρα μας από 17,5 δισ. ευρώ σε 35 δισ. ευρώ ή από 12,7% σε 18,7% του ΑΕΠ, οι φόροι από τους οποίους το Δημόσιο χρηματοδοτεί τις συντάξεις αυξήθηκαν από 6,4 δισ. ευρώ σε 17 δισ. ευρώ, ενώ η σχέση συνολικών συντάξεων προς συνολικούς μισθούς αυξήθηκε από 41% σε 71%”.

Αν χάριζαν σε κάποιον λογικό άνθρωπο τη διακυβέρνηση μιας χώρας με αυτά τα αριθμητικά δεδομένα θα προτιμούσε να μεταναστεύσει παρά να την αποδεχτεί…

Και όμως στην Ελλάδα διαγκωνίζονται να την κυβερνήσουν και να εργαστούν στο δημόσιο και να συνταξιοδοτηθούν από το δημόσιο (επί της ουσίας το δημόσιο καταβάλει το μεγαλύτερο μέρος των συντάξεων και του ιδιωτικού τομέα).

Υπάρχει πλέον ευρεία η πεποίθηση πως το 2021-22 δεν είναι 2010 όταν μόνο η Ελλάδα και δυο τρία άλλα “PIGS” αντιμετώπιζαν πρόβλημα χρέους και απειλούνταν με εξοβελισμό από την Ευρωζώνη. Τώρα μπορεί η Ελλάδα να έχει μετά την Ιαπωνία το υψηλότερο δημόσιο χρέος στον κόσμο αλλά είναι πλέον και πολλές ευυπόληπτες χώρες των οποίων το δημόσιο χρέος ξεπερνάει το 100% του ΑΕΠ.

Οι διεθνείς Οίκοι παριστάνουν πως δεν βλέπουν το βουνό του χρέους και αναφέρονται συνέχεια στα βήματα προόδου και τις πιθανές αναβαθμίσεις.

Κατά ένα ανάλογο τρόπο στα τέλη του 2008 και του 2009 δεν έβλεπαν αυτά που θα ακολουθούσαν το 2010 και μετά.

Στη διεθνή επικαιρότητα η υπόθεση του παγκόσμιου χρέους υποτιμάται λόγω των μηδενικών επιτοκίων. Αυτό ίσως αποδειχτεί λάθος. Πολύ περισσότερο μπορεί να αποδειχτεί λάθος για χώρες σαν την Ελλάδα με τεράστιο χρέος και αδύναμους θεσμούς…

Το κραχ του 2008 στις διεθνείς αγορές άλλαξε την κατεύθυνση του “ανέμου” σε όλον τον κόσμο. Τα διεθνή κεφάλαια άρχισαν να αποφεύγουν την ανάληψη υψηλού ρίσκου.  Στην Ελλάδα το υψηλό αυτό “βαρομετρικό” έφτασε το 2010 με τον εξοβελισμό της από τις διεθνείς αγορές και τη χρεοκοπία.

Το sell-off στα ομόλογα διεθνώς τις τελευταίες εβδομάδες που ανέβασε την απόδοση του αμερικάνικου 10ετούς κοντά στο 1,5% μπορεί να σηματοδοτεί ακριβώς αυτή την αλλαγή της κατεύθυνσης του ανέμου.

Μια νέα κρίση χρέους στην Ευρώπη σε μια δεκαετία περίπου η οποία θα είναι μεγαλύτερη από την πρώτη, ενδεχομένως να δημιουργήσει νέα δεδομένα σε σχέση με τις υπαρξιακές της αναζητήσεις.

Η προηγούμενη δεκαετία αποδείχτηκε πολύ δύσκολη για την Ελλάδα. Δεν υπάρχουν ενδείξεις γιατί η τρέχουσα θα είναι καλύτερη. Το αντίθετο μάλιστα…

Στο ερώτημα λοιπόν αν κινδυνεύει η Ελλάδα η απάντηση είναι απλή…

Για τη συνέχεια Capital

Συνέχεια ανάγνωσης

Οικονομία

Έρευνα της Allied για τη «Nαυτεμπορική»: Με νέα πυξίδα στις ναυπηγήσεις οι Έλληνες εφοπλιστές – Στροφή στη Νότια Κορέα

Παρά την αβεβαιότητα για τις επόμενες κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα γεωπολιτικής ισχύος, οι Έλληνες πλοιοκτήτες επαληθεύουν τη λαϊκή ρήση «ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται».

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι γεωπολιτικές και εμπορικές «κόντρες» ανάμεσα στις ισχυρότερες χώρες στον κόσμο αλλάζουν τα δεδομένα στις επενδύσεις των Ελλήνων εφοπλιστών στη χρονιά που διανύουμε.

Παρά την αβεβαιότητα για τις επόμενες κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα γεωπολιτικής ισχύος, οι Έλληνες πλοιοκτήτες επαληθεύουν τη λαϊκή ρήση «ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται».

Σύμφωνα με την ανάλυση που εκπόνησε αποκλειστικά για τη «Ναυτεμπορική» η κ. Χαρά Γεωργούση, Head of Valuation της Allied QuantumSea, δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της αγοράς ναυπηγήσεων μέχρι τώρα μέσα στο 2025. Το πρώτο αφορά τα μερίδια των Ελλήνων στις νέες ναυπηγήσεις. Παρά το γεγονός ότι συνολικά και σε απόλυτους αριθμούς οι νέες παραγγελίες σημειώνουν κάμψη σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2024 και του 2023, οι Έλληνες πλοιοκτήτες αυξάνουν τα μερίδιά τους από το 11,5% το 2024 στο 15,8% φέτος. Και όπως αναφέρει η κ. Γεωργούση, σε έναν πιο «σφιχτό» ναυπηγικό κύκλο η κάθε παραγγελία έχει μεγαλύτερη βαρύτητα – και οι Έλληνες φαίνεται να αξιοποιούν αυτό το πλεονέκτημα στο έπακρο.

Το δεύτερο είναι η προτίμηση στις κλίνες της Νοτίου Κορέας. Σύμφωνα με την έρευνα της Allied QuantumSea, ενώ το 2024 το 63,5% των παραγγελιών τοποθετήθηκε σε κινεζικά ναυπηγεία, φέτος το ποσοστό αυτό έπεσε στο 32,3%. Αντίθετα, η Νότια Κορέα απορρόφησε περίπου το 70% των ελληνικών συμβολαίων, καταγράφοντας σημαντική αύξηση σε σχέση με το περσινό 31%. Η Ιαπωνία παρέμεινε σταθερά χαμηλά, με μόλις 3% συμμετοχή φέτος.

Η μετατόπιση αυτή, σύμφωνα με τη Χαρά Γεωργούση, αντικατοπτρίζει την αβεβαιότητα που επικράτησε τους προηγούμενους μήνες μετά την ανακοίνωση των ΗΠΑ για επιβολή δασμών σε πλοία κινεζικής κατασκευής και ιδιοκτησίας που προσεγγίζουν αμερικανικά λιμάνια στα μέσα Μαρτίου, γεγονός που έστρεψε τους Έλληνες επενδυτές μακριά από γεωπολιτικά ευαίσθητες περιοχές. Για πολλούς Έλληνες πλοιοκτήτες αυτό το ενδεχόμενο ρυθμιστικού κόστους και εμπορικής αβεβαιότητας μεταφράστηκε σε άμεση αλλαγή στρατηγικής – όχι μόνο για τα πλοία, αλλά και για το πού αυτά χτίζονται.

Οι ελληνικές παραγγελίες

Το 2025 βρίσκει την παγκόσμια αγορά ναυπηγήσεων σε τροχιά σταθερής επιβράδυνσης. Η επενδυτική διάθεση για νέα πλοία έχει περιοριστεί σημαντικά σε σχέση με τα προηγούμενα δύο χρόνια, με τις παγκόσμιες παραγγελίες να αγγίζουν μόλις 439 πλοία στο πρώτο τετράμηνο του έτους, επίπεδο που αποτελεί χαμηλό τετραετίας (980 πλοία το ίδιο διάστημα το 2024 και 809 το 2023). Η αγορά του 2025 έρχεται κοντά στα επίπεδα του 2020 και σηματοδοτεί την επιφύλαξη που επικρατεί, τόσο λόγω των μακροοικονομικών προκλήσεων όσο και της αυξανόμενης ρυθμιστικής και γεωπολιτικής αβεβαιότητας.

Μέσα σε αυτή τη γενικευμένη αβεβαιότητα, η ελληνική παρουσία ξεχωρίζει όχι για τον όγκο, αλλά για το βάθος της στρατηγικής, σημειώνει η κ. Γεωργούση. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες επενδύουν επιλεκτικά, μετακινούν τις παραγγελίες τους σε πιο τεχνικά αξιόπιστους και κανονιστικά ευθυγραμμισμένους κατασκευαστές, αποφεύγοντας γεωπολιτικούς κινδύνους και δίνοντας σαφές στίγμα στρατηγικής κατεύθυνσης.

Οι παραγγελίες ελληνικών συμφερόντων μειώθηκαν από 112 σε 65 πλοία, ωστόσο το μερίδιό τους στο παγκόσμιο contracting αυξήθηκε ουσιαστικά από 11,5% σε 15,8%, αποκαλύπτοντας ενίσχυση της ελληνικής επιρροής σε περιβάλλον χαμηλότερης διεθνούς δραστηριότητας.

Η κατανομή των ελληνικών παραγγελιών φέτος δείχνει ξεκάθαρη εστίαση σε δύο βασικά μέτωπα: Δεξαμενόπλοια (49%) και containerships (43%), ενώ σχεδόν πλήρης είναι η απουσία παραγγελιών στα bulkers και στα πλοία μεταφοράς αερίου. Η απόσταση από τον τομέα του LNG αποτελεί ίσως την πιο ηχηρή διαφοροποίηση φέτος και υπογραμμίζει την επιφυλακτικότητα απέναντι στο αυξημένο ρίσκο υπερπροσφοράς.

Συνολικά, τα δεξαμενόπλοια διατηρούν βιώσιμες ισορροπίες με 13,4% ratio παραγγελιών προς στόλο και συμμετοχή 24,3% στο παγκόσμιο orderbook. Στα containerships, το ratio είναι 12,8% και η συμμετοχή 13,6%, δείχνοντας προσπάθεια σταθεροποίησης. Αντίθετα, τα bulkers κινούνται συντηρητικά (10,4% ratio και 22% συμμετοχή), με στάση αναμονής.

Ο ανταγωνισμός

Η Κίνα βρίσκεται οριακά μπροστά από την Ελλάδα με 69 παραγγελίες (15,7% του παγκόσμιου όγκου), κυρίως σε δεξαμενόπλοια (52%). Οι Ιάπωνες καταγράφουν 23 νέες παραγγελίες (5,2%), κυρίως σε bulkers (39%) και gas carriers (17,5%).

Containerships: Νέες παραγγελίες

Η αγορά βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, με παραδόσεις να εντείνονται και το orderbook να αγγίζει το 30% του στόλου. Στα μεγαλύτερα πλοία (>8.000 TEUs), το ποσοστό ξεπερνά το 46%. Οι τιμές ανεβαίνουν στα μικρά μεγέθη, ειδικά στα feeder, λόγω intraregional εμπορίου στην Ασία.

LNG: Υψηλό orderbook

Η αγορά LNG επιβραδύνεται, τα spot rates είναι σε ιστορικά χαμηλά και οι αξίες πέφτουν. Η επενδυτική δραστηριότητα παγώνει και κυριαρχεί αναμονή για το μέλλον. Συζητούνται παροπλισμοί, διαλύσεις ή μετατροπές σε FSRUs.

Δεξαμενόπλοια: Σε τροχιά ελιγμών

Η αγορά δείχνει θετικά σημάδια, ειδικά στα crude tankers. Τα product tankers πιέζονται λόγω αύξησης στόλου (+5%). Μόλις 134 νέες παραγγελίες φέτος. Οι αγοραπωλησίες second hand υποχωρούν και η μέση ηλικία πλοίων που αλλάζουν χέρια φτάνει τα 15 έτη.

Ξηρό Φορτίο: Προσεκτικές κινήσεις

Η αγορά είναι ευάλωτη. Οι ναύλοι μέτριοι, τα κέρδη χαμηλά. Η προσφορά αυξάνεται (+3%), ιδιαίτερα στα Kamsarmax. Οι διαλύσεις περιορισμένες. Οι παραγγελίες second hand μειώνονται (215 φέτος από 329 πέρυσι). Στα ναυπηγεία μόλις 47 νέες παραγγελίες, υποδηλώνοντας αναμονή.

Συνέχεια ανάγνωσης

Οικονομία

Τι σημαίνει για την Τουρκία η ανακάλυψη 6,1 δισ. βαρελιών σχιστολιθικού πετρελαίου στο Ντιγιάρμπακιρ

Η ανακάλυψη αυτή, εάν επιβεβαιωθεί, θα τοποθετήσει την Τουρκία πάνω από χώρες μέλη του ΟΠΕΚ όπως η Γκαμπόν και το Κονγκό, όσον αφορά τον όγκο των αποθεμάτων, και μπροστά από καθιερωμένους παραγωγούς όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Μιχάλης Ψύλος, Ναυτεμπορική

Περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια βαρέλια σχιστολιθικού πετρελαίου βρέθηκαν σε κοίτασμα στη λεκάνη του Ντιγιαρμπακίρ, στη νοτιοανατολική Τουρκία, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, επικαλούμενος έρευνες της αμερικανικής εταιρείας Continental Resources.

Σύμφωνα με τον Μπαϊρακτάρ, η αμερικανική εταιρεία εκτιμά ότι υπάρχουν 6,1 δισεκατομμύρια βαρέλια σχιστολιθικού πετρελαίου στη λεκάνη του Ντιγιαρμπακίρ. Ο Τούρκος υπουργός χαρακτήρισε την ανακάλυψη αυτή ως σημείο καμπής, σημειώνοντας ότι «το σχιστολιθικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα» για την Τουρκία, η οποία βασίζεται σε περισσότερο από το 90% των ενεργειακών της αναγκών σε εισαγωγές.

«Οι ετήσιες εισαγωγές αργού πετρελαίου της Τουρκίας ανέρχονται σήμερα σε 365 εκατομμύρια βαρέλια. Επομένως, ένα απόθεμα 6,1 δισεκατομμυρίων βαρελιών είναι μια εξαιρετική ποσότητα», τόνισε ο Μπαϊρακτάρ κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην επαρχία Σιρνάκ, όπου βρίσκεται μέρος του κοιτάσματος.

Η ανακάλυψη αυτή, εάν επιβεβαιωθεί, θα τοποθετήσει την Τουρκία πάνω από χώρες μέλη του ΟΠΕΚ όπως η Γκαμπόν και το Κονγκό, όσον αφορά τον όγκο των αποθεμάτων, και μπροστά από καθιερωμένους παραγωγούς όπως το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η Τουρκία παράγει σήμερα μόλις 127.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα και εισάγει καθημερινά σχεδόν 1 εκατομμύριο βαρέλια αργού πετρελαίου και προϊόντων διύλισης. Μεγάλο μέρος αυτών των εισαγωγών προέρχεται από τη Ρωσία, σε χαμηλές τιμές.

Η Continental Resources, ένας αμερικανικός πετρελαϊκός γίγαντας και πρωτοπόρος στις έρευνες για σχιστολιθικό πετρέλαιο, υπέγραψε συμφωνία τον Μάρτιο με την Τουρκική κρατική πετρελαϊκή εταιρεία TPAO για την από κοινού έρευνα στη λεκάνη του Ντιγιαρμπακίρ. Παρόλο που η εταιρεία δεν έχει προβεί σε καμία δημόσια δήλωση από τότε που ανακοινώθηκε η ανακάλυψη, η παρουσία της σηματοδοτεί την επίσημη άφιξη του σχιστολιθικού πετρελαίου στην Τουρκία, με επιπτώσεις που εκτείνονται πέρα ​​από την εθνική της οικονομία.

Περιβαλλοντικοί και σεισμικοί κίνδυνοι

Η τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης που χρησιμοποιείται για την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει απαγορευτεί σχεδόν παντού στην Ευρώπη, λόγω των αυξημένων περιβαλλοντικών, αλλά και σεισμικών κινδύνων.

Η Τουρκία εμφανίζεται όμως αποφασισμένη να εισάγει για πρώτη φορά την τεχνολογία fracking, μια τεχνολογία που έχει φέρει επανάσταση στην αγορά ενέργειας των ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία και έχει μεταβάλει την παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία.

Για τον Μπαϊρακτάρ, αντιπροσωπεύει μάλιστα «μια νέα εποχή» στην οποία η Τουρκία διαφοροποιεί το ενεργειακό της μείγμα και επιδιώκει την αυτάρκεια. «Θέλουμε να έχουμε στην κατοχή μας τους πόρους μας και να αποκτήσουμε μια διαρκή ενεργειακή ασφάλεια», τόνισε ο Τούρκος υπουργός.

«Η λεκάνη του Ντιγιαρμπακίρ βρίσκεται σε μια περιοχή με εξαγωγικό δυναμικό προς τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, γεγονός που θα μπορούσε να μετατρέψει την Τουρκία όχι μόνο σε καταναλωτή αλλά και σε προμηθευτή με πετρέλαιο και της Ευρώπης», τονίζουν παράγοντες της αγοράς ενέργειας στη Γείτονα.

Την παραμονή των προεδρικών εκλογών του 2023, η Άγκυρα είχε ήδη ανακοινώσει αυτό που αποκάλεσε «μεγαλύτερη ανακάλυψη πετρελαίου στην ξηρά» με εκτιμώμενο απόθεμα ενός  δισεκατομμυρίου βαρελιών στο Σιρνάκ, με αργό πετρέλαιο API 41 βαθμών, ελαφρύτερο από το συμβατικό πετρέλαιο, που παράγεται στη χώρα.

Μαύρη Θάλασσα και Σομαλία

«Αυτές οι διαδοχικές ανακαλύψεις υποδεικνύουν μια σαφή στρατηγική κρατικών επενδύσεων και διεθνών συμμαχιών για την αξιοποίηση του υπεδάφους της χώρας», τονίζουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: «Η ανάπτυξη εθνικών αποθεμάτων, όπως αυτά στο Σιρνάκ ή στη Μαύρη Θάλασσα, θα επέτρεπε στην Τουρκία να μειώσει την εξάρτηση σε πετρέλαιο και να αποκτήσει στρατηγικό περιθώριο ελιγμών.

Πριν λίγες ημέρες, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε την ανακάλυψη 75 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα.

Η αραβική εφημερίδα Middle East Monitor έγραψε επίσης ότι η Τουρκία ανακάλυψε 20 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στη Σομαλία, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της να εξερευνήσει και να βρει νέες πηγές ενέργειας στο Κέρας της Αφρικής.

Η ανακάλυψη σημαντικών αποθεμάτων πετρελαίου έρχεται ένα μήνα αφότου η Τουρκία και η Σομαλία υπέγραψαν συμφωνία για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ξηρά στη χώρα της Ανατολικής Αφρικής, υπό την αιγίδα της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου και της Σομαλικής Υπηρεσίας Ενέργειας. Παρόλο που η συμφωνία παρουσιάζεται ως ευλογία για το Μογκαντίσου και την ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα της Σομαλίας, πολλοί την επικρίνουν, τονίζοντας ότι ευνοεί υπερβολικά την Άγκυρα. Η συμφωνία αυτή δίνει άλλωστε στις τουρκικές ενεργειακές αρχές περίπου το 90% των δικαιωμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της Σομαλίας, ενώ απαλλάσσει τις τουρκικές οντότητες από την προκαταβολική καταβολή εξόδων.

Η ενεργειακή στρατηγική

«Η Τουρκία πρέπει να αναπτύξει ρεαλιστικές, μακροπρόθεσμες και βιώσιμες στρατηγικές για την ενεργειακή της πολιτική», αναφέρει η ιστοσελίδα Yetkin Report του γνωστού δημοσιογράφου, Μουράτ Γετκίν. «Η ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια δεν μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω ανακαλύψεων και νέων έργων. Η επιτυχία θα απαιτήσει τεχνολογικές εξελίξεις, διεθνείς συνεργασίες και προσεκτική διαχείριση των οικονομικών πόρων. Ένα ζωτικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας θα είναι η ενίσχυση της συνέργειας μεταξύ του ιδιωτικού τομέα και της εξωτερικής πολιτικής, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι ενεργειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας θα υλοποιηθούν με βιώσιμο και στρατηγικά ορθό τρόπο», σημειώνει η τουρκική ιστοσελίδα.

Συνέχεια ανάγνωσης

Οικονομία

GeoEurope: Ο πόλεμος του κονιάκ…

Αναφερόμαστε σε έναν κλάδο που απασχολεί 70.000 ανθρώπους και τώρα εξαρτάται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές αποφάσεις.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

clear wine glass with brown liquid

Η Γαλλία βρίσκεται σε κίνδυνο: ένας από τους πυλώνες της πολιτιστικής και εμπορικής επιρροής της, το γαλλικό κονιάκ, απειλείται.

Παραδοσιακά, το 97% της παραγωγής αποστέλλονταν για εξαγωγή και μέχρι πρόσφατα οι μεγαλύτερες αγορές για αυτό το ποτό ήταν οι ΗΠΑ και η Κίνα. Όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση, ανήσυχη για το χαμηλό κόστος των κινεζικών αυτοκινήτων, αποφάσισε να επιβάλει δασμούς σε αυτά. Η Κίνα απάντησε και εισήγαγε δασμούς στο κονιάκ, μειώνοντας τις γαλλικές εξαγωγές στη χώρα αυτή.

Μετά από σκέψη, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε ότι πρέπει να επαναληφθεί μια τέτοια κίνηση και εισήγαγε δασμούς στο αμερικανικό ουίσκι. Σε απάντηση, ο Ντόναλντ Τραμπ επέβαλε δασμούς 200% στα ευρωπαϊκά κρασιά, συμπεριλαμβανομένου του κονιάκ – κάτι που σημαίνει πλήρης καταστροφή για τη βιομηχανία.

Αντιμέτωπος μόνο με τους κινεζικούς περιορισμούς, ο κλάδος άρχισε να χάνει 50 εκατομμύρια ευρώ το μήνα. Τον Φεβρουάριο, ο κλάδος παραπονιόταν ήδη για την πτώση των εξαγωγών και ότι η κατάσταση είχε αρχίσει επίσης να επηρεάζει την αγορά εργασίας που συνδέεται με την παραγωγή κονιάκ. Αναφερόμαστε σε έναν κλάδο που απασχολεί 70.000 ανθρώπους και τώρα εξαρτάται από τις ευρωπαϊκές πολιτικές αποφάσεις.

Η απάντηση, ωστόσο, ήταν κάτι παραπάνω από περίεργη, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να επιβάλει δασμούς 50% σε ορισμένα προϊόντα που εισάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένου του ουίσκι μπέρμπον. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το μέτρο ήταν απάντηση στην απόφαση του Λευκού Οίκου να επιβάλει δασμούς 25% στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου από την ΕΕ.

Όταν οι Αμερικανοί χαρακτήρισαν την ευρωπαϊκή απόφαση «εξαιρετικά απογοητευτική», κατέστη σαφές ότι η Ευρώπη δεν θα ξεφύγει μόνο με το αλουμίνιο. Ο Ντόναλντ Τραμπ, έβαλε αμέσως στόχο την Ευρώπη και χτύπησε ακριβώς στην καρδιά. Δασμός 200% στα κρασιά, συμπεριλαμβανομένου του κονιάκ.

Αντιμέτωποι με την πτώση των εξαγωγών προς την Κίνα, οι Γάλλοι έχουν ήδη αναγκαστεί να ξεκινήσουν μια μερική καταστροφή των αμπελώνων, η οποία θεωρήθηκε «εθελοντική και προσωρινή». Ωστόσο, η σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες αιφνιδίασε τους παραγωγούς, γιατί οι δασμοί που επέβαλε ο Τραμπ σημαίνουν μόνο ένα πράγμα: οι πωλήσεις στις ΗΠΑ θα καταποντιστούν.

Το 2024, η αμερικανική αγορά για τους παραγωγούς κονιάκ έχει ήδη μειωθεί σημαντικά, σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, έχει χάσει έως και 45% σε ποσότητα και έως και 40% σε αξία. Παράλληλα, μόνο τους τελευταίους τέσσερις μήνες οι εξαγωγές προς την Κίνα μειώθηκαν κατά 60%.

Ο κλάδος, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με την καταστροφή, απηύθυνε για άλλη μια φορά έκκληση στην κυβέρνηση και τις αρχές της ΕΕ για τη κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Την Πέμπτη, 20 Μαρτίου, η Γαλλίδα υπουργός Γεωργίας, Αννί Ζενεβάρ, επισκέφθηκε την περιοχή της Νέας Ακουιτανίας για να συναντηθεί με παραγωγούς κονιάκ και υποσχέθηκε ότι, οι αρχές θα ακολουθήσουν μια πολιτική διπλωματίας.

Αναγνώρισε όμως, ότι η λύση του ζητήματος εξαρτάται από την πολιτική των αρχών της ΕΕ, «οι οποίες πρέπει να εκφράσουν τη βούλησή τους σθεναρά και ξεκάθαρα, προς το συμφέρον όλων των μελών της ένωσης» και πρόσθεσε: «Δεν θέλουμε εμπορικό πόλεμο παρόμοιων προϊόντων με τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Αν οι κινεζικοί δασμοί εξακολουθούν να αφήνουν ελπίδες, η απειλή Τραμπ σημαίνει εικονικό μηδενισμό των εξαγωγών κονιάκ στην αμερικανική αγορά, η οποία αντιπροσώπευε το 45% των εξαγωγών του κλάδου. Με οικονομικούς όρους, οι ζημίες αυτές θα ανέλθουν σε έως και 2 δισ. ευρώ ετησίως.

Μια άλλη λεπτομέρεια που αξίζει να σημειωθεί είναι η διαφορά στις προσεγγίσεις: εκτός από το μπέρμπον, η Ευρώπη έχει ανακοινώσει δασμούς σε μια ολόκληρη σειρά προϊόντων από τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των αυγών. Αυτό είναι ένα πλήγμα βασισμένο στο γεγονός ότι η γρίπη των πτηνών μαίνεται επί του παρόντος στην Αμερική και η κατάσταση με τα αυγά εκεί είναι αρκετά τεταμένη.

Ωστόσο, ο Τραμπ δεν εκτίμησε αυτή τη κίνηση και χτύπησε αμέσως με δασμό 200%, που είναι προφανώς απρόσιτος για την Ευρώπη. Έτσι, η υπουργός Αννί Ζενεβάρ  έκανε λάθος που ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν νικητές στους εμπορικούς πολέμους. Οποιοσδήποτε πόλεμος σε αυτόν τον κόσμο διεξάγεται αποκλειστικά με σκοπό τη νίκη, και οι ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ δείχνουν ότι τείνει να θεωρεί τον εαυτό του και τη χώρα του τον μοναδικό νικητή παντού και πάντα.

Δεν μπορεί να λεχθεί ότι οι γαλλικές αρχές δεν κάνουν τίποτα: το θέμα του κονιάκ αναμένεται να συζητηθεί στο Πεκίνο κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών  Ζαν Νοέλ Μπαρό, που έχει προγραμματιστεί για τις 27 Μαρτίου, ενώ ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού θα ταξιδέψει επίσης στην Κίνα αργότερα, όχι μόνο για το κονιάκ, αλλά και για αυτό. «Όπου είναι απαραίτητο να επιδείξουμε σταθερότητα, αυτό είναι προνόμιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης», σημείωσε η Αννί Ζενεβάρ. «Και όταν πρόκειται για διπλωματία, αυτό είναι ήδη προνόμιο της Γαλλίας». Ωστόσο, δεν είναι σαφές πώς θα μπορέσει η Γαλλία να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της όταν δεν μπορεί να παρακάμψει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι υποχρεωμένη να τις ακολουθεί.

Όσον αφορά την αμερικανική αγορά, σύμφωνα με δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου, αξιωματούχοι της ΕΕ πρόκειται να καθυστερήσουν μέχρι τα μέσα Απριλίου την επιβολή δασμών στα αμερικανικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένου του μπέρμπον και να μελετήσουν πιο προσεκτικά τη λίστα των προϊόντων που υπόκεινται σε κυρώσεις. Ίσως μια πιο προσεκτική μελέτη θα βοηθήσει το γεγονός ότι ο Τραμπ έχει υποσχεθεί να επιβάλει νέους δασμούς σε αγαθά από την Ευρώπη. Και είναι πολύ πιθανό να είναι τέτοιοι, που ο πόλεμος του κονιάκ να μοιάζει με παιδικό παιχνίδι.

ΠΗΓΗ: GeoEurope

Συνέχεια ανάγνωσης

Δημοφιλή