Weather Icon
Stirlitz , Αιγαίο , Ανατολική Μεσόγειος 23 Φεβρουαρίου 2021

Κάποιος πρέπει να τους μαζέψει…

Κάποιος πρέπει να τους μαζέψει…

Δεν υπάρχει μέρα που το καθεστώς της Άγκυρας δεν καταφέρεται πλέον εναντίον της Ελλάδας ή δεν προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες.

Πριν λίγες μέρες ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, κατηγόρησε την Ελλάδα για ενέργειες που αυξάνουν την ένταση στο Αιγαίο και διαταράσσουν την περιφερειακή ειρήνη. 

Αναφερόμενος στο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας ο ίδιος ανέφερε το πρωτοφανές πως οι ελληνικές προσπάθειες “είναι άδικος κόπος”.

Αποτελεί πρωτοφανές γεγονός ένας επίσημος αξιωματούχος μιας χώρας να καταφέρεται με αυτόν τον τρόπο για γειτονική και σύμμαχο χώρα, η οποία κινούμενη εντός των πλαισίων της διεθνούς νομιμότητας πράττει όσα θεωρεί αναγκαία  προκειμένου να εξασφαλίσει την αμυντική της θωράκιση.

Στις διεθνείς εξελίξεις τέτοιου είδους δηλώσεις που αφορούν την αμυντική θωράκιση μιας χώρας είχαμε να ακούσουμε από τη δεκαετία του ’30 όταν τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα της εποχής επιβουλεύονταν εδάφη σε γειτονικές χώρες.

Με ανάλογο ύφος ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ταγίπ Ερντογάν (ΑKP), Ομέρ Τσελίκ, καταδίκασε τη συμμετοχή Ελλάδας και Κύπρου στο “Φόρουμ Φιλίας”, κάνοντας λόγο για “μαξιμαλιστικά σχέδια”, αλλά και κατηγόρησε τη χώρα μας ότι… βυθίζει βάρκες με μετανάστες ως συνήγορος του ρεύματος της “ισλαμοριστεράς” που κονιορτοποιεί τη συνοχή των δυτικών κοινωνιών.

Ο ίδιος τόνισε μάλιστα πως ύστερα από την προσπάθεια βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μέσω των διερευνητικών επαφών του Ιανουαρίου, ότι η Άγκυρα θα μετατρέψει “σε εφιάλτες τα όνειρα των Ελλήνων”.

“Εκφράσαμε τη σωστή αξιολόγησή μας για την  έναρξη των συμβουλευτικών συνομιλιών σχετικά με την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο. Έγινε μια συνάντηση με την επωνυμία ”Φόρουμ Φιλίας”. Το ερώτημα είναι: γιατί η Τουρκική Δημοκρατία, μια χώρα της Μεσογείου στο επίκεντρο αυτών των προβλημάτων, δεν προσκλήθηκε σε αυτήν τη συνάντηση; Γιατί δεν υπήρχε εκεί η ”ΤΔΒΚ”  όπου ήταν παρούσα η Ελληνοκυπριακή πλευρά;…”

Μοιάζει προφανές πως η Τουρκία δεν περίμενε τη διπλωματική και αμυντική αντίδραση της Ελλάδας (και των άλλων χωρών της περιοχής)  απέναντι στα σχέδια του Ερντογάν για ανασύσταση της οθωμανικής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή από τον Καύκασο μέχρι την Κεντρική Αφρική με το Αιγαίο και τη Ν.Α. Μεσόγειο να καθίστανται υπό τουρκική επικυριαρχία… 

Το καθεστώς Ερντογάν υπολόγιζε πως η διαφορά ισχύος θα “παρέλυε” την Ελλάδα, η οποία θα αποδεχόταν υποτακτικά, μέσω συνεχών υποχωρήσεων σε συνέργεια με γερμανικές πιέσεις, την τουρκική επικυριαρχία σε μια χώρα της Ε.Ε.

Οι δεσμοί που έχει αναπτύξει η Ελλάδα και η Κύπρος με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σ. Αραβία και τα Εμιράτα ακυρώνουν τις βλέψεις του Ερντογάν για απόκτηση επιρροής και ισχύος στις περιοχές που άλλοτε απλωνόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Παρά την παρουσία στη Συρία και τη Λιβύη που βρίσκονται σε κατάσταση εμφυλίου, τα κέρδη της Τουρκίας στην Αλβανία και το Αζερμπαϊτζάν είναι πενιχρά αφού η χώρα βρίσκεται περισσότερο απομονωμένη από ποτέ στην περιοχή της αλλά  και από τη Δύση της οποίας αποτελούσε μακρύ στρατιωτικό και οικονομικό μοχλό στην περιοχή.

Η απομόνωση της Τουρκίας από τον περίγυρο των φιλοδυτικών χωρών της περιοχής την αποδυναμώνει σαν πόλο ισχύος της Δύσης. Η Γερμανία και οι ΗΠΑ αν επιμείνουν να κάνουν τα “στραβά μάτια” σε σχέση με τις επιδιώξεις της Τουρκίας κινδυνεύουν να χάσουν την εμπιστοσύνη των άλλων συμμάχων της περιοχής όπως είναι η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ, το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος…

Οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση της γείτονος,  όπου το ψωμί έχει αρχίσει να γίνεται σπάνιο αγαθό για τα φτωχά στρώματα, έχουν εκνευρίσει το καθεστώς με αποτέλεσμα να κλιμακώνει συνεχώς την επιθετική του  ρητορική.

Τούτο φυσικά κρύβει τον κίνδυνο μιας ανάφλεξης η οποία πολύ σύντομα και εύκολα θα προκαλούσε αλυσιδωτές και ανεξέλεγκτες αντιδράσεις.

Οι Τούρκοι έχουν κόψει την άλυσο… όπως ο λυσσασμένος σκύλος που τριγυρίζει γρυλίζοντας και δαγκώνοντας.

Κάποιος πρέπει να τους μαζέψει…

 

Για τη συνέχεια Capital

 

Ακολουθεί σχόλιο επί του κειμένου, του αναγνώστη Stirlitz

 

Αναφερόμενος στο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ελλάδας ο ίδιος ανέφερε το πρωτοφανές πως οι ελληνικές προσπάθειες “είναι άδικος κόπος”.

Είπε εν μέρει την αλήθεια ο Ακάρ. Θα έπρεπε να συμπληρώσει τη φράση του λέγοντας “με τις κυβερνήσεις που έχουν οι Έλληνες είναι άδικος κόπος να εξοπλίζονται” για να είναι πιο πλήρες το νόημα, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση κινδύνευε να μας ανοίξει τα μάτια και φυσικά δεν θέλει κάτι τέτοιο. Τη βολεύει την Τουρκία να συνεχίζεται η σημερινή κατάσταση, με μία ελληνική κυβέρνηση που κοροϊδεύει την ελληνική κοινή γνώμη και τον εαυτό της κάνοντας δήθεν παραγγελίες πανάκριβων όπλων τα οποία δεν έχει ούτε το θάρρος ούτε την αποφασιστικότητα να χρησιμοποιήσει έστω και για απλό εκφοβισμό του αντιπάλου.

Στις διεθνείς εξελίξεις τέτοιου είδους δηλώσεις που αφορούν την αμυντική θωράκιση μιας χώρας είχαμε να ακούσουμε από τη δεκαετία του ’30 όταν τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα της εποχής επιβουλεύονταν εδάφη σε γειτονικές χώρες.

Πείτε το στους κυβερνώντες αυτό, που νομίζουν ότι κάνοντας διάλογο και διαπραγματεύσεις με την ισλαμοφασιστική Τουρκία του Ερντογάν θα την κατευνάσουν, και ότι ανοίγοντάς της διάπλατα τις πόρτες της ΕΕ θα την εξημερώσουν. Σε έναν μήνα θα γίνει Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ και οι εταίροι μας ετοιμάζονται να δώσουν γενναιόδωρο χρηματοδοτικό πακέτο στους Τούρκους, εφόσον εμείς με τη γελοιότητα των δήθεν “διερευνητικών επαφών” ξεπλύναμε τα ανομήματά τους και τους καταστήσαμε ισότιμους συνομιλητές μας. 

Το καθεστώς Ερντογάν υπολόγιζε πως η διαφορά ισχύος θα “παρέλυε” την Ελλάδα, η οποία θα αποδεχόταν υποτακτικά, μέσω συνεχών υποχωρήσεων σε συνέργεια με γερμανικές πιέσεις, την τουρκική επικυριαρχία σε μια χώρα της Ε.Ε.

Έχει γίνει δηλαδή κάτι διαφορετικό τώρα; Δεν έχει “παραλύσει” η Ελλάδα αποδεχόμενη υποτακτικά τα τουρκικά τετελεσμένα; Δεν αποδεχθήκαμε επί 4,5 μήνες το “Ορούτς Ρέις” να πλέει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα κάνοντας έρευνες χωρίς να το διώξουμε; Και δεν συρθήκαμε στο τραπέζι του διαλόγου με την Τουρκία κατόπιν γερμανικής πίεσης; Την ξεχάσαμε τη μυστική συνάντηση Σουρανή-Καλίν στο Βερολίνο με τις ευλογίες της Μέρκελ;

Παρά την παρουσία στη Συρία και τη Λιβύη που βρίσκονται σε κατάσταση εμφυλίου, τα κέρδη της Τουρκίας στην Αλβανία και το Αζερμπαϊτζάν είναι πενιχρά

Είναι “πενιχρό” κέρδος το να εξευτελίσει διεθνώς η Τουρκία τη χριστιανική Αρμενία και να της στερήσει έπειτα από 24 χρόνια σχεδόν ολόκληρο τον θύλακο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ χωρίς να χρειαστεί να θυσιάσει ούτε έναν στρατιώτη της, χρησιμοποιώντας μόνο μη επανδρωμένα drones; Είναι “πενιχρό” κέρδος το ότι διέσωσε την φιλοτουρκική κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη και μας φόρτωσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο από το οποίο δεν μπορούσε ακόμα να απαλλαγούμε; Και είναι “πενιχρό” κέρδος το ότι αλωνίζει όποτε θέλει με τα πλωτά γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ και με τα ερευνητικά σκάφη στην ελληνική υφαλοκρηπίδα χωρίς να συναντά απολύτως καμία αντίσταση και χωρίς να υφίσταται απολύτως καμία κύρωση για τους τραμπουκισμούς της, ούτε καν από την Ελλάδα;

Η απομόνωση της Τουρκίας από τον περίγυρο των φιλοδυτικών χωρών της περιοχής την αποδυναμώνει σαν πόλο ισχύος της Δύσης.

Πού την είδατε την απομόνωση της Τουρκίας; Τόλμησε η ΕΕ να της επιβάλει οποιαδήποτε κύρωση για τα αίσχη που κάνει επί τόσους μήνες σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου; Τόλμησε μήπως το ΝΑΤΟ να ψελλίσει έστω και μία λέξη εναντίον της; Και ποιος σας είπε ότι η Τουρκία ενδιαφέρεται να είναι “πόλος ισχύος της Δύσης”; Το παιγνίδι έχει αλλάξει εντελώς τις τελευταίες δεκαετίες κι εμείς νομίζουμε ότι έχουμε να κάνουμε ακόμα με την Τουρκία της δεκαετίας του 1980-90. Ας το καταλάβουμε καλά: η Τουρκία ΔΕΝ ενδιαφέρεται πραγματικά ούτε να μπει στην ΕΕ ούτε να γίνει “πόλος ισχύος της Δύσης”. Μόνο να αρμέγει οικονομικά την ΕΕ ενδιαφέρεται (αλλά χωρίς να δεσμεύεται σε τίποτα ως μέλος της), και θέλει να καταστεί ισχυρή περιφερειακή Δύναμη κάποια στιγμή, έχοντας ακόμη και πυρηνικά όπλα. Αυτόνομος πόλος ισχύος θέλουν να γίνουν οι Τούρκοι και όχι εξαρτημένος. Μην μπερδεύουμε τη δική μας στάση με αυτή των Τούρκων. Δεν έχουμε ίδιες φιλοδοξίες με τους γείτονές μας. Εμείς έχουμε δεχτεί τον ρόλο του απλού εξαρτήματος στη γεωπολιτική και στρατηγική αρχιτεκτονική της Δύσης, ενώ η Τουρκία έχει ξεφύγει πλέον από αυτά τα όρια και δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ. Όσο το συντομότερο το αντιληφθούμε, τόσο το καλύτερο για εμάς. 

Οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση της γείτονος,  όπου το ψωμί έχει αρχίσει να γίνεται σπάνιο αγαθό για τα φτωχά στρώματα, έχουν εκνευρίσει το καθεστώς

Θα πάψουμε κάποτε να παριστάνουμε τους αυτόκλητους ψυχολόγους του Ερντογάν; Δηλαδή όποτε νιώθει “εκνευρισμό” ο γείτονάς μας εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε τους τραμπουκισμούς του; Είναι λογική αυτή; Αν ένας γείτονάς σας δηλαδή εκνευρίζεται από τη γυναίκα του ή από τα παιδιά του ή από τα προσωπικά προβλήματά του, δέχεστε εσείς να μπουκάρει στο σπίτι σας κάθε τόσο να σας βιάζει την οικογένεια και να σας δέρνει για να ξεθυμαίνει; Θα το ανεχόσασταν κάτι τέτοιο ή θα του λύνατε τα προβλήματα “εκνευρισμού” του μία και καλή με το να τον μαζέψει το ΕΚΑΒ από το σπίτι σας για να μάθει άπαξ δια παντός ποια είναι τα όριά του; 

Κάποιος πρέπει να τους μαζέψει…

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο μόνος που μπορεί και έχει συμφέρον να “μαζέψει” τους Τούρκους είμαστε εμείς. Αν περιμένουμε από κάποιον άλλον να το κάνει για λογαριασμό μας, θα μείνουμε με την ελπίδα.

Stirlitz

 

 

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube