Έχω παρουσίασε πρόσφατα τους υποστηρικτές της κουλτούρας «ξυπνήστε» (woke) στις ΗΠΑ ως «Πουριτανούς χωρίς Θεό». Είναι μια συντόμευση που επισημαίνει ότι πολλοί μεταξύ τους δεν πιστεύουν στον Θεό. Θα ήθελα να διορθώσω αυτό το πορτρέτο αναφερόμενος εδώ στο αποτύπωμα των πιστών στο κόρφο της αμερικανικής αριστεράς. Είναι ένα θέμα που προσεγγίζεται ελάχιστα στις ΗΠΑ [1] και αγνοείται εντελώς στην Ευρώπη όπου διαγράφουν πάντα τις εξωφρενικές πτυχές των θρησκειών στον Αμερικανό κυρίαρχο.

Καταρχάς, πρέπει να καθοριστεί το πλαίσιο:
.
 Φέρεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκαν από μια πουριτανική αίρεση, τους Πατέρες Προσκυνητές (Pilgrim Fathers), που ήρθαν τον 17ο αιώνα με το Mayflower . Έφυγαν από την Αγγλία, διέσχισαν τον Ατλαντικό, βρήκαν μια σχεδόν άδεια ήπειρο όπου έφεραν το δόγμα τους για καθαρότητα και έχτισαν μια «Πόλη στο Λόφο» που φωτίζει τον κόσμο. Πράγματι σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι οι πρωταθλητές της θρησκευτικής ελευθερίας στον κόσμο, αλλά όχι της ελευθερίας της συνείδησης: η μαρτυρία ενός αποστάτη κατά της πρώην εκκλησίας ή αίρεσής του δεν γίνεται δεκτή στα δικαστήρια.
 Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο πρόεδρος Eisenhower τοποθέτησε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως πρωταθλητή της Πίστης ενάντια στον «Κομμουνισμό χωρίς Θεό» των Σοβιετικών [2]. Διανυμένε βιβλία «χριστιανικής» προπαγάνδας σε όλους τους στρατιώτες του και εγκατάστησε μια οικουμενική ομάδα προσευχής στο Πεντάγωνο, γνωστή σήμερα ως «Η Οικογένεια» [3]. Την διέδωσε σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Όλοι οι πρόεδροι της Αρχηγών Επιτελείου της ανήκαν ή της ανήκουν ακόμα, καθώς και πολλοί ξένοι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων.
 Τέλος, από της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, οι Αμερικανοί έχουν αποκολληθεί από τις Εκκλησίες τους και το 17% από εκείνους δηλώνουν ότι είναι αγνωστικοί, και μερικές φορές ακόμη και άθεοι. Όσον αφορά τον αριθμό των πιστών που δηλώνουν ότι δεν συνδέονται με μια συγκεκριμένη Εκκλησία, συνεχίζει να αυξάνεται. Ο πολιτικός λόγος δεν απευθύνεται πλέον μόνο σε πιστούς όλων των χριστιανικών ονομασιών, ούτε ακόμη και σε πιστούς όλων των θρησκειών, αλλά επίσης και σε μη πιστούς.
.
Αυτή η εξέλιξη εκφράστηκε για πρώτη φορά κατά της διάρκειας της Σύμβασης του Δημοκρατικού Κόμματος το 2012. Ενώ πολλά εργαστήρια οργανώθηκαν από θρησκευτικές ομάδες, τα κείμενα που παρουσιάστηκαν και υιοθετήθηκαν δεν αναφέρονται πλέον στον Θεό. Όχι ότι το κόμμα δεν αποτελείται πλέον από μια συντριπτική πλειοψηφία πιστών, αλλά επειδή σκόπευαν να συνεχίσουν να απευθύνονται σε όλους και επειδή ο λαός των ΗΠΑ είχε αλλάξει.
.
Στις προεδρικές εκλογές του 2004, ο δημοκρατικός υποψήφιος, Τζον Κέρι, ήταν ένας καθολικός που είχε διστάσει κάποτε να γίνει ιερέας. Πίστευε ότι μπορούσε να βασιστεί στο εκλογικό σώμα της θρησκευτικής του κοινότητας, αλλά δεν τα κατάφερε. Οι Καθολικοί της Αριστεράς δεν ήταν ακόμα οργανωμένοι. Η ομιλία του για τις αμβλώσεις σόκαρε τον μελλοντικό Καρδινάλιο Μπουρκ, ο οποίος ζήτησε από το επισκοπικό συνέδριο να του αρνηθεί η Ευχαριστία. Τελικά ο πάπας Βενέδικτος XVI θα αναφέρει, μετά την ήττα του από τον Τζορτζ Μπους, τον εκ των πραγμάτων (de facto) αφορισμό του .
.
Το 2008, η εκλογή του δημοκρατικού Μπαράκ Ομπάμα, η οποία παρουσιάστηκε ως νίκη των μαύρων οργανώσεων, ήταν στην πραγματικότητα μια ακόμη μεγαλύτερη νίκη των χριστιανών αριστερών, λευκών στη πλειοψηφία τους. Ο διευθυντής του γραφείου του, John Podesta, καθολικός ακτιβιστής, είχε συγκεντρώσει όλα τα παρεκκλήσια των χριστιανών, προτεσταντών και καθολικών αριστερών, για να υποστηρίξουν την πρόσβαση του στον Λευκό Οίκο
.
Ομοίως, η ψήφιση του νόμου για την υποχρέωση των εργαζομένων να συνάπτουν ασφάλιση υγείας από ιδιωτικές εταιρείες είναι πάνω από όλα μια νίκη για τους χριστιανούς της αριστεράς έναντι εκείνων της δεξιάς. Οι πρώτοι σκόπευαν να ακολουθήσουν τους κανόνες της θρησκείας τους, ενώ οι δεύτεροι ήθελαν να σώσουν τις αξίες τους. Σημειώστε ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος πάντα αρνήθηκε να τοποθετηθεί για τέτοια ζητήματα, αλλά δίδαξε από το παράδειγμά του. Σημειώστε επίσης ότι η νομοθετική επιλογή του Μπαράκ Ομπάμα δεν είχε τίποτα το πολιτικό. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για το τι ήθελαν οι συμπολίτες του.
.
Ο Μπαράκ Ομπάμα διαθέτει μια μεγάλη θρησκευτική παιδεία, όχι μόνο χριστιανική, αλλά και μουσουλμανική. Δεν είναι γνωστά πολλά για την πίστη του, αλλά πάντα εμφανίστηκε να σέβεται όλες τις μορφές θρησκείας. Αυτό του επέτρεψε για πολύ καιρό να εμφανιστεί ως σοφός και να ενώσει πιστούς από όλους τους ορίζοντες γύρω από το όνομά του.
.
Μεταρρύθμισε το Γραφείο του Λευκού Οίκου για τις πρωτοβουλίες που βασίζονται στην πίστη που δημιουργήθηκε από τον προκάτοχό του. Εξασφάλισε ότι οι ομοσπονδιακές επιχορηγήσεις δεν θα χρησιμοποιούνταν υπέρ οποιασδήποτε συγκεκριμένης λατρείας. Έβαλε εκεί τον νεαρό Joshua DuBois για να συντονίσει τους πιστούς της αριστεράς και του προσκόλλησε ένα συμβούλιο αποτελούμενο από τις παρακάτω κύριες προσωπικότητές:
 η σεβάσμια Traci Blackmon δεσμευμένη στην υγειονομική περίθαλψη για όλους – η σεβάσμια Τζένιφερ Μπάτλερ, ιδρύτρια της Πίστης στη Δημόσια Ζωή (Faith in Public Life) ·
 ο αιδεσιμότατος Jim Wallis, εκδότης του περιοδικού Sojourners και πνευματικός σύμβουλος του προέδρου ·
 ο πάστορας Michael McBride δεσμευμένος κατά των όπλων και της αστυνομικής βίας κατά των μαύρων ·
η συγγραφέα Μπεστ Σέλερ Rachel Held Evans, συγγραφέα του Ένα Έτος Βιβλικής Θηλυκότητας: Πώς μια απελευθερωμένη γυναίκα βρέθηκε να κάθεται στην σκεπή της, καλύπτοντας το κεφάλι της και καλώντας τον άντρα της αφέντη
 ο Ραβίνος David Saperstein, διευθυντής του Κέντρου Θρησκευτικής Δράσης Μεταρρύθμισης του Ιουδαϊσμού (Religious Action Center of Reform Judaism). Διορίστηκε επίσης Πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών για την Παγκόσμια Θρησκευτική Ελευθερία ·
ο Χάρι Νόξ, αρχηγός του Προγράμματος της Εκστρατείας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Θρησκείας και Πίστης (Human Rights Campaign’s Religion and Faith Program), κι μετά διευθυντής του Θρησκευτικού Συνασπισμού για την Αναπαραγωγική Επιλογή (Religious Coalition for Reproductive Choice), ηγέτης των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων και του αγώνα για το δικαίωμα στην άμβλωση ·
 ο Rami Nashashibi, διευθυντής του Inner-City Muslim Action Network. Εκστρατεύτηκε για να ξεχωρίσει τους μουσουλμάνους από τους τρομοκράτες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
.
Όλες αυτές οι προσωπικότητες συμμετείχαν ενεργά πέρυσι στις συζητήσεις για τα αγάλματα που έπρεπε να ξεβιδωθούν στις διαδηλώσεις των Black Lives Matter.
.
Κατά τη διάρκεια της προεδρικής της εκστρατείας, η Χίλαρι Κλίντον μίλησε όσο το δυνατόν λιγότερο για την προσωπική της πίστη. Απευθύνθηκε πολύ στους πιστούς, ειδικά στους ευαγγελικούς. Με μια ομιλία για τις αρχές του Χριστιανισμού που θα απαιτούσε να ομολογηθεί η αρχική αμαρτία της δουλείας και η φιλοξενία όλων των μεταναστών, απέτυχε να τους πείσει. Μόνο μετά την εκλογική της αποτυχία ανακοίνωσε ότι σκεπτόταν να γίνει μεθοδίστρια πάστορας.
.
Αντιθέτως, ο αντίπαλός της, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει θρησκευτικές ανησυχίες, κατάφερε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των δεξιών χριστιανών και ιδιαίτερα τους λευκούς ευαγγελικούς. Παρουσιάστηκε σε εκείνους όχι ως πιστός, αλλά ως «ο τύπος που θα κάνει τη δουλειά» και θα σώσει τις αξίες που αμέλησαν οι χριστιανοί της αριστεράς. Οι δεξιοί χριστιανοί εκτίμησαν την ειλικρίνειά του και τον είδαν ως έναν άπιστο που έστειλε ο Θεός να σώσει την Αμερική.
.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του Ομπάμα, οι Αμερικανοί αριστεροί πιστοί είχαν την εντύπωση – σωστά ή λανθασμένα – ότι ο πάπας Φραγκίσκος τους μιλούσε ιδιαίτερα. Πράγματι, ερμήνευσαν την πρώτη αποστολική επιστολή του, Evangelii gaudium (2013), η οποία καλεί τους πιστούς να ευαγγελίσουν τον κόσμο, ως μια απόδειξη της πολιτικής τους δέσμευσης στο βαθμό που προσεγγίζουν την «επιλογή προτίμησης τους για τους φτωχούς». Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύουν οι πιστοί της αριστεράς στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Καθολική Εκκλησία δεν έχει διδάξει ποτέ να προτιμώνται συγκεκριμένοι άνθρωποι από άλλους. Ιδιαίτερα οι αριστεροί πιστοί έλαβαν την εγκύκλιο Laudato si’ (2015), αφιερωμένη σε περιβαλλοντικά ζητήματα, ως υποστήριξη του οικολογικού τους ακτιβισμού. Συνολικά, για όλες τις θρησκείες μαζί, θεωρούν σήμερα τον πάπα Φραγκίσκο ως τον πιο νομιμοποιημένο θρησκευτικό ηγέτη.
.
Ο Τζο Μπάιντεν είναι ο δεύτερος καθολικός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μετά τον Τζον Κένεντι. Όμως, ενώ ο Κένεντι έπρεπε να αποδείξει ότι ήταν ανεξάρτητος και ότι δεν θα δεχόταν μια διαταγή από έναν ξένο πάπα, ο Μπάιντεν προσπαθεί με κάθε τρόπο να χειροτονηθεί από έναν πάπα που λατρεύεται από τους ψηφοφόρους του. Κατά την προεκλογική του εκστρατεία, κυκλοφόρησε ένα διαφημιστικό κλιπ στο οποίο εξηγεί τι χρωστά στην πίστη του. Όταν έχασε τη γυναίκα και την κόρη του σε ένα ατύχημα, και μετά έναν από τους γιους του από καρκίνο, η πίστη του επέτρεψε να ξεπεράσει τη θλίψη του και να διατηρήσει την ελπίδα.
.
Στην αρχή αυτού του άρθρου, μιλούσα για την ομάδα προσευχής του Πενταγώνου. Από της δημιουργίας του από τον στρατηγό Eisenhower, διοργανώνει ένα γεύμα προσευχής κάθε χρόνο στις αρχές Φεβρουαρίου με τον ενεργό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Όλοι περίμεναν την ομιλία του προέδρου Μπάιντεν. Διήρκεσε 4 λεπτά με τηλεδιάσκεψη. Ο ομιλητής καταδίκασε τον «πολιτικό εξτρεμισμό» (υπαινιγμός στον προκάτοχό του) και γιόρτασε την αδελφότητα μεταξύ «Αμερικανών».
.
Για τον νέο πρόεδρο, οι Αμερικανοί είναι «καλοί», όπως διακήρυξε κατά την τελετή της ορκωμοσίας. Το Δημοκρατικό Κόμμα επιδιώκει τη Κοινωνική Δικαιοσύνη στην παράδοση του «Social Gospel» (Κοινωνικού Ευαγγελίου) της δεκαετίας του 1920. Όλοι οι Αμερικανοί θα έπρεπε αυθόρμητα να τον είχαν ακολουθήσει. Δυστυχώς, οι δεξιοί πιστοί έχουν τυφλωθεί από τον Ντόναλντ Τραμπ, έναν άντρα χωρίς θρησκεία. Ψήφισαν αυτόν τον δισεκατομμυριούχο χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι πρόδιδε την πίστη τους. Γι ’αυτό είναι καθήκον του να τους ανοίξει τα μάτια και να τους κάνει ευτυχισμένους παρά τον εαυτό τους.
.
Ο Πρόεδρος Μπάιντεν δεν προσπάθησε ποτέ να καταλάβει γιατί οι δεξιοί πιστοί ψήφισαν τον Τραμπ. Πάντα θεωρούσε αυτό το γεγονός ως μια διανοητική ανωμαλία. Έτσι, σήμερα, προσπαθεί να αφομοιώσει την ομάδα QAnon σε μια παραληρητική αίρεση που φαντάζεται τον Σατανά παντού στην Ουάσιγκτον. Σε καθεμία από τις δηλώσεις του, προσπαθεί να παρουσιάσει την προεδρία του Τραμπ ως λάθος, μια απαίσια παρένθεση χωρίς μέλλον.
.
Για τους αριστερούς πιστούς, το μόνο που έχει σημασία, είναι οι αποφάσεις που ελήφθησαν στις 20 Ιανουαρίου υπέρ των μεταναστών, των γυναικών, των σεξουαλικών μειονοτήτων και κατά της παραβίασης των ιερών χώρων των ινδικών μειονοτήτων.
.
Είμαστε θεατές μιας τεράστιας παρανόησης. Οι πιστοί της αριστεράς πιστεύουν ότι πρέπει να επιβάλουν τις πολιτικές τους πεποιθήσεις στο όνομα του Θεού, ενώ το Δημοκρατικό Κόμμα πιστεύει ότι δεν πρέπει να σκέπτεται πολιτικά, αλλά να δελεάσει τους ψηφοφόρους του. Ο διαχωρισμός μεταξύ των Εκκλησιών και του Κράτους εξακολουθεί να υφίσταται από θεσμική άποψη, αλλά όχι πλέον στην καθημερινή πρακτική. Το πρόβλημα έχει μετατοπιστεί: δεν είναι πλέον μεταξύ των θρησκειών, αλλά μεταξύ διαφορετικών αντιλήψεων της πίστης.
.
Ο Άγιος Βερνάρδος, ο οποίος κήρυξε τη Δεύτερη Σταυροφορία, αναγνώριζε ότι «ο δρόμος προς τη κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις». Αυτό ακριβώς συμβαίνει εδώ: οι πιστοί της αριστεράς συμπεριφέρονται σαν φανατικούς. Μιλούν για εθνική ενότητα, αλλά άνοιξαν ένα κυνήγι μαγισσών σε σχέση με το οποίο ο McCarthy’s δεν ήταν τίποτα. Απολύουν εκατοντάδες συμβούλους του Πενταγώνου, προσπάθησαν να καθαιρέσουν μια εκλεγμένη γυναίκα από τη Βουλή των Αντιπροσώπων επειδή αμφισβητεί την επίσημη εκδοχή των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, ή θέλουν να συλλάβουν όλα τα μέλη του κινήματος QAnon. Δεν ειρηνεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την κατάληψη του Καπιτωλίου, αλλά τις βυθίζουν στον εμφύλιο πόλεμο.