Τα εθνικιστικά παρακρατικά πλοκάμια της Τουρκίας έχουν απλωθεί και στο εξωτερικό, κυρίως στις χώρες της Ευρώπης, καθιστώντας το βίο αβίωτο στους φυγάδες διωκόμενους ακαδημαϊκούς

Έρευνα αποκαλύπτει ότι υποστηρικτές του «Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη» αδυνατούν να αποκτήσουν άδειες παραμονής, να δουλέψουν και να μετακινηθούν.

Θύματα σημαντικών παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο από το καθεστώς της Άγκυρας όσο και από το νέο περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, είναι αρκετοί Τούρκοι ακαδημαϊκοί που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα τους.

Η έρευνα που υποστηρίζει τα παραπάνω, διεξήχθη από το Human Rights Foundation of Turkey (HRFT)  και στηρίζεται σε συνεντεύξεις με 9 Τούρκους ακαδημαϊκούς, οι οποίοι υπέγραψαν το 2016 την αναφορά με τίτλο «Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη» (αναφορά η οποία ασκούσε κριτική στη στρατιωτική δραστηριότητα κατά των Κούρδων στην Τουρκία). Οι 9 ακαδημαϊκοί απολύθηκαν, τους απαγορεύτηκε οποιαδήποτε ενασχόληση με τον τουρκικό δημόσιο τομέα και πλέον κατοικούν στη Γερμανία και τη Γαλλία.

Η έρευνα με τίτλο «Παραβιάσεις των δικαιωμάτων απολυμένων ακαδημαϊκών του εξωτερικού», δείχνει ότι οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν ακόμα, 5 χρόνια αργότερα, ενώ οι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων τις οποίες έχουν υποστεί στην Τουρκία, φαίνεται να έχουν λάβει μία δια-συνοριακή διάσταση.

Σε κάποιες περιπτώσεις, προξενικοί υπάλληλοι αρνήθηκαν να εκδώσουν νέα διαβατήρια στους ακαδημαϊκούς κι έτσι οι δεύτεροι δεν είχαν τη δυνατότητα να αιτηθούν άδειες παραμονής, επηρεάζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητά τους να βρουν στέγη και δουλειά. Κάποιοι ακαδημαϊκοί δεν έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν εκτός της πόλης διαμονής τους τα τελευταία 4 χρόνια, εξαιτίας των κανόνων σχετικά με τις άδειες παραμονής στις νέες χώρες διαμονής τους.

Επίσης, οι απολυμένοι ακαδημαϊκοί μιλάνε για τη μεταχείριση που έχουν υποστεί και εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με τη στοχοποίηση αυτών και των οικογενειών τους, ειδικότερα όταν διδάσκουν σε τμήματα με μεγάλο αριθμό Τούρκων φοιτητών. Κάποιοι από τους καθηγητές υποστηρίζουν ότι έπρεπε να διακόψουν τις διαλέξεις τους, καθώς μερικοί φοιτητές διαμαρτυρήθηκαν στις προξενικές αρχές, χαρακτηρίζοντας το περιεχόμενο των μαθημάτων «προπαγάνδα υπέρ της τρομοκρατίας».

Οι συνεντεύξεις καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο οι εκδιωγμένοι υπάλληλοι του τουρκικού δημοσίου, μετά το πραξικόπημα του 2016, στοχοποιούνται, όχι μόνο από το τουρκικό κράτος, αλλά και από κύκλους Τούρκων του εξωτερικού. Μερικοί ακαδημαϊκοί καταγγέλλουν ότι αναγκάστηκαν να κρύψουν την δίωξη που έχουν υποστεί στην Τουρκία και ότι έχουν δεχτεί απειλές από γείτονες και επιχειρηματίες.

Η έρευνα συνεχίζει αναφέροντας ότι «ο αντίκτυπος των περιστατικών παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεγεθύνεται μέσω των συνεπειών που έχει φέρει η πανδημία».

«Οι ακαδημαϊκοί έχουν παγιδευτεί σε ένα φαύλο κύκλο αβεβαιότητας λόγω της αδυναμίας τους να αποκτήσουν άδεια παραμονής μέσω του επαγγέλματός τους στη χώρα που διαμένουν. Το συναίσθημα της ανασφάλειας και η στέρηση δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι καθαιρεμένοι ακαδημαϊκοί και οι οικογένειές αυτών στην Τουρκία, επηρεάζει εξίσου και αυτούς που επέλεξαν να φύγουν από τη χώρα».

Η ερευνήτρια του HRFT Lülüfer Körükmez, η οποία συνέβαλε στη σύνταξη της αναφοράς, πιστεύει ότι η εμπειρία των Τούρκων ακαδημαϊκών που έχουν καθαιρεθεί από τη θέση τους και έφυγαν στο εξωτερικό, δεν έχει λάβει την απαιτούμενη προσοχή.

«Ο κόσμος πιστεύει ότι αν φύγεις από τη χώρα, όλα είναι εντάξει. Αλλά δεν είναι έτσι, διότι υπάρχουν και στο εξωτερικό πολιτιστικές και πολιτικές διασυνδέσεις με την Τουρκία που οδηγούν σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Greenwich και μέλος του «Ακαδημαϊκοί για την Ειρήνη» Mehmet Ugur, δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί «θα έπρεπε να ντρέπονται με τα αποτελέσματα της αναφοράς του HRFT, καθώς έχουν αποτύχει να αντιμετωπίσουν τις πρακτικές της τουρκικής κυβέρνησης, οι οποίες κοστίζουν, όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά σε όλη την περιφέρεια».

Μετάφραση: Νίκος Χριστοφορίδης

Πηγή: timeshighereducation.com