REAL TIME |

Weather Icon
Παιδεία , ΠΦΑ 12 Ιανουαρίου 2021

Ενδοπανεπιστημιακή βία: Μία μαρτυρία και τι συμβαίνει στην Ευρώπη

Ενδοπανεπιστημιακή βία: Μία μαρτυρία και τι συμβαίνει στην Ευρώπη

Αστέριος Κεχαγιάς

Ηταν νομίζω εαρινό εξάμηνο του 2014. Ήμουν τότε μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Θεολογίας και ταυτοχρόνως στο Τμήμα Φιλοσοφίας Α.Π.Θ., όταν, επί Πρυτανείας Μυλόπουλου, το Πανεπιστήμιο βρέθηκε να είναι γεμάτο σκουπίδια και οι Πανεπιστημιακές παρατάξεις, μάλλον με την ανοχή του Πρύτανη, δεν άφηναν κανέναν να τα μαζέψει «για να τα δει η Πολιτεία και να προσλάβει καθαρίστριες». Μας υποχρέωναν να ζούμε και να πατάμε μέσα σε σκουπίδια και σε χυμένους καφέδες. Κάθε φορά που επιχειρούσαμε από κοινού με Καθηγητές και Καθηγήτριες να καθαρίσουμε τον τόπο εθελοντικά, επενέβαιναν και μας σταματούσαν με τραμπουκισμούς και απειλές. Καταλάμβαναν κτίρια, εμπόδιζαν Καθηγητές να εισέλθουν στα γραφεία τους, άδειαζαν σακούλες με σκουπίδια επίτηδες στον Πανεπιστημιακό χώρο και σε γενικές γραμμές ήταν απ’ τις πιο έντονες χρονικές περιόδους που είχα ζήσει ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο. Αν θυμάμαι καλά υπήρξαν και κάποια περιστατικά με σταφυλόκοκκο στο Πολυτεχνείο ενώ οι γνωστοί άγνωστοι ακραίοι εισέβαλαν μέχρι και με φτυάρια στη Θεολογική απειλώντας κόσμο και τραυματίζοντας και μια φοιτήτρια.

Μη μπορώντας λοιπόν να αντέξουμε άλλο αυτή την κατάσταση και έπειτα από συνεννόηση με τον τότε Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, πήραμε την πρωτοβουλία 4-5 άτομα (κανείς μας δεν ανήκε ποτέ σε φοιτητική παράταξη) και ζητήσαμε να ανοίξουν, με δική μας ευθύνη, τις δυο Φιλοσοφικές σχολές, ημέρα Σάββατο 14 Ιουνίου 2014, όταν δεν θα υπήρχε κανένας άλλος για να μας εμποδίσει, ώστε να καθαρίσουμε με την άνεσή μας τον χώρο. Ο Κοσμήτορας μας προμήθευσε με σακούλες σκουπιδιών και γάντια, φέραμε κι εμείς απορρυπαντικά και καθίσαμε όλη μέρα, για ώρες ατέλειωτες απ’ το πρωί μέχρι το απόγευμα, ώστε να καθαρίσουμε λίγο το Παλαιό και το Νέο Κτίριο της Φιλοσοφικής. Σκουπίσαμε και σφουγγαρίσαμε όλους τους ορόφους και τις σκάλες, μαζέψαμε ό,τι σκουπίδι υπήρχε, πετάξαμε 16 γεμάτες μεγάλες μαύρες σακούλες και ο χώρος είχε γίνει αγνώριστος. Τη Δευτέρα που ακολούθησε οι Καθηγητές και οι φοιτητές δεν πίστευαν στα μάτια τους. Είδαν ξαφνικά πεντακάθαρα τα κτίρια και νόμιζαν ότι φώναξε η Πρυτανεία συνεργείο καθαρισμού. Ασφαλώς οι παραταξιάρχες άρχισαν αμέσως δουλειά να ξαναβρωμίσουν το κτίριο επίτηδες.

Γιατί τα λέω αυτά; Διότι, όλη αυτή η ταραχώδης και γεμάτη συγκρούσεις περίοδος μου προσέφερε μια από τις πιο κομβικές εμπειρίες ενδοπανεπιστημιακής βίας που είχα ζήσει ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο. Είναι μια από τις εμπειρίες που αποτέλεσαν αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου και την παραθέτω εδώ για να μπορέσει να καταλάβει καλύτερα ο μη εξοικειωμένος με τον Πανεπιστημιακό χώρο αναγνώστης την κατάσταση που βιώνει ένας μέσος ακαδημαϊκός εντός του ελληνικού Πανεπιστημίου.

Πολύ συχνά, όταν αναφέρεται κανείς σε ενδοπανεπιστημιακή βία, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό ενός απλού πολίτη είναι το εμπόριο ναρκωτικών, οι απόπειρες βιασμών που έχουν συμβεί ή περιστατικά όπως η πρόκληση βλάβης σε Πανεπιστημιακά μνημεία ή στο εβραϊκό νεκροταφείο. Όλα αυτά είναι αληθή και επαρκή ως λόγοι επέμβασης της αστυνομίας αλλά δεν είναι οι μοναδικές μορφές βίας στο Πανεπιστήμιο. Εδώ και πολλά χρόνια η ακαδημαϊκή κοινότητα βιώνει μια πολύ έντονη βία προερχόμενη από φοιτητές και μέλη παρατάξεων ή και από εξωπανεπιστημιακούς, συνήθως προσκείμενους στον αναρχικό χώρο. Έχουμε εισβολές σε Συγκλήτους, έχουμε εισβολές σε αίθουσες κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, έχουμε προπηλακισμούς και έχουμε ακόμη και μορφές πολύ πιο έντονης και αποτρόπαιης βίας, σαν αυτή που βίωσε ο Πρύτανης της ΑΣΟΕΕ προσφάτως. Με άλλα λόγια, πιο ασφαλής νιώθεις περπατώντας έξω στην πόλη τη νύχτα παρά εντός του ελληνικού Πανεπιστημίου.

Αν όμως δεν περιμένει κανείς από μη ακαδημαϊκούς να κατανοήσουν καλύτερα αυτή την κατάσταση και την αναγκαιότητα εύρεσης τρόπων αντιμετώπισής της, θα περίμενε να το κάνουν οι ακαδημαϊκοί. Κάτι που για διάφορους λόγους δεν συμβαίνει. Για πρώτη φορά στα χρονικά, η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να πάρει μια κατά τη γνώμη μου πολύ σωστή και ρηξικέλευθη απόφαση που αφορά τη θέσπιση Πανεπιστημιακής αστυνομίας σε συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ.

Παρ’ όλα αυτά, όλο το τελευταίο διάστημα πολιορκούμαστε από εντελώς ανούσιες συζητήσεις ή αρνητικές αντιδράσεις ενάντια σε αυτή την απόφαση, θεμελιωμένες σε εντελώς παράλογα αιτήματα ή και σε πλήρη άγνοια για το τι συμβαίνει σε άλλα Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το πιο αστείο, βέβαια, είναι ότι οι περισσότερες απ’ αυτές τις αρνητικές αντιδράσεις προέρχονται από τα ίδια άτομα που τόσα χρόνια ασκούν ή υποστηρίζουν αυτές τις πράξεις βίας εντός του Πανεπιστημίου.

Μια τέτοια αντίδραση είναι προφανώς κατανοητή, αφού δεν περιμένει κανείς από έναν παραβάτη, να επιθυμεί αύξηση των μέτρων ασφαλείας στον χώρο τον οποίο συνήθιζε να έχει ως έδρα του. Όμως, παρατηρεί κανείς έκπληκτος Καθηγητές και Πρυτάνεις του Πανεπιστημίου να είναι επίσης αρνητικοί απέναντι σε αυτόν τον νόμο, την ίδια στιγμή που συνάδελφός τους, ο Πρύτανης του ΟΠΑ, προπηλακίστηκε με τρόπο που θυμίζει άλλα πολύ πιο θλιβερά καθεστώτα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου αστείο.

Όλο αυτό το διάστημα παρατηρούμε συζητήσεις επί συζητήσεων για κάτι που θα έπρεπε να είναι εντελώς προφανές σε όλους. Απ’ τη μια έχουμε Καθηγητές που προσπαθούν να καταδείξουν την αναγκαιότητα της αστυνομίας εντός του Πανεπιστημίου και απ’ την άλλη Καθηγητές που προσπαθούν να απαντήσουν με υπεκφυγές.

Τους αναφέρεις ότι η αστυνομία χρειάζεται εντός των Πανεπιστημίων και σου απαντούν ότι αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο.

Τους δείχνεις ότι συμβαίνει φέρνοντας παραδείγματα για το τι γίνεται φερ’ ειπείν σε Πανεπιστήμια των Η.Π.Α, όπου υπάρχει σταθερή συνεργασία με την αστυνομία ή όπου υπάρχουν ακόμη και αστυνομικά τμήματα εντός των Πανεπιστημιουπόλεων και σου απαντούν: «ναι αλλά εδώ είμαστε Ευρώπη, είναι αλλιώς».

Τους παρουσιάζεις ανάλογα παραδείγματα από χώρες σαν τη Μεγάλη Βρετανία όπου κι εκεί ακολουθείται αναλογική πολιτική με τις Η.Π.Α. και αποκρίνονται ότι «αυτή ανήκει στη νησιωτική Ευρώπη ενώ εμείς στην ηπειρωτική».

Μια διαρκής υπεκφυγή του αυτονόητου. 

Για τη συνέχεια AthensVoice

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube