Η Τουρκία αντιγράφει πιστά τον Χιτλερικό επεκτατισμό και το δόγμα του ζωτικού χώρου της ναζιστικής Γερμανίας

Αλέξης Μακρίδης

Η στάση της Τουρκίας και του παράνομου κράτους των κατεχομένων προς την Eλληνική και Kυπριακή πλευρά για μια ακόμη φορά το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μας υπενθυμίσουν με ποιους έχουμε να κάνουμε. Μετριοπαθής η απάντηση της κυβέρνησης μας η οποία απλά επικαλείται τα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία ήδη παραβιάζονται και ευελπιστεί σε Πενταμερή όπου θα συμμετάσχει, όπως πάντα, υποτιμημένη σε κοινότητα.

Η Τουρκία αντιγράφει πιστά τον Χιτλερικό επεκτατισμό και το δόγμα του ζωτικού χώρου της ναζιστικής Γερμανίας. Ήδη έχει καταλάβει νέα εδάφη στη Συρία και στο Ιράκ, και έμμεσα έχει βάλει χέρι στο Αρτσάχ με αποστολή τρομοκρατών και με κατάληξη την προαγωγή της σε ειρηνευτική δύναμη!

Στη Λιβύη προμήθευσε την υπό την αιγίδα του ΟΗΕ μεταβατική κυβέρνηση με πολεμικό υλικό παραβιάζοντας το υφιστάμενο εμπάργκο όπλων. Με συνεχείς προκλήσεις στην ελληνική ΑΟΖ αποτρέπει την νόμιμη επέκταση, με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας, των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο και απειλεί με casus belli.

Ως μέρος ενός οργανωμένου σχεδίου δημογραφικής αλλοίωσης, και όχι μόνο, έχει εξαπολύσει επίθεση σε Ελλάδα και Κύπρο με κύματα παράνομων μεταναστών που καταφτάνουν σε καθημερινή βάση με βάρκες από την Τουρκία. Επιπρόσθετος στόχος είναι η ενσωμάτωση αξιοποιήσιμων τρομοκρατικών στοιχείων στη χώρα μας που μπορούν μελλοντικά να καταστούν επικίνδυνα. Το σχέδιο αυτό τροφοδοτείται με χρηματοδοτήσεις δισεκατομμυρίων από την ΕΕ η οποία εξακολουθεί να αγνοεί το μέγεθος της κατάστασης και δεν έχει επιβάλει τις απαραίτητες κυρώσεις προς την Τουρκία.

Οι πελατειακές σχέσεις της Τουρκίας με την Γερμανία καθώς και άλλες χώρες της ΕΕ όπως η Ισπανία και η Ιταλία παίζουν καταλυτικό ρόλο στις ενέργειες της στην ανατολική Μεσόγειο αφού της δίνουν αυτοπεποίθηση να γίνεται προκλητική. Επίσης ως χώρα του ΝΑΤΟ και σημαντικός αγοραστής οπλικών συστημάτων τυχαίνει ειδικής μεταχείρισης από τις ΗΠΑ με ελαφρές τιμωρίες όταν έχει πάρε δώσε με τη Ρωσία, όπως στην περίπτωση της αγοράς του αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Παρόμοια πολιτική ακολουθήθηκε από τους ευρωπαίους την εποχή του Χίτλερ μέχρι που η ανθρωπότητα οδηγήθηκε σε παγκόσμιο πόλεμο.

Τα πρόσφατα σκάνδαλα διαφθοράς στην Κύπρο έχουν υπονομεύσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης και των κομμάτων και πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνται ήδη ως μοχλός πίεσης προς την πλευρά μας για να συμφωνηθούν τα αδιανόητα στο κυπριακό.

Οι Τουρκικοί στόχοι στην Κύπρο φαίνεται να έχουν διαμορφωθεί ως εξής:

• Επιμονή στη λύση δύο κρατών με σκοπό τη νομιμοποίηση του ψευδοκράτους και παραγραφή των εγκλημάτων της Τουρκίας
• Διχοτόμηση με βάση το αρχικό σχέδιο του 1956-57 – Βρετανίας / Νιχάτ Ερίμ το οποίο βρίσκεται τώρα σε τελικό στάδιο
• Ένωση της “ΤΔΒΚ” με την Τουρκία και επέκταση του ζωτικού χώρου της Τουρκίας
• Απαίτηση για “ειρηνική” συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της ΚΔ με την “ΤΔΒΚ”
• Αξιοποίηση του νεοαφιχθέντος μουσουλμανικού πληθυσμού στο εγγύς μέλλον ως αποσταθεροποιητικού παράγοντα στις ελεύθερες περιοχές της ΚΔ με απώτερο σκοπό την άσκηση ελέγχου

Με την καταστροφική πολιτική της ανοχής και της υποδούλωσης που ακολουθείται από την πλευρά μας, τα πιο πάνω μπορούν να γίνουν πραγματικότητα με μη αναστρέψιμες συνέπειες. Μια διαφορετική προσέγγιση θα ήταν να απαιτηθεί από τον ΟΗΕ η ΑΜΕΣΗ αποχώρηση των εποίκων από την περίκλειστη Αμμόχωστο και αφού αυτό δεν θα επιτευχθεί, άρνηση στην πρόσκληση για άτυπη πενταμερή με την αιτιολογία ότι η Τουρκία είναι προκλητική και μιλά μόνο για δύο κράτη. Σε επόμενη φάση, απαίτηση ώστε η πρόσκληση για συνομιλίες να απευθύνεται στην Κυπριακή Δημοκρατία.