Ο μεγαλύτερος μύθος στις μέρες μας είναι αυτός της δωρεάν Παιδείας. Η Παιδεία δεν είναι δωρεάν, την πληρώνουμε με τους φόρους μας. Το πραγματικό ερώτημα είναι πόσο μας κοστίζει και τι παίρνουμε πίσω ως κοινωνία από αυτή την «επένδυση».

Θα έλεγε κανείς ότι οι καθηγητές των πανεπιστημίων θα απαντούσαν σε μία ανάλογη ερώτηση για έναν άλλο χώρο ως εξής! Κάντε μία έρευνα για να τα μετρήσουμε. Νομίζω ότι θα συμφωνούσε και η κυρία Κεραμέως.

Δίνουμε χρήματα για να λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια. Τα χρήματα τα παίρνουν για έναν σκοπό. Εξυπηρετείται αυτός ο σκοπός ή τελικά οι κοινωνικοί πόροι που διαχειρίζεται το πανεπιστήμιο σπαταλούνται; Αξιολογείται με κάποιον τρόπο το έργο των πανεπιστημίων; Τα πτυχία τους; Έχουν την αξία που αντιπροσωπεύει το ποσό που δαπανήθηκε;

Η αντίδραση των Πρυτάνεων στις προτάσεις του υπουργείου Παιδείας για τον αριθμό των εισακτέων και για την τήρηση της τάξης στα πανεπιστήμια, έδειξε ότι υπάρχει ένας παραλογισμός σε όλη αυτή την ιστορία. Οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι δεν διαμαρτυρήθηκαν, δεν κατέβηκαν στους δρόμους, όταν η αριστερά και ο ΓΑΠ δεν θέλησαν να επιτρέψουν τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Θέλησαν να εξακολουθήσουν να έχουν το μονοπώλιο. Επίσης, δεν έκαναν προτάσεις και δεν προσπάθησαν να εξασφαλίσουν πόρους από φοιτητές από το εξωτερικό. Μπορεί η Κύπρος να έχει δημιουργήσει μία «βιομηχανία» με τα πανεπιστήμιά της, αλλά οι Έλληνες πανεπιστημιακοί δεν το θεωρούν σημαντικό. Δεν έχουν λόγο να προσπαθήσουν να βρουν έσοδα, αφού αυτά τους τα προσφέρουν οι φορολογούμενοι και χωρίς μάλιστα να ζητούν λογαριασμό.

Για τη συνέχεια Liberal 

Τι σόι πρυτάνεις είναι αυτοί;

Διάβασα την ανακοίνωση των πρυτάνεων και λυπήθηκα. Δεν περίμενα βέβαια κανέναν διθύραμβο για τα μέτρα της Κεραμέως, περίμενα όμως ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής των αποφάσεων τους να κινείται προς την κατεύθυνση της μεταρρύθμισης κι όχι της αντι-μεταρρύθμισης.

Και δεν αναφέρομαι στην πανεπιστημιακή αστυνομία, εκεί ο διχασμός της ελληνικής κοινωνίας είναι απόλυτος. Το 75% την θέλει διακαώς, το 25% την μισεί προκαταβολικά. Αναφέρομαι στα υπόλοιπα.

Η άρνηση τους για την θέσπιση του ελάχιστου βαθμού εισαγωγής στα ΑΕΙ, αντίκειται στην κοινή λογική ή εγώ κάνω λάθος; Δηλαδή ποιος κανονικός άνθρωπος θεωρεί ότι κάποιος μπορεί να μπει στο Φυσικό έχοντας γράψει τέσσερα στην φυσική; Κι αφού τον ελάχιστο βαθμό δεν θα τον κανονίζει η κάθε Κεραμέως αλλά ο ίδιος ο πρύτανης και οι καθηγητές του αρμόδιου ΑΕΙ, τότε ποίος ο λόγος να αρνηθεί ο πρύτανης; Έλα ντε, πες μου και μένα.

Θα μου πείτε ότι έτσι θα μειωθεί ο αριθμός των εισακτέων καθώς το κάθε ΑΕΙ εισπράττει από το υπουργείο παιδείας ανάλογα με τον αριθμό των φοιτητών του. Οπότε αν μπει κόφτης λόγω ακαδημαϊκών επιδόσεων, θα μειωθούν και τα έσοδα του κάθε ιδρύματος. Εντάξει, αλλά αυτή θα μπορούσε να είναι η συλλογιστική ενός μπακάλη της γειτονιάς, όχι ενός πρύτανη ΑΕΙ. Ενός ξενοδόχου επίσης ή ενός εστιάτορα για τα μαγαζιά τους, αλλά όχι των καθηγητών πανεπιστημίου για το τμήμα τους.

Τα ίδια και με τους αιώνιους φοιτητές. Από δω το φέρνουν από κει το στριφογυρνάνει πρυτάνεις, καταλήγουν στην άρνηση του συγκεκριμένου χρόνου σπουδών. Διοικητικά πολύπλοκο το λένε, πολυπαραγοντικό το λένε, τους εργαζόμενους φοιτητές βάζουν μπροστά, τελικά καταλήγουν ότι θέλουν να έχουν στα κιτάπια τους φοιτητές από το 1980. Τι να πω, με γεια τους με χαρά τους. Κι ούτε τους νοιάζει διόλου ότι αυτός που θα μπει στο μαθηματικό με πέντε στα μαθηματικά, δεν θα βγει ποτέ επιστήμονας. Άνεργος θα βγει ή αιώνιος φοιτητής θα μείνει.

Για τη συνέχεια Liberal