Tom Kington

Πρώτα υπήρξε το βίντεο από τη Λιβύη ενός τουρκικού drone που καταστρέφει ένα ρωσικό πυραυλικό αμυντικό σύστημα Pantsir.

Στη συνέχεια ήρθε η καταστροφή του συστήματος αεράμυνας S-300 -επίσης ρωσικό- που καταστράφηκε στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από ένα ισραηλινό Harop.

Στις συγκρούσεις στη Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ πέρυσι, οι μη επανδρωμένες πλατφόρμες έκαναν συχνά σύντομο το έργο των επίγειων συστημάτων που είχαν σχεδιαστεί για να εξουδετερώσουν, ανοίγοντας το δρόμο για εύκολες επιθέσεις σε ευάλωτα στρατεύματα.

Επιπλέον, λένε οι ειδικοί, η ισορροπία ισχύος μεταξύ αεροσκαφών και συστημάτων αεροπορικής άμυνας διαμορφώνεται για να είναι το κλειδί για τους παγκόσμιους πολέμους στο εγγύς μέλλον.

«Η Λιβύη, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και η Συρία μόλις μας έδειξαν ότι εάν μια δύναμη που δεν είναι σε θέση να προστατεύσει τον εναέριο χώρο της, τότε η μεγάλης κλίμακας χρήση UAV μπορεί να κάνει τη ζωή εξαιρετικά επικίνδυνη», δήλωσε ο Justin Bronk, ερευνητής της αεροπορικής δύναμης της Royal United στην Αγγλία.

Το ένοπλο drone Bayraktar TB2 της Τουρκίας κατέκτησε τα πρωτοσέλιδα κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Λιβύη πέρυσι, το οποίο είδε την Τουρκία να αναπτύσσει την πλατφόρμα για να υπερασπιστεί την κυβέρνηση Τρίπολης με την υποστήριξη του Ηνωμένου Βασιλείου ενάντια στον ισχυρό Khalifa Haftar, ο οποίος βασίστηκε στα ρωσικά συστήματα Pantsir.

«Η Τουρκία έστειλε επίσης μηχανικούς που βελτίωσαν το λογισμικό των drones εν κινήσει, ενώ δεν υπήρχε παρόμοια πρωτοβουλία μάθησης με τα κινεζικά UAV που χρησιμοποιούν τα ΗΑΕ για να βοηθήσουν τον Haftar», δήλωσε ο Jalel Harchaoui.

«Η τολμηρή και αποτελεσματική χρήση των TB2 στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ τον Οκτώβριο κατέστη δυνατή χάρη στην προηγούμενη επιτυχία στη Λιβύη», πρόσθεσε.

Ένας θύλακας που ανήκει στο Αζερμπαϊτζάν, αλλά διέπεται από αποσχισμένους Αρμένιους, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, αποτελεί σημείο ανάφλεξης μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας εδώ και χρόνια. 

Η Τουρκία, η οποία υποστήριξε το Αζερμπαϊτζάν, σύμφωνα με πληροφορίες έστειλε εκπαιδευτές UAV πριν από τη σύγκρουση. Τα TB2 παράλληλα με τα ισραηλινά πολεμοφόδια που έφτασαν σε τροχιά συνέχισαν τις επιτυχίες τους, με την ολλανδική ερευνητική ομάδα πολέμου Oryx να αναφέρει 134 αρμενικά άρματα μάχης σε σύγκριση με 22 που χάθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν.

«Η Τουρκία δημιούργησε την εμπειρογνωμοσύνη της σε UAV μετά τη μίσθωση Ισραηλινών UAV, στη συνέχεια έθεσε αυτή την τεχνογνωσία για να χρησιμοποιήσει την οικοδόμησή της μετά από απογοητεύσεις για τα όρια που τέθηκαν στη χρήση των ισραηλινών συστημάτων», δήλωσε ο Μπρονκ. «Το TB2 έχει παρόμοιο αεροδυναμικό προφίλ με το Heron, ενώ το τούρκικο Anka UAV είναι παρόμοιο με το Hermes 450.»

Ο κατασκευαστής Bayraktar έχει πουλήσει το TB2 στο Κατάρ και την Ουκρανία, ενώ η Σερβία εξετάζει μια αγορά, αυξάνοντας το προφίλ του TB2 ως ανταγωνιστή στο κινεζικό Wing Loong II, 50 από τα οποία έχουν εξαχθεί.

«Η Κίνα και η Τουρκία ανταγωνίζονται για πωλήσεις, κάτι που θέτει το ερώτημα: Γιατί η Ρωσία δεν έχει το ισοδύναμο TB2 να πουλήσει; Είμαι πολύ έκπληκτος που σχεδόν απουσιάζουν από αυτήν την αγορά », δήλωσε ο Harchaoui.

Η συμβολή του αεροσκάφους στις εχθροπραξίες στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ είχε και αρνητικά, καθώς ο Καναδάς ανέστειλε τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία εν μέσω ισχυρισμών ότι το TB2 περιείχε καναδικά ανταλλακτικά, ενώ μια βρετανική εταιρεία που προμηθεύει ανταλλακτικά στο drone ακύρωσε επίσης τη σύμβασή της.

Ορισμένα έθνη, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, εν τω μεταξύ ενισχύουν τις άμυνες τους για τις δυνάμεις εδάφους, δήλωσε ο Μπρονκ.

«Υπό το φως αυτής της απειλής, ο βρετανικός στρατός διέταξε πρόσφατα ένα σύστημα πυραύλων επιφανείας-αέρος μικρού / μεσαίου βεληνεκούς που ονομάζεται Sky Sabre. Εάν αναπτυχθεί σε σημαντικούς αριθμούς, θα πρέπει να μειώσει δραματικά την ευπάθεια του Στρατού τόσο στην επιτήρηση όσο και στην επίθεση από εχθρικά UAV σε καταστάσεις όπου η φιλική αεροπορική κάλυψη δεν είναι διαθέσιμη», είπε.

Ωστόσο, τα αεροσκάφη δεν είναι άτρωτα, πρόσθεσε. “Τα Reaper και Predators στη Συρία είχαν πολλά προβλήματα με τον ρωσικό ηλεκτρονικό πόλεμο. Δεδομένου ότι το Reaper μπορεί να στοχευτεί, μπορείτε να φανταστείτε ότι λιγότερο εξελιγμένες πλατφόρμες μπορούν να επηρεαστούν πιο εύκολα».

Ο Μπρονκ αναμένει ότι περισσότεροι στρατοί θα ξοδέψουν χρήματα για την αεροπορική άμυνα για να εξισορροπήσουν την απειλή του drone – «ιδιαίτερα χώρες που δεν έχουν ισχυρές αεροπορικές δυνάμεις».

«Μια επιλογή είναι το ρωσικό σύστημα SA-17, το οποίο έχει εμβέλεια 75 χιλιομέτρων σε σύγκριση με τους πυραύλους TB2 των 10 χιλιομέτρων, ή το φθηνότερο και πιο περιορισμένο SA-15 με εμβέλεια 10 χιλιομέτρων. Τα δυτικά προϊόντα περιλαμβάνουν το [National Advanced Surface-to-Air Missile System] NASAMS, το οποίο ήδη βοηθά στην υπεράσπιση της Ουάσιγκτον DC, με απόσταση περίπου 15 χιλιομέτρων και το NASAMS 2 με εμβέλεια 30 έως 40 χιλιομέτρων »

Ο Peter Roberts, διευθυντής στρατιωτικών επιστημών στο Royal United Services Institute, δήλωσε ότι ο κόσμος ξυπνά την πραγματικότητα του σύγχρονου πολέμου. «Για λίγο υπήρχε η ρομαντική άποψη ότι είτε τα αεροσκάφη είτε τα άρματα μάχης ή οι πύραυλοι θα κέρδιζαν πόλεμους μόνα τους», είπε. «Δεν υπάρχει ασημένια σφαίρα στο πεδίο της μάχης, και αυτή είναι μια εποχή που το ανακαλύπτει ξανά».

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: defensenews