Νέο σκηνικό διαμορφώνει η ανάδειξη της νέας μεταβατικής κυβέρνησης στη Λιβύη, καθώς δρομολογείται η δύσκολη πορεία για την εξομάλυνση της πολιτικής κατάστασης, της συμφιλίωσης και αποκατάστασης της ενότητας της Δυτικής – Ανατολικής – Νότιας Λιβύης, και φυσικά η απομάκρυνση των ξένων δυνάμεων και των μισθοφόρων που εδώ και μήνες πρωταγωνιστούν στον λιβυκό εμφύλιο.

Βεβαίως, για την Ελλάδα η νέα κατάσταση, μετά και την ορθή απόφαση του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια να ανακοινώσει την επαναλειτουργία της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη και να ζητήσει την ίδρυση προξενείου στη Βεγγάζη, απαιτεί διαρκή παρακολούθηση και ενεργό εμπλοκή στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας και της ΕΕ για την προώθηση συνθηκών ομαλότητας προς τις εκλογές του Δεκεμβρίου.

Η Ελλάδα ενδιαφέρεται άμεσα για την αποκατάσταση της σταθερότητας στη γειτονική χώρα, αλλά και για να υπάρξει διαχείριση της δύσκολης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των δυο χωρών λόγω του Τουρκολυβικού Μνημονίου.

Μέσα στο ρευστό αυτό περιβάλλον όλοι οι παίκτες επιχειρούν να προωθήσουν τις θέσεις τους. Η Ιταλία έσπευσε ήδη λίγες ημέρες πριν την εκλογή της νέας λιβυκής μεταβατικής ηγεσίας να μπει στο παιγνίδι προτείνοντας την έναρξη συνομιλιών για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη υποβάλλοντας συγκεκριμένη πρόταση. Όπως έγινε γνωστό, ο Ιταλός πρεσβευτής Τζουζέπε Μπουτσίνο κατέθεσε στο λιβυκό ΥΠΕΞ σχέδιο συμφωνίας για την θαλάσσια οριοθέτηση μεταξύ των δυο χωρών

Ο κ. Μπουτσίνο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα λιβυκών ΜΜΕ, συναντήθηκε με τον αναπληρωτή ΥΠΕΞ και του παρέδωσε ως «δώρο» Μνημόνιο κατανόησης για τη συνεργασία στην ψηφιακή τεχνολογία στον δημόσιο τομέα.

Τον Σεπτέμβριο, ο Λίβυος ΥΠΕΞ Μοχάμεντ Σιάλα, μετά τη συνάντηση του με τον επικεφαλής της λιβυκής κρατικής εταιρίας πετρελαίου NOC, είχε δηλώσει ότι η χώρα του θα καλέσει την Ελλάδα και τη Μάλτα σε διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Τότε, η NOC είχε ζητήσει από τη Λιβυκή κυβέρνηση να απαιτήσει τη διακοπή των ερευνών από πετρελαϊκές εταιρίες σε «περιοχή που είναι αντικείμενο διαμάχης», στοχεύοντας κυρίως στην ακύρωση των ελληνικών αδειοδοτήσεων στην περιοχή που έγιναν, ελλείψει συμφωνίας, με προσωρινό υπολογισμό της μέσης γραμμής.

Για την Ελλάδα, η κίνηση της Ιταλίας έχει μεγάλη σημασία καθώς παραμένει σε κάθε περίπτωση σε εκκρεμότητα η οριοθέτηση του κοινού τριμερούς σημείου που συναντώνται η ελληνική, η ιταλική και λιβυκή ΑΟΖ, και συνεπώς η Αθήνα θα πρέπει να γνωρίζει τι ακριβώς περιλαμβάνει η ιταλική πρόταση. Ποιες γραμμές βάσης λαμβάνει υπόψη και ποια τακτική υιοθετείται στην οριοθέτηση.

Για τη συνέχεια liberal